Дали ќотегот излегол од рајот?
- Креатор на темата Мистичен
- Време на започнување
StenmarC
Скијач
- Член од
- 24 март 2005
- Мислења
- 2.179
- Поени од реакции
- 49
Не можам да издржам, а да не пишам 
Еј ... како беше тоа ај потсетете ме ... ќотекот ништо не решава... море да знаете како решава. Не викам дека треба постојано децата да се тепаат, но кога ќе се исцрпат сите методи, тогаш мора да се примени старата добро позната метода - ќотекот. Ај кажете ми како ќе му објасните на некое 2-3 годишно дете, нешто што не би го сфатило ни на 7 години??? Како ќе му објасниш дека тоа не чини, дека во моментот не сте во состојба да му овозможите нешто, дека во моментот не може да биде по негово, дека тоа не е добро за неговото здравје? Факт е дека со децата треба да се биде другар, да се разговара пред се, но понекогаш треба и да се подели некое “воспитно шамарче“ ( ЗОШТО СИТЕ КОГА ЌЕ СЕ СПОМНЕ ПОИМОТ ЌОТЕК, МИСЛИТЕ НА ЅВЕРСКО ТЕПАЊЕ ИЛИ НА ГРУБО?). Јас, а верувам и вие многу пати сте биле тепани (потчукнувани) за некои работи кои биле лоши според вашите родители. Кажете ми колку пати излегле родителите во право? (Сега нормално е дека понегоаш сте добивале ќотек и беспотреба и нормално сум против тоа ...) Сега кога ќе си се вратам со мислите едно 15тина и повеќе години наназад наидувам на оправдување за постапките на моите родители. Искрено кажано јас сум благодарен затоа што како помал сум добивал ќотек кога ќе сум си заслужел и верувам дека немаше да бидам тоа што сум денес (воспитување, почит, разумност) без тоа.
Да, сум против тепање на девојчиња. Треба кон девојчињата да се има друг однос, но како мали мислам дека не треба да се има разлика дали е момче или девојче (и повторно нагласувам НИКАКО ГРУБО тепање).
Инаку тоа дека тепањето ништо не решава е премногу женско размислување - Мацедалиен извини, ама морав
Како викаат... стравот си го прави своето и мислам дека децата сепак треба да имаат малку страв од посртогите мерки и кога ќе помислат да прават нешто неразумно и лошо, да помислуваат на тие строги мерки, па потоа да прават што ќе прават.
Гледајќи ја денешнава младина, која е се помалку тепана, доаѓам до заклучок дека се помалку и помалку се почитува постариот. Кога бев јас мал, а и сеуште ми е така, ми било глупо да одбијам некој постар да му купам нешто ако ме прати, вода да напунам кога играле баскет постарите пред зграда, да му преречам (сево ова нормално доколку сум во можност во моментов), да му пукнам сеир.... а видете сега што се случува. Му викаш на некој помал “ај жити се напуни едно шише вода“, а овој ти одговара “што ти е бе... кој те е*е - не сум ти ја слуга“.
И така ... едноставно чудно ми е. Земјата која има најголем број деликвенти, и дегенерици, и пропалици проповеда “НЕ ГИ ТЕПАЈТЕ ДЕЦАТА“ .... I just don't get it :? :? :? :?
Еј ... како беше тоа ај потсетете ме ... ќотекот ништо не решава... море да знаете како решава. Не викам дека треба постојано децата да се тепаат, но кога ќе се исцрпат сите методи, тогаш мора да се примени старата добро позната метода - ќотекот. Ај кажете ми како ќе му објасните на некое 2-3 годишно дете, нешто што не би го сфатило ни на 7 години??? Како ќе му објасниш дека тоа не чини, дека во моментот не сте во состојба да му овозможите нешто, дека во моментот не може да биде по негово, дека тоа не е добро за неговото здравје? Факт е дека со децата треба да се биде другар, да се разговара пред се, но понекогаш треба и да се подели некое “воспитно шамарче“ ( ЗОШТО СИТЕ КОГА ЌЕ СЕ СПОМНЕ ПОИМОТ ЌОТЕК, МИСЛИТЕ НА ЅВЕРСКО ТЕПАЊЕ ИЛИ НА ГРУБО?). Јас, а верувам и вие многу пати сте биле тепани (потчукнувани) за некои работи кои биле лоши според вашите родители. Кажете ми колку пати излегле родителите во право? (Сега нормално е дека понегоаш сте добивале ќотек и беспотреба и нормално сум против тоа ...) Сега кога ќе си се вратам со мислите едно 15тина и повеќе години наназад наидувам на оправдување за постапките на моите родители. Искрено кажано јас сум благодарен затоа што како помал сум добивал ќотек кога ќе сум си заслужел и верувам дека немаше да бидам тоа што сум денес (воспитување, почит, разумност) без тоа.
Да, сум против тепање на девојчиња. Треба кон девојчињата да се има друг однос, но како мали мислам дека не треба да се има разлика дали е момче или девојче (и повторно нагласувам НИКАКО ГРУБО тепање).
Инаку тоа дека тепањето ништо не решава е премногу женско размислување - Мацедалиен извини, ама морав
Како викаат... стравот си го прави своето и мислам дека децата сепак треба да имаат малку страв од посртогите мерки и кога ќе помислат да прават нешто неразумно и лошо, да помислуваат на тие строги мерки, па потоа да прават што ќе прават.
Гледајќи ја денешнава младина, која е се помалку тепана, доаѓам до заклучок дека се помалку и помалку се почитува постариот. Кога бев јас мал, а и сеуште ми е така, ми било глупо да одбијам некој постар да му купам нешто ако ме прати, вода да напунам кога играле баскет постарите пред зграда, да му преречам (сево ова нормално доколку сум во можност во моментов), да му пукнам сеир.... а видете сега што се случува. Му викаш на некој помал “ај жити се напуни едно шише вода“, а овој ти одговара “што ти е бе... кој те е*е - не сум ти ја слуга“.
И така ... едноставно чудно ми е. Земјата која има најголем број деликвенти, и дегенерици, и пропалици проповеда “НЕ ГИ ТЕПАЈТЕ ДЕЦАТА“ .... I just don't get it :? :? :? :?
Fortune
шодаенешчо
- Член од
- 9 мај 2005
- Мислења
- 12.493
- Поени од реакции
- 183
StenmarC напиша:
Ми текна на еден пример и морав да те цитирам Во врска со темава...
Добив денес мотив за да пишувам тука
Имам брат кој има единаесет години и денес страшно многу ме изнервира и МНОГУ малку фалеше да го натепам... Среќа има што сум премногу трпелива и се трудев со разговор да делувам на него и да прекине да ми презборува, но тој се повеќе земаше сила (па уште се силеше дека ќе ме натепал тој :lol: :lol: )... Мајка ми не беше тука и кога се врати виде дека сум лута, но мене ме направи виновна што сум се однесувала грубо со брат ми...
Ги гледам дека се трудат да го воспитуваат без ќотек, се трудат да разговараат со него смирено и другарски... Но, има моменти кога навистина заслужува да го потчукнеш по г`зето
Јас бев далеку поинаку воспитувана, построги биле со мене, но изгледа што повеќе стареат немаат живци и попуштаат
Сметам дека не е правилно да го осакатиш детето за да те слуша, секогаш ефикасно е казнувањето... Кога ќе му скратиш од она кое му прави задоволство, следниот пат ќе размисли дали ќе ја направи истата грешка затоа што ќе знае што би го чекало...
А тепачки меѓу возрасни луѓе не ми се допаѓаат и не е тоа решение... Сепак тоа се доволно зрели личности и се може да се реши по пат на разговор...
Stefanos_M
Moscow_Boy
- Член од
- 23 април 2006
- Мислења
- 563
- Поени од реакции
- 0
Fizichki se presmetuvaat samo onie koi nemozat so zborovi-vo pogolem broj na sluchaevi.Sea se razbira ako nekoj ti zgazne na zivec
- Член од
- 29 јули 2005
- Мислења
- 2.973
- Поени од реакции
- 178
Епа тогаш што е решението?Наташа напиша:
Со зборови ќе сватат деца од 11-12 години па нагоре.
А на помалите како да им докажеш на пр. дека немаш доволно пари за да им купиш некоја играчка или нешто слично.Со зборови нормално дека нема да сватат, мали се.
Затоа според мене единствено решение е ќотекот!
еци^^^
Walking the line of nature's palm
- Член од
- 9 декември 2005
- Мислења
- 2.945
- Поени од реакции
- 58
definitivno mislam deka koga zborovite ne pomagaat,decata treba da se vospituvaat so kotek!koga ke sretnam nekoi ligavi malecki deca,koi e kacuvaat kade so ke stignat i krsat so da fatat vo race,koi placat koga ke gi dopres..eee mi se naezuva kozata..definitivno treba kotek za vakvite slucai..
B
BushMan
Гостин
Абе втората опција повеќе чини.Ако не бива со зборови два-три шамара и крај.Ако и така не разбире два-три бокса и нека падне у кома.
