Еднаш кога бев мал...

[Маwечко]

Ахх,да се дополнам.Прееска го заборавив овој момент:


Бев 2 одделение и игравме една игра што заборавив како се вика,ама на наставничката во раце секој и ставаше некој предмет,а таа мижеше и откако сите ќе ставеа кажуваше за секој предмет,тој што го ставил што да направи...мислам дека ја сфативте поентата(нешто слично на играна коа некој собира и после кој кого да пољуби ).
И мене ми се падна да ги полијам цвеќињата и фино лепо си тргнав накај ВЦто,ама така,со трчање...и си се лизнав така убаво и си паднав на грб и главата си ја лупнав и од мука си останав некое време да лежам,во ептен чистата вода пред ВЦ...

 

[vmx]

Аии Maweчко тебе ептен бедови ти се дешавале, него ја знам играта, обично кога беше зафатена салата по физичко, и неможевме да идеме у сала да вежбаме на тој час, у училница игравме или „ден, ноќ“ или оваа играва ни ја незнам као се вика... а мене никад не ми ставаа у раката паричката или било што да ставале..... мамата.

 

[Мартин$]

Е јас со градинкана бев скаран, и то таја беше крива, а сите мене ме кривеа Ко ќе појдев и ко ќе дојдеше време за спиење, ќе ги пуштеа креветите и ајде сите на спиење. Е ТОГАШ МАРТИН НЕ СПИЕШЕ! Од лево таја Кате (уште ја памтам дебилна :nesvest боксираше дури спиеше, а од десно пак еден Владо тој ушето ми го корнеше, тегли тегли и Мартин ВРЕКЛО само плачев заради то. И воспитачката ме земаше соси кревет и ме ставаше в ќош, подалеку од сите, а јас уште толку и плачев и мама секогаш идеше да ме земит тогаш и не спиев никогаш и мразев градинка ама сега САКАМ

 

[ПрИтИ_гРл]

Од градинка ми текнува еден ден, време за преспивање беше, и сите учителките заминати кафе пијат, и ние ни спијаме урламе, a имаше дента дојдено ново дете Виктор сеуште му го памтам името( ), и имаше со себе донесено прибор(тетратки, гуми, НОЖИЧКИ, боички и сл.) и сега јас најпаметна се најдов и тогаш и реков на другарками ај да играме фризерки, али јас да бидам фризерка и тебе фризура да ти праам. И ко сум ја седнала, кутро девојче го ошутив во косата(а то коса до газо имаше ). И дека градинкава ми е накрши куќата моја, јас свесна дека напраив белја, шпpинто дома . И прашуваат се чудат домашниве ... И ко кажав ... Абе лудници.!

Инаку во забавиште, јас седев само со машки, во мојата група имаше 4 машки и јас девојче. Јас бев најнемирна, и шо и да се направи кој е крив-Надица! Така да, многу често стоев вќош(си плукав во корпата ) а на магарешка клупа не, оти таму е за тие шо биле малку помирни од мене(демек со седење е таму)
Инаку учителката ми беше роднина и еднисвено мене не ме тепаше(еднаш ме мавна со стапо и и дојде бабами-и појче не и текна )
... и то.

 

[Мартин$]

А најјако во забавиште ми беше ко ни даваа бесплатни тие пакетчиња од Америка. Абе имаше лепаци ко лабело. Ко фатија маливе девојчиња да се шминкат охохооо то закон беше, после една по една со топла, водена крпа ги бришеа :icoooooon_looooooooooooool:

 

[Маwечко]

Аии Maweчко тебе ептен бедови ти се дешавале, него ја знам играта, обично кога беше зафатена салата по физичко, и неможевме да идеме у сала да вежбаме на тој час, у училница игравме или „ден, ноќ“ или оваа играва ни ја незнам као се вика... а мене никад не ми ставаа у раката паричката или било што да ставале..... мамата.

Абе боље ништо да не ти ставале..Еднаш јас коа мижев ми исурија сок у рака и ми шлапнаа торта...Злобни соученици имав во основно.Тоа изгледа за да ми вратат зашто ја затепав таа у градинка зашто не сакаше да ми ги врати мастиките.

 

[Janev]

кога бев мал на градинка не одев додека не ми купија мастика Turtles или сок од боровница.... бев во голема група и имаше едно дете пелени носеше... и беше се олеснал, учителката му менува пелена, а јас и едно др. дете одиме да го ѕиркаме, како му менуваат пелени, учителката не виде и по казна не испади надвор од собата и ни вика, сега ке спиете овде во ходникот и за вас ке нема ужина..јас се испружив на клупата шо беше за пресоблечување... а оној другиот оди и се моли на учителката да флезе:pos2:...... во прво оделение пред нова година ми дадеа 2о петарди... фрлам 5-6 испукаа сите, после некое време фрлам уште една, гледам не чади ја земам у рака и така ја гледам од блиско, кога ми пукна у рака незнаев кај се наоѓам:nesum:

 

[Bacillus gagous]

во основно сите играа една игра „граница“ јас никогаш не научив како се игра таа игра. И многу ми бепе смешно кога по физичко не учеа да играме оро ама без музика, и беше кој не знае оро да игра (три напред две назад) нема петка физичко

 

[Гижо]

Ја ко мал живеев на село, и тамо увек се пентарев по дрва. Имавме една кајсија у двор, омилена ми беше, башка и ги научив цаките за како побрзо да се качам. Татко ми решил еднаш да ме стопре, и демек да ме заплаши стал бодликава жица. Ја мислев дека можам успешно да го качам дрвото и покрај жицата :lol: И мислам дека ке паднев, и у пад немав за шо да се фатам, и ја сирот, за жицата А бев 5 години мх!

Во забавиште (уште бев у село ) ја и еден комшија, увек се здружувавме против едно дете, пошо не р'чкаше и двајцата. А знаеше дека ке го јаде стапот и упорно. И ние нормално увек му се здружувавме, братство и единство. Ама никад не го тепавме, само финтата беше шо се плашеше кога сме двајца.

Па кога тргнав во школо, мораше у град, пошо више бевме решени да се селиме, ама кој град, у Хиподром (маџари) се преселивме, и секој ден патувавме од селото до градот за да ме носат у школо, цело прво одд така. Мене ме плашеше таа далечина, и првото полугодие додека се преселивме, упорно плачев на школо лажев демек ме болат очите, и наставничката ја полудев на моите им викаше да ме носат на очно, ама после и кажале шо е работава, ама шо дека, у второ после се смирив, и се здружив со одделението, и после пак требаше да се селиме овој пат баш у град Скопје, Аеродром и таму го запознав во 3то одд vodkamixx Иначе ја знаев да врзувам врвки, ама еднаш ми купија кондури, со свилени врвки, ЛЕЛЕ колку сум се мачел тие да ги врзам! Врзуваш и пак не стојат заврзани

 

[Ѓорѓески]

Кога го имаш тончи и дедо мраз покрај себе убави теми се отвараат

Се сеќавам кога глумев на екскурзија дека сум фраер во второ одд. ова се деси. и така јас си глумам фраер и паѓање.... брадата целата во крвишта и од тогаш сум мирен

 

[Скулгрл]

Eхеее, вакви случки има да ги ринам со лопата.

Се сеќавам на првиот ден во основно. Бевме сите наредени во салата, децата напред, родителите позади, и пред нас стоеше директорот и држеше говор. И кажа човекот што кажа, битно на крај побара некое храбро момче или девојче да изрецитира песничка пред сите, а за возврат ќе добие петка на рачето.
И јас, ни две ни три, се пријавив. Излегов пред сите (битен момент беше што носев едно црвено костумче со потпунки ) и изрецитирав една песна што во тоа време ја сметаа за посложена.
И завршив, а директоров абер нема од петката. И така почнав да плачам пред сите зошто директорот не ми ставил петка, па за да ме запрат мораа две да ми стават и тоа со ѕвездица. Тогаш научив како се добиваат високи оценки. Со цмиздрење.

Друга случка...мислам дека бев второ одделение, и сакав еден Живко од клас. И он ме сакаше мене, ама се правеше фраер. Седевме еден позади друг, и за да се направи интересен пред другите ми рече „Бејби“ (не знам зашо, ваљда глеал амерички филм ). Јас се осетив длабоко навредена, станав и почнав да го кубам, а Жиле фраерот-да плаче. Оттогаш сите машки од генерација се плашеа да ми пријдат.

 

[Гижо]

Ја ко мал живеев на село, и тамо увек се пентарев по дрва. Имавме една кајсија у двор, омилена ми беше, башка и ги научив цаките за како побрзо да се качам. Татко ми решил еднаш да ме стопре, и демек да ме заплаши стал бодликава жица. Ја мислев дека можам успешно да го качам дрвото и покрај жицата :lol: И мислам дека ке паднев, и у пад немав за шо да се фатам, и ја сирот, за жицата А бев 5 години мх!

Во забавиште (уште бев у село ) ја и еден комшија, увек се здружувавме против едно дете, пошо не р'чкаше и двајцата. А знаеше дека ке го јаде стапот и упорно. И ние нормално увек му се здружувавме, братство и единство. Ама никад не го тепавме, само финтата беше шо се плашеше кога сме двајца.

Па кога тргнав во школо, мораше у град, пошо више бевме решени да се селиме, ама кој град, у Хиподром (маџари) се преселивме, и секој ден патувавме од селото до градот за да ме носат у школо, цело прво одд така. Мене ме плашеше таа далечина, и првото полугодие додека се преселивме, упорно плачев на школо лажев демек ме болат очите, и наставничката ја полудев на моите им викаше да ме носат на очно, ама после и кажале шо е работава, ама шо дека, у второ после се смирив, и се здружив со одделението, и после пак требаше да се селиме овој пат баш у град Скопје, Аеродром и таму го запознав во 3то одд vodkamixx Иначе ја знаев да врзувам врвки, ама еднаш ми купија кондури, со свилени врвки, ЛЕЛЕ колку сум се мачел тие да ги врзам! Врзуваш и пак не стојат заврзани

Да се навратам на селото, село Белимбегово, е шоубави спомени сум имал од таму, детски

Бевме 4ца братучеди, од кои јас најмал, и глумевме увек нинџа желки. Ја бев Донатело :pos2: и така навечер трчаме низ село и сме се качиле во еден недоизграден вулканизер, без прозори само врата. Сме се качиле горе на гредите што го потпираат таванот, ја ко најмал ем страв ми беше, ем високо, и ме качуваа, ме храбреа седиме горе, и поминува еден Мице, тогаш беше он тинејџер, сеа со деца и све остало, и не слушнал, и се дере "Шо прајте бе горе", и од ваму најстариот братучед му враќа на скопско-црногорски "Чешамо г'з". Не е којзнае колку смешно, ама на тие години, пошо он е постар од мене едно 6 год, мене ми беше цепки.

Истиот братучед ко потпорасна ко беше средно, ја некаде 4то 5то одд, ме влечкаше секаде со него, и ден денес не сфакам зашо. Ме носеше кај другари, кај женски, по дискотеки, на работа на краварската фарма (дигавме бали сено), на базен, по цели денови со него. И до ден денес го поштувам ради тоа.

Иначе ко мал увек кога гледав како играат фудбал поголемите, топката мене увек ме пукаше у фаца :pos2: :pos2:

Од дешавки у град ми текнува дека ја бев прв шо проба у одделение на најзгодното девојче да и види под сукња некаде у 7мо или 6то и после никад не дојде по сукња кутрата А иначе ме ставаа у основно да седам до најружното девојче. Ме заебаваа ради тоа, пошо никој не ја сакаше, ама мене ми падна жал, и и зборев колку толку и бев добар со неа

 

[Гижо]

А башка шо ми ја пееја песната Никола, Никола, ме потсети Гаго. Ужас ми било таа песна

 

[Fallen`Angel]

А иначе ме ставаа у основно да седам до најружното девојче. Ме заебаваа ради тоа, пошо никој не ја сакаше, ама мене ми падна жал, и и зборев колку толку и бев добар со неа

.. лол .. ова и мене ми се дешаваше у основно .. пошто седев у последна клупа и урлав ко ненормален на секој час .. и затоа увек ме преместуваа у прва клупа до едно дебело девојче .. Гица ја викаа сите .. и сите ме зеебаваа дека седев со неа .. а ја ко ментален седев од страна на клупата и сите ја маваа со хартии .. па дури и ја шо седев до неа .. али еден ден онака веке беше почнат прв час и гица ја немаше , и ја се израдуев дека тој ден ке седам сам у клупа .. и одеднаш на сред час некој викна "Аиии Гица у минич" .. и цел ебан клас излезе на прозор да ја види .. . леле комедии беше тоа еј .. и така седна до мене на вториот час .. у минич .. е тек тогаш како ме зеебаваа .. лелеее

 

[vmx]

Ми текнува као мал бев многу лошо дете и нон стоп скокавме од една гаража, и мали како мали ај ќе скокаме, и така секојдневно дур не добив кила, и ме оперираа од кила и престанав да скокам. Кај сум знаел тогаш да ублажам пад, прво на прсти па на цело стопало да застанеш, тогаш скокни, качи се пак, скокни, ти е гајле.

Ми текнува дур живеев у „хотелче“ и изигрававме „пожарникарот Сем“ и се поткачувавме на едни стубчиња и се фаќавме за една канделабра и се пуштавме онака на вртење, као пожарникарот Сем, и ја фаќање за канделабрата и се пуштам и на делот кај што се шири канделабрата имаше едно парче недостругано и со брадата на тоа парче и крв почна да прска на сите страни, со плачење трчање до дома и со татко ми правец на болница на шиење, а пак на болница циркузи, дур ме сошијат 2 саати поминаа, и едно време се собраа сите доктори ме фатија за раце за нозе да не претам и помина и тоа.

Така исто во „хотелче“ се праевме каскадери, ќе се качуваме по дрвата ќе се префрламе од дрво на дрво, пошо ги знаевме финтите како шо. И имаше едно дрво исто требаше прво на стубче да се поткачиш и да скокнеш да се фатиш за една така мала гранка и се поткачуваш и на дрво си, арно ама јас скокање и фаќање за гранката и јебем ти гранка ми се скрши и паѓање доле и кршење раката кај лактот, и идам дома и се праам паметен не кажувам шо ми е, но мајка ми примети дека не е во ред нешо со раката моја и и реков дека паднав, и одма на доктор и гипс местење, 2 недели у гипс. И не ми текна после тоа да се качам на тоа дрво.

Бев 6-то одделение мислам, или 7-мо, и сега 9-ти јуни беше и ај на школо физичко имавме, и демек последен ден ќе се глупираме и ај ќе зееме ќе го фаќаме обрачот на кошот, се качувавме на тој јарецот и скокаш и го фаќаш обрачот, и јас скокање и фаќање обрачот и едната рака ми се лизна од обрачот и паѓање доле на паркет кршење раката кај рамото, и идење со татко ми одма на болница местење гипс околу цело тело за да се исправи клучната коска меѓу рамото и трупот. И тогаш 3-4 недели го носев тој гипс, а после тоа на терапија уште две недели.

Ај уште за ногата и готово...
Е коа се преселивме у стан и тука со овие од маало ќе земевме по зградиве ќе идевме и ќе звоневме по ѕвончиња и ќе бегавме, и така ние бегаме по скали и ај демек ќе скокаме по 5-6 скали, и мене тој еден другар ме бутна од 7-мата скала и ја цел во паника паѓање и превиткување глуждот, и идење накриво дома, и моиве пак приметија не е нешо у ред со ногата, и на доктор и гипсирање, и носење гипсот 2 недели, знам светско првенство имаше у фудбал тогаш па така се занимавав две недели, сите утакмици ги глеав.