За љубов се потребни двајца?

  • Креатор на темата Креатор на темата Дивајн
  • Време на започнување Време на започнување

Дивајн

блаблабла
Член од
3 април 2005
Мислења
15.748
Поени од реакции
1.855
Дали ја потврдувате оваа изрека?
Мислите дека вистинската љубов е таа во која двајцата партнери се сакаат исто?
Ако е така, како треба да сакаат за да не се изгубат некаде во тоа? Со резерва и размислување и во ист чекор како другиот или кој како стигне без оглед дали ќе изгледа како да се труди помалку или повеќе?
(пишувам така како да треба да прави нешто секој, бидејќи нели љубовта повеќе се докажува со дела)

И да ... а можеби мислите дека љубов е и кога само едниот безрезервно сака и дава без да очекува нешто за возврат? Со тоа нели, задоволувајќи го партнерот се задоволува и сам и би се чувствувал исполнет?

Ако сте ја почувствувале на своја кожа едната или другата варијанта, од која сте имале повеќе "рани"?
Ако не, според тие околу вас, која врска подобро функционира?

И така ...:helou:
 
За танго се потребни двајца - за љубов се потребни двајца - за торта се потребни јајца....:pos:

Се разбира дека се потребни двајца - и тоа правопропорционално делење на чувствата меѓусебно, затоа што ако не е така, едниот ќе попушти...т.е. што трескам глупости...Нема помала поголема љубов, ако некого сакаш го сакаш без оглед на се` и правиш се за таа личност, во спротивно само се залажувате...

П.С. Јас сакам и сум сакан, и топ е!
 
Дивајн напиша:
Дали ја потврдувате оваа изрека?
Мислите дека вистинската љубов е таа во која двајцата партнери се сакаат исто?
Toчно двајца. Ни повеќе ни помалку.:) И нормално-ако љубовта е вистинска, тогаш подеднакво ќе ја чувствуваат и двајцата партнери.
Ако е така, како треба да сакаат за да не се изгубат некаде во тоа? Со резерва и размислување и во ист чекор како другиот или кој како стигне без оглед дали ќе изгледа како да се труди помалку или повеќе?
Љубовта не е резултат на рационалноста на човекот. Значи, колку и да сакаме да ги искажуваме чувствата со одредена „резерва“ понекогаш не можеме. Љубењето на другиот е последица од тоа што не можеме да си го смислиме постоењето без него, а љубовта е вистинска само кога и двајцата го сфаќаат тоа.

Нормално, искажувањето на чувствата не соодветствува со тоа како навистина се чувствуваме (нели има личности што преувеличуваат, други што не искажуваат доволно емоции...), затоа не би можела да го земам како круцијален фактор за вистинската љубов.
Се гледа кога двајца се сакаат подеднакво и вистински.:)


И да ... а можеби мислите дека љубов е и кога само едниот безрезервно сака и дава без да очекува нешто за возврат? Со тоа нели, задоволувајќи го партнерот се задоволува и сам и би се чувствувал исполнет?
Хех, сите што рекле дека сакаат безусловно и без ништо за возврат лажат сушат. Колку и да се негира тоа, не е во природата на човекот да не биде себичен.(освен ако е хардкор алтруист :pos:)
На овој или оној начин сите очекуваат нешто за возврат. Разликата е во тоа што некој се задоволува со повеќе, некој со помалку.
Ако сте ја почувствувале на своја кожа едната или другата варијанта, од која сте имале повеќе "рани"?
Ако не, според тие околу вас, која врска подобро функционира?
Кога двајцата подеднакво се сакаат, почитуваат и надополнуваат логично е дека ќе имаат совршена врска. Првата варијанта (со безусловната љубов, без барање нешто за возврат) повеќе ми личи на невозвратена љубов, и оттаму од таа повеќе се „пати“.
 
Kako ne dvajca! Mozish i sam da si se zaljubish u sebe! Pa da si :drk: ! :zver:
 
За љубов -еден е малку,тројца се многу,значи тамам се двајца!
Љубовта не се мери со кантар,но тоа не значи дека треба едниот само да дава,а другиот само да зема!Колку ќе дадеш,толку и ќе добиеш!Во вистинската љубов нема место за себичност! За да успее треба да се потхранува од двајцата!
 
Ако зборуваме само а љубов тогаш може да биде доволен и само еден. Зарем не е љубов доколку сакаме некој а тој нас не не сака????
А за среќна, вистинска љубов, за врска, се потребни двајца, тоа Да.
 
Ништо нема да се постигне ако партнерите не покажат барем приближна количина на љубов, нежност и внимание.
Секој што ќе даде, ќе сака и да прими, затоа што не може безкрајно да се дава без да се прима.
Да!
За љубов мора да има двајца!
 
Ниту еден, ниту тројца, ниту четворица, а најмалку пет души, само ДВАЈЦА!:back:
 
Да, за љубов се потребни двајца, доколку постои љубов само од едната страна, секогаш ќе има некој повреден или со скршено срце, бидејќи во тој случај тоа би било невозвратена љубов, а сепак на сите ни паѓа криво или тешко, доколку не ни ја враќаат љубовта.
Љубовта е во давање безусловно љубов, а сепак чувството е далеку попријатно кога знаеш дека си сакан и кога сакаш, отколку кога љубовта е еднонасочна улица.(т.е само едната страна сака)
Мислам дека нема правило како да се сака... секој има различен начин на искажување, покажување или докажување љубов...
Една од моите омилени мисли е - тоа што не те сака некој како што сакаш ти, не значи дека не те сака со сето тоа што го има.
 
pa normalno, ne moze da ljubov da se potrebni 10 dusi, potrebni se samo dvajca i nisto poveke
 
Дефинитивно се потребни двајца. Поточно, неопходни се. Затоа што инаку не би била партнерска љубов. Туку илузија на еден од партнерите дека постои врска.
Влогот, конкретно емотивниот влог, во врската мора да биде ист за да истата функционира како што треба. А за тоа е доволно да го сакаш партнерот и да ти значи. И сето останато доаѓа само од себе. Тоа не е нешто што изискува напор, не е обврска, туку нешто што со задоволство го правиме затоа што едноставно го сакаме партнерот и ни значи врската со него.
Инаку сметам дека не постои човек што не очекува нешто за возврат од љубовната врска. Тоа едноставно не е возможно. Затоа што и оние кои влегуваат во улога на "жртви", потсвесно очекуваат дека ќе добијат нешто за возврат.
И колку и да не звучи убаво, мислам дека оној што сака и се труди, а кој не е сакан со доволна мера, најмногу е повреден. Да, другата страна губи со тоа што отфрла нечија љубов, но оној другиот далеку повеќе пати од проста причина што тој е оној што има силни чувства.
Сепак, единствените врски кои навистина функционираат(и кои имаат смисол) се оние каде што љубовта е земна. Сето останато е некоја бледа копија. Без исклучок.
 
Да,за љубов се потребни двајца.Само кога е возвратена,ЉУБОВТА е ЉУБОВ!Таа ќе трае се додека партнерите се љубат бескрајно и си даваат до знаење дека тоа е така.И не треба да се "натпреваруваат" кој повеќе ќе докаже дека го сака другиот,љубовта се чувствува со секој допир,бакнеж итн. ако е вистинска.Љубовта не е љубов ако е еднострана,тоа е болка и страдање.
 
сите убави нешта одат во пар
љубовта е убаво нешто за неа се потребни двајца кој безрезервно ке се сакаат, исполнуваат надополнуваат тажат плачат да бидат срекни и задоволни :smir: и да уживаат во нивната љубов
 
Најдобро функционира врската во која и двајцата се љубат вистински без лаги. Кога само еден од врската се бори да опстане љубовта - тоа повеке не е љубов.

Од искуство.
 
...Whatever dies, was not mix'd equally ;
If our two loves be one, or thou and I
Love so alike that none can slacken, none can die...
John Donne кажал наместо мене...потребни се двајца со безусловно почитување,разбирање и сакање...
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom