Драга Кајгана (виртуелен дневник)

  • Креатор на темата Креатор на темата Acid
  • Време на започнување Време на започнување
"Олабави малце, забави"

*саат време подоцна

492713359_698718519320490_2769535038029833697_n.jpg
 
Ко рече Стоја: сада сам фина ја, ал кад будем пијана, бежи док си жив и здрав потопичу овај Сплав. - I REALLY felt that. Каква божица кеј.

Да се врати Јеца на ИНСТА. Како тоа Сорос че го уривал Вучич? Од кога чекаме на унгарски Турчин да ни носе нас Демократија? во Светите ни земји? Нам? ние, микстура од византијски принцези и словенски лавови. Абре Атила, чику.
Ко че видам подочнјаци провиснати ко бабини цицки, знам дека е од темната страна.

BN-RP148_soros0_M_20170111143057.jpg






Млада Јеца ;3



Да. За инат на бројната форумско бугарска Администрација ги прам постојве. ХАХА
Поголем трол сум и од Костича. (и то сето ова без дрога хеј)
Автоматски споено мислење:

ВЕ САКА ВАШИОТ КОУДНЕЈМ ДАЧЕС И ЕДЕН ОД НАЈУБАЈТЕ МАКЕДОНЦИ РОДЕНИ БИЛО КОГА, БИЛО КАДЕ.
^ Ова ептен во стилот на Профаундли Стјупид екс Ставро. Љубофоф шкембар.
 
Последно уредено:
Еднаш зедовме со таткоми, че ја носиме мајками Бигорски на шетање. Застанавме до Радика. После то свртивме до Галичник. За жал стариот пат кој Галичани го имаат до Бигорски и Рајчица не е прооден за коли, па мораш да вртиш 360 степени преку Маврово и Попова Шапка да втасаш до селото (кое мене ЕПТЕН ме потсети на мое Мариово, на југот). Мајками се накурчи пошто никош не беше лик за големи тури. Цитирам "Кај ме однесовте бе пиздави матерна" ни вели на мене и на таткоми ХАХАХАХА "на крајот од светот? еј чоек Албанија сме". Јас ко шо сум несериозен че се помочав од смеа, и велам значи Албанија е крајот на Светот? ДА. Да. ми вели хаха

Еден Шип на форумоф пиша сега скоро, дека од пред 100 години станале луѓето таму славик Мачедоник, веројатно и Православни. Сето ново ова, кхм. Пред тоа биле чистокрвни Шипој. Историски ревизионизам стана доста популарен последниве децении. Се можиш да препрајш и да пишиш дека било поинаку, се чини. Ама не сте вие ни бугарите криви. Грција ја отвори оваа пандорина кутија и само таја можи да ја затвори.
Јас ќе му порачам на ликот, сепак, да си прочита една поема постара од ова денес - Сердарот или О Арматалус на грчки, оригиналот ако го најди на Григор Прличев од Охрида уште поубо. Ќе прочиташ тамо што христијанското Македонско племе од селото на Мијаците мисли за вас клети Гегиња пред едно 100на години. Црна чума сте наречени од луѓето со имиња Неда, Марија, Костадина.
Не за џабе Григора, е новиот Хомер за Атињаните.
Автоматски споено мислење:

Пискотници се слушаат од Галичник, до Река. Што тешка несреќа ги збра и мажите и жените, та гласи тажна ека и навева сал коб и зла?
Така почнува. Се чини свои убивафте и тогаш? Турски-куро-пушачи.
 
Последно уредено:
My Dear, I'm well don't worry. There have been ups and downs. Mostly downs, but I won't bother you further.
I am really tired. I feel the tiredness like never before. It doesn't worry me, I learned to embrace it. There is something missing. And I guess it's
Stop being lil pussies ya'll handicapped cunts!
 
Слава му на Господ Исус Христос што сум здрав и жив и што се уште овде живеам.
Му благодарам за секој еден нов миг што ми го дарил, што не сум населен во вечната темнина и што ние луѓето можеме се уште да му се обратиме него за секоја наша мака и тој да ни помогне.
 
Се прашувам кога ќе фатам девојка. Сите роднини ми велат дека не ми треба и да се фокусирам на себе, ама секојпат се мислам: каков ќе биде поубав животот со неа? Таа ќе ми дава совети за се, јас за неа, ќе се помагаме меѓусебе... Ја замислувам како неопходна, но не знам дали е здрав начин да се гледа на тоа. Таа ми е како парчето што ми недостасува во мојата сложувалката. И кога ќе ја фатам таа девојка, како ќе се грижам за неа ако сакаме да го прошетаме целиот свет? Целиот свет е пред нас, само јас не сум магионичар за да знам што ќе се случи во иднината. Во иднината длабоко верувам дека ќе имам добро, сонувам за сè што го посакувам и сè што сум го посакал во животот. Од секогаш сум знаел дека имам потенцијал за нешто повисоко. Нешто што другите не можат да видат, а само јас можам да го согледам. Мојата цел во овој живот е да ги постигнам желбите што никој досега не ги остварил. Многу ми е смешно што другите се смеат на моите соништа, затоа што тие самите не можат да ги постигнат. Ти си единствената на Земјата и нема никој друг што постоел или ќе постои како тебе.
 
Се плашам дека ликот во мене препозна Слободен Ѕидар. Сакаат кога веруваш во Бога (не смејш да се придуржиш ако си Атеист, за се друго, сеедно е во кој Бог веруваш - се чини и мухамедините се добредојдени).
Секогаш реагира на мои објави кога ќе види дека имам објавувано слики од Византиски Цркви во Охрид. Или скоро објавив слика од црквата Св. Никола во Котор, Црна Гора. Друго нешто што ценат е кога имаш добра имагинација.
Ако толку го сакаш Бога, не си играј со неговата воља. Остај да биди по негово. Да, правдата негова, се чини слепа за многу од нас. Ама остај го да биди. Затоа е Бог.

Serbian_Orthodox_Church_in_Kotor.jpg


coat_of_arms_of_the_ecumenical_patriarchate_by_juan103801_dgixqjr-pre.png





Црне птице поново, руше гнездо орлово. Ех Његоше, брате.


Христијанин. Не Слободен Ѕидар.
 
Последно уредено:
Животот неодамна толку многу се повторува. Секој ден го живеам истото и истото, не чувствувам разлика ако секој ден споредувам што сум направил и нема да најдам разлика. Се разбудувам, одам на училиште, излегувам надвор, одам во теретана, разговарам со моите онлајн пријатели, одам на спиење, се повторува. Ова беше мојот циклус и ми е здодевно од тоа. Сакам повеќе. Сакам да истражам бескрајни можности каде што не исполнуваат никакви ограничувања... Се вработив како келнер уште во октомври каде што навистина добив одредено задоволство од тоа, но тоа беше во мал ресторан и сопственикот ми ја краде платата бидејќи ресторанот немаше доволно гости. Сега добив нова работа, повторно како келнер, но овој пат во поголем ресторан. Моментално само чекам сопственикот да ми се јави за да може да ми даде смена да почнам. Ресторанот е многу поголем и со повеќе келнери на секоја смена (во споредба со претходната каде единствениот келнер бев јас). Поголема атмосфера, пошироко искуство, толку многу нови знаења... Не знам што да правам за да ги сменам секојдневните навики, живеам во мал град и немам пријатели (само онлајн). Не се жалам дека мојот живот е ваков затоа што навистина ја ценам слободата што ја имам во моментов, само чувствувам потреба таа да се подобри...
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom