Истата матрица ја вртат цело време.
Прво срушија се што наликува на дом на северот и ги натераа да седат во шатори. Па им здрвија неколку ракети сред шаторите и во болниците да убијат што повеќе невини деца, жени и мажи да предизвикаат паника и да ги натераат да се движат од северот кон средината. Потоа од средината исто руши сите згради, ракета на цивили 100+ мртви во еден напад па ајде во Хан Јунис после и таму истата песна и сега останува уште Рафа каде што повторно вршат терор со секојдневни масакри да ги натераат да влезат во Египет по што нема враќање назад. Истото го правеле ционистите и 1947-48.
Во Западен Брег исто така продолжува малтретирањето на цивили и изградба на нови израелски населби во нај шиптаpски стил.
Палестинците убиени, осакатени и избракни од нивните домови, Хамас нечепнати во тунелите, а Израел си ја остварува својата вековна цел за прошируавње на границите.
Гледаме дека последици за Израел нема никакви освен фарсата со интернационалите судови кои никој не ги ебе 2% и само ескалација од трета страна може да (проба) да ги спречи да си го оставарат сонот и конечно да го избркаат домородното население.
Чисто за илустрација
До 1917 и потпишувањето на Балфоровата Декларација скоро и да нема ционисти на територијата освен тие 20-30 илјади што почнуваат да се доселуваат на крајот на 19ти век уште за време на Отоманска империја. Стари Евреи кои живеат илјадници години си има но тие се незначителна бројка и ист народ со Палестинците/Арапи/муслимани.
Потоа по преземањето на Палестина од страна на Британија и Балфоровата Декларација почнува насилно населувањето на ционисти од Европа и ширум светот. Ова нормално доведува до реакција кај домородното население и имаш уште пред 100+ години конфликти и масакри извршени од двете страни посебно од организацијата Хагана.
И така од 10тина илјади до пола милион за 50 години и после втора светска војна Британија дига раце и ја остава територијата на Обединетите Нации да го реши наметнатиот проблем. На втората слика се гледа етничката мапа на Палестина во 1946, ционистите се околу 30% од популацијата и окупираат само 7% од територијата.
На третата е планот за поделба на територија на ООН приложен на 29 ноември 1947. Резолуцијата евидентнто го фаворизира малцинството кое добива 55% од Палестина. На 30 ноември започнува масовното етничкото чистење на Палестинците наречено Накба (1947-1949) во кое над 750 илјади цивили се избркани од нивните села и градови.
Во Мај 1948 Израел прогласува независност и започнува војната кога околните Арапи се вклучуваат, но етничкото чистење е веќе во тек со месеци и над 300 илјади Палестинци се протерани од нивните домови.
По завршувањето на војната во 1949 добива и повеќе од оригиналната резолуција како што може да се види на слика 4 и од тогаш продолжува поспорото мелење на Палестинците, децениско изживување врз нив и година по година се помалку и помалку територија контролираат.
Во продолжение имате извадок од израелски документарец каде поранешни војници на ИДФ раскажуваат со голема насмевка како вршеле злосторства за време на Накбата
Палестинците исто така до кај 1970тите важат и за едни од најобразованите и секуларни арапи во регионот (за нивни стандарди). Потоа се работи на уништување на секуларноста во Блискиот Исток (тенк ју Ју Ес Еј) и се се прави да што повеќе се отупи и радикализира населението. Денес тие се еден прост и неук народ посебно во Газа задоени со ислам. Меѓутоа исламот е само бонус бидејќи кога си роден во такви услови без основни човечки права, каде си доживеал милион неправди и трауми уште како дете, невозможно е човек да не е радикален. А тој нивен оправдан бес е потоа злоупотребен од Израел да им наштети уште повеќе како што можеме да видиме на дело што се случува од 7 октомври навака.
Само неинформирана и ментално болна личност може да биде на страна на ционистите.