Ама тоа не се вика штитење, туку се вика здрав разум. Не може ти бебе свесно да го изложуваш на вируси за да јача имунитет, пошо тоа така не оди.
Неминовно е дека кога ќе почне во градинка ќе закачи се живо таму и дека секоја втора недела ќе е болно, и тоа нема никаква врска со имунитетот, едноставно градинките се такво жариште, не познавам дете кое оди во градинка а не е со зелени мрсули од октомври до април.
Ама пак ќе речам, бебе од 3-4-5 месеци и дете од година и пол различно поднесуваат настинки, и не гледам нишо лошо доколку родителот сака да го заштити додека е најкревко.
Јас те сфаќам, знам и дека претерана контрола не е добра. Апсолутно не зборувам за стаклено ѕвоно, туку за почитување граници. Во околина имам и вегани и вегетаријанци со деца, еве пример тие не им даваат месо на децата, сеа ако бабата и дедото не се согласуваат со овој начин на живеење, дали мислиш дека е ок скришно да им даваат месо? Не ми е поентата за кока кола, чоколадо, месо, чипс. Поентата ми е дека која и да е границата од родителот, треба да се почитува. Екстремна, лабава, каква и да е.
Супер ти што ете се јавуваш и прашуваш за дозвола, верувај дека многу мал дел прават така.
Ставов ти е заглавен во минатиот век, можда и порано, и е за жал зачеток на сите проблеми кои се испишаа во темава, најверојатно и на првото мислење.
Повеќе работи ми сметаат во напишаното, да почнеме со
Ако дадам нешто на поклон и со добра намера, на сопствено дете, да си гради сопствен живот и семејство, зарем треба да условувам натака како ќе живеат и да се мешам во сите одлуки? Тоа не е помош, туку психијатриска дијагноза. Даваш поклон, а очекувањата се дека ќе си играме македонски народни приказни цел живот. Баш од овие причини скоро сите што ги знам се иселија од заедница, заминаа од куќи во станчиња. Ама мирот со пари не се купува.
Па кој ги терал да печалат во куќи со 3 спрата, по еден за секој син? Снаата или зетот? Ако не сакаш да седиш во заедница, зошо не сакаш, за кого ќе е спратот, за кого го градевме. Па ќе се налутат. Ако седиш, седи ама многу пуфки јадење не, како ќе каже чорбаџијата така.
А ако седат посебно од старите, ме интересира, еве старите денар не инвестирале во нив, тоаш ок е да продава приказни или како?
Ако даваш помош, каква било, дали е тоа спрат, стан, куќа, чување дете, не значи дека треба да му се мочаш на глава на тој на кој што му НУДИШ помош. Или не нуди, речи не можам, не сакам, имам други приоритети, ок е, никој не се лути. Ама тие болни паѓаат по внуциве ( денес го видовме само еден сат, зошо ни кратиш време ), и уште на се што си рекол, ќе направат обратно.
Еве да ти кажам малце за продавање приказни кога го оставаш детето да го чуваат баба и дедо кои последен пат те чувале тебе како дете пред 30 години, и појма немаат кои се моменталните препораки, пошо тие гледале деца, знаат како треба:
-Шетајте, излезете, ако плаче ќе му ја пикнеме цуцлата во мед и ќе се смири. (
зошо не треба мед на деца под 1 година, пример )
-Излегувам да завршам нешто ( не дека не можам да го земам детето со мене, повеќе го оставам за тие да го видат ) и викам да не го форсираат да седи, мал е. Се враќам ( и ова е 10/10 пати, детево седи, околу него перници, демек да не падне да не се удри ). Кажано од педијатриска сестра, педијатар и ортопед ( и пренесено на сите баби и дедовци ) дека бебе не се форсира да седи, пошо се ствара притисок на колковите, и негативно се одразува во понатамошен развој. Исто и за одење, не се патка дете кое самостојно не знае да стане.
-А зошо не му давате вода? Греота е, дајте му вода, топло е. ( доенче од 3 месеци ). На секој преглед повторено од педијатар дека не се дава вода додека не се почне со цврста храна.
-Ние вас ви дававме манџа на 6 месеци, зошо не му давате? ( доенче од 4 месеци )
-Излегувам, оставам зготвена храна што треба да му ја дадат кога е време за јадење. Се враќам, храната нечепната, му давале смоки. Сакал смоки, не сакал да јаде.
-Повторено сто пати, дека апсолутно не треба да им падне на ум да му даваат газирано, чоколадо, чипс. На дете под 1 година. Му дале, греота бил, ги гледал кај што јадат, па да пробал.
-И најомиленото, дома 26 степени, детево облечено во 3 слоја, со капче и чорапи, да не му било ладно. Тоа се исфрлало цело од топло, плаче од што се поти, тие мислат дека му е ладно.
И ова кажано од особа која има контакт со баби/дедовци два пати годишно. Ако ме веруваш кога сме сами тука ми е сто пати поубаво, на никој не се објаснувам зошо вака, а не така. Кога одиме МК ме фаќа нервоза, не сакам да го оставам детево баш од вакви причини, не е еднаш, не е два пати, не е три пати, туку секој еден пат прават спротивно на тоа што си им рекол. Ако го оставам детето на чување, сакам да ми е мирна главата, не да го мислам цело време.