Црна Гора - Македонска

[Picasso`]

si slusnal za romantizam i bajki?
vie se povikavte na imeto blgar.

Еве сите ги фати романтизмот, Македонците не.

Се некои завери против Македонците во светот, све нешо само нив не ги сакаат, сите други се пожелни, македонците не се.

Интересно.

Ај модераторче и овој пост ќе го бришеш знам.. Продолжи..

 

[Macedonia>>Europe]

Абе овчари читате вие или само колку да лупнете нешто без врска? Ова го напишале самите Црногорци а поентата им е да докажат дека тоа Македонци била религиска определба, а не национална за Црногорците затоа што биле под надлежност на Охридската Архиепископија.

 

[Kasnakoski]

Ова го напишале самите Црногорци а поентата им е да докажат дека тоа Македонци била религиска определба, а не национална за Црногорците затоа што биле под надлежност на Охридската Архиепископија.

Да, ама кога е тоа било? Погоре дадов документи, од кои се види дека тие биле дел од Пеќската патриаршија.
Нешто друго е.

Тако је обновљена Пећка патријаршија, поред свога старог територија у Јужној и Сјеверној Србији и Црној Гори, обухватила још двије епархије у данашњој Бугарској (Ћустендил и Самоков), цијелу Босну и Херцеговину с Далмацијом, Сријем и Славонију с Хрватском, Банат и Бачку с Барањом, све до више Будима, Темишвара и Арада, гдје су се, бјежећи пред Турцима, населили многи православни Срби. Охридској архиепископији остали су само крајеви јужно од Тетова, Скопља, Велеса и Штипа (Охрид, Битољ, Прилеп, Кавадар и Струмица.

 

[kama]

Да, ама кога е тоа било? Погоре дадов документи, од кои се види дека тие биле дел од Пеќската патриаршија.
Нешто друго е.

Тако је обновљена Пећка патријаршија, поред свога старог територија у Јужној и Сјеверној Србији и Црној Гори, обухватила још двије епархије у данашњој Бугарској (Ћустендил и Самоков), цијелу Босну и Херцеговину с Далмацијом, Сријем и Славонију с Хрватском, Банат и Бачку с Барањом, све до више Будима, Темишвара и Арада, гдје су се, бјежећи пред Турцима, населили многи православни Срби. Охридској архиепископији остали су само крајеви јужно од Тетова, Скопља, Велеса и Штипа (Охрид, Битољ, Прилеп, Кавадар и Струмица.

Едно време бугар, додуша мал временски период и Сицилија била под јурисдикција на Охридската Архепископија.

 

[bitushanec]

Dokument (ima nekolku) od

Istorija Crne Gore [1835]

"Božjom milošću, MI JELISAVETA PRVA, Imperatorica i Samodržica Sverosijska, i proč., i proč, i proč.:
Blagorodnoj i poštovanoj gospodi Srpskih zemalja u Makedoniji, Skenderiji, Crnoj Gori i Primorju, Crnogorskoga Naroda Gubernatorima, Vojvodama, Kneževima i Kapetanima, a takođe i drugim duhovnim i svetovnim Glavarima - NAŠA IMPERATORSKA blagonaklonost

Ама даваш документи од 19 век, ние дискутираме дека оригинално до 19 век, црногорците се сметале за дел од Македонците и ЦГ како дел од македонските земји

Ако дедо ми бил Македонец, јас не можам да бидам јапонец, свајчаш?

 

[Kasnakoski]

Ама даваш документи од 19 век, ние дискутираме дека оригинално до 19 век, црногорците се сметале за дел од Македонците и ЦГ како дел од македонските земји

Ако дедо ми бил Македонец, јас не можам да бидам јапонец, свајчаш?

Istorijata na Crna Gora e od 19 vek, ama vo nea se citiraat dokumenti od vremeto na Petar Veliki i Elizaveta, atie se od 18 vek.


Mislam treba da se analiziraat site tie dokumenti, zoshto vo Net zabelezhuvam nekorektno citiranje. Primer so ovoj dokument

Na sekade pishuva Skadar, se misli na Shkodra, a vo dokumentot stoi Skenderi, manastir Zaneti.
Dali e sigurno deka 100% se raboti za Shkodra. Zoshto znam za sela, koi go nosele imeto Juskjudar.

I toa K.D. site si go pishuvaat kako K.D. a jas mislam deka e 24 den na mesec dekemvri.
K=20, D=4.

Bunjevački rodoslov
Po tradiciji, Raiči smatraju da vode poreklo od plemena Skendera. Prezime Raič je inače staro crnogorsko ime (Nakićenović spominje protopopa Raića Mikijelja, str. 364). Nakićenović navodu da se pleme Skenderi iz Skarda preselilo u Paštroviće u 12 veku (stanuju u Drobniću, pripadaju plemenu Reževićima, slave Roždestvo Bogorodice - Nakićenović, Boka, str. 434). Kako se etnogeneza Skendera tokom narednih vekova (13 do 16) odvijala, u okviru istorije plemena koja su se tokom 16 veka identifikovala kao Bunjevci, valja istražiti.

http://www.worldplaces.net/hrv/15/skenderi/

Skenderi, Croatia is a place located in Splitsko-Dalmatinska region at 43°11'21" north of the equator and 17°10'20" east of the Prime Meridian (or if you don't know what these numbers mean just look at the map). You can zoom in and out this map using controls on the left side of the map. You can also change Skenderi map type using buttons in the top right corner of the map.

 

[Beowulf]

Апсурдно е да се смета дека Црногорците се македонци. Тие никогаш не се сметале за македонци. Биле под Охридска архиепископија но тоа не значи дека се македонци. И антрополошки се разликуваме. Штета што некои тргнуваат од фактот дека и марсовците се македонци само ајде

 

[Kasnakoski]

LEGENDA O SVETOM TRIPUNU
Неки Самуило бејаше дуго времсна побуњен против ромејског (= византијског) цара Василија. У побуни тирански опустоши и уништи сусједне крајеве Бугара, Македоније и неке градове Далмације, и његова војска дође у Котор. Народ бојећи се за живот побјеже из града, стога заповједи да му се донесе тијело блаженог мученика Трипуна. А како је најсветије тијело учинило многа чуда пo копну као и по мору, чудесни глас се о њему свуда рашири.

Na stranata ima faksimil na italianski.
Kade e Makedonija od ovoj dokument? Taa e sosedna na zemjite na Bugarite (t.e. na Samuilovoto carstvo) vo pravec kon Kotor. Dali Makedonija ne e vo mijachkoto zemlishte, severna Albanija so Skadar i Crna Gora? Ili ....?

Vladika Vasilije u ovom dokumentu jasno razdvaja i nabraja balkanske narode.
Kristalno jasno odvaja Srbe i Crnogorce.

U crnogorskoj državi Duklji / Zeti koja je 1186. godine, osvojena od strane Raške / Srbije i podvrgnuta vlasti dinastije Nemanjić, u prvim decenijama XIII vijeka uvedeno je pravoslavlje. Na području Zete tada su osnovane tri pravoslavne episkopije. Dogodilo se to nakon što je 1219. godine Rastko / Sava Nemanjić, na nekanonski način, izdejstvovao samostalnost Srpske arhijepiskopije, otcijepivši je od Ohridske arhijepiskopije, u čijem sastavu se do tada nalazila. Takav postupak izazvao je oštru osudu ohridskog arhiepiskopa Dimitrija Homatijana. Na Savu Nemanjića pala je tada anatema. Za nauku nije sporno da je Srpska arhiepiskopija proizišla iz Ohridske arhiepiskopije. Takođe, nije sporno da je Zetska episkopija, preteča Zetske mitropolije, nastala iz Srpske arhiepiskopije.

 

[anaveno]

Na sekade pishuva Skadar, se misli na Shkodra, a vo dokumentot stoi Skenderi, manastir Zaneti.
Dali e sigurno deka 100% se raboti za Shkodra. Zoshto znam za sela, koi go nosele imeto Juskjudar.

slabo poznavas istorija...
seliscev napisal:
во околината на Скадар албански називи на места има малку - на 40 словенски називи доаѓаат само 4 албански, а вкупно во неговата книга има околу 1.200 називи со словенски корен .

Seliscev bi trebalo da go znaes,toj baral blgari po arnavutluk (togas nemalo albanija)

pa kako da pisuva,koga ke go razberes ova?

Bunjevački rodoslov
Po tradiciji, Raiči smatraju da vode poreklo od plemena Skendera. ..da se pleme Skenderi iz Skarda preselilo u Paštroviće u 12 veku Kako se etnogeneza Skendera tokom narednih vekova (13 do 16)

kade ziveele ovie,na Kavkaz,Kurdistan ili vo Arabija?
gledaj vekovite i godinite i preziminjata.....

gledas deka se falsifikati....

Vo evropskata,a i balkanskata istorija ima mnogu Dark Ages....
sekoj arheolog ke ja kaze istata prikazna:
okolu 1200 god. ima
MASOVNO RUSENJE NA PRAVOSLAVNITE OBJEKTI - CRKVI NA POTEGOT OD SKOPJE DO CRNA GORA.

Koi se tie sto togas gi rusele pravoslavnite objekti?

Spored istorijata i datiranjeto,toa korespondira so vladeenjeto na carot Kalojan 1197-1207.

isto e matna i sostojbata vo Matia,koja e pod Skadar,i koja pokraj nego e vrzana so Crna Gora.
plemeto Mirditi spored istrazuvacite,nastanalo od pravoslavni.
Mirdita e oblasta nad rekata Mati,bas do Crna Gora.
Tamu e i gradot Sveti Grad i istata oblast...

tuka odel i poznatiot pat Via Ignatia,po nego pominale milioni luge,nikoj ne spomnal do pred doaganjeto na turcite inorodni iminja na pleminja ili luge.....kako mirditi i mirdita...

tuka,a tie prostori bila i KUTMICEVICA (срамота што никој наш не ја обележил) I СЕДУМТЕ СЕДМОЧИСЛЕНИЦИ....

врските со Црна Гора,по прашање на верата,и те како биле физички блиски....
прашање е,кај кои луѓе таму, св.Климент е испратен , на каков јазик им пеел и пишувал?

блгариве се прават на удрени или?

U crnogorskoj državi Duklji / Zeti koja je 1186. godine, osvojena od strane Raške / Srbije i podvrgnuta vlasti dinastije Nemanjić, u prvim decenijama XIII vijeka uvedeno je pravoslavlje...

[FONT=&quot]некаде од средината на XI век па сè до средината на XIII век, рашката епархија, која била многу голема и се протегала и во цела Босна, влегла во рамките на Барската римокатоличка Архиепископија.[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]Од средината на XII век таа е приклучена кон Охридската архиепископија и со тоа засекогаш била зачувана за православието.[/FONT]

баш тука некаде е и таа 1200 г. кога се рушени црквите од кај нас,кон Дукља.

Дали сервите во борбите за круната,кој да биде прв венчан,ги рушеле православните објекти?

во исто време,Стефан Намања пишувал ЛАТИНСКИ,а Мирославското Евангелие,напишано во Котор е на Кирилица од 1185 год.

дали некој се заебава со историјата?

 

[bitushanec]

Кај е сега ЉуБчо да каже дека македонското име умрело 200 години пред христа :smir:

 

[Силен]

LEGENDA O SVETOM TRIPUNU
Неки Самуило бејаше дуго времсна побуњен против ромејског (= византијског) цара Василија. У побуни тирански опустоши и уништи сусједне крајеве Бугара, Македоније и неке градове Далмације, и његова војска дође у Котор. Народ бојећи се за живот побјеже из града, стога заповједи да му се донесе тијело блаженог мученика Трипуна. А како је најсветије тијело учинило многа чуда пo копну као и по мору, чудесни глас се о њему свуда рашири.

Na stranata ima faksimil na italianski.
Kade e Makedonija od ovoj dokument? Taa e sosedna na zemjite na Bugarite (t.e. na Samuilovoto carstvo) vo pravec kon Kotor. Dali Makedonija ne e vo mijachkoto zemlishte, severna Albanija so Skadar i Crna Gora? Ili ....?

Каснакоски, во духот на српскиот јазик болдираното може и поинаку да се толкува. Би било интересно некој со српски мајчин јазик да каже како го разбира болдираното. Вака некако не ми е логично.

Сепак најдобро би било да се види што пишува на италијански и тоа да се преведе.

 

[Bratot]

Ни ова легенда, као ни Андрецијева повеља, није сачувана у оригиналу.

Беспредметно е да се дискутира за вакво нешто, кое ниту може да се спореди со оригиналот, ниту датата на овој текст 1889 може да ни даде некоја релевантност во прекажувањето на оваа легенда.

 

[bitushanec]

Ни ова легенда, као ни Андрецијева повеља, није сачувана у оригиналу.

Беспредметно е да се дискутира за вакво нешто, кое ниту може да се спореди со оригиналот, ниту датата на овој текст 1889 може да ни даде некоја релевантност во прекажувањето на оваа легенда.

Од вакви “легенди“ бугарската “историографија“ црпи основни податоци

 

[Bratot]

Дека во минатото припадноста кон одредена црква била најчестата одредница кон декларирањето или именувањето на балканските народи, можеме да го проследиме следниов пример:




Štampar Božidar Vuković Podgoričanin na svojijem knjigama piše 1520. I 1537: ”Ot otačastva moega ot zemlje Dioklitiskije, eže jest v predjeleh makedonskih ot grada naricajemago Podgorica” (Lj. Stanojević, Stari srpski zapisi i natpisi, br. 494, 161).

I u trećoj svojoj knjizi 1538. Božidar Vuković ponavlja istu sintagmu. Vuk St. Karadžić je ovu formulaciju Božidara Vukovića objasnio tako što ‘’su se Maćedonija srpski zvale sve zemlje našega naroda, kao što se i u narodnoj pjesmi… Đurađ Smederevac zove kralj od Maćedonije”…

Kaluđeri crnogorskoga manastira Morače 1615. Pišu da je njihov manastir ”v oblasti hercegovskoj v zapadnih strana i predjelah maćedonskih” (dr Jevto M. Milović, Zbornik dokumenata iz istorije Crne Gore (1685-1728), Istorijski institut NR Crne gore, Cetinje, 1956)

Takođe, pismo vladike-gospodara Danila Petrovića ruskom caru Petru Velikom od 28. Januara 1712. Završava se ovako: ”Iz Crne Gore u Makedoniji” ili prikladniji prijevod ,, Iz Crne Gore regije (pokrajine) u Makedoniji”, a na italijanskom: ”Scritto de montenegro dela regione di Macedonija’‘ (isto).

”BISKUP IZ MAKEDONJE … SA CETINJA”

Samo tako se može pojmiti stav iz, inače galimatijasne, Povijesti o skenderbegu Crnojeviću na svetom krštenju nazvanom Đurađ, Martina Skadarskoga, odnosno njezinoga prijevoda sa latinskog i prepis vladike Vasilija da je ”Ivan Kastriot Crnojević iz roda kraljeva makedonskih” (dr B. Šekularac, Cetinjski ljetopis, isto).

Nakon povratka iz Crne Gore, ruski pukovnik Mihailo Miloradović (rodom iz Hercegovine) 1712. Potpisuje se u svojijem pismima kao ”polkovnik i kavaler makedonski”.
U Beču je 15.12. 1714. Izdat pasoš vladici-gospodaru crnogorskom Danilu Petroviću na kojem piše da je Danilo ”biskup iz Makedonje… Sa Cetinja”.
U pismu crnogorskijeh glavara od 8.9.1742. Ruskoj carici također se pominje sintagma ”v predjelu makedonskom” (Marko Dragović, Materijal za istoriju Crne Gore vremena mitropolita Danila, Save i Vasilije Petrovića u Spomeniku XXV, 2).
U odgovoru od 10. 5. 1744. Ruska carica, također, otpozdravlja sa istom sintagmom (isto, 7). I u pismu mitropolita Save i crnogorskijeh glavara od 25. 5. 1752. Ruskoj carici pominje se: ”...v svih stranah makedonskih’‘ (isto, 9).

Crnogordki vladika-gospodar Danilo Petrović, onodobni Crnogorci i ostali koje smo gore naveli, u službenijem dopisima smještaju Crnu Goru u Maćedoniju, a sebe imentuju kao Makedonjane samo po crkovnoj jurisdikciji, jer je Crkva crnogorska nekada bila pod kanonsku nadležnost Makedonske crkve, odnosno Ohridske arhiepiskopije.



Текстот што го проследивте е на Црногорски јазик, интересен и изобилува со вистински историски цитати, каде Црногорците и нивните владетели се потпишувале во старите документи како Македонци, а Црна Гора ја декларирале како дел од Македонија.

Превземено од блогот на Трноризец.​

Овој пример ни ја објаснува аналогијата со испомешаните народни имиња на Балканот, псевдо-аргумент кој најчесто го употребуваат Бугарите во нивната пропаганда.
Дали и ние сега би требало да ги негираме Црногорците и да имаме територијални претензии кон нивната земја?


Очигледна е се поголемата дупка, т.е. БЕЗДНА во која безглаво пропаѓа бугарската агресорска пропаганда во однос на Македонците и Македонија.​

И една песна плус.


Цитат:


Smrt vojvode Kajice
Podiže se gospodine kralju
Od prekrasne od Maćedonije
Iz pitoma mesta Smedereva
Od svojega dvora čestitoga,
S’ sobom vodi dvanaest vojvoda;
Podiže se itar lov loviti.
Na Kovinu Dunav prebrodio,
Pa se maši Vlaške zemlje ravne,
Dok s’ doiti Vršačke planine,
Lov lovio Vršačkom planinom,
Lov lovio letnji dan do podne
Tako kralju Bog i sreća dala,
Te od lova ništa ne ulovi:
Ni jelena, ni košute brze,
Niti kakva od sitna zverinja,
Dobar kralja kobak sukobio,
Sukobi ga vojvoda Sibinjska,
S’ sobom vodi tri stotin’ Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Kralj mu Božju pomoć nazivao.
"Božja pomoć, vojvodo Sibinjska!"
Vojvoda mu bolje odaziva:
"Zdravo, kralju od Maćedonije!
"Zlatna kruno pod nebom na zemlji,
"Jasna zvezdo na Maćedoniji!
"Zvao bi te, da se napijemo,
"Nemam ovde vina ni rakije,
"A da si me zatekao, kralju
"Kod Nemeša bana Vršačkoga,
"Može biti, da bi se napili;
"Već sam s decom igru zametnuo,
"Odi, kralju, da se poigramo."
Al’ besedi gospodine kralju:
"Brate Janko, budalasta glavo!
"Za nas nije vika, ni skakanje,
,Već je za nas vino i rakija,
"I gospodstvo, da gospodujemo,
"Mudra pamet, da pametujemo,
"U men’ ima i mlađi vojvoda,
"koji bi se radi poigrati,
"Svome kralju obraz osvetlati."
Raspe kralju svilena šatora,
Zelen šator od zelene svile,
Na njem’ zlatni dvanaest krstova,
Trinaesta jabuka od zlata,
U njoj sjaji bescen kamen dragi;
Pod šatorom sede š ti vino.
Posađuje do desna kolena
Elčibašu Dojčetića Vuka,
Pa do Vuka Boška Rajčevića,
Pa Stojana Stepojeva sina,
Pa do njega Jovicu Resavca,
Kučajinska bojna kopljenika
Od Resave lepe vode ladne;
Pa do njega Golemović-Đuru,
Pa do Đure Orlovića Pavla,
Pa do Pavla Rado-beg-Mijajla,
Do Mijajla Grčića Manojla,
Do Manojla Šajnović-Damnjana,
Do Damnjana Oblačića Rada,
A do Rada Kajicu Radonju;
Kaicom je sovru začelio
Sproć’ čestitog lica kraljevoga.
Kakva j’ krasna Kaica vojvodo!
U kakvom li gospodskom odelu!
Na pleći mu zelena dolama
Od kadive, izvezena zlatom,
Na dolami toke suva zlata,
A pokraj nji trideset putaca,
Svako mu je od po litre zlata,
A pod grlom litra i po zlata,
Koje mu se na burmu odvija,
Te vojvoda njime pije vino;
Na vojvodi čizme i čakšire,
Čizme su mu srebrom potkovane,
A čakšire od plave kadive;
Po dolami kolasta azdija,
Sva od srebra i od čista zlata;
Na vojvodi kalpak svile bele,
Za kalpakom od srebra čelenka,
O njoj zlatni trista trepetljika,
Svaka valja dva dukata zlatna,
U čelenki dva kamena draga,
vojvodi se vidi putovati,
Kroz krajinu voditi vojvode,
U po noći, kano i u podne;
Oko vrata kolajna od zlata,
Za pojasom dve ubojne strele;
Visok junak, tanak u pojasu,
Bela lica, crni nausnica,
Crn mu perčin pojas premašio;
Preko krila gola sablja britka,
Preko gole sablje pije vino;
Pokraj čizme buzdovan pozlaćen.
Kad se triput obrediše vinom,
Kaica ti na noge ustade,
Pa se svome on poklanja kralju:
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Pusti mene međ’ Madžare, babo!
"Da se malo poigram s Madžari."
A kralj Đurađ zače besediti:
"O Kaica, moje čedo drago!
"Moj pernati od sunašca štite!
"Diko moja svagda na divanu!
"Sabljo britka svagda na mejdanu!
"A kreposti među vojvodama!
"Pustiću te međ’ Madžare, sine!
"Al’, tako ti uleve od kralja!
"I tako ti leba carevoga!
"Nemoj, sine, zametati kavge;
"Nas je malo, a mlogo Madžara:
"Što nas ima? Dvanaest vojvoda,
"Nije šala tri stotin’ Madžara
"I šezdeset dece Karavlaa!"
Al’ Kajica besedio kralju:
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Ne ću, babo, zametati kavge
"A tako mi uleve kraljeve!
"I tako mi leba carevoga!"
Kralj ga ne sme otpraviti sama,
Već šnjim posla Oblačića Rada;
Obe ljute zmije od krajine.
Vojvode se međ’ Madžare šeću,
A Madžari igru započeše,
Prvu igru, trka pešačkoga;
Kad potrča Oblačiću Rade,
On natrča tri stotin’ Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Drugu igru, kola Madžarskoga;
Kad zaigra Kaica Radonja,
On nadigra tri stotin’ Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Treću igru, skoka junačkoga;
A kad skoči Oblačiću Rade,
On natskoči tri stotin’ Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Započeše kamena s ramena;
Kamen dođe Kaici vojvodi,
Kad se baci Kaica vojvoda,
On nadbaci tri stotin’ Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
Al’ besedi vojvoda Sibinjska:
"Mili Bože, da luda kaura!
"Što bi snage, kamenu predade."
Kad Kaica razumeo reči,
On otima kamen od Madžara,
Da belegu svoju posvedoči;
Kad se baci Kaica vojvoda,
Od belega dalje odbacio.
Rasrdi se vojvoda Sibinjska,
Pa pripasa sablju okovanu,
Pa se kralju pod šatora šeće:
"Kralju Đurđu od Maćedonije!
"Odi kralju, da se promenimo:
"Daj ti meni dvanaest vojvoda,
"Gole, bose, u košulji tankoj,
"Ja ću tebi tri stotin’ Madžara
"Sve na konjma pod oružjem svetlim,
"I daću ti šeset Karavlaa,
"I daću ti na svaku godinu
"Za života tri tovara blaga."
Slavan Đurađ zače besediti:
"Brate Janko, budalasta glavo!
"Jesi l’ čuo da li zapamtio:
"Da je bila proja za šenicu?
"Da li Madžar za Maćedoniju?
"Da li Srbin za Erdelj-krajinu?
"Ne dam same Kaice vojvode
"Za četiri na krajini bana:
"Za Nemeša bana Vršačkoga,
"Za Geciju bana Titelskoga,
"Za Ištvana bana Slankamenska
"I za Petra bana Varadinskog,
"Sve od Vršca pa do Varadina,
"Za svu zemlju i četiri bana;
"Za to ne dam vojvode Kaice,
"A kamo li ostali vojvoda!"
Rasrdi se vojvoda Sibinjska,
Pa išeta pred šatora svil’na,
Pa doziva vojvodu Kaicu:
"Od’ junače, da s’ nadstreljujemo!
"Da bijemo nišan Za oblakom."
Gdi je Madžar okom pogledao,
Tu Kaica strelom udario,
Zla Kaici sreća pristupila,
Te de gleda strele u Madžara,
Već on gleda nišan za oblakom:
Zape strele od Sibinja Janko,
I ustreli vojvodu Kaicu
Na zlo mesto baš pod sisu levu,
Toke razbi, srce mu raseče;
Zemlji pade vojvoda Kajica,
Vrisnu junak, kao soko sivi:
"Kralju Đurđu roditelju krasni!
"Ubi mene Madžar iznenada
"Brez junačkog moga ogledanja
"Moje sablje i desnice ruke!"
Skoči kralju na noge lagane,
Pa Kaicu uzima na krilo,
Pa Kaicu i grli i ljubi:
"Moj pernati od sunašca štite!
"Diko moja svagda na divanu!
"Britka, sabljo svagda na mejdanu!
"A kreposti među vojvodama!
"Možeš li mi preboleti, sine?
"Da te baba na lekare dade?"
"A Kaica jedva izgovara;
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Ja ti, babo, preboleti ne ću;
"Jer su strele puste otrovane,
"Na zmijinu jedu nakaljene;
"Ako možeš, osveti me, babo!"
To izreče, pa se s dušom rasta.
Kralj zakuka, kano kukavica:
"J’o Kaica, moj sokole sivi!
"Al’ ti babi krila odlomiše
"I obadva oka izvadiše!
"Kako ćete preboleti baba?
"Na Beljacu ostaviti sama,
"Da mi čuvaš brez promene stražu?"
Pa pogleda okom na vojvode,
A vojvode jedan na drugoga,
Pa se dobri doitiše konja,
Bojna koplja zemlji položiše,
Za britke se sablje prevatiše,
Međ’ Madžare juriš učiniše,
Pognaše se po polju Beljacu.
Da Je kome stati pogledati,
Šta vojvode od Madžara rade!
Tako kralju Bog i sreća dade,
Od vojvoda niko ne pogibe
Razma glavom Kavca Radonja;
Od Madžara niko ne ostade
Razma glavom od Sibinja Janko,
I on beži Vršcu na krajini.
A vojvode, braća milostiva,
Sa sabljama sanduk otesaše,
Saraniše vojvodu Kaicu
Čelo glave koplje udariše,
Na koplje mu sokola metnuše,
Za koplje mu konja privezaše,
Po grobu mu oružje prostreše;
Od Madžara unku načiniše,
Obgradiše groba Kaičina,
Da Madžari k njemu ne dolaze,
Da mu mrtvu ne pretresu telo.
Kuka kralju, kano kukavica:
"J’o Kaica, moje čedo drago!
"Diko moja svagda na divanu!
"Sabljo britka svagda na mejdanu!
"I kreposti među vojvodama!
"Suva zlata Smederevski ključi!
"Desno krilo od Srpske krajine!
"Kako će te preboleti baba!
"Kako će te ostaviti sama,
"Da mi čuvaš na Beljacu stražu
"Brez promene dokle je krajine?"

 

[Славјански]

Сродноста е очигледа, но уште почигледен е стравот да си ги најдеме нашите заеднички корени, тоа е кошмарот на Европа, тоа е и страдањето наше.

Тек кај пирамидите во Босна ако се откријат артефакти, ќе се превртува целата историја наопаку да се врати во првобитна положба, ќе испадне дека денеска народите кои ги викаме Словени ги граделе пирамидите во Египет.