Ај да пишам нешто за вчера. И мене не ми беше сеедно кога видов дека ептен дефанзивно се игра, колку и да си го сакам Мурињо. Ама си ја оствари целта со негова трејдмарк победа и мора да се оправда пристапот. Сепак има во оваа тактика многу повеќе него само застанување зад топка и бранење.
Мурињо секад оди во детали и цела недела планирал како да ги запре на секоја позиција. Сигурен сум дека доколку напаѓаа пак ќе ги тепавме ама тоа си е Мурињо. Многу ми се свиѓаше што цел тим се бореше и ко што изјави он изиграле сите како што замислил и натпреварот се одвивал баш како што замислил. Во вакви натпревари сите играчи во тим на Мурињо играат на ниво, без разлика дали биле во најдобра или најлоша форма до тогаш.
Оскар прв сакам да го пофалам. Колку само трчаше и не им дозволуваше на Мата и Ерера да сврзат повеќе пасови, одма им правеше притисок. Зума буквално го пикна Фелаини во џеб, играчот кој им беше еден од најбитните во скорешните битни победи на Јунајтед. Матич исто одлично се снаоѓаше со Руни, Азпи изигра феноменално. Фабрегас исто беше борбен, од Барса стил на игра Мурињо го научи кога ќе треба да трча и да покрива, да се труди за тимот. Дрогба исто заслужува пофалба, изигра два натпревари по ред на тие години и вчера си изигра на ниво, не се влечеше. Само Бане си имаше цело време проблеми со Шо на неговата страна. За Хазард нема потреба да се коментира.
Може веќе да се радуваме, шампиони сме. Уште од прв ден на врв на табела. Последниве месеци во лоша форма, ама сепак собираа доволно поени, што е секако одлика на шампиони. Ептен заслужена титула, конечно повторно сме шампиони на Англија после пет години. Ме импресионира тимскиот дух кој го покажуваат уште од првиот ден.