Ми го уништуваат животот?

[Nemiseverue]

Малку злобно Гаго од ваша страна. Животот секако не е розов и треба да си го испотиме газето и да сработиме најдобро што можеме за да го доведеме во ред, но никој нема право да рече “тебе ти е лесно види јас што сум проживеал“.

Нормално, на 17 години во денешни услови “детето“ треба да биде дете, а не да биде нападното од возрасни емотивци кои не сакаат да побараат стручна помош. Тоа што упорно ја вртите темата на страната “кој факултет да го одберам“ е ваш проблем и нема врска со прашањето поставено на почетокот со темата.

Секој има тежок живот, ваша работа е дали ќе го прифатите тоа или не, секој проблем е еднакво тешко поднослив и секој проблем е решлив, на поедноставен или не толку едноставен начин. Народот вика, “Каменот си тежи на местото“.

Животот е тежок, точно, и кога некој ќе се пожали од него и нема да знае што да стори околу него... тогаш се гледа пријателите околу тебе какви луѓе се. Оние кои ќе мрднат со малиот прст и ќе направат нешто конструктивно, вреди да ги задржиш за следниот разговор. Оние кои ќе кажат дека имале тежок живот и дека проблемот посочен е гола вода во споредба со нивната напатеност... не вредат.

 

[Tender Girl]

Без разлика дали тоа што го прават ми се допаѓа или не, знам дека се` што прават е за мое добро и никогаш не би помислила дека тие можат да ми го уништуваат животот. Нормално дека не ми угодуваат секогаш, ама тоа го прават за мое добро.

И јас едно време си викав така-се што прават е за мое добро, тие најдобро знаат.Но не, не знаат, никој друг освен мене не може да знае што е најдобро за мене.
Се разбира, не ги обвинувам, не можам никаква вина да им префрлам, зашто знам дека несвесно ме уништуваа.Но тоа повеќе нема да го дозволувам, а ако го дозволам тогаш јас самата ќе се уништувам.

 

[~BlueBerry~]

кога зборат ги слушам и советите ги примам, но добро ги анализирам, за на крај јас да одлучувам... го слушам моето срце. мој е животот...

 

[nihilista]

mi go unistija zivotot onie koi se dobija od socijalizmot sto zemaa plata a nisto ne rabotea idea na rabota u 11 a se vrakaa vo 14 casot, a sega mi vikaat propadna socijalizmot, ne ni trebaat daskali da ni solat pamet, ne e do drzavata, do tebe e, mrzliv si, stoka, ne treba da te ima. e tie me unistija.

 

[Ankica]

Најпрво ќе кажам,како што е секој човек различен нема ист на земјинава кугла ,така и секој родител е различен . не се сите родители добри ,зависи какви луѓе се колку се одговорни , колку себични колку спремни да се жртвуваат . Не сакам да кажам што е правилно ама каков е родителот таков е и неговиот однос кон детето . Има родители кои физички ги малтретираат своите деца ,други ги ползуваат за свои цели ,трети им кажуваат постојано што треба да прават како да се облекуваат и сл.некој пак психички ги малтретираат. За мене ова е најлошиот начин за однос со дете тоа остава длабоки корени и навистина може да влиае на понатамошниот живот на детето ,младиот човек. Станав родител многу млада и тогаш мислев дека е најважно детето да е нахрането на време да не плаче да е чисто ,работев и сакајќи да ги постигнам сите овие работи не можев да се посветам многу на децата особено кога станаа две . имаа своја соба и најчесто беа во неа заедно а јас бев среќна дека ми се тргаат од раце да можам да бркам други работи.Морав да бидам строг родител со авторитет бидејќи мажот ми беше често на пат и барав од нив резултати особено од училиште . Тогаш поголемиот син ,кој по природа е тих не се наметнува ,а јас барав од него да се јавува на часови и го карав ако не го прави тоа ,почна да ддка. Се вознемирив и побарав стручна помош . да не должам ме советуваа да престанам да му вршам притисок бидејќи за него тоа е траума . Ова ме освести ,малиот тогаш беше петто одделение . Почнав да се однесувам инаку да обрнувам внимание на неговите желби и карактер .Односите комплетно ни се сменија . Кога требаше да се запише на факултет го прашав каква е твојата желба ? Сакам музика и цртање но не би сакал професионално да се занимавам со тоа . Јас тогаш му предложив што мислиш за медицина ,појдов од тоа дека е многу одговорна и стабилна личност но не лакташ кој би си го пробивал самиот патот ,туку треба да е добар стручњак луѓето да го бараат . Тоа беше моја процена за детето како родител . Тој тоа го прифати , заврши медицина ,специјализираше ,микро очна хирургија си ја сака работата , поентата ми е дека некогаш особено кога детето е младо и нема посебна желба родителот може да му даде смерници бидејќи најдобро го познава ,но не смее да се наметнува ако детето има др. желби мој совет разговарајте со родителите за вашите желби ,ако не се сложат бидете упорни во тоа што го сакате родителот кога ќе види дека сте среќни и тој ќе биде среќен. Ако е од тие кои мислат дека само они се во право, уште посилно искажете ја својата волја , со среќа .

 

[Galactikos]

За глупости што не се поврзани ама баш со нив ептен ме нервираат.

 

[sweet girl***]

А тоа е најлошото нешто што може да ја снајде една непредрасудна личност со слободен дух и свој начин на живот.

Не само времето што ги прегазило и постепено со тек на годините се повеќе и повеќе го достигнуваат врвот на конзерватизмот туку и не дозволуваат да размислуваат со своја глава затоа што општеството наметнува некои други начини на размислување кои не смеат да бидат прекршени. Гласот на народот е многу побитен од среќата на детето.

Да, можеби ќе ја направам најголемата грешка во животот со мојот избор, но барем јас ќе бидам виновна за тоа а не некој друг. Колку и да биде трагично јас сум го сакала тоа па ќе си ги сносам гордо последиците. Не сакам да живеам во монотоноста на животот кој ќе ми биде наметнат од моите родители, живеејќи цел ебан живот во сегашноста со вечно вперен поглед во затворената врата кон минатото и се она што би можело да го има зад таа врата. Сите тие прекрасни мигови на бескрајна среќа и вечна радост, знаејќи дека си можела да ги имаш ама не...некој не дозволувал затоа што се грижел за твојата среќа турнувајќе те кон несреќата.

И не нема да дозволам тоа. Не сакам секоја ноќ да ја сонувам затворената врата и животот кој што сум можела да го имам. Не сакам да станам искомплексирано исфрустрирана личност заради тоа што ми било одземено. Сакам да ја живеам слободоумноста. Сакам да ја отворам секоја врата која што сакам да ја отворам па макар и утре брутално траснувајќи да ја затворам. Мој живот-мое право.

И тука веќе се јавува најголемиот проблем. Како да се справиш не со нив туку со најлошото со нивната психа ? Проблем чиешто решение очајно ми е потребно...

se soglasuvam so ova....za site odluki jas koj kje gi donesam jas kje si gi snosam posledicite a ne oni...nema da dozvolam tie da mi gi pravat planovite vo zivvotot i nema da dozvolam da ziveam spored nivna zelba...iako se roditeli, sakajkji da ne zastitat i napravat srekjni mnogu cesto promasuvaat i pravat greski...ne sakam posle 20-30 god da se zamislam i da si recam "pa zosto gi poslusav i sto bi se slucilo dokolku ne gi poslusav,mozebi kje bev vistinski srekjna da donesev svoja odluka a ne da se pokorev na nivnata"

 

[GrD]

Starite ponekogas se vo pravo no PONEKOGAS. kako sto pisa nekoj vo pogorniot post " najdobro nie si znaeme sto sakame ". Mozam da kazam deka vo mojot zivot sve sto sum postignal sum go postignal sam i bez ucestvo na moite roditeli. Sum zavrsil sredno kako sum umeel i znael. Sum se zapisal na faks i sum go zavrsil sve sam. I na kraj rabota si najdov koja solidno ja plakjaat moze da kazam negde prosek 20 000.I pak toa sve sam. Vo zivotot moze da se kaze finansiski me podrzale i toa mnogu.Zatoa sea doma se ostava po nesto. No koga ke preteraat so " zborenje" preterano e. Posledniov mesec so majka mi se skarav ne bas gluposti no me navredi mnogu i toa nema "nikogas" da i go prostam. sea ne pravime muabet okolu skoro mesec ipol.

 

[najlib]

navistina preteruvaat ponekogas(jasno mi e deka ne ni mislat loso ama se ima granica) Vo zivotot sakam da si napravam se sto mislam deka treba pa duri i da pogresam-od greskite se uci.Im blagodaram za se no mora da me ostavat ponataka sama da se soocuvam so problemi i odluki
Grd sepak mislam deka treba da si se smiris zosto nikoj nemoze da te saka ko nea.mozebi zgresila prosti i zosto sigurno nemala losa namera,

 

[GrD]

navistina preteruvaat ponekogas(jasno mi e deka ne ni mislat loso ama se ima granica) Vo zivotot sakam da si napravam se sto mislam deka treba pa duri i da pogresam-od greskite se uci.Im blagodaram za se no mora da me ostavat ponataka sama da se soocuvam so problemi i odluki
Grd sepak mislam deka treba da si se smiris zosto nikoj nemoze da te saka ko nea.mozebi zgresila prosti i zosto sigurno nemala losa namera,

Samo ona ako dojde i ako mi se izini. Jas nemam namera zasto toa nema da i go zaboravam

 

[Nemiseverue]

Starite ponekogas se vo pravo no PONEKOGAS. kako sto pisa nekoj vo pogorniot post " najdobro nie si znaeme sto sakame ". Mozam da kazam deka vo mojot zivot sve sto sum postignal sum go postignal sam i bez ucestvo na moite roditeli. Sum zavrsil sredno kako sum umeel i znael. Sum se zapisal na faks i sum go zavrsil sve sam. I na kraj rabota si najdov koja solidno ja plakjaat moze da kazam negde prosek 20 000.I pak toa sve sam. Vo zivotot moze da se kaze finansiski me podrzale i toa mnogu.Zatoa sea doma se ostava po nesto. No koga ke preteraat so " zborenje" preterano e. Posledniov mesec so majka mi se skarav ne bas gluposti no me navredi mnogu i toa nema "nikogas" da i go prostam. sea ne pravime muabet okolu skoro mesec ipol.

Нормално, све сам. :icon_roll:Кој те ранел, кој те гледал, кој те пеглал? Ништо никогаш не си постигнал исклучиво сам.
Океј, факт е дека за тоа не треба да ти се качат на глава и да бараат отштета за годините наназад, само немој да бидеш толку тврдоглав и за (претпоставувам, да не бидам идиот премногу) баналност да си ја прекинеш комуникацијата со единствениот човек кој никогаш нема да те остави на цедило.

 

[Вампирката]

Ги сакам моите родители ама не во секој момент... мислев дека ако се млади ќе биде полесно со нив а испадна дека не...

 

[Oblivion]

На моменти се однесуват доста глупо... Како и најнормално за некој родител, мисли дека прави се за доброто на неговите деца... А тој знае ли што неговите деца навистина сакат? Не дека имам нешто против нивните вкусови, ама стварно нешто кога сакам јас да направам а не им се допаѓа ним, тешко (невозможно) со нив да се разберам. Кога им реков дека го менам целиот имиџ, ставам пирс, и разни други работи им наредив... Мале како збувнаа, човек требаше да се самоубие да тие престанат да ми говорат. "Така ли мислиш ти? Животот не е розов... Ние да знаеш колку сме проживеале, од ништо гледи сега колку имаме... Ние имаме само еден син, ти нема шанси во странство да студираш...". Тоа ми е најглупото нешто што ми го кажале, добро бе толку ли сум неспособен да одлучам што сакам да студирам, како да се носам... Не дека ми го уништуват животот, туку кога само малку би биле по-модерни и по-open-minded, мислам дека би било многу подобро.

 

[Вампирката]

Еве ги моите се помодери и се по-open-minded па се никакви. Ми даваат да студирам во странство и со задоволство ќе отидам зашо навистина ми треба малку мир од нив... ќе ми фалат точно ама не претерано...

 

[GrD]

He He a mene majkami mi vikase doeka studirav deka nema nikogas da zavrsam. Epa odi uci ti sea. Duri ne mi davase da se zapisam. Na kraj od sestra mi se pozajmiv i sea i vrakjam.