не баш во врска со љубовта, туку со љубовните глупости...
Хух океј, how to put this one. После цел ден работа, aftermath во SCM, рандом гужва... И замисли во цела таа гужва, во цела таа голема површина ти се појави пред мене, зачудена и изненадена. Ме погледна со тие курвински очи, ми кажа: Еееј „моето име“, име кое ме дефинира како тоа што изгледам, или некое твое бледо сеќавање на тоа што бев, а не тоа што сум, овој јас, кој ти го претвори во најладното чудовиште некогаш што ќе го сретнеш. Еј после 2 години?! Што сакаш веќе? Не ти беше доволно тогаш? Не скрши се за што се залагаше тогаш? Па кој кур веќе сакаш? Ете ти го твојот дечко сељак, еден од тие таквите што ги мразеше, ти текнува? Ау да, јас ги слушав тие муабети, добро го паметам секој збор. И одеднаш пуф, ние исчезнавме, не постоеше веќе тоа ние. Да останеме другари, останавме или поточно останав другар и секогаш останувам, знам да ценам за разлика од многу како тебе. Се додека не ми го сврти грбот кога ми требаше, кога исцеде се што можеше. Кога јас се свртев го осетив тој нож низ моето срце. Радо би потрошил неколку куршуми во твојте гради, чисто онака да видиш колку е тоа интересно да си празен, само да знаеш како се осеќам. И тогаш, во тој момент се сетив од каде почна моето самоуништување. Ех да, верував, верував дека можеби пак ќе сме заедно, секогаш таа лажна надеж. Надеж веќе немам, за ништо и никого. Тоа е само глупа илузија извајана од очајот на луѓето, тоа не постои. Али пази, немој повторно да ми излезеш пред мене, со таа насмевка и тие очи. Не, сега ќе познаеш кој е психопатот во целава оваа приказна, сега ќе видеш како е да почнеш нешто, а некои други да го довршат. Комплетна трансформација, ќе ти го срушам целиот твој свет над глава, целата таа совршена идила ќе исчезне. Порано немав срце тоа да го направам, а сега, сега веќе немам ни срце... Ако се вратам, ти ќе си прва на списокот, а знај дека не си и единствена, веќе доволно беше да ми го гмечат вратот. И да, продолжете, ништо не осеќам, само закопајте ме под 10 метра земја, затоа што ако излезам ќе нема место за да се скриете...
Преку глава ми е од овие печалби во странство веке! 
