Едната баба, која почина пред 7-8 месеци, не ја биваше за готвење баш.
Она беше градска жена, и повеќе одеше на варијанта „храна што се готви за 10 мин. максимум“, па најчесто не прехрануваше со продукти како инстант-пире, готова супа исл.
Добро, знаеше од време на време да изненади и со по некое манџиџе, ама ретки мигови беа тоа.
Другава па, селска жена, за сите можни тесто-јадења, како баници, пити, зелници- мајсторка е.
Само си има некои лоши моменти и она, кои вклучуваат чудни, морбидни, невкусни јадења како пача
И така... manikir: