Црна Гора - Македонска

[bitushanec]

ЦРНА ГОРА И ЦРНОГОРЦИТЕ БИЛЕ ДЕЛ ОД МАКЕДОНЦИТЕ и МАКЕДОНИЈА?

Извините за долниот текст, кој е на црногорски јазик, ама е многу интересна и изобилува со вистински историски цитати, каде Црногорците и нивните владетели се потпишувале во старите документи како Македонци, а Црна Гора ја декларирале како дел од Македонија.

Štampar Božidar Vuković Podgoričanin na svojijem knjigama piše 1520. I 1537: ''Ot otačastva moega ot zemlje Dioklitiskije, eže jest v predjeleh makedonskih ot grada naricajemago Podgorica'' (Lj. Stanojević, Stari srpski zapisi i natpisi, br. 494, 161).
I u trećoj svojoj knjizi 1538. Božidar Vuković ponavlja istu sintagmu. Vuk St. Karadžić je ovu formulaciju Božidara Vukovića objasnio tako što ''su se Maćedonija srpski zvale sve zemlje našega naroda, kao što se i u narodnoj pjesmi... Đurađ Smederevac zove kralj od Maćedonije''...

Kaluđeri crnogorskoga manastira Morače 1615. Pišu da je njihov manastir ''v oblasti hercegovskoj v zapadnih strana i predjelah maćedonskih'' (dr Jevto M. Milović, Zbornik dokumenata iz istorije Crne Gore (1685-1728), Istorijski institut NR Crne gore, Cetinje, 1956)

Takođe, pismo vladike-gospodara Danila Petrovića ruskom caru Petru Velikom od 28. Januara 1712. Završava se ovako: ''Iz Crne Gore u Makedoniji'' ili prikladniji prijevod ,, Iz Crne Gore regije (pokrajine) u Makedoniji'', a na italijanskom: ''Scritto de montenegro dela regione di Macedonija'' (isto).


''BISKUP IZ MAKEDONJE ... SA CETINJA''

Samo tako se može pojmiti stav iz, inače galimatijasne, Povijesti o skenderbegu Crnojeviću na svetom krštenju nazvanom Đurađ, Martina Skadarskoga, odnosno njezinoga prijevoda sa latinskog i prepis vladike Vasilija da je ''Ivan Kastriot Crnojević iz roda kraljeva makedonskih'' (dr B. Šekularac, Cetinjski ljetopis, isto).

Nakon povratka iz Crne Gore, ruski pukovnik Mihailo Miloradović (rodom iz Hercegovine) 1712. Potpisuje se u svojijem pismima kao ''polkovnik i kavaler makedonski''.

U Beču je 15.12. 1714. Izdat pasoš vladici-gospodaru crnogorskom Danilu Petroviću na kojem piše da je Danilo ''biskup iz Makedonje... Sa Cetinja''.

U pismu crnogorskijeh glavara od 8.9.1742. Ruskoj carici također se pominje sintagma ''v predjelu makedonskom'' (Marko Dragović, Materijal za istoriju Crne Gore vremena mitropolita Danila, Save i Vasilije Petrovića u Spomeniku XXV, 2).

U odgovoru od 10. 5. 1744. Ruska carica, također, otpozdravlja sa istom sintagmom (isto, 7). I u pismu mitropolita Save i crnogorskijeh glavara od 25. 5. 1752. Ruskoj carici pominje se: ''...v svih stranah makedonskih'' (isto, 9).

Crnogordki vladika-gospodar Danilo Petrović, onodobni Crnogorci i ostali koje smo gore naveli, u službenijem dopisima smještaju Crnu Goru u Maćedoniju, a sebe imentuju kao Makedonjane samo po crkovnoj jurisdikciji, jer je Crkva crnogorska nekada bila pod kanonsku nadležnost Makedonske crkve, odnosno Ohridske arhiepiskopije.

 

[Drettica]

Пропаганда? :pos2:

 

[Славјански]

Не си ја знаеме историјата, затоа се ви е пропаганда.
Единствен организиран систем на владеење како држава кој имал континуитет на овие простори пред падот на источната имеприја била Македонија.
Жена ми по потекло е од Драч, преселени во Драчево, убиле бег, ги задевал жените, преминале во велешко.

 

[bitushanec]

Пропаганда? :pos2:

Самите црногорци тоа си го напишале

 

[Macedonia>>Europe]

Требало цел текст да го постираш. Го најдов од еден црногорски весник и многу јасно го кажува тоа што ние се обидуваме да им објасниме на некои наши комшии:

Crnogordki vladika-gospodar Danilo Petrović, onodobni Crnogorci i ostali koje smo gore naveli, u službenijem dopisima smještaju Crnu Goru u Maćedoniju, a sebe imentuju kao Makedonjane samo po crkovnoj jurisdikciji, jer je Crkva crnogorska nekada bila pod kanonsku nadležnost Makedonske crkve, odnosno Ohridske arhiepiskopije. To, zanago, za njih nije značilo da je ''Crna Gora makedonska zemlja'', niti da su ''Crnogorci - Makedonjani''.


PO VJERI - ''CRNA GORA SRPSKA ZEMLJA''

Po istoj logici je neosnovano to što Srpska pravoslavna crkva, njezini stariji i ovdašnji predstojatelji, srpska, prosrpska nauka, kulturologija i politika da je ''Crna Gora srpska zemlja'' i da su ''Crnogorci Srbi'' (samo) na osnovu toga što je Crnogorska mitropolija u imperijalnom vatku (neko vrijeme zajedno sa državom crnogorskom) bila pod jurisdikcijom Pećke patrijaršije, odnosno Crkve srpske, kao što je bila i Bugarska i druga, navlaštito u doba (pror)turske Pećke patrijaršije.

 

[Kasnakoski]

Smrt vojvode Kajice

Iz projekta Wikisource


Podiže se gospodine kralju
Od prekrasne od Maćedonije
Iz pitoma mesta Smedereva
Od svojega dvora čestitoga,
S' sobom vodi dvanaest vojvoda;
Podiže se itar lov loviti.
Na Kovinu Dunav prebrodio,
Pa se maši Vlaške zemlje ravne,
Dok s' doiti Vršačke planine,
Lov lovio Vršačkom planinom,
Lov lovio letnji dan do podne
Tako kralju Bog i sreća dala,
Te od lova ništa ne ulovi:
Ni jelena, ni košute brze,
Niti kakva od sitna zverinja,
Dobar kralja kobak sukobio,
Sukobi ga vojvoda Sibinjska,
S' sobom vodi tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Kralj mu Božju pomoć nazivao.
"Božja pomoć, vojvodo Sibinjska!"
Vojvoda mu bolje odaziva:
"Zdravo, kralju od Maćedonije!
"Zlatna kruno pod nebom na zemlji,
"Jasna zvezdo na Maćedoniji!
"Zvao bi te, da se napijemo,
"Nemam ovde vina ni rakije,
"A da si me zatekao, kralju
"Kod Nemeša bana Vršačkoga,
"Može biti, da bi se napili;
"Već sam s decom igru zametnuo,
"Odi, kralju, da se poigramo."
Al' besedi gospodine kralju:
"Brate Janko, budalasta glavo!
"Za nas nije vika, ni skakanje,
,Već je za nas vino i rakija,
"I gospodstvo, da gospodujemo,
"Mudra pamet, da pametujemo,
"U men' ima i mlađi vojvoda,
"koji bi se radi poigrati,
"Svome kralju obraz osvetlati."
Raspe kralju svilena šatora,
Zelen šator od zelene svile,
Na njem' zlatni dvanaest krstova,
Trinaesta jabuka od zlata,
U njoj sjaji bescen kamen dragi;
Pod šatorom sede š ti vino.
Posađuje do desna kolena
Elčibašu Dojčetića Vuka,
Pa do Vuka Boška Rajčevića,
Pa Stojana Stepojeva sina,
Pa do njega Jovicu Resavca,
Kučajinska bojna kopljenika
Od Resave lepe vode ladne;
Pa do njega Golemović-Đuru,
Pa do Đure Orlovića Pavla,
Pa do Pavla Rado-beg-Mijajla,
Do Mijajla Grčića Manojla,
Do Manojla Šajnović-Damnjana,
Do Damnjana Oblačića Rada,
A do Rada Kajicu Radonju;
Kaicom je sovru začelio
Sproć' čestitog lica kraljevoga.
Kakva j' krasna Kaica vojvodo!
U kakvom li gospodskom odelu!
Na pleći mu zelena dolama
Od kadive, izvezena zlatom,
Na dolami toke suva zlata,
A pokraj nji trideset putaca,
Svako mu je od po litre zlata,
A pod grlom litra i po zlata,
Koje mu se na burmu odvija,
Te vojvoda njime pije vino;
Na vojvodi čizme i čakšire,
Čizme su mu srebrom potkovane,
A čakšire od plave kadive;
Po dolami kolasta azdija,
Sva od srebra i od čista zlata;
Na vojvodi kalpak svile bele,
Za kalpakom od srebra čelenka,
O njoj zlatni trista trepetljika,
Svaka valja dva dukata zlatna,
U čelenki dva kamena draga,
vojvodi se vidi putovati,
Kroz krajinu voditi vojvode,
U po noći, kano i u podne;
Oko vrata kolajna od zlata,
Za pojasom dve ubojne strele;
Visok junak, tanak u pojasu,
Bela lica, crni nausnica,
Crn mu perčin pojas premašio;
Preko krila gola sablja britka,
Preko gole sablje pije vino;
Pokraj čizme buzdovan pozlaćen.
Kad se triput obrediše vinom,
Kaica ti na noge ustade,
Pa se svome on poklanja kralju:
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Pusti mene međ' Madžare, babo!
"Da se malo poigram s Madžari."
A kralj Đurađ zače besediti:
"O Kaica, moje čedo drago!
"Moj pernati od sunašca štite!
"Diko moja svagda na divanu!
"Sabljo britka svagda na mejdanu!
"A kreposti među vojvodama!
"Pustiću te međ' Madžare, sine!
"Al', tako ti uleve od kralja!
"I tako ti leba carevoga!
"Nemoj, sine, zametati kavge;
"Nas je malo, a mlogo Madžara:
"Što nas ima? dvanaest vojvoda,
"Nije šala tri stotin' Madžara
"I šezdeset dece Karavlaa!"
Al' Kajica besedio kralju:
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Ne ću, babo, zametati kavge
"A tako mi uleve kraljeve!
"I tako mi leba carevoga!"
Kralj ga ne sme otpraviti sama,
Već šnjim posla Oblačića Rada;
Obe ljute zmije od krajine.
Vojvode se međ' Madžare šeću,
A Madžari igru započeše,
Prvu igru, trka pešačkoga;
Kad potrča Oblačiću Rade,
On natrča tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Drugu igru, kola Madžarskoga;
Kad zaigra Kaica Radonja,
On nadigra tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Treću igru, skoka junačkoga;
A kad skoči Oblačiću Rade,
On natskoči tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
A Madžari igru započeše,
Započeše kamena s ramena;
Kamen dođe Kaici vojvodi,
Kad se baci Kaica vojvoda,
On nadbaci tri stotin' Madžara
I šezdeset dece Karavlaa,
Madžar:Janka od Erdelj-krajine.
Al' besedi vojvoda Sibinjska:
"Mili Bože, da luda kaura!
"Što bi snage, kamenu predade."
Kad Kaica razumeo reči,
On otima kamen od Madžara,
Da belegu svoju posvedoči;
Kad se baci Kaica vojvoda,
Od belega dalje odbacio.
Rasrdi se vojvoda Sibinjska,
Pa pripasa sablju okovanu,
Pa se kralju pod šatora šeće:
"Kralju Đurđu od Maćedonije!
"Odi kralju, da se promenimo:
"Daj ti meni dvanaest vojvoda,
"Gole, bose, u košulji tankoj,
"Ja ću tebi tri stotin' Madžara
"Sve na konjma pod oružjem svetlim,
"I daću ti šeset Karavlaa,
"I daću ti na svaku godinu
"Za života tri tovara blaga."
Slavan Đurađ zače besediti:
"Brate Janko, budalasta glavo!
"Jesi l' čuo da li zapamtio:
"Da je bila proja za šenicu?
"Da li Madžar za Maćedoniju?
"Da li Srbin za Erdelj-krajinu?
"Ne dam same Kaice vojvode
"Za četiri na krajini bana:
"Za Nemeša bana Vršačkoga,
"Za Geciju bana Titelskoga,
"Za Ištvana bana Slankamenska
"I za Petra bana Varadinskog,
"Sve od Vršca pa do Varadina,
"Za svu zemlju i četiri bana;
"Za to ne dam vojvode Kaice,
"A kamo li ostali vojvoda!"
Rasrdi se vojvoda Sibinjska,
Pa išeta pred šatora svil'na,
Pa doziva vojvodu Kaicu:
"Od' junače, da s' nadstreljujemo!
"Da bijemo nišan Za oblakom."
Gdi je Madžar okom pogledao,
Tu Kaica strelom udario,
Zla Kaici sreća pristupila,
Te de gleda strele u Madžara,
Već on gleda nišan za oblakom:
Zape strele od Sibinja Janko,
I ustreli vojvodu Kaicu
Na zlo mesto baš pod sisu levu,
Toke razbi, srce mu raseče;
Zemlji pade vojvoda Kajica,
Vrisnu junak, kao soko sivi:
"Kralju Đurđu roditelju krasni!
"Ubi mene Madžar iznenada
"Brez junačkog moga ogledanja
"Moje sablje i desnice ruke!"
Skoči kralju na noge lagane,
Pa Kaicu uzima na krilo,
Pa Kaicu i grli i ljubi:
"Moj pernati od sunašca štite!
"Diko moja svagda na divanu!
"Britka, sabljo svagda na mejdanu!
"A kreposti među vojvodama!
"Možeš li mi preboleti, sine?
"Da te baba na lekare dade?"
"A Kaica jedva izgovara;
"Kralju Đurđu, roditelju krasni!
"Ja ti, babo, preboleti ne ću;
"Jer su strele puste otrovane,
"Na zmijinu jedu nakaljene;
"Ako možeš, osveti me, babo!"
To izreče, pa se s dušom rasta.
Kralj zakuka, kano kukavica:
"J'o Kaica, moj sokole sivi!
"Al' ti babi krila odlomiše
"I obadva oka izvadiše!
"Kako ćete preboleti baba?
"Na Beljacu ostaviti sama,
"Da mi čuvaš brez promene stražu?"
Pa pogleda okom na vojvode,
A vojvode jedan na drugoga,
Pa se dobri doitiše konja,
Bojna koplja zemlji položiše,
Za britke se sablje prevatiše,
Međ' Madžare juriš učiniše,
Pognaše se po polju Beljacu.
Da Je kome stati pogledati,
Šta vojvode od Madžara rade!
Tako kralju Bog i sreća dade,
Od vojvoda niko ne pogibe
Razma glavom Kavca Radonja;
Od Madžara niko ne ostade
Razma glavom od Sibinja Janko,
I on beži Vršcu na krajini.
A vojvode, braća milostiva,
Sa sabljama sanduk otesaše,
Saraniše vojvodu Kaicu
Čelo glave koplje udariše,
Na koplje mu sokola metnuše,
Za koplje mu konja privezaše,
Po grobu mu oružje prostreše;
Od Madžara unku načiniše,
Obgradiše groba Kaičina,
Da Madžari k njemu ne dolaze,
Da mu mrtvu ne pretresu telo.
Kuka kralju, kano kukavica:
"J'o Kaica, moje čedo drago!
"Diko moja svagda na divanu!
"Sabljo britka svagda na mejdanu!
"I kreposti među vojvodama!
"Suva zlata Smederevski ključi!
"Desno krilo od Srpske krajine!
"Kako će te preboleti baba!
"Kako će te ostaviti sama,
"Da mi čuvaš na Beljacu stražu
"Brez promene dokle je krajine?"

Dobavljeno iz "http://sr.wikisource.org/sr-el/%D0%A1%D0%BC%D1%80%D1%82_%D0%B2%D0%BE%D1%98%D0%B2%D0%BE%D0%B4%D0%B5_%D0%9A%D0%B0%D1%98%D0%B8%D1%86%D0%B5"

 

[TpH_Bo_OkO]

Јас не ја гледам разликата помеѓу Мијаците и Црногорците...

 

[martin__]

Каснакоски, пак ние не го гледаме она што ти го гледаш, а ?

 

[Славјански]

Кој може да каже, мислам дека во времето на Самоил се ородиле црногорските и македонските династии.
Нешто поврзано со Косара, и дали Косово го добива името по таа девојка ?

 

[Kasnakoski]

Каснакоски, пак ние не го гледаме она што ти го гледаш, а ?

Не бе човек, јас мислам дека најпрво треба да се собераат фактите - сите (доколку е возможно) и потоа да се интерпретираат.

 

[TpH_Bo_OkO]

Нешто поврзано со Косара, и дали Косово го добива името по таа девојка ?

Не...туку по птицата која ја има во изобилство таму.

 

[anaveno]

lugeto vo srednovekovieto bile mnogu po pticite...
ete,onie koi niknale kako cvekenca sareni od planinite,koi cekale iljadnici godini skrieni vo maglata,odgleduvale mali shqiponjcinja,i tie taka si ja krstile zemjata (?),i sega mavaat so kamenja kade stignat...

kaj nas ima mnogu cavki,kako nie ne sme se setile....

tuku,podobro ne,ke imavme pogolem problem so grakacite od jug....

so crnogorcite sigurno sme gi delele trskite pokraj Dunav....

prasanje e samo so koi,bidejki mnogu od crnogorcite se od-KAVKAZ.

ne e mozno da sme imale kontakti so niv.

ne delela (E)MATIJA , koe ime sigurno ne e Makedonsko , (i vo nea nemalo Makedonci, iako site toponimi,hidronimi,oronimi bile Makedonski,) tuku od odgleduvacite na shqiponjcinja, a vo tie godini zemjata na Kosot bila isprazneta od ljubitelite na inorodni ptici,pa odednas od zemjata niknale novi odgleduvaci na shqiponcinja , i ne pustale nikogo da pomine,ako ne priznae deka i vo polinjata moze da se odgleduvaat shqipcinja i deka od maglata sto ja seat,ke se fati nesto.

Ohridskata Arhiepiskopija poradi toa ne mozela da dostigne dotamu,pa taka,crkvite (objektite) sto gi imala,ostanale da koj stigne si gi krcmi.

i toa Kastriot e mnogu somnitelno,....

 

[karan]

Требало цел текст да го постираш. Го најдов од еден црногорски весник и многу јасно го кажува тоа што ние се обидуваме да им објасниме на некои наши комшии:

Crnogordki vladika-gospodar Danilo Petrović, onodobni Crnogorci i ostali koje smo gore naveli, u službenijem dopisima smještaju Crnu Goru u Maćedoniju, a sebe imentuju kao Makedonjane samo po crkovnoj jurisdikciji, jer je Crkva crnogorska nekada bila pod kanonsku nadležnost Makedonske crkve, odnosno Ohridske arhiepiskopije. To, zanago, za njih nije značilo da je ''Crna Gora makedonska zemlja'', niti da su ''Crnogorci - Makedonjani''.


PO VJERI - ''CRNA GORA SRPSKA ZEMLJA''

Po istoj logici je neosnovano to što Srpska pravoslavna crkva, njezini stariji i ovdašnji predstojatelji, srpska, prosrpska nauka, kulturologija i politika da je ''Crna Gora srpska zemlja'' i da su ''Crnogorci Srbi'' (samo) na osnovu toga što je Crnogorska mitropolija u imperijalnom vatku (neko vrijeme zajedno sa državom crnogorskom) bila pod jurisdikcijom Pećke patrijaršije, odnosno Crkve srpske, kao što je bila i Bugarska i druga, navlaštito u doba (pror)turske Pećke patrijaršije.

Ако е така како шта тврдат тогаш ништо од бугарштината на Охридската Архиепископија (за што имаше и посебна тема), како и од глупоста на историскиот аналфабет Љ. Георгиевски (Каснакоски у победен формат) којшто пронајде македонски институционален дисконтинуитет и празнина помеѓу доаѓањето на Словените и почетокот на 20-от век.

 

[Kasnakoski]

[SIZE=+2]ВЛАДИКА ВАСИЛИЈЕ ПЕТРОВИЋ ЊЕГОШ
[SIZE=+2]ИСТОРИЈА О ЦРНОЈ ГОРИ[/SIZE] [/SIZE]
[SIZE=+2]БРОЈ СРПСКИХ АРХИЈЕРЕЈА[/SIZE]
[SIZE=+1]поред митрополита црногорског[/SIZE]
1. Архиепископ пећки и читаве Србије, Бугарске, Поморја <Приморја>, Далматије <Далмације>, Босне, обје стране Дунава и цијелог Илирика патријарх
2. Архијереј босански
3. Архијереј херцеговачки
4. Архијереј рашки и новопазарски
5. Архијереј ужички
6. Митрополит београдски
7. Архијереј нишевски <нишки>
8. Архијереј косовски
9. Архијереј иштипски <штипски>
10. Архијереј чостандински <ћустендилски >.
11. Архијереј скопски
12. Архијереј призренски

Во линкот има интересни сведоштва.

 

[anaveno]

The origin of the Bulgarians ..., like the Huns....Originally Turanians, they have been converted into Slavs, like their neighbours the Servians and Russians.:sekss:

This rapid conversion:sekss: of the :sekss:Bulgarians into Slavs is one of the most remarkable ethnological phenomena of the Middle Ages.

Вукан Мрњавчић <Вукашин Мрњавчевић>; од нације бугарске кнез,:sekss: