AlternativeF
госпожата од втори
- Член од
- 1 мај 2006
- Мислења
- 4.830
- Поени од реакции
- 7.574
Баш сакав да го постирам написов, само што го преведов, ми ја затворивте темата :nesum: Затоа еве само нека си прочитаат сите што се тепаа за "добрите" својства на марихуаната.
УПОТРЕБАТА НА МАРИХУАНА ПОВРЗАНА СО ЗГОЛЕМЕН РИЗИК НА РАК НА ТЕСТИСИТЕ
Ризикот е зголемен особено кај честите и/или долготрајните корисници
Честата или долготрајна употреба на марихуана може значајно да го зголеми ризикот кај мажите за развивање на најагресивниот тип на рак на тестиси, според студијата на Фред Хатчинсон Центарот за Истражување на Рак (кој е еден од најдобрите центри во светот). Резултатите од студијата се објавени на интернет на 9 Февруари во списанието Рак.
Истражувачите откриле дека уживателите на марихуана во време на дијагнозата било поврзано со 70% зголемен ризик од рак на тестисите. Ризикот бил особено зголемен (околу два пати поголем од ризикот кај оние кои не употребуваат марихуана) кај уживателите на марихуана кои пушат најмалку еднаш неделно и/или биле подолготрајно изложени на супстанцата почнувајќи во адолесценцијата.
Резултатите исто така покажале дека поврзаноста со употребата на марихуана може да се ограничи на несеминома, брзо растечка малигна болест на тестисите која има тенденција да се појави рано, помеѓу возраст од 20 и 35 години и е одговорна за околу 40% од сите случаи на рак на тестисите.
Од 1950тите, инциденцата на двата главни клеточни подвида на рак на тестисите, несеминома и семинома-почестиот, поспоро растечки вид кои ги напаѓа мажите во нивните 30ти и 40ти години-се зголемил за 6% годишно во САД, Канада, Европа, Австралија и Нов Зеланд. Во тек на истиот период, употребата на марихуана во Северна Америка, Европа и Австралија се зголемила во ист сооднос, што е еден од повеќето фактори кои ги натерале научниците да дојдат до таков заклучок и да ја сфатат поврзаноста помеѓу факторите.
Воспоставените ризик фактори за рак на тестисите вклучуваат и семејна историјата на болеста, “неспуштени” тестиси и абнормален развој на тестисите. Се верува дека заболувањето започнува во матката, кога некои фетални клетки (оние кои подоцна ја произведуваат спермата) не се развиваат соодветно и стануваат ранливи на малигност. Подоцна, во текот на адолесценцијата и созревањето, се верува дека изложувањето на машките полови хормони ги поттикнува овие клетки да станат малигни.
“Исто како што менувањето на хормоналните вредности во адолесценцијата и созревањето може да ги поттикнат овие клетки да станат малигни, исто така е познато дека пубертетот е отворен прозорец за можности во чиј тек начинот на живот и факторите во средината исто така може значајно да го зголемат ризикот од рак на тестисите” вели Janet R. Daling, еден од авторите на студијата, епидемиолог и член на Одделот за Јавно Здравје во центарот.
“Тоа е соодветно со наодите од студијата дека зголемениот ризик од несеминома-тип на рак на тестисите е исклучително често поврзан со употребата на марихуана во возраста пред 18 години”.
Хроничното изложување на марихуана има многубројни спротивни ефекти на ендокриниот и репродуктивниот ситем, примарно намалувајќи го квалитетот на спермата. Други можни ефекти се намален тестостерон и машка импотенција. Бидејќи машката неплодност и лошиот квалитет на спермата исто така се поврзани со зголемен ризик од рак на тестиси, ова понатаму ги потврдува резултатите дека употребата на марихуана е ризик фактор за болеста.
Daling прв пат ја доби идејата да ја истражува можната поврзаност помеѓу употребата на марихуана и ракот на тестиси пред околу 8 години, кога присуствуваше на предавање на Универзитетот Вашингтон на кое биле изложени наодите дека само два органа, мозокот и тестисите, имаат рецептори за тетрахидроканабинол, или ТХЦ, главната психоактивна компонента на марихуаната. Од тогаш е откриено дека и други органи имаат ТХЦ рецептори, вклучувајќи го срцето, матката, слезенката и клетките на имунолошкиот систем.
Машкиот репродуктивен систем исто така природно произведува хемикалија слична на канабасиот за која се мисли дека има заштитен ефект против ракот. Авторите претпоставуваат дека употребата на марихуана го пореметува овој анти-тумор ефект, што е уште едно објаснување за поврзаноста на марихуаната со зголемениот ризик од ракот на тестиси.
За статистичкиот дел на студијата, биле интервјуирани 369 заболени мажи на возраст од 18 до 44 години. Им биле поставени прашања околу употребата на марихуана, како и за другите навики кои би можеле да бидат поврзани со употребата на марихуана, вклучувајќи го пушењето и конзумацијата на алкохол. И покрај другите статистички контролни фактори, како и други ризик фактори, како што е семејна историја на болеста, употребата на марихуана останала како значаен, независен фактор за рак на тестисите.
Според Националниот Институт за Рак, ракот на тестиси е многу редок, земајќи 1% од случаите на рак кај мажите. Ракот на тестиси е најчеста форма на рак кај мажите на возраст помеѓу 15 и 34 години и е најчест кај белците.
УПОТРЕБАТА НА МАРИХУАНА ПОВРЗАНА СО ЗГОЛЕМЕН РИЗИК НА РАК НА ТЕСТИСИТЕ
Ризикот е зголемен особено кај честите и/или долготрајните корисници
Честата или долготрајна употреба на марихуана може значајно да го зголеми ризикот кај мажите за развивање на најагресивниот тип на рак на тестиси, според студијата на Фред Хатчинсон Центарот за Истражување на Рак (кој е еден од најдобрите центри во светот). Резултатите од студијата се објавени на интернет на 9 Февруари во списанието Рак.
Истражувачите откриле дека уживателите на марихуана во време на дијагнозата било поврзано со 70% зголемен ризик од рак на тестисите. Ризикот бил особено зголемен (околу два пати поголем од ризикот кај оние кои не употребуваат марихуана) кај уживателите на марихуана кои пушат најмалку еднаш неделно и/или биле подолготрајно изложени на супстанцата почнувајќи во адолесценцијата.
Резултатите исто така покажале дека поврзаноста со употребата на марихуана може да се ограничи на несеминома, брзо растечка малигна болест на тестисите која има тенденција да се појави рано, помеѓу возраст од 20 и 35 години и е одговорна за околу 40% од сите случаи на рак на тестисите.
Од 1950тите, инциденцата на двата главни клеточни подвида на рак на тестисите, несеминома и семинома-почестиот, поспоро растечки вид кои ги напаѓа мажите во нивните 30ти и 40ти години-се зголемил за 6% годишно во САД, Канада, Европа, Австралија и Нов Зеланд. Во тек на истиот период, употребата на марихуана во Северна Америка, Европа и Австралија се зголемила во ист сооднос, што е еден од повеќето фактори кои ги натерале научниците да дојдат до таков заклучок и да ја сфатат поврзаноста помеѓу факторите.
Воспоставените ризик фактори за рак на тестисите вклучуваат и семејна историјата на болеста, “неспуштени” тестиси и абнормален развој на тестисите. Се верува дека заболувањето започнува во матката, кога некои фетални клетки (оние кои подоцна ја произведуваат спермата) не се развиваат соодветно и стануваат ранливи на малигност. Подоцна, во текот на адолесценцијата и созревањето, се верува дека изложувањето на машките полови хормони ги поттикнува овие клетки да станат малигни.
“Исто како што менувањето на хормоналните вредности во адолесценцијата и созревањето може да ги поттикнат овие клетки да станат малигни, исто така е познато дека пубертетот е отворен прозорец за можности во чиј тек начинот на живот и факторите во средината исто така може значајно да го зголемат ризикот од рак на тестисите” вели Janet R. Daling, еден од авторите на студијата, епидемиолог и член на Одделот за Јавно Здравје во центарот.
“Тоа е соодветно со наодите од студијата дека зголемениот ризик од несеминома-тип на рак на тестисите е исклучително често поврзан со употребата на марихуана во возраста пред 18 години”.
Хроничното изложување на марихуана има многубројни спротивни ефекти на ендокриниот и репродуктивниот ситем, примарно намалувајќи го квалитетот на спермата. Други можни ефекти се намален тестостерон и машка импотенција. Бидејќи машката неплодност и лошиот квалитет на спермата исто така се поврзани со зголемен ризик од рак на тестиси, ова понатаму ги потврдува резултатите дека употребата на марихуана е ризик фактор за болеста.
Daling прв пат ја доби идејата да ја истражува можната поврзаност помеѓу употребата на марихуана и ракот на тестиси пред околу 8 години, кога присуствуваше на предавање на Универзитетот Вашингтон на кое биле изложени наодите дека само два органа, мозокот и тестисите, имаат рецептори за тетрахидроканабинол, или ТХЦ, главната психоактивна компонента на марихуаната. Од тогаш е откриено дека и други органи имаат ТХЦ рецептори, вклучувајќи го срцето, матката, слезенката и клетките на имунолошкиот систем.
Машкиот репродуктивен систем исто така природно произведува хемикалија слична на канабасиот за која се мисли дека има заштитен ефект против ракот. Авторите претпоставуваат дека употребата на марихуана го пореметува овој анти-тумор ефект, што е уште едно објаснување за поврзаноста на марихуаната со зголемениот ризик од ракот на тестиси.
За статистичкиот дел на студијата, биле интервјуирани 369 заболени мажи на возраст од 18 до 44 години. Им биле поставени прашања околу употребата на марихуана, како и за другите навики кои би можеле да бидат поврзани со употребата на марихуана, вклучувајќи го пушењето и конзумацијата на алкохол. И покрај другите статистички контролни фактори, како и други ризик фактори, како што е семејна историја на болеста, употребата на марихуана останала како значаен, независен фактор за рак на тестисите.
Според Националниот Институт за Рак, ракот на тестиси е многу редок, земајќи 1% од случаите на рак кај мажите. Ракот на тестиси е најчеста форма на рак кај мажите на возраст помеѓу 15 и 34 години и е најчест кај белците.
