- Член од
- 20 септември 2011
- Мислења
- 8.146
- Поени од реакции
- 8.544
- Возраст
- 72
Сакам да започнам една по сериозна тема - за нараснување на тестото.
Убаво нараснато и испечено тесто е украс на секоја трпеза. Природен нараснувач е квасецот. Кај квасецот, микро организми го конзумираат скробот од брашното и создаваат СО2, кој го надига тестото. За тоа е потребно време, погодна температура и киселост на брашното. Ова е многу интересен и процес кој заслужува сериозна дискусија, но тоа ќе го оставам за некоја друга тема.
Овде предлагам да разговараме за вештачките нараснувачи. Кој видови стојат на располагање, како да ги користиме и како да влиаеме на брзината на процесот.
Во нашите продавници, како нараснувачи се продаваат прашоци за пециво. Тоа се различни хемикалии со кои се создава јаглен двооксид, односно го прават истото што го прават габите од квасецот. Меѓутоа има една суштествена разлика. Габичките, кај квасецот се живи и додека има храна тие ќе испуштаат СО2, а кај вештачките нараснувачи, кога ќе заврши хемиската реакција ќе престане производството на СО2.
Прашоците за пециво содржат, сода бикарбона, монокалцијум фосфат, винска киселина, лимунска киселина и скроб за да регулирање на брзината на процесот.
Јас понекогаш користам само сода бикарбона, во тесто кое е замесено со јогурт.
Мене ме интересираат вашите искуства околу брзината на реакцијата, концентрацијата, времето кое е потребно тестото да мирува пред печење и слично.
Еве на интернет најдов еден интересен сајт околу ова, како увод во дискусијата:
http://chemistry.about.com/cs/foodchemistry/f/blbaking.htm
Убаво нараснато и испечено тесто е украс на секоја трпеза. Природен нараснувач е квасецот. Кај квасецот, микро организми го конзумираат скробот од брашното и создаваат СО2, кој го надига тестото. За тоа е потребно време, погодна температура и киселост на брашното. Ова е многу интересен и процес кој заслужува сериозна дискусија, но тоа ќе го оставам за некоја друга тема.
Овде предлагам да разговараме за вештачките нараснувачи. Кој видови стојат на располагање, како да ги користиме и како да влиаеме на брзината на процесот.
Во нашите продавници, како нараснувачи се продаваат прашоци за пециво. Тоа се различни хемикалии со кои се создава јаглен двооксид, односно го прават истото што го прават габите од квасецот. Меѓутоа има една суштествена разлика. Габичките, кај квасецот се живи и додека има храна тие ќе испуштаат СО2, а кај вештачките нараснувачи, кога ќе заврши хемиската реакција ќе престане производството на СО2.
Прашоците за пециво содржат, сода бикарбона, монокалцијум фосфат, винска киселина, лимунска киселина и скроб за да регулирање на брзината на процесот.
Јас понекогаш користам само сода бикарбона, во тесто кое е замесено со јогурт.
Мене ме интересираат вашите искуства околу брзината на реакцијата, концентрацијата, времето кое е потребно тестото да мирува пред печење и слично.
Еве на интернет најдов еден интересен сајт околу ова, како увод во дискусијата:
http://chemistry.about.com/cs/foodchemistry/f/blbaking.htm