- Член од
- 21 декември 2011
- Мислења
- 430
- Поени од реакции
- 79
- Возраст
- 58
На 27- та прелиминарна седницата на Советот за Човекови Права на ОН, која се одржа на 25 март 2011.година беше ставен на гласање извештајот подготвен од страна на Истражувачката мисија воспоставена од истото тело, за да се истражи нападот на Изрелските одбрамбени сили врз хуманитарната флотила за Газа, на 31 мај 2010 год. Со 37 гласа за, 1 против и 8 воздражни, се прифати овој извештај со што конечно се утврди и покажа дека Израел е одговорен за она што ОН увиде дека настанало како сериозно кршење на човековите и хуманитарните права, вкучувајќи ги воените злосторства, убиства и тортура.
Овој извештај е изготвен од страна на истражувачката мисија воспоставна од Советот за човекови права според резолуцијата А/ХРКЦ/РЕС/14/1 од 2 јуни 2010, за да го истражи кршењето на меѓународното право, вклучувајќи го и меѓународното хуманитарно право како и човековите права од страна на Израелските сили врз хуманитарната флотила за помош на Газа, на 31 мај 2010, при што 9 лица се убиени и многумина повредени.
Извештајот содржи 68 страни, но ова се најбитните елементи од истиот: "Никој не беше сигурен,“ од кога израелските војници започнаа неконтролирано да пукаат врз патниците на Мави Мармара, вели надлежниот истражен тим на ОН, кој вршеше независна истрага за Израелскиот напади врз Флотилата за помош на Газа.
UNFFM откриле дека израелски воен персонал користел "недозволено насилство против цивилите на бродот“, кои ги опишува како" лица вистински посветени на духот на хуманизмот ".
Во извештајот е нагласено дека окупацијата врз Газа е незаконита, и било која акција која претставува колективно казнување на цивили неможе да се оправда под ниту еден услов.
Извештајот истотака содржи докази и мислења дека хуманитарната состојбата во Газа е очајна и дека е потребно помагање со хуманитарна помош.
На 56-страница извештајот содржи сеопфатно обвинението врз израелските акции, која ги вклучува овие наоди иако во Извештајот се вели дека постојат голем број на кривични тела кои не се опфатени:
• Спроведувањето на израелската војска и другиот персонал врз патниците на флотилата не само што беше сосема несразмерен туку покажа големо ниво на тотално непотребно и неверојатно насилство. Се констатира "грубо кршењето на човековите права и меѓународното хуманитарно право"
• Систематско 'понижување и насилен третман на патниците " и " шокантна и “беспотребна“ употреба на насилство.
• Нема докази дека патниците пукале или имале огнено оружје (став 165).
• Никакви напори не биле направени за да се минимизираат повредите во одредени фази од нападо и дека употребата на оган било направено во голема и непотребна мерка. " Не е тешко да се констатира дека, откако почнале да пукаат со вистински куршуми, никој не бил безбеден", се наведува во извештајот. "Се чини дека е прашање на чиста среќа дека таму немало повеќе жртви, како резултат на неконтролираното пукање." (Став 169)
• Имаше "преовладувачка клима на страв од насилството кое имаше застрашувачки ефект врз сите оние притворени на бродот." (Став 178)
• Двајца патници добиле рани компатибилни од пукање одблизу, додека лежеле на теренот. (став 118)
• Ниту еден од четирите патници кои беа убиени во одделни инциденти - вклучувајќи го и фотографот - "не биле закана за израелските сили," (став 120).
• фактичките околности од prima facie доказите кажуваат дека активистите претрпеле повреди на меѓународното хуманитарно право, вклучувајќи своеволен убивање, тортура или нехуман третман и намерно предизвикување големо страдања или сериозна повреда на телото или здравјето во рамките на условите од член 147 од Четвртата Женевските конвенции (став 182).
• Патниците биле "исмејувани од страна на луѓе на пристаништето," на начин на кој патниците се чувствувале понижувачки." (Став 185)
• Патниците биле "тепани или физички малтретирани поради одбивање да го потпишат или за советувањето на другите да го потпишат документот за депортација.“
• Патниците биле подложени на серија претресувања, вклучувајќи барање на ленти и слики од бродот или сл. Технологија. Претресувањето е опишано како процес на "намерно деградирање и понижување, придружувано со омаловажувања, провокативен и навредлив јазик и физичко малтретирање." (Став 189).
• "Екстремно и непредизвикано" насилството е извршено од страна на униформираните израелски лица врз патници, на аеродромот, опишувајќи ги како "толку доследни и живописни како да се надвор од нормалата." (Став 202)
• Околу 30 активисти биле тепани на подото на аеродромо, клоцани и удирани со тупаници и постојано напаѓање од страна на војниците."
• Израелската војска и полиција и др. лица на аеродромот се однесувале така што поголем дел од нив "претставува кривично дело во израелскиот кривичен закон." (Став 209)
• Повредените активисти биле врзани со лисици за нивните кревети со стандардни метални лисици на рацете и дека нозете им биле смрзнати, кога тие биле во израелските болници.
• Израелските органи заплениле големо количество на видео и фотографски снимки и ова конфискација "претставува намерен обид од страна на израелските власти за да се потисне или уништи доказ," (Став 240-1)
• Запленување и уништување на приватната сопственост на патниците "претставува и повреда на правата поврзани со сопственоста на имотот и на слободата на изразување," (став 245)
• Во затвор патниците биле подложени на "забрана на спиење и оневозможување на пристап за адвокат," (став 251)
• Акти на тортура биле извршени од страна на израелските службеници врз патници во текот на нивниот период на притвор во Израел (став 219).
Со изгласувањето на овој извештај, истиот останува правен документ со кој хуманитарците можаат да бараат враќање на украдените предмети од страна на Изралеските власти како и надокнада за претпрената физичка и психичка тортура. Но, најбитен е фактот дека во историјата ќе остане запишано дека Израел извршил, како и многу пати претходно, чин на тероризам, криминал и нехуман однос, врз невини цивили, новинари и невладини хуманитарни организации.
Овој извештај е изготвен од страна на истражувачката мисија воспоставна од Советот за човекови права според резолуцијата А/ХРКЦ/РЕС/14/1 од 2 јуни 2010, за да го истражи кршењето на меѓународното право, вклучувајќи го и меѓународното хуманитарно право како и човековите права од страна на Израелските сили врз хуманитарната флотила за помош на Газа, на 31 мај 2010, при што 9 лица се убиени и многумина повредени.
Извештајот содржи 68 страни, но ова се најбитните елементи од истиот: "Никој не беше сигурен,“ од кога израелските војници започнаа неконтролирано да пукаат врз патниците на Мави Мармара, вели надлежниот истражен тим на ОН, кој вршеше независна истрага за Израелскиот напади врз Флотилата за помош на Газа.
UNFFM откриле дека израелски воен персонал користел "недозволено насилство против цивилите на бродот“, кои ги опишува како" лица вистински посветени на духот на хуманизмот ".
Во извештајот е нагласено дека окупацијата врз Газа е незаконита, и било која акција која претставува колективно казнување на цивили неможе да се оправда под ниту еден услов.
Извештајот истотака содржи докази и мислења дека хуманитарната состојбата во Газа е очајна и дека е потребно помагање со хуманитарна помош.
На 56-страница извештајот содржи сеопфатно обвинението врз израелските акции, која ги вклучува овие наоди иако во Извештајот се вели дека постојат голем број на кривични тела кои не се опфатени:
• Спроведувањето на израелската војска и другиот персонал врз патниците на флотилата не само што беше сосема несразмерен туку покажа големо ниво на тотално непотребно и неверојатно насилство. Се констатира "грубо кршењето на човековите права и меѓународното хуманитарно право"
• Систематско 'понижување и насилен третман на патниците " и " шокантна и “беспотребна“ употреба на насилство.
• Нема докази дека патниците пукале или имале огнено оружје (став 165).
• Никакви напори не биле направени за да се минимизираат повредите во одредени фази од нападо и дека употребата на оган било направено во голема и непотребна мерка. " Не е тешко да се констатира дека, откако почнале да пукаат со вистински куршуми, никој не бил безбеден", се наведува во извештајот. "Се чини дека е прашање на чиста среќа дека таму немало повеќе жртви, како резултат на неконтролираното пукање." (Став 169)
• Имаше "преовладувачка клима на страв од насилството кое имаше застрашувачки ефект врз сите оние притворени на бродот." (Став 178)
• Двајца патници добиле рани компатибилни од пукање одблизу, додека лежеле на теренот. (став 118)
• Ниту еден од четирите патници кои беа убиени во одделни инциденти - вклучувајќи го и фотографот - "не биле закана за израелските сили," (став 120).
• фактичките околности од prima facie доказите кажуваат дека активистите претрпеле повреди на меѓународното хуманитарно право, вклучувајќи своеволен убивање, тортура или нехуман третман и намерно предизвикување големо страдања или сериозна повреда на телото или здравјето во рамките на условите од член 147 од Четвртата Женевските конвенции (став 182).
• Патниците биле "исмејувани од страна на луѓе на пристаништето," на начин на кој патниците се чувствувале понижувачки." (Став 185)
• Патниците биле "тепани или физички малтретирани поради одбивање да го потпишат или за советувањето на другите да го потпишат документот за депортација.“
• Патниците биле подложени на серија претресувања, вклучувајќи барање на ленти и слики од бродот или сл. Технологија. Претресувањето е опишано како процес на "намерно деградирање и понижување, придружувано со омаловажувања, провокативен и навредлив јазик и физичко малтретирање." (Став 189).
• "Екстремно и непредизвикано" насилството е извршено од страна на униформираните израелски лица врз патници, на аеродромот, опишувајќи ги како "толку доследни и живописни како да се надвор од нормалата." (Став 202)
• Околу 30 активисти биле тепани на подото на аеродромо, клоцани и удирани со тупаници и постојано напаѓање од страна на војниците."
• Израелската војска и полиција и др. лица на аеродромот се однесувале така што поголем дел од нив "претставува кривично дело во израелскиот кривичен закон." (Став 209)
• Повредените активисти биле врзани со лисици за нивните кревети со стандардни метални лисици на рацете и дека нозете им биле смрзнати, кога тие биле во израелските болници.
• Израелските органи заплениле големо количество на видео и фотографски снимки и ова конфискација "претставува намерен обид од страна на израелските власти за да се потисне или уништи доказ," (Став 240-1)
• Запленување и уништување на приватната сопственост на патниците "претставува и повреда на правата поврзани со сопственоста на имотот и на слободата на изразување," (став 245)
• Во затвор патниците биле подложени на "забрана на спиење и оневозможување на пристап за адвокат," (став 251)
• Акти на тортура биле извршени од страна на израелските службеници врз патници во текот на нивниот период на притвор во Израел (став 219).
Со изгласувањето на овој извештај, истиот останува правен документ со кој хуманитарците можаат да бараат враќање на украдените предмети од страна на Изралеските власти како и надокнада за претпрената физичка и психичка тортура. Но, најбитен е фактот дека во историјата ќе остане запишано дека Израел извршил, како и многу пати претходно, чин на тероризам, криминал и нехуман однос, врз невини цивили, новинари и невладини хуманитарни организации.
