- Член од
- 14 август 2006
- Мислења
- 45.722
- Поени од реакции
- 85.663
март:
Египет: Еден христијанин обвинет за навреда на исламскиот пророк Мухамед беше осуден на шест години затвор. Иако според египетскиот закон „религиска навреда“ е несериозен прекршок и се казнува со затворска казна од еден месец до максимум три години, судијата ја дуплирал казната за да ги смири муслиманите, како и бесната публика од 2.500 луѓе коишто ја тероризирале судницата и барале смртна казна за христијанинот. Слично на ова, се воведе и „антихристијанско учење“ од страна на организација којашто е „специјалист за отпор спрема христијанството“ за муслиманите да не бидат „фрлени под крстот“. Според еден инструктор, „обидите за регрутирање во универзитетот Асван за конвертирање на муслиманите во христијани наведувајќи им неточни податоци, ги преминало сите граници“.
Индија: Една млада жена била нападната и исфрлена од својот дом „затоа што се осмелила да се заблагодари на Исус затоа што оздравела“ во едно село во коешто доминираат муслимани; нејзините родители им помогнале на исламските екстремисти да ја претепаат додека речиси не се онесвестила“.
Во едно село каде што „тврдокорните муслимани се заканувале дека ќе убијат 25 семејства коишто биле склони кон Исус, поштедиле само 5 христијански семејства“. Жена била нападната додека се враќала од црква и била наречена „паганка при што биле упатени и слични вербални навреди“.
Толпа муслимани исто така се заканувале и малтретирале една христијанка којашто наводно „била намамена“ да се преобрати во христијанство.
Иран: При преземањето на радикални мерки во една област, што се гледа како тактика за да се убедат муслиманите да не одат во црква, властите уапсија 12 преобратени христијани коишто живееле во Исфахан, третиот најголем град во земјата. Помеѓу најновите преобратени христијани е и еден маж од Исфахан, којшто наводно бил приведен на 2 март додека се враќал дома од работа: „безбедносните сили го пребараа неговиот дом и го приведоа без објаснување“.
Ирак: Еден американски професор бил убиен од 18-годишен ученик во една приватна христијанска академија. Тој бил „побожен христијанин којшто честопати го фалел христијанството и се молел во училницата, а неговите пријатели во Вашингтон рекоа дека евангелизмот го мотивирал да предава во Ирак“. Според учениците, „рацете на г. Џеремаја се` уште беа наместени за молитва кога падна“; некои велат дека дента пред пукањето „имало жестока дискусија, при што ученик му се заканил на професорот дека ќе го убие затоа што имал спротивни религиски верувања“. Во едно интервју, таткото на ученикот ги осудил христијаните, прикажувајќи ги како „поопасни од Ал каеда“.
Малезија: Откако религиската полиција направи рација на еден настан во методистичката црква затоа што „се плашеле дека муслиманите се преобратуваат“, муслиманските надлежни сили отвориле семинар наречен „Засилување на вербата, опасностите од либерализмот и плурализмот и заканата на христијанството над муслиманите“. Откако насловот беше критикуван, едно правно лице рече дека делот што се однесува на христијанството ќе биде отстранет, но содржината на семинарот останала несменета.
-Семинарот е дел од правата на муслиманите да ги бранат своите верувања од секое делување коешто може да доведе до застранување од верата. Тоа е наша одговорност“, изјавило правното лице.
Пакистан: Муслиманската толпа нападна 60-годишна христијанка којашто станала муслиманка, но по шест месеци повторно се вратила на христијанството. Таа била „измачувана, и` била избричена главата и така ја шетале по улиците, фрлајќи чевли по неа“. Наскоро потоа добила уште закани „со најсериозни последици“ од исламските свештеници, па избегала од регионот со нејзиното семејство.
Исто така, една 26-годишна христијанка, мајка на петмесечно девојче, била лажно обвинета „за богохулење“ на Мухамед и била уапсена. Неколку дена претходно, неколкумина нејзини роднини коишто се преобратиле во исламот ја убедувале и таа да го стори истото. Таа одбила и им рекла дека е задоволна со христијанството, дека не сака да се преобрати, и веднаш потоа била уапсена за богохулење.
Јемен: Член на Ал каеда смртно ранил американски професор. Оваа терористичка единица од Јемен издала порака во којашто пишувало: „Ова операција е одговор на лансираната кампања против муслимани на Западот за преобратување во христијани“, велејќи дека професорот е „еден од најголемите американски преобратувачи“. Во него било пукано осумпати.
Витлеем: Една недела откако палестинскиот премиер пред евангелиските протестанти изјавил дека неговата влада ги почитува правата на христијанското малцинство, Палестина ја прогласи баптистичката црква за нелегална, додавајќи дека изводите за раѓање, венчавање и смрт повеќе не важат.
На христијаните постојано им се вели: „Преобратете се. Прифатете го исламот. Тоа е вистинската религија“.
Египет: Околу 1.500 муслимани од кои неколкумина вооружени со мечови и ножеви извикувале исламистички слогани и го тероризирале училиштето за јазици Нотр Дам за да ги фалсификуваат изјавите на локалните џамии дека приватното училиште гради црква: „Две калуѓерки осум часа биле затворени во гостинската куќа на училиштето под закани дека живи ќе ги изгорат“. Една калуѓерка доживеала „сериозен нервен слом и морала да биде хоспитализирана. Целиот имот бил пребаран и превртен наопаку. Следниот ден, муслиманите се вратиле и ги тероризирале децата. Посетеноста на училиштата се намалила за најмалку една третина“.
Иран: Евангелиската црква во Ерменија, Техеран, е последната црква во којашто се наредило да се престане со одржување на службите во петок. Надлежните лица коишто биле задолжени за спроведување на наредбата им се заканиле на црковните лица, велејќи им дека „ако наредбата се игнорира, црквата ќе биде бомбардирана, како што се случува секој ден во Ирак“. Еден друг извештај вели дека „христијаните и црквите во исламската република Иран имаат забрана да го проповедаат Евангелието на нехристијани на персиски јазик, да се учи и да се дели Библијата или да се одржуваат христијански часови“.
Ирак: Иако црквата во Киркук неодамна беше реставрирана по бомбашки напад којшто уби 13-годишно момче христијанин, „церемонијата за повторното отворање беше мало олеснување од страдањата на христијанската заеднива, по што следеа уште два напади“. Друга црква во Багдад беше бомбирана, при што настрадаа двајца стражари, а петмина беа ранети, а телото на еден христијанин „беше најдено изрешетено од куршуми во Мосул. Во него било пукано деветпати од блиско растојание. Христијаните од Ирак честопати се киднапирани поради откуп“.
Кенија: Група муслимани започнале напад со гранати врз толпа од 150 христијани коишто биле на црковен состанок на отворено, при што убиле двајца, а повеќе од 30 биле ранети. „Здруженијата за човекови права велат дека муслиманите напаѓачи биле испровоцирани од муслимански проповедник којшто одржал собир на 270 метри од црковниот собир. Понатамошните извештаи целат дека проповедникот зборел против христијанството и дека членовите на христијанската црква го слушале нивниот говор“.
Нигерија: Еден бомбаш самоубиец од исламистичката група Боко харам (во арапски превод „западното образование е грев“), нападнал една католичка црква, при што убил најмалку 10 луѓе.Бомбата била детонирана додека верниците била на миса во католичката црква Сент Финбар во Џос, гратче во коешто илјадници христијани умреа во последната деценија како резултат на џихадот на Боко харам и каде што две недели претходно била нападната уште една црква, при што биле убиени тројца луѓе.
Саудиска Арабија: Реис-ул-улема од Саудиска Арабија, еден од највлијателните религиозни органи во светот, изјави дека „сите цркви во регионот мора да се уништат“. Ова го изјавил како одговор на прашањето поставено од една делегација од Кувајт, каде што еден член на парламентот побарал „отстранување“ на црквите. Делегацијата сакала да го потврди тоа мислење на Реис-ул-улема, којшто „истакнал дека Кувајт е дел од Арапскиот Полуостров и дека треба да се уништат сите цркви во него“, базирајќи ја својата изјава врз верувањата на Мухамед.
Судан: При воздушните напади во Судан биле нападнати неколку цркви. Црквите во Нубиските планини рано наутро и доцна навечер одржуваат служби за да се избегнат воздушните напади. Картумскиот режим „прави се` што може за да се ослободи од христијаните во Нубиските планини – црквите и црковните училишта се цел на вооружените сили од Судан и нивните војници“, вели еден хуманитарец.
Данска: Во едно муслиманско гето во Копенхаген, на еден африкански бегалец му ја рушеле вратата и му се заканувала група „младинци“ коишто го обвиниле „дека е Црнец и христијанин“, а потоа се обиделе да изнудат пари од него. Полицијата вели дека не може да ја гарантира неговата безбедност, па подоцна го нашле со солзи на очите затоа што живеел на улица.
Египет: Христијанските семејства во провинцијата Минија „живеат во терор“. Салафистите се заканувале дека ќе киднапираат девојче коешто не носело марама. Родителите го чувале девојчето дома и не одело на училиште. Едно момче христијанин било киднапирано, а неговите киднапери барале голем откуп од неговото семејство. Исто така, судот во Едфу осудил еден пастор од црква, којашто била запалена од муслиманите, на шест месеци затворска казна затоа што ја надминал препорачаната висина на црквата, а му била издадена дозвола. Црквата била во изградба кога била запалена од муслиманската мафија во септември, па му наредила да ја намали наводно надминатата висина.
Иран: По примените поплаки за изложени новогодишни елки и фигури од Дедо Мраз по улиците на Техеран за време на Божиќ, надлежните предупредиле дека ќе ги запленат истите. „Фасадите на зградите во Техеран треба да се контролираат од општината и не е дозволено изложување на такви симболи“.
Ирак: Христијаните немаат повеќе прибежишта откако безбедносните и економските прашања ги тераат да заминат од прибежиштата коишто ги нашле на север. Нападите коишто предизвикаа масовна преселба на христијаните од Багдад и Мосул постојано се случуваат во автономниот регион Курдистан, „којшто ги прифаќа христијаните и е релативно безбеден“. Еден христијанин којшто пребегал таму од Мосул пред седум години, откако го вратил својот киднапиран син, вели дека „историјата се повторува“.
Нигерија: Исламистичката организација Боко харам објавила „војна на христијаните, велејќи дека сака да ја уништи целата христијанска заедница којашто живее во северниот дел на земјата“. Еден гласноговорник изјавил: „Треба многу да се потрудиме да ставиме крај на христијанството за да имаме исламска држава во којашто нема да смее да има христијани“. Покрај постојаното бомбардирање на црквите, најновите напади биле околу Велигден и убиле околу 50 луѓе. Една од новите стратегии на организацијата е „да влее страв во христијаните за моќта на исламот, па им ги киднапирале жените“.
Пакистан: Двајца вработени од христијански болници биле киднапирани „од исламските екстремисти. Таквите случаи постојано растат, а исламистичките групи и други криминални организации киднапираат луѓе поради откуп за да набават оружје и муниција“, вели еден истражител, додавајќи дека исламистичките групи веруваат оти невладините организации проповедаат „под изговор дека прават добротворни дела“, а ова верување на муслиманите им дава поголем повод за причинување злосторства.
Судан: На повеќе од половина милион луѓе, од којшто повеќето се христијани со потекло од јужен Судан, им било одземено државјанството како одговор на издвојувањето на југот и биле присилени да се преселат. „Христијаните од Судан коишто имаат само еден месец да го напуштат северот постојано се третираат како странци и почнуваат да се селат, но христијанските лидери се загрижени дека крајниот рок на 8 април, поставен од исламското мнозинство, не е реален. „Многу сме загрижени. Не е лесно селењето... Луѓето имаат деца што одат на училиште. Имаат домови... Речиси е невозможно“, вели еден католички бискуп.
Сирија: Земјата каде пребегаа повеќето христијани од Ирак, полека почнува да наликува на него. Затоа сега илјадници христијани од Сирија продолжуваат да бегаат кон Либан. „ Баталјонот Ал Фарук, којшто е поврзан со Слободната сириска армија, воведува ’џизија’ (односно данок за немуслиманското население коешто живее под муслимански правила) за христијаните во Хомс“ . „Вооружени мажи се заканиле да киднапираат или убијат семејства коишто не сакаат да ги платат ’исламските даноци’, што е истото угнетување коешто се случува во соседен Ирак.
Турција: Порано беше позната по својата слобода, но Комисијата за интернационална религиска слобода од САД, на Турција и` даде титула „една од земјите што најмногу ја прекршуваат религиозната слобода“, како одговор на турскиот третман на христијаните и другите малцинства. Во извештајот се вели дека ограничувањата на немуслиманските семејства, како на пример укинување на правото да поседуваат простории за молитви, „довеле до нивно намалување, а во некои случаи и исчезнување“, а потоа се вели дека „се зголемил бројот на напади, малтретирања и вандализам, како и на закани со смрт против протестантските цркви и индивидуалци, споредено со 2010 година“.
Да се документираат настаните на начин на којшто медиумите не можат да го направат тоа: прогонствата се по хроничен редослед.
За да се покаже дека овие прогонства не се „случајни“, туку систематски и поврзани, инспирирани од Шеријатот.
Според тоа, каква и да е целта на нападите, обично одговара на конкретна тематика којашто се темели на омраза спрема црквите и други христијански симболи; сексуална злоупотреба на христијанските жени; присилно преобратување во ислам; кражби и грабежи како финансиски придонес од немуслиманите; очекувања од христијаните да се однесуваат како граѓани од втора класа, односно како „толерирани“ граѓани; како и насилство и убиства. Некогаш се работи за комбинација од наведените работи.
Овие прогонства опфаќаат различни етнички групи, јазици и локалитети – од Мароко до Запад, од Индија до Исток, па и преку Западот каде што живеат муслимани – треба да разјасниме дека една работа ги поврзува сите прогонства: исламот. Без разлика дали станува збор за исламскиот закон Шеријат или за расистичката нација којашто се раѓа од него.
Секако дека авторот на статијава би било добро да ги вклучи и настаните во Македонија, пред се - велигденската егзекуција на деца од страна на Муслиманите, а секако и сквернавењето на цркви, по повикот на главниот Муслиман (имам ли, како и да го викаат).
Египет: Еден христијанин обвинет за навреда на исламскиот пророк Мухамед беше осуден на шест години затвор. Иако според египетскиот закон „религиска навреда“ е несериозен прекршок и се казнува со затворска казна од еден месец до максимум три години, судијата ја дуплирал казната за да ги смири муслиманите, како и бесната публика од 2.500 луѓе коишто ја тероризирале судницата и барале смртна казна за христијанинот. Слично на ова, се воведе и „антихристијанско учење“ од страна на организација којашто е „специјалист за отпор спрема христијанството“ за муслиманите да не бидат „фрлени под крстот“. Според еден инструктор, „обидите за регрутирање во универзитетот Асван за конвертирање на муслиманите во христијани наведувајќи им неточни податоци, ги преминало сите граници“.
Индија: Една млада жена била нападната и исфрлена од својот дом „затоа што се осмелила да се заблагодари на Исус затоа што оздравела“ во едно село во коешто доминираат муслимани; нејзините родители им помогнале на исламските екстремисти да ја претепаат додека речиси не се онесвестила“.
Во едно село каде што „тврдокорните муслимани се заканувале дека ќе убијат 25 семејства коишто биле склони кон Исус, поштедиле само 5 христијански семејства“. Жена била нападната додека се враќала од црква и била наречена „паганка при што биле упатени и слични вербални навреди“.
Толпа муслимани исто така се заканувале и малтретирале една христијанка којашто наводно „била намамена“ да се преобрати во христијанство.
Иран: При преземањето на радикални мерки во една област, што се гледа како тактика за да се убедат муслиманите да не одат во црква, властите уапсија 12 преобратени христијани коишто живееле во Исфахан, третиот најголем град во земјата. Помеѓу најновите преобратени христијани е и еден маж од Исфахан, којшто наводно бил приведен на 2 март додека се враќал дома од работа: „безбедносните сили го пребараа неговиот дом и го приведоа без објаснување“.
Ирак: Еден американски професор бил убиен од 18-годишен ученик во една приватна христијанска академија. Тој бил „побожен христијанин којшто честопати го фалел христијанството и се молел во училницата, а неговите пријатели во Вашингтон рекоа дека евангелизмот го мотивирал да предава во Ирак“. Според учениците, „рацете на г. Џеремаја се` уште беа наместени за молитва кога падна“; некои велат дека дента пред пукањето „имало жестока дискусија, при што ученик му се заканил на професорот дека ќе го убие затоа што имал спротивни религиски верувања“. Во едно интервју, таткото на ученикот ги осудил христијаните, прикажувајќи ги како „поопасни од Ал каеда“.
Малезија: Откако религиската полиција направи рација на еден настан во методистичката црква затоа што „се плашеле дека муслиманите се преобратуваат“, муслиманските надлежни сили отвориле семинар наречен „Засилување на вербата, опасностите од либерализмот и плурализмот и заканата на христијанството над муслиманите“. Откако насловот беше критикуван, едно правно лице рече дека делот што се однесува на христијанството ќе биде отстранет, но содржината на семинарот останала несменета.
-Семинарот е дел од правата на муслиманите да ги бранат своите верувања од секое делување коешто може да доведе до застранување од верата. Тоа е наша одговорност“, изјавило правното лице.
Пакистан: Муслиманската толпа нападна 60-годишна христијанка којашто станала муслиманка, но по шест месеци повторно се вратила на христијанството. Таа била „измачувана, и` била избричена главата и така ја шетале по улиците, фрлајќи чевли по неа“. Наскоро потоа добила уште закани „со најсериозни последици“ од исламските свештеници, па избегала од регионот со нејзиното семејство.
Исто така, една 26-годишна христијанка, мајка на петмесечно девојче, била лажно обвинета „за богохулење“ на Мухамед и била уапсена. Неколку дена претходно, неколкумина нејзини роднини коишто се преобратиле во исламот ја убедувале и таа да го стори истото. Таа одбила и им рекла дека е задоволна со христијанството, дека не сака да се преобрати, и веднаш потоа била уапсена за богохулење.
Јемен: Член на Ал каеда смртно ранил американски професор. Оваа терористичка единица од Јемен издала порака во којашто пишувало: „Ова операција е одговор на лансираната кампања против муслимани на Западот за преобратување во христијани“, велејќи дека професорот е „еден од најголемите американски преобратувачи“. Во него било пукано осумпати.
Витлеем: Една недела откако палестинскиот премиер пред евангелиските протестанти изјавил дека неговата влада ги почитува правата на христијанското малцинство, Палестина ја прогласи баптистичката црква за нелегална, додавајќи дека изводите за раѓање, венчавање и смрт повеќе не важат.
На христијаните постојано им се вели: „Преобратете се. Прифатете го исламот. Тоа е вистинската религија“.
Египет: Околу 1.500 муслимани од кои неколкумина вооружени со мечови и ножеви извикувале исламистички слогани и го тероризирале училиштето за јазици Нотр Дам за да ги фалсификуваат изјавите на локалните џамии дека приватното училиште гради црква: „Две калуѓерки осум часа биле затворени во гостинската куќа на училиштето под закани дека живи ќе ги изгорат“. Една калуѓерка доживеала „сериозен нервен слом и морала да биде хоспитализирана. Целиот имот бил пребаран и превртен наопаку. Следниот ден, муслиманите се вратиле и ги тероризирале децата. Посетеноста на училиштата се намалила за најмалку една третина“.
Иран: Евангелиската црква во Ерменија, Техеран, е последната црква во којашто се наредило да се престане со одржување на службите во петок. Надлежните лица коишто биле задолжени за спроведување на наредбата им се заканиле на црковните лица, велејќи им дека „ако наредбата се игнорира, црквата ќе биде бомбардирана, како што се случува секој ден во Ирак“. Еден друг извештај вели дека „христијаните и црквите во исламската република Иран имаат забрана да го проповедаат Евангелието на нехристијани на персиски јазик, да се учи и да се дели Библијата или да се одржуваат христијански часови“.
Ирак: Иако црквата во Киркук неодамна беше реставрирана по бомбашки напад којшто уби 13-годишно момче христијанин, „церемонијата за повторното отворање беше мало олеснување од страдањата на христијанската заеднива, по што следеа уште два напади“. Друга црква во Багдад беше бомбирана, при што настрадаа двајца стражари, а петмина беа ранети, а телото на еден христијанин „беше најдено изрешетено од куршуми во Мосул. Во него било пукано деветпати од блиско растојание. Христијаните од Ирак честопати се киднапирани поради откуп“.
Кенија: Група муслимани започнале напад со гранати врз толпа од 150 христијани коишто биле на црковен состанок на отворено, при што убиле двајца, а повеќе од 30 биле ранети. „Здруженијата за човекови права велат дека муслиманите напаѓачи биле испровоцирани од муслимански проповедник којшто одржал собир на 270 метри од црковниот собир. Понатамошните извештаи целат дека проповедникот зборел против христијанството и дека членовите на христијанската црква го слушале нивниот говор“.
Нигерија: Еден бомбаш самоубиец од исламистичката група Боко харам (во арапски превод „западното образование е грев“), нападнал една католичка црква, при што убил најмалку 10 луѓе.Бомбата била детонирана додека верниците била на миса во католичката црква Сент Финбар во Џос, гратче во коешто илјадници христијани умреа во последната деценија како резултат на џихадот на Боко харам и каде што две недели претходно била нападната уште една црква, при што биле убиени тројца луѓе.
Саудиска Арабија: Реис-ул-улема од Саудиска Арабија, еден од највлијателните религиозни органи во светот, изјави дека „сите цркви во регионот мора да се уништат“. Ова го изјавил како одговор на прашањето поставено од една делегација од Кувајт, каде што еден член на парламентот побарал „отстранување“ на црквите. Делегацијата сакала да го потврди тоа мислење на Реис-ул-улема, којшто „истакнал дека Кувајт е дел од Арапскиот Полуостров и дека треба да се уништат сите цркви во него“, базирајќи ја својата изјава врз верувањата на Мухамед.
Судан: При воздушните напади во Судан биле нападнати неколку цркви. Црквите во Нубиските планини рано наутро и доцна навечер одржуваат служби за да се избегнат воздушните напади. Картумскиот режим „прави се` што може за да се ослободи од христијаните во Нубиските планини – црквите и црковните училишта се цел на вооружените сили од Судан и нивните војници“, вели еден хуманитарец.
Данска: Во едно муслиманско гето во Копенхаген, на еден африкански бегалец му ја рушеле вратата и му се заканувала група „младинци“ коишто го обвиниле „дека е Црнец и христијанин“, а потоа се обиделе да изнудат пари од него. Полицијата вели дека не може да ја гарантира неговата безбедност, па подоцна го нашле со солзи на очите затоа што живеел на улица.
Египет: Христијанските семејства во провинцијата Минија „живеат во терор“. Салафистите се заканувале дека ќе киднапираат девојче коешто не носело марама. Родителите го чувале девојчето дома и не одело на училиште. Едно момче христијанин било киднапирано, а неговите киднапери барале голем откуп од неговото семејство. Исто така, судот во Едфу осудил еден пастор од црква, којашто била запалена од муслиманите, на шест месеци затворска казна затоа што ја надминал препорачаната висина на црквата, а му била издадена дозвола. Црквата била во изградба кога била запалена од муслиманската мафија во септември, па му наредила да ја намали наводно надминатата висина.
Иран: По примените поплаки за изложени новогодишни елки и фигури од Дедо Мраз по улиците на Техеран за време на Божиќ, надлежните предупредиле дека ќе ги запленат истите. „Фасадите на зградите во Техеран треба да се контролираат од општината и не е дозволено изложување на такви симболи“.
Ирак: Христијаните немаат повеќе прибежишта откако безбедносните и економските прашања ги тераат да заминат од прибежиштата коишто ги нашле на север. Нападите коишто предизвикаа масовна преселба на христијаните од Багдад и Мосул постојано се случуваат во автономниот регион Курдистан, „којшто ги прифаќа христијаните и е релативно безбеден“. Еден христијанин којшто пребегал таму од Мосул пред седум години, откако го вратил својот киднапиран син, вели дека „историјата се повторува“.
Нигерија: Исламистичката организација Боко харам објавила „војна на христијаните, велејќи дека сака да ја уништи целата христијанска заедница којашто живее во северниот дел на земјата“. Еден гласноговорник изјавил: „Треба многу да се потрудиме да ставиме крај на христијанството за да имаме исламска држава во којашто нема да смее да има христијани“. Покрај постојаното бомбардирање на црквите, најновите напади биле околу Велигден и убиле околу 50 луѓе. Една од новите стратегии на организацијата е „да влее страв во христијаните за моќта на исламот, па им ги киднапирале жените“.
Пакистан: Двајца вработени од христијански болници биле киднапирани „од исламските екстремисти. Таквите случаи постојано растат, а исламистичките групи и други криминални организации киднапираат луѓе поради откуп за да набават оружје и муниција“, вели еден истражител, додавајќи дека исламистичките групи веруваат оти невладините организации проповедаат „под изговор дека прават добротворни дела“, а ова верување на муслиманите им дава поголем повод за причинување злосторства.
Судан: На повеќе од половина милион луѓе, од којшто повеќето се христијани со потекло од јужен Судан, им било одземено државјанството како одговор на издвојувањето на југот и биле присилени да се преселат. „Христијаните од Судан коишто имаат само еден месец да го напуштат северот постојано се третираат како странци и почнуваат да се селат, но христијанските лидери се загрижени дека крајниот рок на 8 април, поставен од исламското мнозинство, не е реален. „Многу сме загрижени. Не е лесно селењето... Луѓето имаат деца што одат на училиште. Имаат домови... Речиси е невозможно“, вели еден католички бискуп.
Сирија: Земјата каде пребегаа повеќето христијани од Ирак, полека почнува да наликува на него. Затоа сега илјадници христијани од Сирија продолжуваат да бегаат кон Либан. „ Баталјонот Ал Фарук, којшто е поврзан со Слободната сириска армија, воведува ’џизија’ (односно данок за немуслиманското население коешто живее под муслимански правила) за христијаните во Хомс“ . „Вооружени мажи се заканиле да киднапираат или убијат семејства коишто не сакаат да ги платат ’исламските даноци’, што е истото угнетување коешто се случува во соседен Ирак.
Турција: Порано беше позната по својата слобода, но Комисијата за интернационална религиска слобода од САД, на Турција и` даде титула „една од земјите што најмногу ја прекршуваат религиозната слобода“, како одговор на турскиот третман на христијаните и другите малцинства. Во извештајот се вели дека ограничувањата на немуслиманските семејства, како на пример укинување на правото да поседуваат простории за молитви, „довеле до нивно намалување, а во некои случаи и исчезнување“, а потоа се вели дека „се зголемил бројот на напади, малтретирања и вандализам, како и на закани со смрт против протестантските цркви и индивидуалци, споредено со 2010 година“.
За оваа листа
Прогонствата на христијаните од исламскиот свет достигнува максимум, ја направивме оваа листа за да се истакнат неколку, но не сите, напади кои што се случуваат секој месец. Тоа има две цели:Да се документираат настаните на начин на којшто медиумите не можат да го направат тоа: прогонствата се по хроничен редослед.
За да се покаже дека овие прогонства не се „случајни“, туку систематски и поврзани, инспирирани од Шеријатот.
Според тоа, каква и да е целта на нападите, обично одговара на конкретна тематика којашто се темели на омраза спрема црквите и други христијански симболи; сексуална злоупотреба на христијанските жени; присилно преобратување во ислам; кражби и грабежи како финансиски придонес од немуслиманите; очекувања од христијаните да се однесуваат како граѓани од втора класа, односно како „толерирани“ граѓани; како и насилство и убиства. Некогаш се работи за комбинација од наведените работи.
Овие прогонства опфаќаат различни етнички групи, јазици и локалитети – од Мароко до Запад, од Индија до Исток, па и преку Западот каде што живеат муслимани – треба да разјасниме дека една работа ги поврзува сите прогонства: исламот. Без разлика дали станува збор за исламскиот закон Шеријат или за расистичката нација којашто се раѓа од него.
Секако дека авторот на статијава би било добро да ги вклучи и настаните во Македонија, пред се - велигденската егзекуција на деца од страна на Муслиманите, а секако и сквернавењето на цркви, по повикот на главниот Муслиман (имам ли, како и да го викаат).