ПЛАНЕТАРНИ СИСТЕМИ
Кога свештеникот од Фромброк, пред јавноста ќе ја презентира својата идеја за хелиоцентричниот модел, т.е. теоријата за системот на небеските тела, он како прво ќе биде критикуван, потоа и гонет од својата матична црква (дека неговите идеи не се вклопувале со црквените догми), потоа од поширокиот круг на научници... Се разбира, за дотогашните научници, кои дотогаш го следеле Птоломејевото учење, па и Аристотеловото, т.е. го прифаќале геоцентричниот модел, е тоа како гром од ведро небо, и што е нормално, со оглед на тоа дека не било лесно да се прифати тој систем - од разбирливи причини! - а да предходното учење се игнорира, и со тоа дотогашното учење да ичезне. Но со текот на времето тој систем оди напред, со тенденција да го занемарува и сериозно да го потисне тотогашниот систем на редоследот небеските тела - се до појавувањето на црквените кругови на сцена кога ќе донесат одлука за забрана на тоа дело и ставање на индекс следните двеста години, се до 1816..
Првично, Коперник тој систем на планетите го поставува само како модел за пресметка на позициите на планетите, затоа што бил загрижен дека црквата ќе го означи како еретик доколку тоа го предложи како опис на вистинитост.
Црквата на крај крајот, можеби, и не би бил против овој ситем, но поради недостатокот на научни докази црквата веднаш го отфрла овој систем.
Коперник, одговарајки на критиките, говорел дека е убеден, преку своите анализи на планетрните движења, дека Земјата е центарот на вселената само толку онолку колку што и другите планети и Сонцето! Тоа го тврдел и еден друг научниок, негов современик, но тој тоа го кажува на поинаков начин! За тоа подолу.
Меѓу првите кој што го подржаваат овој систем на планетите, хелиоцентричниот модел на Никола Коперник, се познатите научници: Џордано Бруно, Галилео Галилеј (двајцата се од страна римокатоличката инквизиција прогонувани и мачени) и Јоханес Кеплер. Меѓутоа, иако овие биле современици со творецот на ова дело, т.е на хелиоцентричниот модел, која што беше воедно и една од поголемите пресфртници во историјата на науката, беше од римокатоличката црква забранета со сите негови дела. Сепак, тој систем се разликувало со геоцентричниот ситем по некоја си идеја, логика..., но не и по јасните презентирани аргументи; за да потоа се спротиват или евентуално го потврдат тој систем! И со текот на времето се до денес тој систем се усовршува, но од друга страна пак, се прикажува од аспект на друга гледна точка: како не јасна и не докажана, односно како не допрецизирана и формулирана дефиниција...!
Аристотеловата и Птоломејевата слика на космосот владеало, со неколку значајни измени, преку иљада и петстотини години. Дури во 1514. полскиот свештеник Никола Коперник ќе го оживее хелиоцентричниот модел на Аристрах односно старите грци, три века пред нашата ера. Ова теорија на хелиоцентричниот модел, всушност, треба да му се препише на Аристрах а не на Никола Коперник! Аристрах тврдел дека Земјата со останатите планети кружат околу Сонцето и дека во исто време Земјата кружи и околу својата оска. Освен тоа он ги има пресметано растојанијат измеѓу Сонцето и Земјата, како и пречникот на Сонцето и Месечината... Коперниковата заслуга се состои само во реафирмацијата на Аристраховата заложба..
Интересно е да се каже и тоа, дека меѓу редовите на горе наведените ( теолози, филозофи, астролози, астрономи, физичари, алхемичари, математичари...) научници, во тоа време се појавува и Тихо Брахе (познат по Тиховиот кратер, супернова, елипса, комети, Аритотеловата теорија за непроменливоста на вселената - над Месечината..., но и по многу други дела), инаку негов асистен бил Јоханес Кеплер - со помошта на откритија на Брахе, Јоханес Кеплер ќе докаже дека планетите се движат по елипси, а не како било предходно кажано, кружно. Значи, Тихо Брахе во историјата е познат како еден од поголемите астрономи, астролози и алхемичари. Неговиот поглед кон ситемот, со горе наведените научници, јасно се разликува од сите дотогашни и досегашни научници.
Он не го прифаќа Коперниковиот Хелиоцентричен модел како таков, туку он прави комбинација помеѓу Коперниковиот и Птоломевијот ситем на планетите: Сонцето го става во средиштето на планетраниот систем, но Земјата притоа го исклучува од тој систем. Сонцето се движи независно од Земјата заедно со планетите, и тие сите заедно се движат и кружат по замислените свои патеки. Значи, за него, Земјата е како апсолутен независен и замислен центар, и се движи независно од Сонцето, и вели: Сонцето е во центарот на вселената само онолку колку што се и другите планети и Земјата. Се разбира, он не го подржува целосно Птоломејевиот ситем, каде Земјата е неподвижна и дека е центарот на вселената, туку дека е модел каде што астрологијата, геодезијата... можеби и некоја друга наука, неможел и нема да може да го прифати хелиоценнтричниот модел како исправен модел - поради погледот кон астролошките параметри, кои се следат и практикуваат по пат на геоцентричниот модел, но и поради фундаменталната геодетска астромерија и интеракција.
Он имал цврсти докази дека Земјата не кружи околу Сонцето: со доказите според аргументите методите со помошта на паралаксата - елонгација... - научниците во тоа време не го прифаќале тој систем поради корелацијата со мерењета кои не биле подобри од гео
центричниот модел. Потоа рекол: орбитите и небеските свери немаат заедништво, заедничко средиште.
А во поновото време Стивен Хокинг, после Ајнштајн, он наводно ја подржува теоријата на хелицентричниот модел и теоријата на непостоењето на Бога, за кое всушност и сам во тоа не верува! Кога се вели наводно, се мисли на тврдењата на овој човек, дека овој систем е голема лага и измама...!?
Имено, Хокинг е научник кој што во неговите научни истражувања ја запечатил теоријата на дарвинизмот, како и теоријата хелиоцентризмот! Он наишол на докази, токму како еден вистински научник, кој што укажува на тоа, дека можеби не е се како во почетокот се мислело! Наишол на докази кои ја побиваат теоријата на дарвинизмот и хелиоцентризмот.
Он вели дека хелиоцентризмот е теорија која доѓа од паганскиот Вавилон а и вавилонската астрономија!
Одржувањето на ова паганска теорија, во кое Сонцето е во средиштето на вселената, е всушност теоријата која што се подржава култот на Сонцето, едноставно речено, а со други зборови, се мисли на луциферство, кои, преку Дарвин, Ајнштајн ( двајцата хазарски евреи) и на другите, ја турнале во сите светски учебници како службена верзија на создавањето на светот и вселената и на човекот...
Теоријата на геоцентричниот модел е намерно искривена, затоа што она е апсолутен показател на Божјето стварање, но и важноста на човека, што на светската елита тоа воопшто не му одговара.
Ними им одговара да луѓето - масата, веруваат како Бог не постои; да веруваат во (паметната) “случајност'а“ во нивното постоење, и со самото тоа да сами себеси се уверуваат во својата небитност, како и во небитноста во своите постапки - каде што тоа, следствено, води до стравот, безнадежта, хаосот...
А дека овој ситем нее така јасен, говори Сончевиот систем прикажан во пропорции... од страна на Алекс Грош и Вајли Оверстрит - Шематски приказ на сто километри квадратнии...! дали ова ни укажува на тоа дека сепак во сончевиот систем има недостасоци ?! Што уште трбада да се каже и направи за да се убедат тие, кои, и по јасните докази тие нема да можат, или нема да сакат да разберат!!!
Сличен на овој систем, денес, се појавува и нова теорија, каканаречен ситем, 'Спирален систем'. Еве што ни кажува овој систем: “Земјата и планетите спирално се движат независно од Сонцето!“
Сонцето кружи односно плови околу центарот на нашата спирална галаксија, затоа што планетие кружат по системот наречено спирална обиколка односно спирално кружење. Анализата на тоа кружење односно ротација ни кажува, дека планетите кружат односно пловат независно од Сонцето. Патеката на движењето на овој начин е многу по сложена од кружното движење, и таа не се вклопува во теоријата на ротација и движење на некое тело околу нешто друго. Електроните се движат по тој принцип. Овие планети кружат односно пловат под дејството на таквиот принцип на движење. Планетите во нашиот Планетарен систем кружат - додека кругот често се нарекува како 'днк спирала', 'спирална галаксија', спирален циклон... - доколку е ова точно тогаш вероватно и спиралните галаксии се движат односно се одалечуваат едната од другата по тој принцип! - под дејството на невидлива енергија (на пример како циклотронот кое служи за убрзување и движење на набиените невидливи атомски честички.). Таа енергија се движи по ’спирална патека’, влечејки ги со себе материалните објекти...
Кога свештеникот од Фромброк, пред јавноста ќе ја презентира својата идеја за хелиоцентричниот модел, т.е. теоријата за системот на небеските тела, он како прво ќе биде критикуван, потоа и гонет од својата матична црква (дека неговите идеи не се вклопувале со црквените догми), потоа од поширокиот круг на научници... Се разбира, за дотогашните научници, кои дотогаш го следеле Птоломејевото учење, па и Аристотеловото, т.е. го прифаќале геоцентричниот модел, е тоа како гром од ведро небо, и што е нормално, со оглед на тоа дека не било лесно да се прифати тој систем - од разбирливи причини! - а да предходното учење се игнорира, и со тоа дотогашното учење да ичезне. Но со текот на времето тој систем оди напред, со тенденција да го занемарува и сериозно да го потисне тотогашниот систем на редоследот небеските тела - се до појавувањето на црквените кругови на сцена кога ќе донесат одлука за забрана на тоа дело и ставање на индекс следните двеста години, се до 1816..
Првично, Коперник тој систем на планетите го поставува само како модел за пресметка на позициите на планетите, затоа што бил загрижен дека црквата ќе го означи како еретик доколку тоа го предложи како опис на вистинитост.
Црквата на крај крајот, можеби, и не би бил против овој ситем, но поради недостатокот на научни докази црквата веднаш го отфрла овој систем.
Коперник, одговарајки на критиките, говорел дека е убеден, преку своите анализи на планетрните движења, дека Земјата е центарот на вселената само толку онолку колку што и другите планети и Сонцето! Тоа го тврдел и еден друг научниок, негов современик, но тој тоа го кажува на поинаков начин! За тоа подолу.
Меѓу првите кој што го подржаваат овој систем на планетите, хелиоцентричниот модел на Никола Коперник, се познатите научници: Џордано Бруно, Галилео Галилеј (двајцата се од страна римокатоличката инквизиција прогонувани и мачени) и Јоханес Кеплер. Меѓутоа, иако овие биле современици со творецот на ова дело, т.е на хелиоцентричниот модел, која што беше воедно и една од поголемите пресфртници во историјата на науката, беше од римокатоличката црква забранета со сите негови дела. Сепак, тој систем се разликувало со геоцентричниот ситем по некоја си идеја, логика..., но не и по јасните презентирани аргументи; за да потоа се спротиват или евентуално го потврдат тој систем! И со текот на времето се до денес тој систем се усовршува, но од друга страна пак, се прикажува од аспект на друга гледна точка: како не јасна и не докажана, односно како не допрецизирана и формулирана дефиниција...!
Аристотеловата и Птоломејевата слика на космосот владеало, со неколку значајни измени, преку иљада и петстотини години. Дури во 1514. полскиот свештеник Никола Коперник ќе го оживее хелиоцентричниот модел на Аристрах односно старите грци, три века пред нашата ера. Ова теорија на хелиоцентричниот модел, всушност, треба да му се препише на Аристрах а не на Никола Коперник! Аристрах тврдел дека Земјата со останатите планети кружат околу Сонцето и дека во исто време Земјата кружи и околу својата оска. Освен тоа он ги има пресметано растојанијат измеѓу Сонцето и Земјата, како и пречникот на Сонцето и Месечината... Коперниковата заслуга се состои само во реафирмацијата на Аристраховата заложба..
Интересно е да се каже и тоа, дека меѓу редовите на горе наведените ( теолози, филозофи, астролози, астрономи, физичари, алхемичари, математичари...) научници, во тоа време се појавува и Тихо Брахе (познат по Тиховиот кратер, супернова, елипса, комети, Аритотеловата теорија за непроменливоста на вселената - над Месечината..., но и по многу други дела), инаку негов асистен бил Јоханес Кеплер - со помошта на откритија на Брахе, Јоханес Кеплер ќе докаже дека планетите се движат по елипси, а не како било предходно кажано, кружно. Значи, Тихо Брахе во историјата е познат како еден од поголемите астрономи, астролози и алхемичари. Неговиот поглед кон ситемот, со горе наведените научници, јасно се разликува од сите дотогашни и досегашни научници.
Он не го прифаќа Коперниковиот Хелиоцентричен модел како таков, туку он прави комбинација помеѓу Коперниковиот и Птоломевијот ситем на планетите: Сонцето го става во средиштето на планетраниот систем, но Земјата притоа го исклучува од тој систем. Сонцето се движи независно од Земјата заедно со планетите, и тие сите заедно се движат и кружат по замислените свои патеки. Значи, за него, Земјата е како апсолутен независен и замислен центар, и се движи независно од Сонцето, и вели: Сонцето е во центарот на вселената само онолку колку што се и другите планети и Земјата. Се разбира, он не го подржува целосно Птоломејевиот ситем, каде Земјата е неподвижна и дека е центарот на вселената, туку дека е модел каде што астрологијата, геодезијата... можеби и некоја друга наука, неможел и нема да може да го прифати хелиоценнтричниот модел како исправен модел - поради погледот кон астролошките параметри, кои се следат и практикуваат по пат на геоцентричниот модел, но и поради фундаменталната геодетска астромерија и интеракција.
Он имал цврсти докази дека Земјата не кружи околу Сонцето: со доказите според аргументите методите со помошта на паралаксата - елонгација... - научниците во тоа време не го прифаќале тој систем поради корелацијата со мерењета кои не биле подобри од гео
центричниот модел. Потоа рекол: орбитите и небеските свери немаат заедништво, заедничко средиште.
А во поновото време Стивен Хокинг, после Ајнштајн, он наводно ја подржува теоријата на хелицентричниот модел и теоријата на непостоењето на Бога, за кое всушност и сам во тоа не верува! Кога се вели наводно, се мисли на тврдењата на овој човек, дека овој систем е голема лага и измама...!?
Имено, Хокинг е научник кој што во неговите научни истражувања ја запечатил теоријата на дарвинизмот, како и теоријата хелиоцентризмот! Он наишол на докази, токму како еден вистински научник, кој што укажува на тоа, дека можеби не е се како во почетокот се мислело! Наишол на докази кои ја побиваат теоријата на дарвинизмот и хелиоцентризмот.
Он вели дека хелиоцентризмот е теорија која доѓа од паганскиот Вавилон а и вавилонската астрономија!
Одржувањето на ова паганска теорија, во кое Сонцето е во средиштето на вселената, е всушност теоријата која што се подржава култот на Сонцето, едноставно речено, а со други зборови, се мисли на луциферство, кои, преку Дарвин, Ајнштајн ( двајцата хазарски евреи) и на другите, ја турнале во сите светски учебници како службена верзија на создавањето на светот и вселената и на човекот...
Теоријата на геоцентричниот модел е намерно искривена, затоа што она е апсолутен показател на Божјето стварање, но и важноста на човека, што на светската елита тоа воопшто не му одговара.
Ними им одговара да луѓето - масата, веруваат како Бог не постои; да веруваат во (паметната) “случајност'а“ во нивното постоење, и со самото тоа да сами себеси се уверуваат во својата небитност, како и во небитноста во своите постапки - каде што тоа, следствено, води до стравот, безнадежта, хаосот...
А дека овој ситем нее така јасен, говори Сончевиот систем прикажан во пропорции... од страна на Алекс Грош и Вајли Оверстрит - Шематски приказ на сто километри квадратнии...! дали ова ни укажува на тоа дека сепак во сончевиот систем има недостасоци ?! Што уште трбада да се каже и направи за да се убедат тие, кои, и по јасните докази тие нема да можат, или нема да сакат да разберат!!!
Сличен на овој систем, денес, се појавува и нова теорија, каканаречен ситем, 'Спирален систем'. Еве што ни кажува овој систем: “Земјата и планетите спирално се движат независно од Сонцето!“
Сонцето кружи односно плови околу центарот на нашата спирална галаксија, затоа што планетие кружат по системот наречено спирална обиколка односно спирално кружење. Анализата на тоа кружење односно ротација ни кажува, дека планетите кружат односно пловат независно од Сонцето. Патеката на движењето на овој начин е многу по сложена од кружното движење, и таа не се вклопува во теоријата на ротација и движење на некое тело околу нешто друго. Електроните се движат по тој принцип. Овие планети кружат односно пловат под дејството на таквиот принцип на движење. Планетите во нашиот Планетарен систем кружат - додека кругот често се нарекува како 'днк спирала', 'спирална галаксија', спирален циклон... - доколку е ова точно тогаш вероватно и спиралните галаксии се движат односно се одалечуваат едната од другата по тој принцип! - под дејството на невидлива енергија (на пример како циклотронот кое служи за убрзување и движење на набиените невидливи атомски честички.). Таа енергија се движи по ’спирална патека’, влечејки ги со себе материалните објекти...