Првиот ден во средно

[Matt Bevilaqua]

Иако јас лично не сум во средно ме чекаат уште 2 долгииии години па темава ја отворив од чиста досада зашто утре започнува новата школска година па пишете како сте го поминале првиот ден во средно

Што ви се случило
Дали бевте ко изгубен Германец

 

[Џонтра Волта]

Класниот ми ја лупна главата од маса пошто имав долга коса и ми рече дека ќе ме избрка од школо ако не се ошишам.

Каква луда Панта беше тој човек.

 

[Zbo]

Мене пак ми кажаа да го најдам најголемиот од цела прва и да му фукнам шамар! Демек уште од сам почеток да си створам статус во школо. Го најдов, му фукнав, ме згази...

 

[smihajlo]

Хахаах комедии уплашен си викаш што чудо е ова и си продужуваш понатаму. На факултет до душа посмешно беше во погрешна училница влегувам по пола сат сфаќам што е работата и излегувам на сред предавање со сите очи вперени во мене
Следната година на прв час истата приказна

П.С Не да се фалам ама и Германците не се толку изгубени
П.С2 АЛЛ ХАИЛ ГПС

 

[Doc Holliday]

Се знаев со еден дечко,па заедно го поминавме тој саат.Интересно како и да е,си шмекнав едно девојче уште тој ден.

 

[Prime]

Уплашен, сите шо ги знаев во другиот клас ги шибнаја, плачев една недела да се сменам во другиот клас, арно шо не дозволи тогаш класната, овие поарни испаднаја...
Не му ја думај ич дечко, не ти требаат познати, посамоуверено уште од првите денови седни до појаките пичиња

 

[MAJA 345]

Ау, беше емотивно и стресно. Скоро сите беа нови фаци. Дома кога си дојдов ми се плачеше, а и мислам дека пуштив и 2-3 солзички зашо моите тогашни две најдобри другарки беа во различен клас од мене. Дете, што да правиш.
Али после некој месец навикнување на новото, сфатив дека посупер не можело да излезе. Бевме стварно супер клас, кул деца, немавме размазени синови и ќерки на директори, доктори и разни други кремови, па бевме на некое исто ниво без да му се оддава почит и лижење на некој ради тоа кои му се родители, што од нас, што од професорите. Тоа беше многу кул.
И ме фаќа носталгија кога мислам на средно, тоа беа предобри 4 години, мислам дека смеејќи се ги поминав.

 

[shumecha.tableta]

Oд првиот ден во средно, најмногу се сеќавам на линолеумот што беше у форма коцки на земја. Така сивкаст, со некои црно-бели моменти. На некои делови изљуштен. Он ме гледа, ја го гледам, он па ме гледа... ја и даље го гледам. И така си се гледавме. Фин беше...
Класната цел час читаше некои правила на однесување. Ќе ја прекине некој во меѓувреме и она пак од почеток ќе почне да ги чита. Едвај стигна до крајот, поцркав од досада.
Не се упознав со никој (освен со линолеумот, али ја оде на зелено, он оста на црвено и растаде нас семафор - поточно ни ја сменија училницата ). Никого не гледав во очи. (у позадина песнана од Драгета Вучиќ - твоите очи шараат, некои нови бараат ) Ама после тоа ми стануваше се' поинтересно и поопуштено, пошто многу трескаа глупости. И таки.

 

[sankerce]

@Бомбастичен Дрогираш те чекаме на 1-ви на темава
шала пријателче

он: првиот ден у средно мене ми беше онака најобичен, со оглед на тоа што бевме 10-тина души од класот старо друштво (од основно) па не сетив некоја промена

 

[Erich Zann]

Ме наместија да бидам кај една учителка по Биологија, демек класна им била на сестра ми, братучеда ми, братучед ми, па ај и мене.

И не читаат така, се качуваме еден по еден по скали и влегуваме во училницата. Влегувам и јас, ко гледам околу мене, абе еден да се погодеше од основното училиште од кое доаѓав, ЕДЕН. Сето непознато, со ретки 2-3 исклучоци кои сум ги знаел онака по видување и толку. Дури и едно дебелко дете немаше место кај да седни, па се потпре на масата, при што ја свитка ногарката, и за малку ќе зануркаше по подот. Подоцна истото дебелко дете ми стана најдобро другарче.
Потоа си одам дома и им велам на домашните-Ќе се преместам. Онаму никој не знам, вака и вака, ко странец сум, сето непознато, дали ќе се прилагодам, а, у, ова она. И ми се испули татко ми со поглед кој значеше крц, па замолчив во тишина ко песнана. Се прилагодив за некој ден, заживеав со сите тие фацки, и сметам дека до ден денешен можеби е подобро и така што испадна. Ем нови лица-пријателства, ем старите си останаа горе долу.

Средно е жими к.. То шо игравмe пинг понг до ниедно време во гимназијата, е најдобро потрошното време од тој период. Добри беа служителите за тоа, не оставаа и по неколку часа по официјалното завршување на 6-ти час во 18:40.

 

[dragonsky]

У главном зависи каков човек си ама најверојатно ќе седнеш до тие што ги знаеш и ќе пробаш да ги погодиш според изглед кој како се вика (пошто нели си го прочитал списокот сто пати..ма да лесно е сега можеш и на фејсбук да ги најдеш )

И потајно ќе ги судиш сите околу тебе и ќе пробаш да претпоставиш кој каков тип на човек е.

И после 4 години од средното ќе сфатиш дека првиот ден немал никакво значење и дека не само тоа на крајот на краиштата дури цела прва година ништо не ти значела. Ма да и сите 4 години не ти значат нешто ама ај

 

[FilipMKD007]

Буквално никој незнаев и онака си отидов ко изгубен Германец, ама брзо се вклопувам во непознати средини, па така да се запознав со повеќето уште првите две недели. Многу е важно со никој проблеми да си немаш уште од старт, ако ти е непозната средината, па најдобро е некогаш да си проќутиш и премолчиш колку и да те нервират некој ствари. После сите деца убаво кога ги запознав, паѓаа и глупости и заебанции иако поприлично тапа клас бевме, ама дур ги запознав си седев со тетратчето си се клацкав на столче и си слушав (дада уживај дека слушав) професорките како зборуваа за кодекси ово оно...

 

[Samurai Jack]

Знаев само еден, а тој едниот знаеше уште 5-6 души и уште одма заживеав покрај него, ама врвот беше кога влеговме у школово, хаос, има шо да видиме, дими дими џам, у ходникот имаше 100 души шо пушеа, лисици се бркаа, тегнат вие го турчини а професори минат, гледаат и се чудат.

 

[ShakaZulu]

Ко че видам која година сме сфаќам дека поминале 17 години од првиот ден во средно. Пу да ти е*ам времето, лета УПМ

Инаку што да ти кажам, од 34 во клас 13 од исто основно 8 од исто одделение се погоди. Се исто само што ни требаше наместо 5 мин до Гоце Делчев ни требаа 40 до Точила.

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

Јас се зпишав во средно 1968 година,
Првиот ден не познавав никого, но за неколку дена стекнав многу другари со кои и денес се дружам
Во средно се стекнуваат големи другарства. Во основно си многу мал, но во средно е време за другарство
Затоа честитки на сите кои почнуваат средно.