Словени

  • Креатор на темата Креатор на темата Svetovid
  • Време на започнување Време на започнување
Jas smetam deka predci na denesnite Makedonci (t.e. nie) bile drevnite Makedonci koi ziveele na ovie prostori.... no za zal istorijata go dokazuva so razli4ni istoriski zapisi i sl.. sosema sprotivnoto, odnosno deka predci na Makedoncite bile Starite Sloveni... no toa ispaga taka samo zatoa sto na nasite prostori ziveele Anticki Makedonci i potoa so preselbata na narodite Slovenite uspeale da se "nafrlat" na Balkanskiot poluostrov sto ne mora da znaci deka tie se nasite predci.... Smetam deka nasi predci se makedoncite a Starite Sloveni se smetaat za nasi predci samo zatoa sto uspesno se naselile na Balkanskiot poluostrov... no tie se pomesale i soi Antickite Makedonci od koi sto poteknuvame i nie Denesnite Makedonci.
 
Klinka: istoriskite izvori upravo dokazhuvaat deka sme potomci na antichkite Makedonci!

http://www.historyofmacedonia.org/ConciseMacedonia/donski.html

Ne meshaj termin "Sloveni" koj shto e vizantijski i se dnesuva na domorodnite naselenija na Balkanot, so podocnezhnite rusko-germanski terorii za rasa "Sloveni" od zad Karpatite - koja teorija denes e pobiena.
 
Site nie tuka na balkanot pa i vo cela Evropa sme ,esavina od povekje pleminja.Ne moze niedno pleme da izdrzi cisto 30 veka bez da se pretopi so drugo.Se pomesale i anticki Makedonci i Sloveni i Bugari i Srbi(na Balkanot).A Anglija,Germanija se mesavina od Angli,Sakconci,Vizigoti,Vandali i slicni.Nema cisti linii.
 
На темата Самуил нема ништо што не е спорно. Впрочем, како и сите бугарски ”докази” за чувашко-словенската(!) генеза на македонската нација.

No "vazhno e toa shto makedonskiot narod saka da bide sam." ;-)))

(v. Slovenski vek, No. 3, 1-go (14-go) avgusta, V'na, 1900 godina, str. 12).
 
Присутноста на паганските Словенски обичаи во денешните православни обреди се забележуваат при погребите и односот кон мртвите. Култот на мртвите бил значаен кај нашите претци - Словените. До 10ти век кога дојде до премин од паганството во христијанството, Словените ги спалуваа своите мртви. Веруваа во задгробен живот и беше вообичаено покојникот да се испраќа со јадења за оној свет. Имотните и угледните беа испраќани со коњите, жената, робинки, кои беа убивани и спалувани со него. Негде од 11 сти век Словените го прифаќаат закопот и како христијански начин но ги задржуваат паганските обичаии кои во еден период подразбирале и игри со маскирани учесници на гробот како и носење храна на одредени денови на гробот, обичај кој се задржал до денес, трети, седми, дванаести, четириести ден како и на 6, 12, 36 месеци кога се оди на гроб со храна се остатоци на паганските религии на нашите претци и верба во задгробен живот како и празниците задушници кои паганите ги прославуваа рано на пролет и доцна на есен се одржаа до денес.

ЛЕШИЈ, Лесовик, Лесовој, Лешак, во словенската митологија дух кој владее во шумите и ѕверовите Преставен како човек - пастир чие стадо се шумските животни. Со сини образи, зелени очи, идолга зелена брада. Понекогаш се јавува во варијанта со копита и рогови. Интересно е облекувањето, се носи погрешно, обувките му се лева на десна нога, десна на лева, кожувот наопаку облечен. Немал сенка а крвта му била сина. Додека оди низ шумата е голем колку дрвјата додека. Зол е и секогаш спремен да патниците и ловците ги заведе на погрешен пат. Еднаш годишно на собир на волците им кажува што и колку да ловат во годината. Од него остана обичај во Христијанството да облечиме нешто (маица или слично) наопаку - против уроци. А од името остана Лесковец во Србија, Лешок во Македонија...

Перун бог почитуван од сите словенски племиња, нему му се посветени планинските врвови и извори, а му се жртвувани бикови. Преставуван како возрастен маж со огнен камен во рацете, а понекогаш со стрели или боздоган. Од дрвјата му е посветен дабот а од растенија - перуниката за која се смет дека ја чува куќата од гром, пожар и други несреќи. Призиван е при полагање на заклетви или склопување на договори за да го казни оној кој ќе го прекрши.По прифаќање на христијанството Перуновиот лик се пренесува на свети Илија


Вилите се често спомнувани и присатни во Јужнословенските митови, а се пренесени и одржани до денес во народните песни, традиции и преданиа. Преставени како убави златокоси девојки со криља, облечени во долги прозрачни фустани, вооружени со стрели. Живеат далеку од луѓето, обично по планинте, покрај води, реки, извори или во опблаците. Се верувало дека се раѓаат од капка роса, или од виножитото. Одат во лов јавајќи на коњи или елени, и често играат во оро. Во народните преданиа често се заљубуваат во јунаците, и им помагаат во нивните дела. Наклонети се кон девојките на кои ако ги замолат му даваат убавина. Вешти се во лекување на рани со билки, и имаат способност на прорекнувањето. Ако ги навредат тешко ги простуваат навредите и се осветољубиви, па со стрели или со поглед ги усмртуваат оние кои ги повредиле. Ако им се отсечат криљата се претвораат во обични жени.
 
ЛЕШИЈ, Лесовик, Лесовој, Лешак, во источнословенската - митологија, во руските народни приказни дух кој владее во шумите и со ѕверовите Преставен како човек - пастир чие стадо се шумските животни. Со сини образи, зелени очи, и, според белоруските приказни - долга зелена брада. Понекогаш се јавува во варијанта со копита и рогови. Интересно е облекувањето, се носи погрешно, обувките му се лева на десна нога, десна на лева, кожувот наопаку облечен. Немал сенка а според некои руски преданија крвта му била сина. Додека оди низ шумата е голем колку дрвјата додека. Зол е и секогаш спремен да патниците и ловците ги заведе на погрешен пат...

Со сиот респект и симпатии кон русите, но овие приказни не се дел од македонскиот фолклор.

А од името остана (?) Лесковец во Србија, Лешок во Македонија... - премногу произволно кажано. Релевантен доказ?
 
Во словенската митологија дух на умрениот кој го оживеал ѓаволот или некој зол дух, е Вампир. Јужните словени веруваа дека е влакнест како пес, има крвави очи и заби, и дека блува оган. Нeме коски туку е само кожа исполнета со крв. Вообичаено злосторниците и грешниците по смртта стануваат вампири, а праведните, само ако преку нивните трупови премини некое нечисто животно (мачка, пес, глушец, кокошка). Вампирот може да биди и невидлив, а неговото присуството го осеќаат кучињата, коњите, говедата. Најчесто се јавува на гробиштата, крстопатите, водениците или во куќите на најблиските. Против вампирите се користат со катран нацртан крст на вратата од куќата, железото, лук, звук на ѕвоно, или шилести предмети. За да не се повампири, на мртовецо му се засечува кожата му се сечат тетивите под колената, му се забиваат трња под нокти. (за да не може ѓаволот да му ја одери и наполни со крв), под јазикот му се забодува трн за да не може да цица крв, а телото се закопува со лицето кон земјата или околу вратот му се става срп. На гробиштата се носи коњ и се смета дека ако се вознемири или се плаши од некој гроб дека тука лежи вампир. Тогаш гробот се откопува, телото се прободува со колец, спалува или фрла во вода или вар.
 
Павел Липранди напиша:
А од името остана (?) Лесковец во Србија, Лешок во Македонија... - премногу произволно кажано. Релевантен доказ?
Ако земиме пример дека Велес и Крушево се словенски топоними сврзани со словенската митологија претпоставувам јас (значи мое мислење) е дека и Лешок Лесковец ги влечат
своите имиња од словенската митологија. Велес, во словенска митологија е бог на обилност, заштитник на домашните животни. Свети Власиј во христијанството - заштитник на стадата (случајност?) При жетва се остава ракофат непожнеано жито - жртва на богот Велес, Влосава брада Од друга страна дрвјата како Липа, даб, Леска, Круша (Крушево) во словенската митологија се свети и биле предмети на обожување (Бадник). Во Ѓевѓелиско постои обичаи на круша да и се дава нафора (се става под кората на дрвото) околу Велигден
 
Ме чуди фактот дека во Македонија постојат артефакти од времето на верувањето во Мајката Земја ,а како што и Павел споменува,нема ништо, од таа т.н.Словенска митологија

Култот на палење на мртвите е потврден и во наодите на Винча,
Бикот како свето животно е жртва во религијата на Митраизмот
ДаБ-от е свето дрво во религијата на античките Македонци ,кој во христијанството би можел да го има својот одраз во БаД-ник

Ова малкуво за кое споменувам би можело да биде и некаков микс од религии и верувања што се или биле присутни на територијава ,кои би можеле да и се прилепат на ,да се изразам со измислицата за Словенизмот

Зошто остатоците на паганството би се терминирале како остатоци на словенска митологија.


За Велес велат дека значението му е изведено од Вила т.е Бела Зора
моето е дека би можело да се има и на значението на Баал
 
Еден од највалидните начини во проучувањето на минатото на било кој народ е проучувањето на неговиот однос кон Бога или преку неговата религиозност.Ова е убава тема со можеби непотполен назив.Јас би го нарекол Словени и нивните верувања.Но било како од она што може да се согледа кај без исклучок сите религиозни правци е нивната расширеност надвор од рамките на народот од кој потекнува.Ако компарираме тогаш согледуваме дека Исламот ги надминал рамките на арапите,христијанството е насекаде,јудеизмот има свои следбеници и надвор од евреите,..

Она што може да се прочита кога се зборува за т.н.митологија на Словените е ограниченоста на верувањето на Словените само кај нив самите.Она што неможе да се прочита е дали постоел макар еден единствен несловен кој што верувал во Перун да речеме.
 
Не знам како би сврзал народ со религија, Арапите и нивните претци имаа други религии пред Муслиманството, Христјаните не се народ, тоа е религија на многу народи кои исто така имаа своји религии или митови во минатото, не ми е познато дека Египетската религија била прифатена и во други народи, инаку овие дена баш ќе ја разгледам сличноста на верувањата на Вендиските Готи и Словени... па ако најдам на нешто интересно ќе пишам
 
Член на раководството напиша:

Ако земиме пример дека Велес и Крушево се словенски топоними сврзани со словенската митологија претпоставувам јас (значи мое мислење) е дека и Лешок Лесковец ги влечат
своите имиња од словенската митологија. Велес, во словенска митологија е бог на обилност, заштитник на домашните животни. Свети Власиј во христијанството - заштитник на стадата (случајност?) При жетва се остава ракофат непожнеано жито - жртва на богот Велес, Влосава брада Од друга страна дрвјата како Липа, даб, Леска, Круша (Крушево) во словенската митологија се свети и биле предмети на обожување (Бадник). Во Ѓевѓелиско постои обичаи на круша да и се дава нафора (се става под кората на дрвото) околу Велигден

Sto e so Vinica i vo Ukraina ima Vinica?

A zosto Skupi (antickoto ime na Skopje) ne doagja od zborceto skup (sobir) ?
 
Sotir напиша:
Ние изгледа стварно ќе треба да се жалиме кај раководството.
Малку го запоставив твојот текст али ајде настрана од историја, историчари, документи да ја проанализираме словенската ситуација. Прво Византија, царство со официјален во тоа време грчки а пред тоа латински јазик, христијанско царство во кое службите божии се пееле на грчки јазик читани од грчки свети книги. Словените не си го имаја тоа име - тие беа племиња и си имаа свои имиња : Вајунити, Езерци, Милинзи, Смољани, Струмјани, Березити, Велегезити, Брсјаци, Мијаци... Тоа што денес Србите ги викаат Босанците Балии или Хрватите Србите Власи или Римјаните Хелените Греци, или Англичаните Германците Краути, се плод на непознавање, омраза, подбивност . Е сега, колку такви Словени Склавини или како сакаш наречи ги дошле овде. Па јас мислам дека штом дошло потреба да се измисли писмо, да се преведат книги и отварат нови епархии и школуваат свештеници кои ќе ја пренеста речта божја меѓу новите племиња на нивен јазик и новото писмо, сигурно биле значителни по број. А ако денес се служиме писмо и јазик кој произлезе од писмото зарад новите народи измислен, што да ти кажам.... изгледа надвладееле, биле побројни, барем на овие простори, она што остана од Византија од нејзиното писмо и светите книги се потисна понајуг а овде останаа народ на учениците на свети Кирил и Методи, на свети Наум и Климент кои ја раширија писменоста , книжевноста и христијанството меѓу нас.
 
Види етимологијата е доста комплексна наука и бара доообро познавање на јазиците, граматиката и најважно историјата и развитокот на јазиикот. Еве само еден пример:
Во Fajlori enciklopedik sqiptar се вели дека демешните Албанци се всушност илирското племе Абри и го изведуваат од Абри-Арби Алби Албанци... но етимологијата не познава (пошто Абри се наведени кај Птоломеј на старогрчки) промена или метатеза Б во Р таа промена пак е позната и е можна во современиот грчки јазик но никако во јазикот на Птоломеј но и ако допуштиме дека некако (кузнај како) дошло до промена Абри - Арби тогаш имаме уште поневеројатна промена од Б - Л Абри во Алби, која ни во грчкиот ни во Албанскиот јазик не е можна, туку спротивно поверојатна е промена од Алби во Арби но не и обратно. Значи јас ги користам етимологиите на топоними кај кој нема многу егзебиции и кој останале идентични (во најголема мерка) со својот корен (Круша е Крушево, Крушевац) Велес е Велес како што си е во Словенската митологија. Инаку само да се надоврзам, значи Велес во Антиката бил Bylazora и се наоѓал на реката Axsios Главен град на Пеонците кој потпаѓаат под Македонска власт. На неговите останки изникнал Велес на реката ВарДар. Некои од топонимите се изразито словенски по потекло, некои останаа да сведочат за древните времиња и чии називи денес немаат корен во словенскиот јазик (Пелистер, Пелагонија...) некои се Турцизираа (Демир Хисар, Демир Капија, Караорман.....) некои се со освремени називи (Ново Село, Делчево...)
 
Словените се комуњарска измишљотина или во превод Варшавски пакт но по крвно сротство.Таа теорија како и пактот одамна изумре.Замислете колку словени имало по бројност кога тие населиле се од карпати па до Ерусалим .Смешки
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom