THE_CHOSEN_ONE
1903-2012
- Член од
- 13 август 2007
- Мислења
- 3.735
- Поени од реакции
- 1.340
Откако Врховниот суд ја одби жалбата на поранешниот претседател на Уставниот суд, Трендафил Ивановски, тој излезе со обвинувања дека судот пресудил во корист на државата, а против слободите и правата на еден граѓанин.
Сега одлуката е позната. Таа беше иста, уште пред формално да започне постапката за утврдување на фактите. Диктатот е ист, како пред Комисијата за верификација на фактите, така и пред Управниот суд. Одлучено е, односно пресудено на невидено и нечуено. Извршена е верификација врз основа на фалсификувани факти, невистини и непостојни факти - изјави денес Ивановски, истакнувајќи дека и пресудата е донесена врз основа на такви лажни факти.
Ивановски истакна дека во постапката не било дозволено да се изнесуваат докази и според тоа не се овозможило правилно и фер судење.
- Постапувањето по предметот беше чиста фарса. Се бегаше од вистината, така што Комисијата најчесто измислуваше непостојни факти, ги третираше како вистинити неточните и фалсификувани искуцани хартии и ги третираше како исправни - вели Ивановски.
Поранешниот претседател на Уставниот суд вели дека судовите ништо од ова не коригирале и пристрасно застанале на страната на Комисијата, сметајќи дека го бранат државниот интерес.
Тој нагласи дека бидејќи досега не успеал пред државните органи да ја докаже вистината, неговата борба ќе продолжи и пред Европскиот суд за човекови права во Стразбур, за кој бил убеден дека победува правдата и вистината.
Ивановски вели дека легитимните институции сакале да ја наплатат сметката од минатото преку политички линч на неговата личност.
Трендафил Ивановски се товари дека бил поранешен соработник на тајните служби. Тој е единствениот функционер за кого Комисијата за лустрација донесе решение дека бил соработник со тајните служби.
Коментар од @анонимен_читател

Сега одлуката е позната. Таа беше иста, уште пред формално да започне постапката за утврдување на фактите. Диктатот е ист, како пред Комисијата за верификација на фактите, така и пред Управниот суд. Одлучено е, односно пресудено на невидено и нечуено. Извршена е верификација врз основа на фалсификувани факти, невистини и непостојни факти - изјави денес Ивановски, истакнувајќи дека и пресудата е донесена врз основа на такви лажни факти.
Ивановски истакна дека во постапката не било дозволено да се изнесуваат докази и според тоа не се овозможило правилно и фер судење.
- Постапувањето по предметот беше чиста фарса. Се бегаше од вистината, така што Комисијата најчесто измислуваше непостојни факти, ги третираше како вистинити неточните и фалсификувани искуцани хартии и ги третираше како исправни - вели Ивановски.
Поранешниот претседател на Уставниот суд вели дека судовите ништо од ова не коригирале и пристрасно застанале на страната на Комисијата, сметајќи дека го бранат државниот интерес.
Тој нагласи дека бидејќи досега не успеал пред државните органи да ја докаже вистината, неговата борба ќе продолжи и пред Европскиот суд за човекови права во Стразбур, за кој бил убеден дека победува правдата и вистината.
Ивановски вели дека легитимните институции сакале да ја наплатат сметката од минатото преку политички линч на неговата личност.
Трендафил Ивановски се товари дека бил поранешен соработник на тајните служби. Тој е единствениот функционер за кого Комисијата за лустрација донесе решение дека бил соработник со тајните служби.
Коментар од @анонимен_читател
Вујко ми, кој беше член на тајна внатрешна македонска револуционерна организација од 60-те години (уште од основно училиште) бил предаден од некој како Ивановски. Бил уценуван да работи за тајните служби на режимот. Од оваа причина иако исклучително интелигентен, одличен ученик, морал осмо одделение да заврши одвај во некое село, а сите средни училишта за него биле затворени. За работа не можело да стане збор. Во 1969 емигрираше во Австралија заедно со неговото младо семејство и ниеднаш не дојде во Македонија цели 25 години. Кога најпосле се врати од голема болка и љубов се разболе тешко и за два и пол месеци умре. Има ли што да каже некој како Ивановски на ова? Свесен ли е за последиците од неговите дела? Има ли претстава како би изгледала Македонија да не беа луѓето како него?