Љубовни проблеми? Потребен ти е совет? Обрати се тука!

[Aceso]

Си била у улога на васпитачка до сега?

Тој/таа што нема домашно воспитање, ниту една воспитачка не може да го/ја превоспита.

 

[Ingvar]

Тој/таа што нема домашно воспитање, ниту една воспитачка не може да го/ја превоспита.

Уште полошо...у гените е и искача негде на 35 до 40 год. правото лице на луѓето. Кога секој страв и програма избледува и останува чисто, и ќе видиш кој каков е на тие години, затоа втор пубертет го викаат.

 

[lazar31]

Тој/таа што нема домашно воспитање, ниту една воспитачка не може да го/ја превоспита.

Од кога тоа за искреност треба превоспитување? Ја би рекол обратно, превоспитување е потребно за маскирање и неискреност. @Ocajna си кажа искрено мислење и тоа е за пофалба, барем на форум каде сме анонимни треба да бидеме искрени, ако овде лажеме што останува за онаму каде не сме анонимни...

 

[Aceso]

Од кога тоа за искреност треба превоспитување? Ја би рекол обратно, превоспитување е потребно за маскирање и неискреност. @Ocajna си кажа искрено мислење и тоа е за пофалба, барем на форум каде сме анонимни треба да бидеме искрени, ако овде лажеме што останува за онаму каде не сме анонимни...

Чекај душо, не те разбирам. За каква искреност зборуваш? Превоспитување мислев на она што го рече очајна за младите мажи, а не мислев за превоспитување нејзино заради тоа што била искрена.

 

[lazar31]

Чекај душо, не те разбирам. За каква искреност зборуваш? Превоспитување мислев на она што го рече очајна за младите мажи, а не мислев за превоспитување нејзино заради тоа што била искрена.

Ок, извини, погрешно те разбрав. А тоа да, на младите мажи и те како им треба превоспитување ама се учи теле а не вол. Кога човек ке дојде во години кога он е тој кој што треба да воспитува, тешко дека некој може него да го превоспита..

 

[1z9u6en]

@1z9u6en Sovetite shto gi dobi od chlenovite tuka dali razmisluvashe barem na eden vo poslednite 24h ??? Bidi iskren! Od premnogu razmisluvanje samo na ruchno ke ostanesh!

Од кога пишав тука постојано мислам за советите кои ги пруживте. Значи било кој потег да го направам ме гази чувство на анксиозност, како некој со тупаница да ме има удрено во дијафрагма и да неможам да дишам. До толку е интензивно. Цело време ми се врти оваа тематика последниве денови.

@1z9u6en Го прочитав твојот проблем, “меѓу редови“ и дебатите со другите членови... ти ми делуваш дека си сосем задоволен со твојот стил на живот и не би променил ништо... работа од дома, потоа неколку епизоди Нетфликс, играње игри, пак Нетфликс, неколку пати во неделата ќе истрчаш некој километар и ќе одиш на кафе... а на формуот бараш да ти се каже “магичниот збор“, како да фатиш женска, која ќе се вклопи во твојот стил на живот...

Здраво Христијан.
Погрешно сосем, не сум задоволен со мојот стил на живот, никако, далеку од тоа. Криво ми е многу што неможам отворено/опуштено да го живеам како вас. Игри, серии, филмови, YouTube повеќе не ми пружат задоволство веќе долго време. Само пружат начин за да помине време, кое што сфатив и не ми е веќе во полза одамна.

Хипотетички гледано, тој збор и да постои, некој ти го каже тука, па ти уште вечерва фаќаш женска... како би продолжил? Пример, во петок 2 другарки со дечковците ќе идат у кафана, потоа у диско, па ајде да идеме ние... што би одговорил ти? Не можам денес, треба да ја догледам серијат на Нетфликс или јас не сум за во гужви, ако сакаш да прошетаме на ќеј, па може некаде лабаво едно кафе 1 саат... или хипотетички излегуваш со нејзино друштво, ама дремиш како ут, напнат си, стегнат, нервозен дека си го нарушил твоето секојдневие и во твоето гледиште за животот кафана/дискотека е губење на време... ќе ти предложи некаде да прошетате, ама тебе ќе ти треба недела дена психолошки да се спремиш за тој подвиг дека во сабота, рано ќе треба да одиш за Скопје...

Прво, треба да излезеш од комфорт зоната (која очигледно многу тебе ти одговара), а за тоа првите ситни чекори се тие... никој не ти вели да одиш во теретана и да станеш билдер или на теретана да ја запознаеш сродната душа и новото друштво, туку да воведиш ситна, ама многу голема промена во твојот живот, промена во секојдневието... Место да си петок вечер дома, излези макар да и сам, напи се кафе, пијачка... обнови контакт со пријатели од основно, средно, факултет... бидејќи тие пријатели кои ти останаа (претпоставувам се 3-4), се дел од твоето секојдневие, се гледате неколку пати во неделата, идете на исти места, тепате исти муабети, да имаш луѓе со кои се гледаш поретко, ама доволно лесто за да се тргниш од дневната рутина... за викенд оди до Скопје, многу полесно ќе ти биде да се опуштиш во место кај што никој не те знае, да седнеш вечер сам на пијачка, па и рандом да и пријдеш на некоја девојка...

Така да, можеме овде да дебатираме и анализираме уште 2 месеци, ама мораш сам да воведиш некои “ситни“ промени, во твоето секојдневие, па после другото ќе дојде само... нема магичен збор за да фатиш женска, ниту пак мора да е тоа на социјални мрежи... жената ќе ја запознаеш кога најмалку очекуваш, дали во теретана, дали во каса на тамаро, дали преку некој трет пријател(ка) кога ќе излезиш вечер на пијачка.... ама ова е на крај, прво мора да излезеш од зоната на комфорт, во која што мислам дека ти уживаш...

До пред некое време бев таков, излегувањето од дома го сметав за губење време, сметав дека местото не ми е тука, едноставно не се чувствував вклопен. Избегавав покани за излегување, настани, случки, барав изговори како да си седам дома и да грајндам Immortal ранк за некојси ефтин допамин што не ми пружи ништо. Токму така, за да излезам некаде ми беше потребен психолошки тренинг, закажано унапред. Затоа е комфорт зона, бидејќи се осеќаш добро, во мир, ама сега и да стојам така дома во таа комфорт зона, не е веќе комфорт кога во седечка состојба имам 100-110 BPM, како да сум трчал. Знам, еден куп луѓе ми предложивте да излезам сам, но самата помисла ме прави да се чувствувам одвратно, изрод, неспособен, и се обложувам дека кој и да ме погледне ќе си го помисли истото. Во овие 30 години не дека сум излегувал многу, но до сега не сум видел некој да биде сам. Јас моментот кога ќе имам храброст да излезам сам, мислам дека ќе немам проблем воошто и да и пријдам на некоја. Сам опкружен со еден куп луѓе, парови, самата помисла ме стаписува.

Хипотетички гледано не знам ни како да започнам разговор да би бил во таква околина, и да започнам не знам ни како ќе задржам. Ќе зборувам за хоби, ќе му раскажувам серии, Dota, за работата која што никого не го интересира и е излезен на прво место таму за да се декомпресира? Не знам, многу сериозно го имам сфатено животов како демек некој жив ќе излезе од него.

Додека пишувам една голема работа ми дојде на ум. Ова можеби и спаѓа во глорификацијата но мислам дека е оправдано. Често се запрашувам како јас ќе се вклопам во тој стил на живот кога (еве да речиме потенцијална партнерка би била на возраст 25+ години) има искусено премногу, може да намириса дека сум чуден повлечен, па и невин. Се осеќам многу засрамено од тоа, како пред време да сум ја разочарал.

@Ocajna веќе искажа дека нема проблем да биде со луѓе како мене, но, дали остатокот од девојките го мислаат истото? Не би рекол, искрено. Мојата замисла е дека девојки на таа возраст веќе сакаат можеби да ја најдет правата љубов, да створат семејство, да шетаат, да го видат светот, јас за да пружам тоа треба да се преобразам како личност. Сакам, ама се осеќам преоптоварен. Можеби се тоа ќе си се води природно/органски, ама пусти мозок кој ми работи на глупости 102 % а на потребни работи 0 % неможам и тоа да го разберам.

Автоматски споено мислење: 29 април 2025

Ама нема зошто да те фрустрира неискуството, па никој не се родил учен. За да стекнеш искуство, мора да пробуваш. И без разлика на искуството, на сите во такви ситуации кога ни се свиѓа некој ни лудува адреналинот, и имаме сто прашања и what ifs во глава, без разлика дали сме 17 години или 30 години.

Сите овие тука што ти пишуваат колку лесно се фаќа женска, некогаш биле на твое место без искуство и со многу прашања во глава. Секој обид, па и неуспешен, е искуство само по себе. Пробај, греши, учи — тоа е процесот.
Ти само треба да го направиш првиот чекор.

Точно, сфаќам дека секој учи додека е жив, никој не се родил учен/искусен, во моментов јас се осеќам како да учам да одам на 11 години, а тоа требеше да го направам на 2.

 

[мкд владе]

@1z9u6en a ti padnalo nekogas na pamet deka mozi si peder ? Cim so zeni ti e tolku problem mozi treba da razmislis za alternativen pristap. Probaj mu se, od kade znaes kaj ti e srekjata

 

[1z9u6en]

@1z9u6en a ti padnalo nekogas na pamet deka mozi si peder ? Cim so zeni ti e tolku problem mozi treba da razmislis za alternativen pristap. Probaj mu se, od kade znaes kaj ti e srekjata

Владе, не ти е на место коментарот и воздржисе од вакви работи те молам. Знам на што ми се дига.

 

[Matthias]

@1z9u6en a da ne si prebirliv mozebi i zatoa si sam?

 

[мкд владе]

Владе, не ти е на место коментарот и воздржисе од вакви работи те молам. Знам на што ми се дига.

Ti znaes, nie ne znajme. Site mozni resenija ti se ponudija, a ti pak reagiras kako da treba so maz da legnis a ne so zena. Jbg ni prv ni posleden si. I ne si klavaj tolku na srce, mozi si dvocevka, samo malce poke naklonvas na kaj mazi. Ima samo eden nacin da doznaes, da bidis 100% siguren ama nesto ne ti e po kef predlogot. Porado bi zboral so psiholozi. Se prasuvam zosto
P.s empatijata ne mi e bas jaka strana ako vo slucaj ne zabeleza. Niti ke te tapsam po ramo, niti ke te tesam, ne si dete.
ODI NA KURVA I NE GO TUPI !

 

[1z9u6en]

@1z9u6en a da ne si prebirliv mozebi i zatoa si sam?

Не знам како да го сфатам твоево мислење, после толку пишување мислиш дека имам дигната цена?
Не, не сум пребирлив. Мислиш дека девојки ми се нудат па да прибирам? Едино нешто што земам во обзир е да ми е привлечна, не гледам други работи. Статистички половина ако не и повеќе од девојките, дотерани што излегуваат ми се привлечни...
Не би сакал да навлегувам во лични преференси, ќе останам на тоа.

 

[мкд владе]

@1z9u6en a da ne si prebirliv mozebi i zatoa si sam?

Mozi e prebirliv ama ne na nacinot na koj ti mislis

 

[1z9u6en]

Ti znaes, nie ne znajme. Site mozni resenija ti se ponudija, a ti pak reagiras kako da treba so maz da legnis a ne so zena. Jbg ni prv ni posleden si. I ne si klavaj tolku na srce, mozi si dvocevka, samo malce poke naklonvas na kaj mazi. Ima samo eden nacin da doznaes, da bidis 100% siguren ama nesto ne ti e po kef predlogot. Porado bi zboral so psiholozi. Se prasuvam zosto
P.s empatijata ne mi e bas jaka strana ako vo slucaj ne zabeleza. Niti ke te tapsam po ramo, niti ke te tesam, ne si dete.
ODI NA KURVA I NE GO TUPI !

Значи апсолутно никако не сакам емпатија, доволно сум свесен да си ја знам сексуалната ориентација, ти ми го направи ова сценарио сега. Само немој да ме исмејуваш, да си играш мајтап со мене.

 

[мкд владе]

Значи апсолутно никако не сакам емпатија, доволно сум свесен да си ја знам сексуалната ориентација, ти ми го направи ова сценарио сега. Само немој да ме исмејуваш, да си играш мајтап со мене.

Jbg barame resenie. Site opcii se vo igra
Ima edna tema, so koj od poznatite bi sakal da imas seks. De postiraj nesto, cisto da vidime so ti lezi na srce .
P.s jas sum operiran od empatija, i toa uspesno bi rekol

 

[Ocajna]

Од кога пишав тука постојано мислам за советите кои ги пруживте. Значи било кој потег да го направам ме гази чувство на анксиозност, како некој со тупаница да ме има удрено во дијафрагма и да неможам да дишам. До толку е интензивно. Цело време ми се врти оваа тематика последниве денови.



Здраво Христијан.
Погрешно сосем, не сум задоволен со мојот стил на живот, никако, далеку од тоа. Криво ми е многу што неможам отворено/опуштено да го живеам како вас. Игри, серии, филмови, YouTube повеќе не ми пружат задоволство веќе долго време. Само пружат начин за да помине време, кое што сфатив и не ми е веќе во полза одамна.



До пред некое време бев таков, излегувањето од дома го сметав за губење време, сметав дека местото не ми е тука, едноставно не се чувствував вклопен. Избегавав покани за излегување, настани, случки, барав изговори како да си седам дома и да грајндам Immortal ранк за некојси ефтин допамин што не ми пружи ништо. Токму така, за да излезам некаде ми беше потребен психолошки тренинг, закажано унапред. Затоа е комфорт зона, бидејќи се осеќаш добро, во мир, ама сега и да стојам така дома во таа комфорт зона, не е веќе комфорт кога во седечка состојба имам 100-110 BPM, како да сум трчал. Знам, еден куп луѓе ми предложивте да излезам сам, но самата помисла ме прави да се чувствувам одвратно, изрод, неспособен, и се обложувам дека кој и да ме погледне ќе си го помисли истото. Во овие 30 години не дека сум излегувал многу, но до сега не сум видел некој да биде сам. Јас моментот кога ќе имам храброст да излезам сам, мислам дека ќе немам проблем воошто и да и пријдам на некоја. Сам опкружен со еден куп луѓе, парови, самата помисла ме стаписува.

Хипотетички гледано не знам ни како да започнам разговор да би бил во таква околина, и да започнам не знам ни како ќе задржам. Ќе зборувам за хоби, ќе му раскажувам серии, Dota, за работата која што никого не го интересира и е излезен на прво место таму за да се декомпресира? Не знам, многу сериозно го имам сфатено животов како демек некој жив ќе излезе од него.

Додека пишувам една голема работа ми дојде на ум. Ова можеби и спаѓа во глорификацијата но мислам дека е оправдано. Често се запрашувам како јас ќе се вклопам во тој стил на живот кога (еве да речиме потенцијална партнерка би била на возраст 25+ години) има искусено премногу, може да намириса дека сум чуден повлечен, па и невин. Се осеќам многу засрамено од тоа, како пред време да сум ја разочарал.

@Ocajna веќе искажа дека нема проблем да биде со луѓе како мене, но, дали остатокот од девојките го мислаат истото? Не би рекол, искрено. Мојата замисла е дека девојки на таа возраст веќе сакаат можеби да ја најдет правата љубов, да створат семејство, да шетаат, да го видат светот, јас за да пружам тоа треба да се преобразам како личност. Сакам, ама се осеќам преоптоварен. Можеби се тоа ќе си се води природно/органски, ама пусти мозок кој ми работи на глупости 102 % а на потребни работи 0 % неможам и тоа да го разберам.

Автоматски споено мислење: 29 април 2025

Точно, сфаќам дека секој учи додека е жив, никој не се родил учен/искусен, во моментов јас се осеќам како да учам да одам на 11 години, а тоа требеше да го направам на 2.

Зборуваш како да си созреал, од дете се претвори во возрасен, но исто така по симптомите делуваш како да имаш анксиозност во социјални ситуации. Не само на мене што не ми пречело, туку и сум преферирала такви ликови од причина што си неискварен, чист, девица, покрај што немаш/не носиш полови инфекции со себе,... да шириш, туку имаш и чисти намери.
Без грижа, оди помоли си се во црква да се опуштиш и да ја најдеш правата личност, имај искрен пристап и намери како и до сега, и искрена добра личност ќе те прифати за пријател, се започнува од пријателство, понатаму спонтано се опушташ и во останатите работи.