Prenatal diagnosis-Инванзивен тест

[Kallista]

Prenatal diagnosis или prenatal screening e испитување на болести кај фетусот т.е бебето пред да се роди. Се прави од 14тата до 20тата недела од бременоста. За повеќе информации :

http://www.malaplaneta.rs/Invazivni-pregledi-u-trudno%C4%87i--amniocenteza--placentocenteza-i-kordocenteza--328

http://en.wikipedia.org/wiki/Prenatal_diagnosis

Накратко: Редовните (Неинвазивни) прегледи во бременоста, се прегледи со кои се добива општа слика за состојбата на мајката и плодот, додека прегледите од групата т.н инвазивни (amniocenteza, placentocenteza i kordocenteza) даваат попрецизна проценка за здравјето на бебето.

Бидејќи дискусијата би била многу опширна јас би сакала да се задржиме на неколку прашања, особено на amniocenteza-со која се утврдуваат шансите за Даунов синдром.

Оние кои биле во блажена состојба би сакала да ми кажат дали поминале низ вакви тестови и какво е нивното искуство?
Колку е страшно тоа парализирачко чекање и задржување на здивот додека не ги соопштат шансите за Даунов синдром?

Дали кога би се утврдило дека фетусот има аномалија која ќе му го попречи нормалното функционирање, би подлегнале на ризичен абортус во петтиот месец од бременоста, или би го родиле, при тоа знаејќи дека ќе биде оставено цел живот да се мачи?

Можете ли да бидете способни да решите вакво нешто кога станува збор за нешто толку невино и ранливо како нероденото дете и уште да бидете сигурни дека ја правите вистинската работа?

 

[експерт]

invazivnite metodi se pravat kaj bremeni so vozrast nad 36 godini. Kaj niv se pogolemi sansite deka plodot ima genetski defekt. Posebno sansite za Down Sy se zgolemuvaat so vozrasta na majkata.
Toa e taka zatoa sto jajce kletkite, zenata gi ima od ragjanje i so godinite se sumiraat efektite od nadvoresnata sredina kako zracenjata, zatoa se pogolemi sansite da ima ostetuvanje vo hromozomskata struktura vo samata jajce kletka, a potoa i kaj plodot.

Jas se somnevam deka nekoja majka koja 10-15 godini cekala dete ke se resi da go abortira plodot zatoa sto ima down.
Na ovaa odluka ima pred se vlijanie obrazovanieto, kolku e zenata poobrazuvana polesno ke se resi na abortus.

 

[la-loca]

Не е лесно да се решиш на таков чекор, но кога би подразмислил колку потешкотии после ќе има детето во текот на самиот живот и колку само ќе биде од кои потценувано, од кои сожалувано, мислам дека треба пред време да му се скратат маките.
Децата со Даунов синдром си имаат спрецифичен изглед, а и се со ментална ретардација.
Значи детето нема да има некој нормален живот. Ретко кој би земал таков партнер, за да биде со него цел живот. Затоа овие деца се оставени само на родителите кои не ќе можат цел живот да се грижат за него.
Сметам дека треба веќе да се искористат предностите на науката и технолијата.
КОга веќе може да се испита и да се види дали детето е со аномалии или не, уште пред самото раѓање, може и да се ризикува уше пред да дојде детето на овој свет, да се абортира...
Се согласувам со експерт дека само доволно образована жена би се решила да абортира.
Оставање во живот на тоа дете значи само тортура и на себеси и на детето.
Е сега, ако веќе се родило такво детето, не преостанува ништо друго туку само грижење за него и олеснување на понатамошниот живот, кој кај лицата со Даунов синдром трае речиси половина од оној "нормалниот" кај нормално здрави луѓе.

 

[Blackout]

Daunov sindrom sega se dijagnosticira prilicno rano vo bremenosta so takanarecen tripl test koj koj se sostoi od eho i ispituvanje na uste dve sostojki od krvta na majkata. Metodata e neinvazivna i e prilicno efikasna, ima 70% sigurnost za otkrivanje na Daun a i 50% sigurnost za edvardsov sindrom. Druga prednost e toa sto se vrsi porano od amniocentezata i dava pogolem prostor za genetsko sovetuvanje na roditelite.

Tocno e deka najcesto obrazovanite roditeli se resavaat da izvrsat abortus ako otkrijat deka plodot ima anomalii poradi toa sto onie sto ne se dovolno informirani ili od ruralni sredini ne go pravat toa generalno poradi religiski pricini.

Od druga strana, decata so Daun do krajot na nivniot zivot ne se sposobni da se grizat za sebe i im treba postojan nadzor. Dokolku saka da mu pruzi pravilna nega, roditelot treba da vlozi mnogu trud, griza, vnimanie, nesto za koe onie roditeli so povisoko obrazovanie se svesni za razlika od onie koi ne dovolno obrazovani, sto isto taka e edna od pricinite za postoenjeto na taa tendencija.


Licno jas koga bi bila dijagnosticirana so plod so daunov sindrom, prvo bi gi ispitala sansite da imam zdrav plod i ako tie postojat bi abortirala. Plod so deformiteti ili so teski sindromi zadrzuvaat roditeli koi se obiduvale(bezuspesno) podolgo vreme da imaat dete. Vo sprotivno, bi bilo izmacuvanje i za roditelite i za deteto, osobeno vo nasava zemja kade sto nema soodvetni centri i ucilista za vakvi deca i prakticno trudot sto ke se vlozi mora da bide mnogu pogolem a rezultatite ke bidat daleku od optimalni.

 

[TheJester]

Najmnogu me nervira i me cudi toa deka obrazovanite lugje mislat deka zivotot na deteto (posle i vozrasen covek) so daunov sindrom e macenje, nesrekja i nenormalen zivot. Koj odreduva sto nekoj percipira sto e a sto ne e normalno? Toa sto nekoj covek ima bilo kakvo ogranicuvanje ne znaci deka toj covek nemoze da go dostigne vrvot na svoite moznost, da se razvie do svojot maksimum, da ima emocii kako site nas "normalni". kako i kaj sekoe dete ili sekoj covek kolku ke vlozis tolku ke napreduva. najgolem problem za lugjeto so daunov sindrom ili bilo kakva druga anomalija e sredinata i obrazovani ljugje kako vas.
Ne ja osuduvam nikoja odluka, ali najiskreni za mene se onie lugje koi ke priznaat deka se odlucile na abortus zosto nemozat i se sebicni i ne se vo moznost da se pozrtvuvaat i da dadat sve od sebe da se posvetat na takvo dete da mu ovozmozat "normalen" zivot da ide u skolo, da ima drugari, da se zaljubi, da crta, pisuva, da se obide da nauci da funkcionira sam, da misli deka negoviot zivot e ubav, a ne so izgovor deka toa dete ke se maci.