Ниту едните ниту другите не можат да зборуваат за високото образование. Приватните факултети од желба за што поголем профит направија кич факултети или турбо фолк образование, каде што надворешниот сјај треба да плени и да привлече што поголем број турбо фолк академци, но при првиот контакт на новите врскосани академци со програмата на овие факултети, започнува лажниот сјај. Ниското ниво на квалитетните професори на овие факултети лесно се справува со просечните синчиња и ќерќички на мама и на тато кои што од немај каде ги запишале на студии своите деца. Од друга страна пак, континуираното одлевање на студенти во Бугарија по купување на диплома, ги принуди државните факултети да ги симнат критериумите за упис на студенти, за да не останат без работа голем број на професори, асистенти и помошен персонал. Така и таму (како на времето кога Вишите педагошки школи кои ги нарекуваа Ве Пе Ше (ваша последна шанса) од кои произлегоа поголемиот дел од наставниот кадар во основното образование, па затоа и тоа ни е такво за никаде) почнаа да примаат студенти со слаб успех во средното образование, па фактот на зголемениот број на студенти е како резултат на овие случувања. Сепак едно е сигурно ова што сега се случува не е лоша работа, туку мислам дека е природен процес кој во еден период треба да даде резултати. Предноста и на приватните и на државните факултети треба да се гледа во вториот дел т.е. во завршените високообразовни кадри. Значи шансата што од една страна ја нудат приватните факултети и од друга страна државните скоро на целата територија на Македонија дава шанса секому . Мислам дека сите оние што ќе завршат, во процесот на докажување на стручноста по завршувањето ќе го дадат одговорот што сега го бараат некои.
