Геноцид во Кукуш 1913год

  • Креатор на темата Креатор на темата FilipMacedon
  • Време на започнување Време на започнување
Грчка цивилизациjа?!
Burned_town_after_Second_Balkan_War_in_1913%2C_Kilkis%2C_Greece.jpg
 
До 1913 г. Кукуш македонскиот град е со околу 10 000 жители. Родно место на Гоце Делчев.Се наоѓа на околу 30 километри северно од Солун.
На 16 јуни 1913 г. започнува војната. Три дена (19, 20 и 21 јуни) една наша бригада води крвопролеачки борби со шест грчки дивизии. Грмежите од фронтот започнале се по јасно и поблиску да се слушаат.

На 20 јуни умрела прислужничката на католичката црква во Кукуш ( црквата била еден вид сиропиталиште и во неа биле католички сестри на милосрдието - французинки ) и на 21 требало да биде погребана. Кукушани уплашено бегаат од градот. На погребот биле само отец Јосиф Раданов - од с. Гранитово Елховско и гробарот. .. Се гледала долга врвулица од мажи, жени и деца, со малку багаж во рацете како бегаат на север. На брзина ја погребале жената, и отец Јосиф ја соблекол мантијата и се приклучил кон бегалците...

Cool, сепак да те прашам: зошто треба Бугарската војска да биде "наша"? Се работи за истата империјалистичка, окупаторска, гнасна татарска војска! Да!
 
Направив напор го изгледав ова. Замислете како му било на Павле со овие... а и оние кои скојдневно се изложени на ваква тортура ... Ама убаво ги среди .. Господ само да ги чува нашите таму
 
APOSTOSKIОТ EGZARHAT VO MAKEDONIJA

го сочинуваат поколенијата на славните семејства од
Кукуш, Солун, Пазар, Сер, Гевгелија - Станишеви,
Кушевалиеви, Делчеви, Златарови, Дрвингови, Бојкови...
Некои од нив се вон границите на Државата Македонија и
се составен дел од црквите во соседните земји и тие го
имат истото чувство и истите радости дека пред 150
години Македонците го обновија единството со
Христовиот намесник на земјата, наследникот на апостол
Петар римскиот Папа.
Беше тоа голем пресврт во историјата на македонскиот
народ, во времето на Пролетта на народите во Европа, кон
воздигање на македонската нација во борбата за црковна и
национална автономија. Македонија е горда на своите
синови и керки католици кои низ годините оставија
големи дела зад себе, меѓу нив се: Н.В.П. Лазар Младенов,
Н.В.П. Епифание Шанов, о. Јероним Стамов, о.
Христифор Назов, с. Маргарита Ујунџиева, Димитар
Миладинов, Христо Станишев, Гоце Делчев, Димитар
Кушевалиев...

http://radovo.com/150_godini_kukus.pdf
 
"Oва е сеќавање на сите што умреа од насилна смрт. Всушност, ова е сеќавање на сите оние што веќе не можат на ништо да се сетат" - Петре М. Андреевски - Бежанци (препорачувам да ја прочитате)


И јас сум (моите) се бегалци од Кукуш.
 
На протјажении ХVII-ХVIII веков
Подобное изведали и македонцы: «Рим и в прошлом веке пыталсја заполучить Охрид, этот очаг славјанској письменности и культуры. Упомјану лишь о случае Кукушској унии, когда с помоштьју французских послов, лазаристов, материальных средств и эмисаров удалось около ста тысјач человек в Македонии перевести в Унију.

http://ruskline.ru/analitika/2010/02/27/uniya_i_nacionalnoe_samosoznanie_belorusov/
 
А зошто героjот на грчкото освободително движение Павлос Мелас чисти Македониjа со слоган "Вулгарос на мин мени" - Бугарин да не остане? Зошто не кажувал Македонац на мин мени? Елементарно нели, ама фактите са ви чужди на вас гордите македонски синове.
 
Ovco izgubena i potatarena. Se vadis na toa deka grckiot krvnik Pavlos Melas ve narekol vulgarni?! :uvo: Takvite cigani kako Melas sekakvi sretstva upotrebija da gi sotrat Makedoncite, a potoa da ja prisvojat Makedonija!



“Историја славјаноб'лгарска” 1762 г.:

"...Нјакој си Маврубир, латинец, превел от гр'цки една кратка историја за б'лгарските царе, ...Самијат този Маврубир е написал: "...И така по-к'сно поради тоја народ нарекли писмото и книгите словенски. ...И така, којто народ и да чете тија книги, те изобшто се наричат словенски. Но г'рците, понеже знаели отначало, казват и досега б'лгарски книги, а не иначе..."

http://aleko2009.blog.bg/technology/2010/03/04/quot-istoriia-slavianobylgarska-quot.504189



Крсте Мисирков:

"Но тоа име во очите и устата на грците имаше ушче специално значеiне: наi ненавистни за ниф варвари, луге не образоани, груби, коiи граничаат со звероите. За грците се’ словенцко беше грубо и бугарцко.

Грците исто така не разликуваа словенцките народности и сите словени, особено тоi дел од ниф, шчо им причини наi големи неприiатности и се наогаше во турцко време под нивната опека, они го презираа и го велеа со презреното за ниф име „бугари". Но тоа име искажуаше презреiн'ето на грците, а не и достоинства на бугарите, затоа се сопроводуаше со зборот тврдоглав или „хондрокефалос".

Но над много Византиiа пострада од народот бугари, од монголцко племе, коi шчо опустошуаше се шчо ке му се попаднит во Византиiа. Во полчишчата на тоi народ имаше и словени, коiи се броiеiа од византиiците пак за бугари.

Бугарцката држаа беше поеке со словенцко жителство, но со името на неiните образуачи т. е. монголците бугари.

Значит византиiците зафатиiа да прекрстуваат словените ушче од времето на Аспарухоата орда.

Со името бугари не крстиiа грците и нас македонците. Но тоа прекрстуаiн'е не iет iединствено. От србите ниiе бефме прекрстени во срби.

И така до идеiн'ето на турците каi нас ниiе три пати бефме прекрстени: 1. словени, 2. бугари, 3. срби.

Но, ако при националното разбудуаiне на македонците, имахме друг вид на политичната карта на Балканцкиiот полуостров, то македонците ке работеа сосем инак. Ако беше Бугариiа со Тракиiа слободна, а Србиiа заiедно со Македониiа поживеiеше 50 години при едни исти условиiа, то македонците ке работеа заiедно со србите, а не со бугарите. Бугарцкото име во Македониiа, значит, iет резултат на лошото третираiн'е на македонците от страна на грцкото духовенство. И имено тоа воплотеiне на грцкото презреiне кон нас и iет причината да се велиме „бугари", а не историiцките традициiи.

Кога ке се расрдеа на нас, и ке не наречеа тврдоглаи бугари, ниiе пак ке речефме: е пак така си iет: вистина рисiани сме.

И така доiдофме до националното наше име, шчо го имаат носено нашите татковци, дедовци и наi блиски предедовци. Но видофме, оти онде имаме работа, не со iедно, ами со цели 4 имиiна.

Името бугарин, како се видит, до полоината на XIX век немало за нашите предедовци по големо значеiн'е од имиiн'ата: рисiанин, раiатин и каурин.

Значит, нас со бугарите не врзуаше iедно обшчо име, iеднаков однос кон нас от страна на грци и турци, iеднаква жежда за слободен от фанариоти и турци жиот. Таiа обшчност не побуди заiедно да се бориме со обшчите неприiатели. Но таiа обшчност не iет нешчо, коiе почиват на некакви обшчи воспоминаiна и обшчи историiцки задаки, коiи да се сознаваат и да се, имаат сознаiано од нас и од бугарите iеднакво. Нашата обшчност iет проста случаiност.

Но, ако при националното разбудуаiне на македонците, имахме друг вид на политичната карта на Балканцкиiот полуостров, то македонците ке работеа сосем инак. Ако беше Бугариiа со Тракиiа слободна, а Србиiа заiедно со Македониiа поживеiеше 50 години при едни исти условиiа, то македонците ке работеа заiедно со србите, а не со бугарите. Бугарцкото име во Македониiа, значит, iет резултат на лошото третираiн'е на македонците от страна на грцкото духовенство. И имено тоа воплотеiне на грцкото презреiне кон нас и iет причината да се велиме „бугари", а не историiцките традициiи.

Ако iет така, а инак и не можит да бидит, то iасно iет, оти името бугарин не зборуат ушче за бугарцка народност во Македониiа. Тоа име сега се прддржуат во Македониiа искуствено, као шчо и се насадуат тамо во наi ноо време името србин.

Значит, името бугарин во Македониiа, со коiе сега експлуатираат бугрите, никак не iет национално, и затоа никоi од македонците немат прао со него да експлуатират македонцките интереси во негоа полза.

Значит, у македонците името бугарин iет фал'шлива монета.

http://www.misirkov.org/zmr.htm
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom