Прилепски семејства Чуваат над 50 штитеници од домовите
Турканица за згрижување деца со хендикеп
Во Центарот за социјални работи велат дека зголемениот број барања за нега на децата е и финансиски мотивирано, за што се добиваат по околу 10 илјади денари месечно
За петнаесет години, семејството Китаноски згрижило 13 деца
со посебни потреби
Деветнаесетмесечниот Стефан, болен од Даунов синдром,од неодамна е наш член на семејството. Му даруваме љубов и семејна топлина. Имаме речиси 15-годишно искуство во згрижување деца со пречки во развојот. Веќе ги негуваме Саше и Даниел, а летово на одредено време ја зедовме и 17-годишната Бети. Покрај на моите две родени ќерки, станав мајка на 13 деца со хендикеп, кои по негата им ги предадов на родители што бараа деца за посвојување. Вака раскажува Валентина Китаноска, прилепчанка, која ја дели љубовта меѓу сопствената рожба и четири деца без родители, оставени во домовите низ земјава или згрижени во малата социјална барака во населбата Варош, во Прилеп. Семејството Китаноски е само едно од 30-те во Прилеп што за својата хуманост добиваат и паричен надомест од државата. Повеќе од 15 семејства со месеци чекаат да станат „родители“ на деца со хендикеп. Во Центарот за социјални работи во Прилеп велат дека делењето на сопствениот дом со деца од домовите неретко е мотивиран и од финансиски причини. Стеван Николоски, стручен соработник во Центарот, вели дека 31 прилепско семејство чуваат над 50 туѓи деца со посебни потреби.Прилепчани имаат високо родителско чувство, иако некои згрижуваат деца не само од етички причини. Како и да е, децата од домовите се селат во домашна похармонична атмосфера, која тешко се доловува во установите. Сето тоа не се одвива стихијно, туку под постојана контрола на стручен тим. Сите деца во Прилеп се згрижени во здрави семејни средини - вели Николоски.Во Центарот за социјални работи од Прилеп чекаат на ред уште 15 барања на прилепски семејства за згрижување деца.
- Тешко можеме да им одговориме на сите што сакаат да дополнат нечија загубена родителска прегратка, оти се бараат главно деца со помал хендикеп - вели Николоски.Валентина Китаноска, со искуство во згрижувањето, смета дека државата треба поинаку да го регулира статусот на семејствата.За одгледување дете со хендикеп добиваме по околу десет илјади денари месечно. Но, државата треба да одреди специјални мерки, зашто не ќе можам да бидам мајка и татко вечно. Потребен е посебен пензиски статус за згрижувачките семејства. Размислувам за формирање фирма, но регулативата не е се' уште комплетна - вели Китаноска. Во Центарот за социјални работи во Прилеп ги анализираат сите предлози и иницијативи за нови законски решенија. Промена на третманот бара и Ана Мустафоска, Албанка, мажена за Турчинот Муса Мустафоски, кои веќе шест години се грижат за девојчето од ромско потекло Кафает. Државата треба да го промени односот кон згрижувачките семејства поради специфичноста на грижата за деца со пречки во развојот. На пример, да имаме бенефиции при конкурирањето за социјални станови - вели Ана. Ана вели дека живеат во куќа, под кирија. Иако ја воспитуваат Кафает, веќе поднесле барање до Центарот во Прилеп за згрижување уште едно дете.Кафает е наша ќерка и ништо не и' е скусено. Добива се' што има и нашиот син Муслија. Таа е прекрасна и не можам да замислам да се одделиме од неа - вели Ана.
Турканица за згрижување деца со хендикеп
Во Центарот за социјални работи велат дека зголемениот број барања за нега на децата е и финансиски мотивирано, за што се добиваат по околу 10 илјади денари месечно
За петнаесет години, семејството Китаноски згрижило 13 деца
со посебни потреби
Деветнаесетмесечниот Стефан, болен од Даунов синдром,од неодамна е наш член на семејството. Му даруваме љубов и семејна топлина. Имаме речиси 15-годишно искуство во згрижување деца со пречки во развојот. Веќе ги негуваме Саше и Даниел, а летово на одредено време ја зедовме и 17-годишната Бети. Покрај на моите две родени ќерки, станав мајка на 13 деца со хендикеп, кои по негата им ги предадов на родители што бараа деца за посвојување. Вака раскажува Валентина Китаноска, прилепчанка, која ја дели љубовта меѓу сопствената рожба и четири деца без родители, оставени во домовите низ земјава или згрижени во малата социјална барака во населбата Варош, во Прилеп. Семејството Китаноски е само едно од 30-те во Прилеп што за својата хуманост добиваат и паричен надомест од државата. Повеќе од 15 семејства со месеци чекаат да станат „родители“ на деца со хендикеп. Во Центарот за социјални работи во Прилеп велат дека делењето на сопствениот дом со деца од домовите неретко е мотивиран и од финансиски причини. Стеван Николоски, стручен соработник во Центарот, вели дека 31 прилепско семејство чуваат над 50 туѓи деца со посебни потреби.Прилепчани имаат високо родителско чувство, иако некои згрижуваат деца не само од етички причини. Како и да е, децата од домовите се селат во домашна похармонична атмосфера, која тешко се доловува во установите. Сето тоа не се одвива стихијно, туку под постојана контрола на стручен тим. Сите деца во Прилеп се згрижени во здрави семејни средини - вели Николоски.Во Центарот за социјални работи од Прилеп чекаат на ред уште 15 барања на прилепски семејства за згрижување деца.
- Тешко можеме да им одговориме на сите што сакаат да дополнат нечија загубена родителска прегратка, оти се бараат главно деца со помал хендикеп - вели Николоски.Валентина Китаноска, со искуство во згрижувањето, смета дека државата треба поинаку да го регулира статусот на семејствата.За одгледување дете со хендикеп добиваме по околу десет илјади денари месечно. Но, државата треба да одреди специјални мерки, зашто не ќе можам да бидам мајка и татко вечно. Потребен е посебен пензиски статус за згрижувачките семејства. Размислувам за формирање фирма, но регулативата не е се' уште комплетна - вели Китаноска. Во Центарот за социјални работи во Прилеп ги анализираат сите предлози и иницијативи за нови законски решенија. Промена на третманот бара и Ана Мустафоска, Албанка, мажена за Турчинот Муса Мустафоски, кои веќе шест години се грижат за девојчето од ромско потекло Кафает. Државата треба да го промени односот кон згрижувачките семејства поради специфичноста на грижата за деца со пречки во развојот. На пример, да имаме бенефиции при конкурирањето за социјални станови - вели Ана. Ана вели дека живеат во куќа, под кирија. Иако ја воспитуваат Кафает, веќе поднесле барање до Центарот во Прилеп за згрижување уште едно дете.Кафает е наша ќерка и ништо не и' е скусено. Добива се' што има и нашиот син Муслија. Таа е прекрасна и не можам да замислам да се одделиме од неа - вели Ана.
