Е, друго си е да ти го каже с'народец:
Во времето на Апостолите, но и подоцна, си до доаѓањето на Словените на Балканскиот полуостров, на територијата на денешна Република Македонија, јазик за меѓусебно разбирање на населението воглавно бил грчкиот. Тоа е така уште од четвртиот век пред Христа, кога Александар Великиот (336-323) под влијание на неговиот учител Аристотел го вовел грчкиот јазик познат како „кини” (општ) да биде заеднички, односно општ јазик за сите народи во неговото царство, без разлика дали биле Грци или со друго етничко потекло. Македонците, значи, од времето на Александар Велики, без да влегуваме во спекулации дали тоа било и претходно, па си до времето кога Словените доаѓаат на Балканскиот полуостров, зборувале само на грчки јазик. Доказ за тоа се пронајдоците од античките градови: Ираклион, Лихнида, Скупи, Стоби, Баргала и од многу други ископини на територијата на денешна Република Македонија. Во времето на првите три века после Христа, кога христијаните се гонети и мачени, од оваа територија просветлиле многу маченици и исповедници. Насекаде се познати имињата на светите петнаесет тивериополски маченици од денешна Струмица и на светиот свештеномаченик Еразмо охридски.