Факти за Македонија

[anaveno]

rezba

 

[liana]

да, мислам на резба, изработка на дрво, особено орев (не знам на други дали се работи)
значи дознав дека центарот бил во мијачките села, а оттука се раширило низ цела територија на македонија и на балканов само во нејзини граници се практикувало
е сега, сакам да знам дали ова е точно т.е дали навистина во други делови на балканов нема такви иконостаси

 

[anaveno]

iconostasi

Prasanjeto e kade i kako zapocnalo seto toa?...

 

[paradigm]

"1888 г., јануари: Осумнаесет ученици се исклучени од настава во Бугарската гимназија во Солун, бидејќи не можеле да работат на бугарски јазик". Дел од нив се и Даме Груев, Петар Поп Арсов, Димитар Мирчев"

Верно?Не думај

 

[Borg_Drone]

Ќе ве замолаам да го изкоментирате ово писмо односно името Македонци од К. Шапкарев до Проф. Дринов
"...Но по-чудно е името Македонци, което наскоро, едва преди 10-15 години, ни натрапиха и то отв'н, а не както нјакои мислјат от нашата интелигенција...
Народ'т обаче в Македонија не знае ништо за това архаическо, а днес с лукава цел от една страна с глупешка от друга, подновено прозвиште; тој си знае по-старото:Бугари , макар и неправилно произнасјано, даже усвојава си го като собствено и примуштествено свое, неже ли за другите Б'лгари. За това ште видите и в предговора на изпратените ми книжици. Тој нарича Б'лгарски език, своето Македоно-б'лгарско наречие, когато другите б'лгарски наречија нарича Шопски..."
Из писмо на Кузман Шапкарев до проф. Марин Дринов, 25 мај 1888, Публикувано в Македонски преглед,IX,2, 1934, c. 55

www.bulmak.blogspot.com

Редакција на бугарскиот весник Право

" И втор пат слушнавме од патниците за некои учители по Македонија, за г-дин Шапкарев кој се труди, да ги убеди нашите македонски браќа, како било друго Бугарин и бугарски јазик, а друго Македонец и македонски јазик. Но не верувавме, прво поради тоа што мислевме дека тоа е грчко лукаво средство за разделување на нашата народност во овие деликатни времиња при обновата на нашата народна хиерархија, а второ зошто лично го познавав г-дин Шапкарев и неговото во книжевен однос благорасположение... Овој допис, испратен со писмо до еден нaш пријател на нашиот дописник, го потврдува сето она што сме го слушале, а ние не можевме да направиме друго, туку да му дадеме место во нашиот весник и да го поканиме г-дин Шапкарев да ни го објасни тоа поведение што му е препишано. "

(Редакција на весникот Право од 30 ноември 1870 год. Цариград)