Книги за Македонската вистина од странски автори
- Креатор на темата ShRiNk
- Време на започнување
Станоја
The Patriot
- Член од
- 31 јануари 2008
- Мислења
- 1.322
- Поени од реакции
- 29
- Возраст
- 38
Резимирана библиографија на илустрирано списание „Македонија“ (1953 – 2001) од Цветанка М. Видовска
РЕЗИМИРАНАТА БИБЛИОГРАФИЈА ГИ ОПФАЌА ПУБЛИКУВАНИТЕ ПРИЛОЗИ ОД АВТОРИ ОД МАКЕДОНИЈА, ПРИЛОЗИ ОД СТРАНСКИ АВТОРИ КОИШТО ГО ИЗУЧУВАЛЕ И ГО ИЗУЧУВААТ МАКЕДОНСКОТО ПРАШАЊЕ, КАКО И ОД АВТОРИ МАКЕДОНЦИ ОД ДИЈАСПОРАТА
Книгата „Резимирана библиографија“ ја опфаќа историјата на македонскиот народ, историјата на македонскиот јазик и историјата на правото, кои датираат од античкиот период се до плурализмот во 2001 година.
Американски и европски историчари и лингвисти, кои истражуваат во архивите во Атина, констатираат дека Македонија е колевка на човечката писменост, цивилизација и предисторија, а многубожната религија всушност, започнува и завршува во Античка Македонија. Венетите прататковци на Филип и Александар Македонски говорат на древномакедонски јазик, во науката познат како старословенски јазик.
Негирањето на македонската нација од страна на нашиот јужен сосед, е најизразено во плурализмот во периодот кога сме примени во ООН. Ова е причина повеќе во 1993 година САД да испрати голема група истражувачи во Атина, кои под најстрога дискреција во ЦИА, во атинските архиви, во море документи и фотокопии констатираат постоење на античката македонска држава.
Зголемувањето на квантумот за запознавањето на сопствената историја, ќе биде од суштинско значење за Вас и за идните генерации.
РЕЗИМИРАНАТА БИБЛИОГРАФИЈА ГИ ОПФАЌА ПУБЛИКУВАНИТЕ ПРИЛОЗИ ОД АВТОРИ ОД МАКЕДОНИЈА, ПРИЛОЗИ ОД СТРАНСКИ АВТОРИ КОИШТО ГО ИЗУЧУВАЛЕ И ГО ИЗУЧУВААТ МАКЕДОНСКОТО ПРАШАЊЕ, КАКО И ОД АВТОРИ МАКЕДОНЦИ ОД ДИЈАСПОРАТА
Книгата „Резимирана библиографија“ ја опфаќа историјата на македонскиот народ, историјата на македонскиот јазик и историјата на правото, кои датираат од античкиот период се до плурализмот во 2001 година.
Американски и европски историчари и лингвисти, кои истражуваат во архивите во Атина, констатираат дека Македонија е колевка на човечката писменост, цивилизација и предисторија, а многубожната религија всушност, започнува и завршува во Античка Македонија. Венетите прататковци на Филип и Александар Македонски говорат на древномакедонски јазик, во науката познат како старословенски јазик.
Негирањето на македонската нација од страна на нашиот јужен сосед, е најизразено во плурализмот во периодот кога сме примени во ООН. Ова е причина повеќе во 1993 година САД да испрати голема група истражувачи во Атина, кои под најстрога дискреција во ЦИА, во атинските архиви, во море документи и фотокопии констатираат постоење на античката македонска држава.
Зголемувањето на квантумот за запознавањето на сопствената историја, ќе биде од суштинско значење за Вас и за идните генерации.
- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.592
Odlichna tema.
Ja dostavuvam na uvid knigata od Karl Hron, "Das Volksthum der Slaven Makedoniens".
Vo nea, Hron pishuva deka sme poseben narod, nitu srpski nitu bugarski, tuku postar od tie dva naroda.
- Член од
- 22 март 2008
- Мислења
- 40
- Поени од реакции
- 0
pročetete kinigata i togava govorete....... odnačaloto započvat da se razgleždat kao posobna nacija. barat se priliki i razliki so grci srbi i bugari . v samiot kraj na knigata se pravi proučvane od 100 duši vo Ohrid
Bugari:78
Makedonci:0
Srbi:0
Vlasi:5
Grci:8
Turci:9
Albanci:0
knigata zaključuva : makedonci ne pobarahme.
NAMERETE SI ORIGINAL!
Bugari:78
Makedonci:0
Srbi:0
Vlasi:5
Grci:8
Turci:9
Albanci:0
knigata zaključuva : makedonci ne pobarahme.
NAMERETE SI ORIGINAL!
- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.592
Постирав копија од оригиналот и ја прочитав книгата. Извадоци:
" Denesnite akti za prashanjeto na nacionalnata pripadnost na Makedonija se ushte ne se zatvoreni, a pred da mozhe toa konechno da se reshi kje bide potrebno nepristrasno i strucno na samoto mesto da se soberat istrazuvacki izvestai za osobenostite na jazikot, navikite, tradicijata, narodnite pesni, itn.
Kolku povekje ja gledam celinata na dosegasnite zaklucoci, stanuvam se pocvrsto uveren vo posebnata nacionalnost na Makedoncite so napreduvanjeto na ispituvanjata kje bide se pojasna i podokazliva. ...
Na koj jazik zboruvaat Makedoncite? Deka tie zboruvaat srpski, kako sto tvrdi gospodinot Gopcevic, ne e tocno. No, deka makedonskiot dijalekt bi mozel da se prifati kako edna granka na bugarskiot jazik, kako sto veli Drinov itn. ... e nevozmozno od dve pricini:
Prvo, poradi mnogute isklucoci, koi Miklosic vo svojata Fonetika za makedonskiot dijalekt, nasproti bugarskiot jazik, gi utvrduva; i vtoro, poradi mnogute gramaticki otstapuvanja. ... Spored toa moze da se potvrdi deka makedonskiot jazik so svoite sopstveni zakoni za razvitok na glasovite, kako i spored negovite gramaticki pravila, formira eden sopstven jazik sto dosega nema sopstvena literatura i koj poradi toa se potpira na srodnata bugarska litaratura, koja vo nikoj slucaj ne stoi vo nekoi pobliski odnosi otkolku samo vo opsto srodstvo. ...
No, kje bide potrebno, moeto gledishte za toa sporno prasanje, vednash i odnapred da go preciziram. So moite sopstveni studii vrz srpsko-bugarskiot spor, dojdov do ubeduvanje deka Makedoncite, kako po svojata istorija, taka i po svojot jazik, se posebna narodnost [nacionalnost], znaci tie ne se nitu Srbi, a uste povekje ne se Bugari, ..."
(Karl Hron, Das Volksthum der Slaven Makedoniens, Wien 1890, стр. 54, 16, 26)
B
Borg_Drone
Гостин
Тоа е оригиналот ..... од Карл Хрон.
- Член од
- 25 јуни 2007
- Мислења
- 2.307
- Поени од реакции
- 1.134
Ja ima na angliski ? Nesto Germanskiov slabo mi ide ?
I ako nekoj znae koj bese toj eden Amerikanski naucnik specijaliziran za Antickite Makedonci Najdobro gi distancira od Grcite. Go gledav na TV porano ama zaboraviv koj bese.
Inace temava e so cel bas da bidat sumirani site takvi knigi na edno mesto pa koag nekogas coevk spori so komsiive odam da im dade dokaz deka ne samo Makedonski avtori pisuvaat za vistinata. Samo nekolku avtori da spomnam:
Eugene Borza , E. Badian, Peter Green
I ako nekoj znae koj bese toj eden Amerikanski naucnik specijaliziran za Antickite Makedonci Najdobro gi distancira od Grcite. Go gledav na TV porano ama zaboraviv koj bese.
Inace temava e so cel bas da bidat sumirani site takvi knigi na edno mesto pa koag nekogas coevk spori so komsiive odam da im dade dokaz deka ne samo Makedonski avtori pisuvaat za vistinata. Samo nekolku avtori da spomnam:
Eugene Borza , E. Badian, Peter Green
- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.592
Tреба да дадеш целосна информација за книгата/книгите, и по можност извадок.
Поледни пример:
Routier Gaston, "La Macеdoine et la question macеdonienne", Paris, 1903.
Извадоци:
" Македонија ќе биде незвисна а Македонците ќе останат Македонци. Ако Европа го мисли спротивното, таа греши?; ако Бугарите сметаат на бугаризација на Македонија, тоа се илузии. Она што го сакаат Македонците тоа е автономија за нивната земја, со интервенција на Европа во нивна корист. Нема делба, нема припојување кон некоја друга држава; Македонија е единствена и на Македонците.
Кој може да се противи на создавањето на една автономна Македонија? Грците, да речеме. Грците имаат големи претензии, тоа е јасно, но војната од 1897 година која тие ја предизвикаа, ја докажа нивната војничка неспособност. Македонците треба да се признаат и треба да им се помогна да создадат своја автономна држава на Балканот, безбедна и цивилизирана. Овој народ е надарен народ кој ќе направи големи дела. ..."
Поледни пример:
Routier Gaston, "La Macеdoine et la question macеdonienne", Paris, 1903.
Извадоци:
" Македонија ќе биде незвисна а Македонците ќе останат Македонци. Ако Европа го мисли спротивното, таа греши?; ако Бугарите сметаат на бугаризација на Македонија, тоа се илузии. Она што го сакаат Македонците тоа е автономија за нивната земја, со интервенција на Европа во нивна корист. Нема делба, нема припојување кон некоја друга држава; Македонија е единствена и на Македонците.
Кој може да се противи на создавањето на една автономна Македонија? Грците, да речеме. Грците имаат големи претензии, тоа е јасно, но војната од 1897 година која тие ја предизвикаа, ја докажа нивната војничка неспособност. Македонците треба да се признаат и треба да им се помогна да создадат своја автономна држава на Балканот, безбедна и цивилизирана. Овој народ е надарен народ кој ќе направи големи дела. ..."
@cool@
Η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική
- Член од
- 2 јуни 2007
- Мислења
- 23.601
- Поени од реакции
- 27.115
Книгата „Житни полиња, крвави ридови“
Fields of Wheat, Hills of Blood: Passages to Nationhood in Greek Macedonia, 1870-1970, The University of Chicago Press, Chicago and London, 1997, Anastasia Karakasidou.
Монографијата на Анастасија Каракасиду "Житни полиња, крвави ридови: за националното во Егејска Македонија, 1870-1970" во последните години се претвори во едно од појавите на модерната историска антропологија. Од публикувањето во 1997 г. до денес е преведена на неколку јазици, вклучително и на македонски јазик но не и на грчки. Тоа се должи на следните објаснувања. Книгата зафаќа клучни и истовремено деликатни проблеми околу постепеното грцизирање и национализирање на Егејска Македонија од ХІХ и почетокот на ХХ век. Таа претставува најсериозниот и успешен обид во последно време за комплексно и максимално објективно представување на крвавата историја на регионот, а истовремено и длабочини, локални проучувања и "сондажи".
Пред нас е историја, во која се интегрирани раскази, социјалните и економските збиднувања, трагичната судбина на прогонетите и се она, кое ја создава современата физиономија на Егејска Македонија. На овој исклучително богат историско-антрополошки фон, Анастасија Каракасиду ги осмислува проблемите како инструменталното насилство и власта, судбината на личности , реалното и симболичното присвојување на донационалните балкански и малоазијски пространства. Таа ги проследува различните патишта на асимилацијата и интеграцијата, сврзани со државната политика, во историјата на регионот и целата палета од лични и групни стратегии и истории. Авторката навлегува во теми, коишто биле и се уште се табу во не само грчката, но и во балканската историографска традиција. Таа ја опишува без колебање судбината на "славофоното" население низ разнообразен документарен и етнографски материјал, собиран многу години. Во нејзината родна Грција авторката е "персона нон грата", дури и во средината на академиците.
Публикувањето на книгата на англиски јазик мина во знак на вистински меѓународен скандал. Под притисок на
грчкото министерство за надворешни работи книгата е сопрена во Оксфорд , што предизвика бурни протести и во крајна мера монографијата беше издадена во Чикаго . Меѓувремено авторката беше подложена на закани по живот и системна тортура- малтретирање од страна на некои крајно грчки националисти.
Книгата на Анастасија Каракасиду ги збогатува значително нашите познанија за историската судбина на Егејска Македонија и нејзиното население и човечките трагедии. Едно такво издание ни дозволува да вникнеме во целата сложеност на проблемите, сврзани со националната интеграција и хомогенизација како процеси, карактеристични за целиот регион на Југоисточна Европа во ХХ век.
Fields of Wheat, Hills of Blood: Passages to Nationhood in Greek Macedonia, 1870-1970, The University of Chicago Press, Chicago and London, 1997, Anastasia Karakasidou.
Монографијата на Анастасија Каракасиду "Житни полиња, крвави ридови: за националното во Егејска Македонија, 1870-1970" во последните години се претвори во едно од појавите на модерната историска антропологија. Од публикувањето во 1997 г. до денес е преведена на неколку јазици, вклучително и на македонски јазик но не и на грчки. Тоа се должи на следните објаснувања. Книгата зафаќа клучни и истовремено деликатни проблеми околу постепеното грцизирање и национализирање на Егејска Македонија од ХІХ и почетокот на ХХ век. Таа претставува најсериозниот и успешен обид во последно време за комплексно и максимално објективно представување на крвавата историја на регионот, а истовремено и длабочини, локални проучувања и "сондажи".
Пред нас е историја, во која се интегрирани раскази, социјалните и економските збиднувања, трагичната судбина на прогонетите и се она, кое ја создава современата физиономија на Егејска Македонија. На овој исклучително богат историско-антрополошки фон, Анастасија Каракасиду ги осмислува проблемите како инструменталното насилство и власта, судбината на личности , реалното и симболичното присвојување на донационалните балкански и малоазијски пространства. Таа ги проследува различните патишта на асимилацијата и интеграцијата, сврзани со државната политика, во историјата на регионот и целата палета од лични и групни стратегии и истории. Авторката навлегува во теми, коишто биле и се уште се табу во не само грчката, но и во балканската историографска традиција. Таа ја опишува без колебање судбината на "славофоното" население низ разнообразен документарен и етнографски материјал, собиран многу години. Во нејзината родна Грција авторката е "персона нон грата", дури и во средината на академиците.
Публикувањето на книгата на англиски јазик мина во знак на вистински меѓународен скандал. Под притисок на
грчкото министерство за надворешни работи книгата е сопрена во Оксфорд , што предизвика бурни протести и во крајна мера монографијата беше издадена во Чикаго . Меѓувремено авторката беше подложена на закани по живот и системна тортура- малтретирање од страна на некои крајно грчки националисти.
Книгата на Анастасија Каракасиду ги збогатува значително нашите познанија за историската судбина на Егејска Македонија и нејзиното население и човечките трагедии. Едно такво издание ни дозволува да вникнеме во целата сложеност на проблемите, сврзани со националната интеграција и хомогенизација како процеси, карактеристични за целиот регион на Југоисточна Европа во ХХ век.
- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.592
На Анастасија Каракасиду треба јавно да и благодариме!
Во екот на најголемата грчка анти-македонска хистерија пред петнаесетина години, Анастасија не само што ја напиша оваа книга туку и настапуваше во разни семинари и отворено зборуваше за шовинистичката политика на Грција.
Жената беше и се уште е под страшен притисок. Тогаш постоеше реална опасност да и ги убиијат децата или неа. Жената доби нервно растројство заради тоа што и правеа.
Еве извадоци од нејзината книга:
" Во соперничките распарави на градењето нации на јужниот Балкан, зборот ’Македонија’ веќе не е само име на спорниот регион, туку е и симбол на националниот идентитет и на правото на историската слава. "
"На други места во грчка Македонија, терминот [en]-dopyi (мештани) се користи да се означат славофоните кои го населувале регионот уште пред тој да биде инкорпориран во гpција во 1913 г.; во окрузите Воден и Лерин, на пример, изразот dopyos Makedhonas (локален Македонец) најчесто означува Славофон."
Во екот на најголемата грчка анти-македонска хистерија пред петнаесетина години, Анастасија не само што ја напиша оваа книга туку и настапуваше во разни семинари и отворено зборуваше за шовинистичката политика на Грција.
Жената беше и се уште е под страшен притисок. Тогаш постоеше реална опасност да и ги убиијат децата или неа. Жената доби нервно растројство заради тоа што и правеа.
Еве извадоци од нејзината книга:
" Во соперничките распарави на градењето нации на јужниот Балкан, зборот ’Македонија’ веќе не е само име на спорниот регион, туку е и симбол на националниот идентитет и на правото на историската слава. "
"На други места во грчка Македонија, терминот [en]-dopyi (мештани) се користи да се означат славофоните кои го населувале регионот уште пред тој да биде инкорпориран во гpција во 1913 г.; во окрузите Воден и Лерин, на пример, изразот dopyos Makedhonas (локален Македонец) најчесто означува Славофон."
@cool@
Η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική
- Член од
- 2 јуни 2007
- Мислења
- 23.601
- Поени од реакции
- 27.115
Книгата на Каракасиду е сериозен научен труд, основан на дисертациjaта на авторката во Колумбиjскиот универзитет . Таа претставува научно етно-археолошко проучување на населението, кое живеело во близина на Солун плодородно поле во триаголник околу селото Ѓувезна (на грчки Асирос, Маврорахи и Екзамили), и го проучува националниот проблем во Грција од 1870-1990 г. Тој триаголник крстен од грците Лангадхас и според авторката е типичен и за останатите села. Заклучокот на Каракасиду е, дека целиот тој триаголник бил населен од луѓе, коишто до ХХ век зборувале словенски јазик, а не грчки. Тоа нејзино тврдење е поткрепено од неспорни лингвистички и археолошки докази.
Таа теза на авторката е во потполна противречност со официјалната грчка историска наука, која што упорно тврди дека Македонија била грчка уште од времето на Александар Македонски (IV век пр. Хр.) и секогаш била во тесна врска со елинска култура. Вистина е, кажува истата таа наука, дека имало словенско населување во таа област дури до Пелопонез во VI и VII век по. Хр., но поразените словени биле наполно елинизирани. "Тоа не е точно" - тврди Каракасиду. Словените зборувале до неодамна не само по нивите и ридовите на Ѓувезна. Зголемениот притисок, особено по Балканската војна од 1913 г., направи словените да ја почувствуваат забраната да се зборува на својот јазик "македоника" .
Таа ги проучва старите општински регистри, списоците на мажите, регистрите за свадби и раѓања, официјалната книга од Генералната дирекција за Македонија во Солун, како и местни документи за правни зделки меѓу населението. Исто така земјоделските списи и прераспределбата на земјата, црковните и училишните архиви се исто така проучувани највнимателно од авторката. Особено важни се разговорите, коишто таа ги води со месните жени, кај кои стекнала доверба. "Најпотресувачки е тој со Паскалина, која истрпела многу заради нејзиното потекло. Таа дури го дала на суд "за обид" еден човек, којшто јавно ја нарекол"бугарка".
И покрај откажувањата на англиското издаваштво да го отпечати научниот труд, книгата СЕПАК ГЛЕДА БЕЛ СВЕТ. Таа се издава накрај во Чикаго заедно со книгата на американскиот професор Лоринг М. Данфорт "Македонскиот конфликт".Научниот труд на Анастасија Каракасиду ја кине тешката завеса, која ја покрива жестоката денационализаторска дејност на Грција над македонците. Истовремено за прв пат еден грчки историчар се осмелува да ја каже историската вистина, без да се плаши за својата иднина и кариера.
Голема почит и благодарност кон неа.
Таа теза на авторката е во потполна противречност со официјалната грчка историска наука, која што упорно тврди дека Македонија била грчка уште од времето на Александар Македонски (IV век пр. Хр.) и секогаш била во тесна врска со елинска култура. Вистина е, кажува истата таа наука, дека имало словенско населување во таа област дури до Пелопонез во VI и VII век по. Хр., но поразените словени биле наполно елинизирани. "Тоа не е точно" - тврди Каракасиду. Словените зборувале до неодамна не само по нивите и ридовите на Ѓувезна. Зголемениот притисок, особено по Балканската војна од 1913 г., направи словените да ја почувствуваат забраната да се зборува на својот јазик "македоника" .
Таа ги проучва старите општински регистри, списоците на мажите, регистрите за свадби и раѓања, официјалната книга од Генералната дирекција за Македонија во Солун, како и местни документи за правни зделки меѓу населението. Исто така земјоделските списи и прераспределбата на земјата, црковните и училишните архиви се исто така проучувани највнимателно од авторката. Особено важни се разговорите, коишто таа ги води со месните жени, кај кои стекнала доверба. "Најпотресувачки е тој со Паскалина, која истрпела многу заради нејзиното потекло. Таа дури го дала на суд "за обид" еден човек, којшто јавно ја нарекол"бугарка".
И покрај откажувањата на англиското издаваштво да го отпечати научниот труд, книгата СЕПАК ГЛЕДА БЕЛ СВЕТ. Таа се издава накрај во Чикаго заедно со книгата на американскиот професор Лоринг М. Данфорт "Македонскиот конфликт".Научниот труд на Анастасија Каракасиду ја кине тешката завеса, која ја покрива жестоката денационализаторска дејност на Грција над македонците. Истовремено за прв пат еден грчки историчар се осмелува да ја каже историската вистина, без да се плаши за својата иднина и кариера.
Голема почит и благодарност кон неа.
- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.592
И тоа како се плаши за својата физичка безбедност и таа на своите деца. Главата и беше уценета од нацистите на ЛАОС. Тие ако објават нечие име, тоа е исто како исламистичка фатва, никогаш не знаеш кој грчки ненормален кретен може да посегне по тебе. Така направија со еден турски дипломат, му го публикуваа името и адресата, дивјаците се распалија, и Турчинот беше убиен од заседа.
@cool@
Η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική
- Член од
- 2 јуни 2007
- Мислења
- 23.601
- Поени од реакции
- 27.115
http://www.wellesley.edu/PublicAffairs/Profile/gl/akarakasidou.html
Еве ја книгата, можете да ја прочитате, но е на англиски:
http://books.google.co.uk/books?id=...t=title&cad=one-book-with-thumbnail#PPA200,M1
Еве ја книгата, можете да ја прочитате, но е на англиски:
http://books.google.co.uk/books?id=...t=title&cad=one-book-with-thumbnail#PPA200,M1
- Член од
- 17 март 2005
- Мислења
- 11.493
- Поени од реакции
- 1.592
Во 1998 г. во печат излезе книгата на Димитриос Литоксоу, "Грчка антимакедонска броба I, од Илинден до Загоричани".
Bо 2004 г. е преведена на македонски јазик. Во неа се пишува за односот на Грција и грчкото општество за време на Илинденското востание, како и организираното испраќање на првите грчки чети во Македонија со цел да се борат против структурита на МРО. Интерсно е во книгата што авторот на многу добар начин ја разобликува бугарската и грчката пропаганда во Македонија.
За него целото насление е македонско, не е правена разлика меѓу патријаршиското и егзархиско население, т.е. сите се Македонци.
Книгата завршува со колежот на грчките андарти во с.Загоричани од 25 март 1905 год., едно од најголемите во Македонија во тој период со околу 3300 жители. На крај од книгата има и една карта со селата во Костурската и Леринската околија, составена од авторот, во кои се наведуваат селата и населението кое живее во него.