На сите ни се случуваат по 30 Хомеровски моменти неделно

[A__]

Ситуацијата ви е многу позната: излегувате за да купите кафе и се враќате со полна кеса во која има сe освен кафе. Или влегувате во спалната и немате поим зошто воопшто сте влегле таму.

Ваквите „Хомеровски“ моменти, именувани според популарниот лик од цртаната серија Симпсонови, ни се случуваат околу 30 пати неделно.
Дури и оние со добра меморија, во просек 6 пати неделно имаат вакви дупки во сеќавањето, велат истражувачите.
Тие велат дека овие пропусти може да станат сe почести бидејќи луѓето се позафатени и нивниот живот станува постресен и поактивен.
Истражувањето спроведено од тим фински психолози опфатило 189 доброволци на возраст помеѓу 19 и 60 години.
Резултатите покажале дека најмногу пропусти се случувале од пладне до 8 часот попладне, без разлика на староста, полот или интелигенцијата на испитаниците.
„Овие незгоди најверојатно претставуваат грешки во инаку многу ефикасниот систем на работа на мозокот“, велат истражувачите.
Ова истражување треба да им помогне на луѓето кои се загрижени за својата меморија токму поради ваквите пропусти. Резултатите покажуваат сите правиме вакви грешки.

A1

 

[Dzish]

Ц ц ц ц... Све е могуче како што е тргнато.... А и јас си признавам дека ми се дешава понегогаш да одам некаде и да не ми трекнува за што сум отишол таму.

 

[girlll]

DApZ.. Jaka stvar.. Komedii.. Na pr vcera iskacam so ucebnik Angliski od soba.. I majka mi mi vika zaso ti e ucebnikov? .. Go gleam i vikam: Neznam.. Onaka se gubime site na momenti

 

[Potato]

Ми се случило да заборавам лажичка за кафе, но не верувам дека ќе заборавам нешто поважно =))

 

[Necrophilia]

ехеее, мене по 30 пати дневно ми се случува да заборавам што правам или што треба да правам, зошто правам итн...

 

[burn84]

Од 19 до 60 год.:pos2: критично доба во животот.
Она со тргање по кафе а само кафе не си купил на мајками редовно и се дешава, ама тоа ќе влезеш у спална и си заборавил зошто

 

[PSYtisfaction]

Мене редовно ми се случува да го барам пенкалото, цела куќа да ја превртам, а пенкалото цело време кај мене во раце. Или облекувам патики во двор, го оставам ранецот до мене, завршувам со патиките и тргам накај школо без ранецот... И сфаќам дека го немам дури кога ќе стигнам.
Многу сум лост ин спејс и често ми се случуваат вакви „Хомерови моменти“.

 

[Vikuska]

мене често ми се случува да се јавам некаде а да не ми текнува кај сум се јавила ниту кого сум барала. и многу ми е смешен оној момент: " кој ви треба ?". и јас:" ааааммм.. амммм.. а да, ми треба....":pos2:

 

[Ѓорѓески]

Абе ништо страшно само што вчера наместо упаљачот јас чашата со кафето ја пикнав во фиока и како езултат на тоа се што беше внатре во фиоката отидна или во канта или на сушење:kesa:

 

[Emma]

Ми се случува ова, ама за среќа не многу често.
Пр., станувам сабајле, решавам да облечам плава маица, го соблекувам од себе тоа што во кое сум спиела, и после тоа пак го облекувам истото наместо маицата, без да забележам. Дури откако ќе се прошетам по дома, или пострашно, на улица... Ми кажуваат.
Или, си ги барам зелените шорцеви се` додека не полудам зашто точно знам кај сум ги оставила, и на крај поминувам пред огледалото и гледам дека се на мене.

Или на телефон кога барам некој, ако ѕвони подолго се заборавам, бројам колку тиииит ќе направи, па кога ќе ми одговраt треснувам глупост како Добро вечер, во два саат попладне.

Или, ќе тргнам негде, и на пол пат ќе застанам зашто не знам кај сум тргнала, ниту па зошто.

Или, ова баш вчера ми се случи... Одам да го прошетам кучето (за што ми треба поводникот, кој го заборавам внатре), излегувам во двор, си се галиме и мазиме некое време, и знам дека нешто ми фали, ама не знам што, па се враќам дома и ги поминувам сите могучи соби (иако ми стои во ходник, веднаш до влезната врата), отварам места кај што ни на крај памет не би ми текнало да барам во целиот ми живот, хистерично ги прашувам сите луѓе внатре КАДЕ Е?!, а не знам што барам, и кога конечно се симнувам, решена да барам низ двор, ете ти го кучето мое најмило со поводникот во уста, ме чека.

Свашта.:blink:

 

[кики]

Ми се случуваат вакви работи, може не многу често ама сепак...
Еве пред некој ден што ми се случи... Бев до продавница да си купам сладолед. Се враќам дома и ми дошле некои гости и јас заедно со сладоледот го ставив и новчаникот во замрнувач. Мислев сум го изгубила новчаникот, па иди пак во продавница, па барај низ дома...за на крај татко ми да ми најде во замрзнувач.
Или пак на телефон ми се случува да го утнам периодот од денот па наместо добар ден да речам добро вечер, или да свртам негде а да барам некоја сосем трета личност.

 

[Адриано]

да да влеваш во дуќан и си кажуеш во памет )Леб шекер млеко Леб шекер млеко( и после коа испаѓаш викаш леале Млеко забораив

 

[*angelce*]

Или, си ги барам зелените шорцеви се` додека не полудам зашто точно знам кај сум ги оставила, и на крај поминувам пред огледалото и гледам дека се на мене.

Глупост на телефон како Добро вечер, во два саат попладне.

Или, ќе тргнам негде, и на пол пат ќе застанам зашто не знам кај сум тргнала, ниту па зошто:blink:

лол истиве работи ми се случуваат ... а да ја заборавив највазната, одев за на школо и каснев ке ми заминеше автобусот, ја веке пред тоа 10 мин ги барав слушалките од телефонов а со папката в раце никаде не одам, барам цела соба ја превртив и се откажав пошо мораше да одам...кога го земам тикетот од в папка за да се качам в автобус и ги гледам слушалките тука први наличени...леле дури страв да те фати колку на моменти сум склеротична!

 

[Fantom]

Сум бил на школо без ташна.
Сум се вратил дома од школо без ташна.
Ја иам забораено ташната кај Девилиш во нет кафето.
Игравме шах со дедо ми, и се забораив шо праиме, си се свртев тв да глеам.
Отидов во кладилница по билтен, се вратив дома и видов дека таму го остадов билтенот.
Имам заборавано тикети во кладилница.
Еднаш ја згрешив куќата во која живеам, кај комшијава ѕвонав, па му барав шлајферица за да се извадам... И така.

 

[PSYtisfaction]

Исто еднаш ми се случи, влегувам во продавница, си купувам цигари, и излегувам пред продавницата да чекам една другарка. Доаѓа по 2 минути другаркава, и викам: чекај да си купам цигари, влегувам пак по цигари и по извесно време гледам ми фалат 50 денари. Отварам ташна- 2 кутии цигари. :jaj:
И милион пати ми се случило да намислам да идам на пример накај трговски, а по навика да се упатам кон Рамстор. И кога ќе сфатам дека не сум стигнала кај што планирав, иди го патот пак од почеток...

Еднаш сестра ми ја заборавив, требаше да ја соберам од Рекорд со такси, кога ќе и титнам требаше да излезе. Тргнувам јас, и титкам, му кажувам на таксистот да иде од кај Рекорд, поминувам од Рекорд и заборавам да му кажам да застане, си се возам до дома... Сестра ми чека ли чека, а немаше пари за да се врати сама. Кога стигнав дома укопчав дека сум ја заборавила...

Катастрофа... alek: