Anco
За солун ДА, ЗА срем НЕ
gurgovden.....vie deca ne nii znaete za sto tuka zboruvam-pisuvam.....gurgovden na golemo se proslavuvase vo Skopje na nekolku mesta eve za edno.
.
Убав пролетен ден. Сонцето од утрото најавуваше топол ден. Ние, тезгаџиите, со гајбите оранжади први ги окупиравме локациите на “Француски“, онаму каде што е сега американската Амбасада. Таму имаше ретка но богата со високи дрва шумичка, со зелени тревници и широки сенки под нив. Шеќерџиите ги врзуваа канапите врз импровизираната широка тезга каде ќе почнат да ги обесуваат разните форми на шеќерни колачи и бомбончиња, клакерџиите ги полнеа коритата со оранжади врз кои ставаа парчиња мраз од таблите утрово земени од Кланица и грижливо ги покриваа со јутани вреќи за да не им се растопи пред време, скараџиите го постилаа ќумурот во црните лимени комори а врз нив педантно редеа дрвца за потпала, големите казани на мајсторите за мекици преполни со зејтин веќе се загреваа над плинските бренери, а тестото во другиот мислиш тукушто ќе излезе од казанот. Стартот го најавуваа првите звуци на зурлите и тапаните, кои, како да им беа петел будилник, како сигнал дека се’ е подготвено за прослава на овој ден, и заедно со мирисот на зејтинот и ќумурот ги канеа првите посетители. И Шутка и Топаана се селеше под сенките на “Француски“. Се постилаа кебиња на тревниците, трештеа песни од транзисторите, децата трчаа од тезга на тезга, возрасните ги отвараа торбите и ги сервираа импровизираните трпези...
Чиниш секое купче од по дваесетина роднини и пријатели Роми, се натпреварува кој ќе
направи побогата трпеза. Чалум колку ти душа сака. Својствен само за нив. Виде ли комшо каква трпеза направив, а? А јагнето, го виде ли јагнето у тепсијана, абе, само да го гледаш да се најадеш, а тек да го пробаш. И така, веселбата траеше до доцна попладнето. Се играше, се пееше, се дружеше, целата весела долина се веселеше на “Француски“. Никој не се штедеше. Француските гробишта се’ уште се таму, ама сенките и ливадите, лево и десно од нив, ги нема. Сега не знам каде се собираат највеселите скопјани за да го прослават нивниот празник. А не знам ни зошто токму овој ден Ромите го одбрале за нивни празник. Всушност, што е тоа битно? Битно е сонцето сабајле да најави уште еден убав пролетен ден, затоа што утре е Ѓурѓовден..
.Eden moj prijatel, Rom, mi kaža deka Gjurgjovden go slavat bidejki počnuva toploto vreme koe na nomadite mnogu im značelo, togaš gi spremale svoite zapregi i trgnuvale na pat, od grad do grad od selo do selo, što poubavo da go pominat letoto i da prisoberat nešto za dolgata zima koja ja pominuvale na edno mesto
.....
Честит празник и вечно име...
.
Убав пролетен ден. Сонцето од утрото најавуваше топол ден. Ние, тезгаџиите, со гајбите оранжади први ги окупиравме локациите на “Француски“, онаму каде што е сега американската Амбасада. Таму имаше ретка но богата со високи дрва шумичка, со зелени тревници и широки сенки под нив. Шеќерџиите ги врзуваа канапите врз импровизираната широка тезга каде ќе почнат да ги обесуваат разните форми на шеќерни колачи и бомбончиња, клакерџиите ги полнеа коритата со оранжади врз кои ставаа парчиња мраз од таблите утрово земени од Кланица и грижливо ги покриваа со јутани вреќи за да не им се растопи пред време, скараџиите го постилаа ќумурот во црните лимени комори а врз нив педантно редеа дрвца за потпала, големите казани на мајсторите за мекици преполни со зејтин веќе се загреваа над плинските бренери, а тестото во другиот мислиш тукушто ќе излезе од казанот. Стартот го најавуваа првите звуци на зурлите и тапаните, кои, како да им беа петел будилник, како сигнал дека се’ е подготвено за прослава на овој ден, и заедно со мирисот на зејтинот и ќумурот ги канеа првите посетители. И Шутка и Топаана се селеше под сенките на “Француски“. Се постилаа кебиња на тревниците, трештеа песни од транзисторите, децата трчаа од тезга на тезга, возрасните ги отвараа торбите и ги сервираа импровизираните трпези...
Чиниш секое купче од по дваесетина роднини и пријатели Роми, се натпреварува кој ќе
направи побогата трпеза. Чалум колку ти душа сака. Својствен само за нив. Виде ли комшо каква трпеза направив, а? А јагнето, го виде ли јагнето у тепсијана, абе, само да го гледаш да се најадеш, а тек да го пробаш. И така, веселбата траеше до доцна попладнето. Се играше, се пееше, се дружеше, целата весела долина се веселеше на “Француски“. Никој не се штедеше. Француските гробишта се’ уште се таму, ама сенките и ливадите, лево и десно од нив, ги нема. Сега не знам каде се собираат највеселите скопјани за да го прослават нивниот празник. А не знам ни зошто токму овој ден Ромите го одбрале за нивни празник. Всушност, што е тоа битно? Битно е сонцето сабајле да најави уште еден убав пролетен ден, затоа што утре е Ѓурѓовден..
.Eden moj prijatel, Rom, mi kaža deka Gjurgjovden go slavat bidejki počnuva toploto vreme koe na nomadite mnogu im značelo, togaš gi spremale svoite zapregi i trgnuvale na pat, od grad do grad od selo do selo, što poubavo da go pominat letoto i da prisoberat nešto za dolgata zima koja ja pominuvale na edno mesto
.....
Честит празник и вечно име...
Последно уредено:
