Човештвото има уште 200 години за да смисли начин како да ја напушти Земјата

H

Hombre

Гостин
:) Вселенофобија :)...можеби...но нема зашто да не се диксутира на оваа тема. Сепак гледано временски од аспект на вселената човекот постои многу картко можеби и затоа не ни изгледаат сериозни ваквите закани. Како и да е мал дел од парите за коорпоративни војни да одеше во вселенски истражувања ке бевме отидени многу понапред од каде што сме сега.
Луѓето вложуват пари во оние дејности кои што носат профит.
Истражувањето на Вселената сеуште не е,
а и долго време нема да биде профитабила дејност,за жал.
 

Human

Explorer
Член од
10 октомври 2009
Мислења
12.473
Поени од реакции
5.171
Луѓето вложуват пари во оние дејности кои што носат профит.
Истражувањето на Вселената сеуште не е,
а и долго време нема да биде профитабила дејност,за жал.
Не би се согласил со ова.
Како прво, секое истражување е непрофитабилно, но последиците од тоа истражување можат да бидат бесценети. Нови ресурси, живеалишта...
Денес се вложува премалку за истражување на вселената, иако на некои буџетите на вселенските агенции им изгледаат огромни, но не е така кога ќе ги споредиш со некои други буџети...

За профитот... еве да ги земеме сателитите.... без нив денес незамислив е животот... и на тој начин што се штедат милијарди долари во поставување на некои други комукациони уреди.... како штп се подводни кабли...
Вселенскиот туризам... гранка која само што започнува да се развива, а веќе се вложуваат милијарди...
Потоа телескопите во вселената... кои даваат огромен придонес за се она што не опкружува...
Потоа да не зборувам за армиите... итн итн.
 
H

Hombre

Гостин
Нови ресурси,живеалишта во Вселената...Те молам посочи ми барем еден сериозен активен проект како што беше на пример проектот Дедал,низа идејни проекти за вселенски колонии во орбитата на нашата планета,трудови кои научната јавност во седумдесетите години ги оцени како реални и истите беа наградувани.
Очекувањата беа почетокот на новиот милениум да биде одбележан со реализација на тие иницијативи.
За жал денес дури и не се говори за такви работи.

Daedal_vs-kolonii.jpg

Комуникациските сателити и сателитите за набљудување на нашата планета се исклучиво свртени кон профитабилните бизниси на Земјата и според мене немаат врска со истражувањето на Вселената.
Вселенски туризам...Ќе видиме што ќе испадне од тој проект претставен од макети
а веќе се продаваат и купуваат карти,се надевам дека ќе произлезе нешто од тоа бидејќи
паралелно вселенските истражувања и вселенскиот туризам би можеле заеднички да се унапредат.

Сепак патувањето во орбитата е многу скапа екскурзија,тешко дека ќе може да се намалат трошоците земајќи ги во предвид потебните ресурси.
Можеби со поинаков технолошки пристап доколку е тоа возможно би се оствариле нашите сништа.

nufo1.jpg
 

Attachments

Член од
25 јуни 2007
Мислења
2.307
Поени од реакции
1.134
За да се намалат трошоците за качување на товар до орбитатата а и со тоа полесно да биде склопување на евентуални вселенски бродови еве еден можен проект http://en.wikipedia.org/wiki/Space_elevator

Инаку во однос на сателитите, точно дека се за профити за одредени компании но тие сателити немше да постојат а и немаше да бидат горе доколку немало вселенски истражувања. Така со евентуална промена на вселенскиот погон од хемиски на некој друг поефтин и подолготраен ресурсите во Вселената ќе станат поинтересни и подостапни. Како и да е, потребни се само повеќе пари кои би се дале за истражуавња и реализација на веќе постоечки проекти.

Проектот Дедал, постариот проект Орион можеби и ќе добиеле шанса доколку повеќе пари биле на располагање.
 

tomsaso

Пемпере
Член од
10 септември 2005
Мислења
1.387
Поени од реакции
339
Не би се согласил со ова.
Како прво, секое истражување е непрофитабилно, но последиците од тоа истражување можат да бидат бесценети. Нови ресурси, живеалишта...
Денес се вложува премалку за истражување на вселената, иако на некои буџетите на вселенските агенции им изгледаат огромни, но не е така кога ќе ги споредиш со некои други буџети...

За профитот... еве да ги земеме сателитите.... без нив денес незамислив е животот... и на тој начин што се штедат милијарди долари во поставување на некои други комукациони уреди.... како штп се подводни кабли...
Вселенскиот туризам... гранка која само што започнува да се развива, а веќе се вложуваат милијарди...
Потоа телескопите во вселената... кои даваат огромен придонес за се она што не опкружува...
Потоа да не зборувам за армиите... итн итн.
Hombre е во право.
1. Човекот секогаш оди на варијанта да прави груба екстраполација на минатото во иднинината.
2. До сега не се откријани профитни можности во вселената, барем не во денешните лимити на технологијата. Да се работи на напреднување на технологијата само за да се прошири проучувањето на нешто кое што можеби е а можеби не е профитно не делува баш убедливо во менаџерските кругови.
3. Моментот кога ќе се отрикјат профитни можности можеме да очекуваме вистински корпоративен бум и балон на инвестиции во вселенски истражувања.
4. Постои некоја општа перцепција кај многу лаици дека таму надвор од нашиот систем има само ладен мрак и по некое небеско тело. Дека таму нема нешто за нас значајно. Едно е сигурно, поголемиот дел од материјата на овај универзум е таму некаде ... Се додека не се свати минорноста на земјата во однос на универзумот ништо не прајме..


Баш ќе биде интересно да дојде на власт уште еден Реган. Суплај-сајд економикс, реганомикс и Војна на Ѕвездите. Сепак требаат луѓе - посебно амерички претцедатели што веруваат дека има што да бареме низ вселената.
Кога викам вселената мислам можности надвор од орбитата на земјата, значи сателитите не се спаѓаат баш во вселенски истражувања пошто служат и се поврзани со земјата.

Да не пишам нов пост ќе прикажам за можности за патување низ вселената:

Покрај засега апстрактното и невзможното совладување на времето и просторот на википедија имам читано и за атомско решение на проблемот со интерстеларно патување. Атомското решение не е суперлуминално -надсветлостна брзина - ама е блиску до светлосна брзина. Имено се разботи за пропулзија на нуклеарни бомби. На одреден времнски интервал се изфрла нуклеарна бомба и се експлордира, на опашката од бродот има амортизер кој го апсорбира ударот и му дава забрзување на бродот. Се работи за доста екомичен дизајн од аспект на $/забрзување/килограм. Дури и цели градови со милиони тони можат да се возад на ваков атомски брод. Проблемот е напуштањето на орбитата и нуклеарките што треба да се спукаат на земјата за да се исфрли таа маса надвор од гравитанционото поле. Можеби ако успее проектот за вселенски лифт и го качат бродот по модули во вселената па така да се избегене радијацајата од нуклеарките кои што ќе ги пукаат надвор од секаква опасност за земјата. Мислам дека најблиската ѕвезда ќе биде одалечена 10тина години што не е така страшно со оглед на релативитетот итн.
 
Член од
28 март 2006
Мислења
17.892
Поени од реакции
12.428
Ако Стивен вика така вистина е.
Ако тој каже целофанот се јаде врз основа на тие и тие константи согласно рефлексија од последиците од таа и таа теорија, а врз основа на состојбите во кои привремено се наоѓаат...дали целофанот се јаде?
Очигледно си играат мајтап со овие теории, па нека е и Хокинг, и тој е само човек на крајот. Миљон теории, ниедна непотврдена, една со друга си конкурираат....но тоа им е работа.
 

Human

Explorer
Член од
10 октомври 2009
Мислења
12.473
Поени од реакции
5.171
Нови ресурси,живеалишта во Вселената...Те молам посочи ми барем еден сериозен активен проект како што беше на пример проектот Дедал,низа идејни проекти за вселенски колонии во орбитата на нашата планета,трудови кои научната јавност во седумдесетите години ги оцени како реални и истите беа наградувани.
Очекувањата беа почетокот на новиот милениум да биде одбележан со реализација на тие иницијативи.
За жал денес дури и не се говори за такви работи.

Прегледај го приврзокот 34704

Комуникациските сателити и сателитите за набљудување на нашата планета се исклучиво свртени кон профитабилните бизниси на Земјата и според мене немаат врска со истражувањето на Вселената.
Вселенски туризам...Ќе видиме што ќе испадне од тој проект претставен од макети
а веќе се продаваат и купуваат карти,се надевам дека ќе произлезе нешто од тоа бидејќи
паралелно вселенските истражувања и вселенскиот туризам би можеле заеднички да се унапредат.

Сепак патувањето во орбитата е многу скапа екскурзија,тешко дека ќе може да се намалат трошоците земајќи ги во предвид потебните ресурси.
Можеби со поинаков технолошки пристап доколку е тоа возможно би се оствариле нашите сништа.

Прегледај го приврзокот 34705
Сето она што беше замисла во седумдесеттите денес можеше да биде реалност, или барем дел од тоа.
Што беше проблемот? -Финансиите.
Седумдесеттите беше вселенската трка, во која се вложуваа огромни ресурси и на двете страни.
Само за споредба... буџетот на НАСА за време на Аполо мисиите беше 150 милијарди долари, а денес е 17 милијарди. Разликата е огромна и сосем нормални би биле тие предвидувања ако буџетот останел ист. За жал, ништо од тоа.

Комуникациските сателити, да најголем дел се финансирани од приватни компании, но со самото тоа, процент од сумата што ја плаќаат за нивно лансирање оди во истражување и развивање на нови ракети и вселенски возила.
Да не напоменувам и милијардите заштедени доколку се користат други комуникациски системи. Едно огромно олеснување на тоа поле.

Вселенскиот туризам веќе постои неколку години и тоа само за најбогатите, засега. Едно празно место на Сојуз чини 20 милиони долари. 10+ дневен престој на МВС.
А она што е добро е фактот дека се повеќе и повеќе приватните компании вложуваат во таа гранка и општо, за истражување. Веќе има најави од неколку компании во наредните 2-3 години вселенскиот туризам да стане секојдневие.... некои од цените да бидат и околу 20 000 долари за суборбитално лансирање до 2015.

Трошоците за патувањето во орбитата драстично ќе се намалат кога ќе се усовршат scramjet моторите. Тогаш и Месечината ќе биде и тоа како достапна.
Нема да има испуштање делови од леталото, драстично помалку ќе се троши гориво.... сето тоа ќе ги направи вселенските летови доста ефтини.

--- надополнето ---

Hombre е во право.
1. Човекот секогаш оди на варијанта да прави груба екстраполација на минатото во иднинината.
2. До сега не се откријани профитни можности во вселената, барем не во денешните лимити на технологијата. Да се работи на напреднување на технологијата само за да се прошири проучувањето на нешто кое што можеби е а можеби не е профитно не делува баш убедливо во менаџерските кругови.
3. Моментот кога ќе се отрикјат профитни можности можеме да очекуваме вистински корпоративен бум и балон на инвестиции во вселенски истражувања.
4. Постои некоја општа перцепција кај многу лаици дека таму надвор од нашиот систем има само ладен мрак и по некое небеско тело. Дека таму нема нешто за нас значајно. Едно е сигурно, поголемиот дел од материјата на овај универзум е таму некаде ... Се додека не се свати минорноста на земјата во однос на универзумот ништо не прајме..


Баш ќе биде интересно да дојде на власт уште еден Реган. Суплај-сајд економикс, реганомикс и Војна на Ѕвездите. Сепак требаат луѓе - посебно амерички претцедатели што веруваат дека има што да бареме низ вселената.
Кога викам вселената мислам можности надвор од орбитата на земјата, значи сателитите не се спаѓаат баш во вселенски истражувања пошто служат и се поврзани со земјата.

Да не пишам нов пост ќе прикажам за можности за патување низ вселената:

Покрај засега апстрактното и невзможното совладување на времето и просторот на википедија имам читано и за атомско решение на проблемот со интерстеларно патување. Атомското решение не е суперлуминално -надсветлостна брзина - ама е блиску до светлосна брзина. Имено се разботи за пропулзија на нуклеарни бомби. На одреден времнски интервал се изфрла нуклеарна бомба и се експлордира, на опашката од бродот има амортизер кој го апсорбира ударот и му дава забрзување на бродот. Се работи за доста екомичен дизајн од аспект на $/забрзување/килограм. Дури и цели градови со милиони тони можат да се возад на ваков атомски брод. Проблемот е напуштањето на орбитата и нуклеарките што треба да се спукаат на земјата за да се исфрли таа маса надвор од гравитанционото поле. Можеби ако успее проектот за вселенски лифт и го качат бродот по модули во вселената па така да се избегене радијацајата од нуклеарките кои што ќе ги пукаат надвор од секаква опасност за земјата. Мислам дека најблиската ѕвезда ќе биде одалечена 10тина години што не е така страшно со оглед на релативитетот итн.
Како што реков погоре, главниот проблем се финансиите.
Додека за некои глупости се издвојуваат огромни пари, за истражувањето на вселената не е така.
Можеби истражувањата се скапи, но потенцијалното враќање на инвестицијата е непроценливо.

Сепак, блиску сме до усовршување и употреба на ладна фузија, а тоа сигурно ќе резултира со градење на вселенски брод на таков погон во наредните декади.
Начинот кој што го спомна со нуклеарните експлозии е добар, но патувањето со таков погон до најблиската ѕвезда би траел најмалку 20-25 години. Дури и со брзина на светлината тоа би траело 4 години одење и 4 години враќање што се 8 години, а тоа е долго време...
Решението е во искривување на просторот околу вселенскиот брод и на тој начин достигнување натсветлосни брзини во однос на околниот простор. Тука пред се е битен развојот на физиката, а според она што може да се види денес.... и не сме така далеку од тоа...
 
Член од
25 јуни 2007
Мислења
2.307
Поени од реакции
1.134
Покрај засега апстрактното и невзможното совладување на времето и просторот на википедија имам читано и за атомско решение на проблемот со интерстеларно патување. Атомското решение не е суперлуминално -надсветлостна брзина - ама е блиску до светлосна брзина. Имено се разботи за пропулзија на нуклеарни бомби. На одреден времнски интервал се изфрла нуклеарна бомба и се експлордира, на опашката од бродот има амортизер кој го апсорбира ударот и му дава забрзување на бродот. Се работи за доста екомичен дизајн од аспект на $/забрзување/килограм. Дури и цели градови со милиони тони можат да се возад на ваков атомски брод. Проблемот е напуштањето на орбитата и нуклеарките што треба да се спукаат на земјата за да се исфрли таа маса надвор од гравитанционото поле. Можеби ако успее проектот за вселенски лифт и го качат бродот по модули во вселената па така да се избегене радијацајата од нуклеарките кои што ќе ги пукаат надвор од секаква опасност за земјата. Мислам дека најблиската ѕвезда ќе биде одалечена 10тина години што не е така страшно со оглед на релативитетот итн.
И двата проекти ги споманв погоре во постовите...тоа со нуклеарките ти е прокетот Орион ако не се лажам, а исто така го спомнав и вселеснкиот лифт. Инаку за напредок не ни треба нов Реган, туку најверојатно ни треба нова студена војна и нова вселенска трка помеќу две нации или два блока. Тоа беше главниот двигател за во рок од 30 - 40 години да се постигне толку многу во врска со вселенските истражувања. Дури и ден денес во НАСА ги барале скиците од времето на проектот Аполо за наредните проекти. Колку и да звучи неверојатно сите проекти и скици од тоа време не можат да се најдат поради хаотичноста и брзината со која проектите се развивале. Исто така и поради тоа што многу од проектите биле и доделени на помошни компании.
 
Член од
9 ноември 2007
Мислења
9.327
Поени од реакции
1.334
И двата проекти ги споманв погоре во постовите...тоа со нуклеарките ти е прокетот Орион ако не се лажам, а исто така го спомнав и вселеснкиот лифт. Инаку за напредок не ни треба нов Реган, туку најверојатно ни треба нова студена војна и нова вселенска трка помеќу две нации или два блока. Тоа беше главниот двигател за во рок од 30 - 40 години да се постигне толку многу во врска со вселенските истражувања. Дури и ден денес во НАСА ги барале скиците од времето на проектот Аполо за наредните проекти. Колку и да звучи неверојатно сите проекти и скици од тоа време не можат да се најдат поради хаотичноста и брзината со која проектите се развивале. Исто така и поради тоа што многу од проектите биле и доделени на помошни компании.
Во скоро време нема да ја има....

Истражувањето на вселената не е запрено, тоа продолжува со несмален тек, но во последните години на друг начин..со посматрање..и анализирање на добиените податоци... испраќање на сонди без екипаж до најблиските планети и престој на луѓе во орбиталните станици каде се испитуваат многу работи потребни за долготраен престој на луѓе во вселената..

истражувања од типот на Star Trek....заборавете, денес лансирањето на луѓе и материјал во вселената не е ништо поразлично од испалувањето на топовско зрно....уствари тоа е тоа.....со технологијата која денес ни е на располагање не може да се направи ништо повеќе од тоа што е направено во седумсететите години од минатиот век така да што требало да се види видено е и секој понатамошен трошок за испалување на луге во вселената по некакви си камења од месечината е бадијала....

..значи сега засега ништо од патувањето на луѓе и до најблиските планети за подалеку и да не прајме муабет..се додека не се конструираат и стават во употреба поисплатливи погони...
 
Член од
24 ноември 2009
Мислења
4.959
Поени од реакции
4.882
StarTrekEnterprise1701A_freedesktopwallpaper_p.jpg
Е да бе заборавете не те примам на брод кога ке се селиме
 
H

Hombre

Гостин
Носење товар во орбитата на нашата планета по ниска цена
е најзначаен предуслов за брзо истражување на Вселената.
Вселенските летала на конвенционални горива прво не се во можност
да носат поголеми количества на товар,второ потребно е долго време
за нивна подготовка што дополнително влијае на цената и временскиот период
за реализација на еден проект.
Единствена разработена технологија која би можела да се вклопи и да ги унапреди
денешните конвенционални горива како погон на вселенските леталата е нуклеарното гориво.За жал нуклеарното гориво е премногу опасно не само поради веројатноста од
штетни зрачења врз товарот и патниците во леталата туку би бил потенцијално
опасен радиоактивен вселенски отдпад кој би можел да му наштети на животот на
планетата Земја.

Некои на форумов го споменаа "Вселенскиот елеватор" као решение за транспорт на товар во орбитата.Кога пред неколку години за прв пат слушнав за овој идеен проект
на мисла ми дојде приказната за посеаните три зрна грав кои што за кусо време
брзо нараснале дури до небото и луѓето почнале да се качуваат по нивните лози
и стигнале во друг свет со кој што владеат титани.:pos:
Кога го разгледав проектот на кој начин би бил изведен песимизмот во врска со
со оваа идеја кај мене воопшто не се намали.Не двесте години дури ни илјада и двесте
години да поминат човечтвото нема да го види ова чудо.
Сепак сметам дека идејата теоретски е издржлива.

Според мене истражувањата би требале да се насочат кон кон воспоставување врска помеѓу електромагнетизамот и гравитацијата,истражувања кои своевремено ги правел Тесла(знаеме кој бил Тесла...).
Тие проекти не успеал да ги реализира поради тоа што инвеститорите
забележале дека тој се стреми кон слободна ондосно бесплатна енергија за човечството
и не само што престанале да ивестираат туку почнале да ги саботираат неговите проекти.

Желбата за монопол на енергенсите и технологиите кои се развиени во тој правец
на оделни групи на моќници го кочат технолошкиот напредок.
Поинаков технолошки пристап кон енергенсите во природата би им ја одзел моќта и би ги фрлил во банкрот.

Пирамидите се живи сведоштва дека во далечното минато луѓето умееле да
ја користат енергијата на поинаков начин а тоа е веќе
друга тема што се расправа на Кајгана форум.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom