Подгрупите како појава, и со својот начин на делување, треба да ја олеснат работава на лидерите на групата, а воедно со меѓусебниот натпревар и докажување, подгрупите треба да донесат повеќе акции , во секое поле на Ултрас субкултурата,а со тоа да го издигнат и квалитетот на својата матична група.Но за жал во Македонија истите подгрупи носат спротивен ефект.Нормално е тоа у Македонија се да биде контра, па така е и ова со подгрупите, иако не би требало тоа да е така.Најголемиот проблем на сите мак-групи , е менталитетот, т.е. не едуцираноста на членовите кои ја сочинува подгрупата, а кога си дел од подгрупа ти треба да си максимално едуциран.Тука самиот проблем е кај групите, кои не работат на едуцирање на дечките што идат на утакмици на трибина, и кои подоцна основаат подгрупа.
Во Македонија основен принцип да основиш подгрупа е да имаш маса, а не да имаш едуцирана екипа, која има јасна визија и цел, каде ќе оди подгрупата, а со тоа каде ќе е целта да ја движат и самата група.Па потоа следува јадење гурабии, и распагање на групата.За да не дојде до вакви работи како што реков, групата треба макисмално да работи на едукација на членовите, со самото зачленување треба да се даде кодексот на групата, кој секој член мора да го знае на памет, низ натпреварите да се изработуват едукативни текстови, кои ќе се делат на на новите членови, кои треба да ги прочитат и нормално да ги применуват.За да дојдаш до основање на подгрупата, мора да имаш група ,а кај нас нема групи а се основат подгрупи, кои поголемиот дел од нив дали стигнуват до 2 години постоење.
А да бидеш член на некоја подгрупа, треба да е чест и привилегија.Подгрупата те дефинира тебе како навивач, и тоа кој стил на навивање тебе тие најблизиок, треба да поминеш низа на докажувања за да стигнеш до самата подгрупа.Како што имат браќата Кумани графит: Ултрас не е за свагока, тој е начин на живот а не забава.