- Член од
- 25 декември 2008
- Мислења
- 1.877
- Поени од реакции
- 1.089
Се освестуваме за проблемот со електронскиот отпад
Меѓу проблемите што се утврдени се слабите капацитети на невладините организации за управување со овој отпад, ниската свест кај граѓаните за опасностите од него, недостигот на статистички податоци за неговите количества и немањето мрежни структури насочени кон справувањето со проблеми од оваа област
Електронскиот отпад, кој се состои од расипани и дотраени уреди, како компјутери, телевизори, печатачи, видео и дивиди-плеери, музички системи, играчки конзоли и многу други слични апарати ќе биде сé помала закана за нашата земја и за регионот. Неправилното постапување со овие предмети е опасно за здравјето на луѓето и за нивната околина, бидејќи во нив има отровни материи што се ослободуваат и се шират низ почвата и низ подземните води, а и во воздухот преку чадот од депониите. Електронскиот отпад во земјава сé уште се третира како и секоја друга отпадна материја, се фрла во ѓубриштата, а голем број граѓани и фирми чуваат стари уреди во подруми или во складишта.
Но оваа состојба почна полека да се подобрува, прво во законодавството. По кампањата што ја предводеше организацијата „4х4х4 балкански мостови“, Собранието неодамна му даде поддршка на Законот за управување со батерии и со акумулатори и го проследи во понатамошна процедура. Пратениците заклучија дека одредбите во него, освен што се во согласност со европското законодавство, ќе овозможат да се сведат на најниско ниво опасностите од загадувањето со овие средства. За законот гласаше и опозицијата, иако таа имаше забелешка дека Македонија нема доволно капацитети за да го спроведе, односно регуларна депонија за такви материи. Сепак, од Министерството за животна средина одговорија дека таа состојба се подобрува, бидејќи во тек е постапката за регионална депонија, а веќе има и фабрика за акумулатори која врши откуп на стари уреди.
Решавањето на проблемот нема да застане само на батериите. Со проектот „Балканска мрежа за застапување при управување со електронски отпад“ треба да се уреди законодавството на начин што ќе ги опфати сите апарати и предмети што спаѓаат во таа категорија. Проектот се спроведува во Македонија, Србија, Хрватска и во Бугарија, а кај нас го координира фондацијата „Метаморфозис“. Тој почна минатата година, а ќе заврши в година. Меѓу проблемите што се утврдени се слабите капацитети на невладините организации за управување со овој отпад, ниската свест кај граѓаните за опасностите од него, недостигот на статистички податоци за неговите количества и немањето мрежни структури насочени кон справувањето со проблеми од оваа област.
Досега е создадена регионалната мрежа на организации што го спроведуваат проектот и кои работат локално. Сега тие прават истражувања за да се анализира тековната состојба во секоја земја, како и законските рамки во нив.
Проектот со своите активности планира да ги постигне следниве резултати: да ги зголеми соработката и размената на добрите практики за раководење со електронскиот отпад помеѓу сите релевантните страни, да ја подобри јавната свест за правилното раководење со електронскиот отпад, да се зголемат капацитетите на граѓанските организации за лобирање и застапување на правилно раководење со електронскиот отпад, темите поврзани со електронскиот отпад да се почесто застапени во медиумите и бројот на уреди кои се сé уште функционални, а завршиле во отпад да се намали.
http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=9610959199&id=101&prilog=0&setIzdanie=22077
Читајки го текстов ми падна на памет дека имам дома прилично доста ваков отпад
Па да сподели некој свое искуство со проблемов. Кај може да се продаде, цена на ваквиот отпад, дали и батериите се откупуваат. Знам дека ваков отпад, има во Струмица(мислам таму беше), но дали има и по другите градови, лично ме интересира за Скопје. Дали доаѓаат од дома да го подигнат, или мора да си го однесеме самите.
Меѓу проблемите што се утврдени се слабите капацитети на невладините организации за управување со овој отпад, ниската свест кај граѓаните за опасностите од него, недостигот на статистички податоци за неговите количества и немањето мрежни структури насочени кон справувањето со проблеми од оваа област
Електронскиот отпад, кој се состои од расипани и дотраени уреди, како компјутери, телевизори, печатачи, видео и дивиди-плеери, музички системи, играчки конзоли и многу други слични апарати ќе биде сé помала закана за нашата земја и за регионот. Неправилното постапување со овие предмети е опасно за здравјето на луѓето и за нивната околина, бидејќи во нив има отровни материи што се ослободуваат и се шират низ почвата и низ подземните води, а и во воздухот преку чадот од депониите. Електронскиот отпад во земјава сé уште се третира како и секоја друга отпадна материја, се фрла во ѓубриштата, а голем број граѓани и фирми чуваат стари уреди во подруми или во складишта.
Но оваа состојба почна полека да се подобрува, прво во законодавството. По кампањата што ја предводеше организацијата „4х4х4 балкански мостови“, Собранието неодамна му даде поддршка на Законот за управување со батерии и со акумулатори и го проследи во понатамошна процедура. Пратениците заклучија дека одредбите во него, освен што се во согласност со европското законодавство, ќе овозможат да се сведат на најниско ниво опасностите од загадувањето со овие средства. За законот гласаше и опозицијата, иако таа имаше забелешка дека Македонија нема доволно капацитети за да го спроведе, односно регуларна депонија за такви материи. Сепак, од Министерството за животна средина одговорија дека таа состојба се подобрува, бидејќи во тек е постапката за регионална депонија, а веќе има и фабрика за акумулатори која врши откуп на стари уреди.
Решавањето на проблемот нема да застане само на батериите. Со проектот „Балканска мрежа за застапување при управување со електронски отпад“ треба да се уреди законодавството на начин што ќе ги опфати сите апарати и предмети што спаѓаат во таа категорија. Проектот се спроведува во Македонија, Србија, Хрватска и во Бугарија, а кај нас го координира фондацијата „Метаморфозис“. Тој почна минатата година, а ќе заврши в година. Меѓу проблемите што се утврдени се слабите капацитети на невладините организации за управување со овој отпад, ниската свест кај граѓаните за опасностите од него, недостигот на статистички податоци за неговите количества и немањето мрежни структури насочени кон справувањето со проблеми од оваа област.
Досега е создадена регионалната мрежа на организации што го спроведуваат проектот и кои работат локално. Сега тие прават истражувања за да се анализира тековната состојба во секоја земја, како и законските рамки во нив.
Проектот со своите активности планира да ги постигне следниве резултати: да ги зголеми соработката и размената на добрите практики за раководење со електронскиот отпад помеѓу сите релевантните страни, да ја подобри јавната свест за правилното раководење со електронскиот отпад, да се зголемат капацитетите на граѓанските организации за лобирање и застапување на правилно раководење со електронскиот отпад, темите поврзани со електронскиот отпад да се почесто застапени во медиумите и бројот на уреди кои се сé уште функционални, а завршиле во отпад да се намали.
http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=9610959199&id=101&prilog=0&setIzdanie=22077
Читајки го текстов ми падна на памет дека имам дома прилично доста ваков отпад
Па да сподели некој свое искуство со проблемов. Кај може да се продаде, цена на ваквиот отпад, дали и батериите се откупуваат. Знам дека ваков отпад, има во Струмица(мислам таму беше), но дали има и по другите градови, лично ме интересира за Скопје. Дали доаѓаат од дома да го подигнат, или мора да си го однесеме самите.
