host_kb
manjak
- Член од
- 4 мај 2010
- Мислења
- 35
- Поени од реакции
- 8
Одамна неам напишано нешто на форумов. Еве еден текст инспириран од една песна :
МАСКИ
Kога ке се сетам на "SARADA" песната на Марчело, сваќам дека и во нашата Македонија е многу слично. Цела држава ни ја водат глумци, луѓе кои зборуваат едно а праат друго. Македонски парламент еднакво на Македонски драмски театар. Секоја установа било државна или приватна се повеќе ми личи на театар. Секој поединец дволичен, па дури и троличен, всушност кога добро ке размислиш, сите сме такви кој повеќе кој помалце. Ни комшијата кој живее на десет метри од мене не сум сигурен што е како е,( всушност не зборам со него. Ретко кој зборува со својот комшија, тоа кажува всушност кажува каков народ сме, но за тоа друг пат ) Мојот другар за кој мислев дека знам се, не испадна така, сега мислам дека не знам ништо. Цел свет ти е еден театар ние сме глумци, искрено кој е секогаш искрен? Никој. Ако искреноста е мoст помеѓу два брега на кои има две особи, тие особи одамна комуницираат довикувајќи се од еден до друг крај. Не знам зошто но кога зборувам или пишувам на оваа тема имам толку мисли, а неможам да ги ставам во реченица, едноставно некогаш неможеш да ги објасниш луѓето. Луѓето, хм , како звучи? Глумците, да така е пореално. Секој сака да биде некој друг, некој трет, незадоволен со своето јас. Кое го нема, нормално. Пробувајќи да биде некој друг, не изградил свое јас. Па барем неколку такви случаи знам, секоја чест на исклучоците( кои се ретки ). Се надевам дека ако некој се пронајде во текстов ке проба да се смени, кој нема да се пронајде најверојатно носи маска без да знае, или е еден од оние кои се ретки. Поздрав вашиот HOST.
МАСКИ
Kога ке се сетам на "SARADA" песната на Марчело, сваќам дека и во нашата Македонија е многу слично. Цела држава ни ја водат глумци, луѓе кои зборуваат едно а праат друго. Македонски парламент еднакво на Македонски драмски театар. Секоја установа било државна или приватна се повеќе ми личи на театар. Секој поединец дволичен, па дури и троличен, всушност кога добро ке размислиш, сите сме такви кој повеќе кој помалце. Ни комшијата кој живее на десет метри од мене не сум сигурен што е како е,( всушност не зборам со него. Ретко кој зборува со својот комшија, тоа кажува всушност кажува каков народ сме, но за тоа друг пат ) Мојот другар за кој мислев дека знам се, не испадна така, сега мислам дека не знам ништо. Цел свет ти е еден театар ние сме глумци, искрено кој е секогаш искрен? Никој. Ако искреноста е мoст помеѓу два брега на кои има две особи, тие особи одамна комуницираат довикувајќи се од еден до друг крај. Не знам зошто но кога зборувам или пишувам на оваа тема имам толку мисли, а неможам да ги ставам во реченица, едноставно некогаш неможеш да ги објасниш луѓето. Луѓето, хм , како звучи? Глумците, да така е пореално. Секој сака да биде некој друг, некој трет, незадоволен со своето јас. Кое го нема, нормално. Пробувајќи да биде некој друг, не изградил свое јас. Па барем неколку такви случаи знам, секоја чест на исклучоците( кои се ретки ). Се надевам дека ако некој се пронајде во текстов ке проба да се смени, кој нема да се пронајде најверојатно носи маска без да знае, или е еден од оние кои се ретки. Поздрав вашиот HOST.