Ме немало некој ден на форумот и дежурните бларчета се разгракале на темата мислејќи дека ќе ми одговорат, без да прочитам и да вратам
Епа да почнеме од почеток...
Рускиот цар е и бугарски, поради причина дека и до днес во земите на бившата царска Русиja живеат бугари. Тоа изобшто не е ново,нито страно. Нема врзка религиjaва ,кога станува збор за етноса. Има бугари православни, има бугари католици и ако са помалко. Петар Богдан е преди Паисиj и нема како да избегаш от тоа, човек што се смета за бугарин отново.
Прост факт дека не можеш да правиш директна смена на терминот бугари и словени е фактот дека Бугарската екзархиja е црква на етноса и поголем доказ от тоа што заради този етнофилетизам, Вселенската патриаршиja става схизма. Поголем доказ от тоа, здраве му кажи.
Нема што да се обеснува кога црно на бело пише. Во историjата има документи - има историja. Нема документи-нема истоирja. Се друго е проба да се манипулира.
„Прво па машко“ ... EPIC FAIL
Се обидуваш да го објасниш мислењето на Балан, а тој многу добро објаснил зошто за Бугарите и рускиот цар бил бугарски. Точно дека не по народност, ама не и како што лупетараш ти дека бил бугарски, затоа што бугари живееле тогаш во Русија.
Ова како Милошевиќ кога интерпретираше дека „кај што има дури еден Србин, и таму е Србија“.
Еве прочитај накратко уште еднаш...
Пошто не ти стана јасно, ќе те навратам наназад на еден многу цитиран од ваша страна автор Стефан Верковиќ. Се имате истепано да се перчите како тоа напишал „народни песни на македонските Бугари“, а никако да се осмелите да го цитирате неговото објаснување за таквиот наслов и за самоидентификацијата кај голем број од населението како Бугари. Епа ајде...
И сега пак ќе го цитирам вашиот екс-дежурен доктор на форумот Bratot кој дури беше активен бришеше патос со вашите ниски лаги и манипулации. Кој како на мали деца ви вадеше дефиниции за разликите помеѓу граѓански(политички) нации и етнички(историски) нации.
Сакам да споделам еден текст кој многу добро ги објаснува концептите на “граѓанска нација“ и “етничка нација“.
In striking contrast with the fake concept of 'civic nation', 'ethnic nation' is the real, historical nation, as it existed throughout centuries and millennia. By themselves and not through the involvement of an external factor, nations feature a common language, origin, religion, culture, and behavioral system.
History demonstrates that, on the basis of the aforementioned fundamental traits, nations can be identified unequivocally; because they represent a common communal feeling of distinct identity, true nations (i.e. 'ethnic nations') tend naturally and automatically to function as self-determined entities.
The 'ethnic nation', e.g. the historical nation, has been the only generator and promoter of historical civilizations as we have known them. By definition, an ethnic nation is more difficult to manipulate, maneuver and deceive than a fake, 'civic nation' that can be created on the spur of the moment. The general sum of all the characteristics of an ethnic nation forms the identity of the nation, and, as this is the result of a slow process that took centuries and millennia to be formed, it is practically impossible to extirpate.
http://megalommatis.blogspot.sk/2014/10/scotland-civic-nation-ethnic-nation-and.html
За тоа како изманипулиравте и како лажно ја пренесовте изјавата на Папата за новинарите, во некоја друга посоодветна тема
Еве го друг пример со малце поблизо до наши дни - Андон Косето.
Барал бугарска државна пензиja, како бугарин и како учестник во ослободителната борба за Македониja.
http://www.strumski.com/books/andon_kjoseto_pensija.pdf
И тоа ти е 1943 година. Речи почти средата на XX век и некои документи со 3-ма сведоци.
Еве ти телеграма од Ќосето не од 43та, него од 1948 год. кога веќе постоела македонска држава.
„Јас като боен другар на Гоце Делчев и Јане Сандански, поздрављавам вашиот исторически говор на Вториот конгрес на Н.Р. (Народната република) којшто ми вдахна надеж дека ќе се исполнат скоро идеалите, па НАШИОТ МАКЕДОНСКИ НАРОД да живее еден пат винаги (засекогаш) под еден покрив.“ - Андон Ќосето
И кога веќе се расфрлаш со барања за пензии, ќе те потсетам дека пред некоја година кај нас Архивот (т.е. Филип Петровски како директор) издаде илјадници страници сведоштва и баратели на Илинденски пензии од страна на војводи, курири, јатаци па се до најобични комити(четници). Многу од нив никогаш не стапнале во бугарско егзархиско школо, за разлика од повидните дејци, и нивното мислење е секогаш чисто и изворно, без влијание на никаква пропаганда.
Ова се сведоштва од илјадници учесници во револуционерните дејствија на ВМРО т.е. од комитите кои претставувале сржта на Организацијата, како нејзини најбројни членови. Потврдата била исто така, кристално чиста и педантна со најмалце 2-3 сведоци
И како таква еден еве една кратка изјава на еден четник со име Панзо Соколов:
„...Сметајќи дека сум лично докажал да сум зел живо участие во борбата, сметајќи дека сум сега по стари години без средства за живот оти моите синеи имаат толку приходи колку за нивното подржуене како семејни домакини за тоа молам. Президиумот на народното собрание да нареди една анкета по моето прашанје и да се не само на мене но и на другарите од Куманово и Кумановско признае правото на секој кој е земал участие во таква една слатка борба. Исто така и во борба за ослободуене од туторите Бугарите кои сакаа землјата да ја побугарат и во кое нешто не се имали успех.
Со овија образложенија молам да ми се признае и својството на револуционер и својството на материјална помош оти сега не сум ниту тргоец, ниту при имот кој би ми давал доходи.
Се што имам тое е борбата за ослободуене на Македонија.
Смрт на фашизмот слобода на народот.
Куманово, 12 јануари 1948 година.
Еве ти уште едно сведоштво од Иван Чамински (с. Владимирово, Беровско), комита во четата на Христо Чернопеев.
...Од 1941 година од началото не бех третиран од Бугарската влас и сотје добро со неја, но като ме разбраја за мојто минало каков сам бил и да сам работил са централистие. А тогај власта беше ложо настроена противу централистите, јас немах поворене во тогавашната власт, и не бех сметан за Илинденец, и бех отстранен...
А еве и сведоштво од Илинденка која истовремено била и егзархиска учителка во Кичевско:
...Извесно време беф учителка во селата Кичевски и во самиот град Кичево, каде работеф на националното македонско осазнание, за разлика од Бугарските учители јас предаваф на моите ученици на мајчиниот Македонски јазик и по казна од училишниот инспектор бех протерана од градот и ме префрлија во село Кнежино-Кичевско, каде развив уште по-голема дејност за Македонското национално чуство кај децата – ученици и народот. Секој пат бех прекорена од инспекторите учители који идеја тогај на инспекција за моето држане како Македонка...
Е сега ако сакаш нешто повеќе од обичниот македонски селанец во тоа време да научиш, ќе си трусниш 250 евра и ќе си ги купиш комплет сите 5 тома со преку 7000 страници вакви „горчливи“ сведоштва