Зошто да верувам во Бог/Алах

[exlexmk]

Добро бе кој проблем ви е незнам ...
тука па тука .. се скапавте од плукање и мерење по сите теми ...
Истиот па истиот муабет ... НОН СТОП! НОН СТОП! на секоја тема ...

Оваа тема би требало да има малце филозофски аспект на дебата (семејно „наследство“, традиција, страв, надеж) ... од страна на „неверниците“ ... зошто според нив треба да се верува или се верува во Бог, Алах - како шо насочив на првиот пост ...

А од страна на верниците ... не треба да си го мерите бре шо ви е ...
Секој за себе ќе си каже ... и ако некој напише Алах бил голем и сл. или Бог е еден па си веруваат затоа шо тоа за нив е единствена вистина тогаш шо има сите „неверници“ ко мува на г**** да се налепите за постот во обид да докажувате дека не е во право ..
Има теми каде ќе го правите тој муабет ...

Еволуции, креационизам шиити суни ... на други теми ало !

Ни најмалце нема да толерирам веќе офтопици и шерифи кои се исмејуваат со сликички по постови ...
како на оваа така на сите теми на религија ..
бетер од подфорумот политика сте .. (кој го памти)

 

[Сталкерот]

Ne,tuku da ostane kako ednostavno prasanje,kako sto e i naslovot od temata a ne da dava pogresni odgovori na prasanjeto koe samiot go postavuva.
Pisuva vo vovedot da kazat samite hristijani zosto veruvaat vo Isus a Muslimanite zosto veruvaat vo Allah dz.s.
Ne e negovo da odgovara,od prosta pricina sto ne znae.
Kako sto kazav; Pricina za koja Muslimanite veruvaat vo Allah dz.s ne se devicite.

Ама темава не е "Зошто верувате во ...?". Името на темата е "зошто да верувам во .... ?". Со други зборови: "Зошто ЈАС да верувам во бог?" и со право, во воведот, си ги реди претпоставките. Мислам тема е на форум, цел има да развие дискусија, не е Q&A портал.

 

[Daedalus]

Затоа што верувањето во некоја форма на божество им дава утеха на луѓето кои се осеќаат беспомошни.
Затоа што луѓето бараат нешто што ќе ги апсолутизира нивните морални гледишта.

Никој не сака свет кадешто секој има право на свој морален код без да го наметнува на останатите. Луѓето сакаат да ги убедат останатите дека тоа во што веруваат е правилно. Всушност со тоа се смируваат себеси знаејќи дека тоа во што веруваат го има одговорот на нивните стравови. Сите мора да ја сфатат вистината во која овие луѓе веруваат затоа што ако некој не се сложува со истата на некој начин тоа може да го расклати столбот на сигурност и темелот на кој овие луѓе ја базираат својата самодоверба. Убеди ги сите дека ова е вистината пред тие да те убедат тебе во спротивното е стравот кој тлее во секој од овие верници.
Критичкото размислување и запрашувањето за валидноста на нивните верувања ги трга од зоната на удобност.

Луѓето се подложни на ад популум влијанија. Зошто да стојат самите зад своите морални кодови, кога може да ги направат истите апсолутни и неменливи? Со тоа вистинитоста на нивните морални кодови ќе стане нешто што е норматива напишана од некој помоќен од човекот.Од некој кој е авторитет поголем од нас самите. Некој кој има поголеми тестиси од нас и истиот ќе го наречеме Бог.

Многу е полесно да донесеш одлука кога знаеш дека некој надреден ти наредил да ја донесеш истата. Тешко е ако знаеш дека ти си тој кој е одговорен за своите постапки. Луѓето треба да бидат морални затоа што тоа е правилно а не затоа што некој им кажал да бидат морални. Бегањето од одговорноста е знак на кукавичлук.

Тоа е мислам основната причина зошто луѓето се религиозни. Од друга страна, како атеист, сметам дека ако верувам во божества само со цел да ги задоволам моите емотивни потреби за заштита и припадност некаде, нема да го направи ниту едно од тие божества пореално од Пепелашка или пак Снежана. Не сум подготвен да прифатам куп лаги кои се пишани во светите книги, куп контрадикторности кои се косат со мојот разум и логика, со моите морали и со моите знаења во име на моите емотивни потреби.
Затоа сум атеист. И горд сум на тоа.

Се надевам дека нема да завладее некој антисекуларистички систем во нашата земја. Не сакам да висам на плоштад додека 1000 луѓе викаат Алах Акбр и фрлаат камења накај мене затоа што немаат муда да застанат зад својот интегритет и идентитет. Куп исплашени луѓе кои се кријат зад нивната Света Книга...

 

[kooperativa]

Затоа што верувањето во некоја форма на божество им дава утеха на луѓето кои се осеќаат беспомошни.
Затоа што луѓето бараат нешто што ќе ги апсолутизира нивните морални гледишта.

Никој не сака свет кадешто секој има право на свој морален код без да го наметнува на останатите. Луѓето сакаат да ги убедат останатите дека тоа во што веруваат е правилно. Всушност со тоа се смируваат себеси знаејќи дека тоа во што веруваат го има одговорот на нивните стравови. Сите мора да ја сфатат вистината во која овие луѓе веруваат затоа што ако некој не се сложува со истата на некој начин тоа може да го расклати столбот на сигурност и темелот на кој овие луѓе ја базираат својата самодоверба. Убеди ги сите дека ова е вистината пред тие да те убедат тебе во спротивното е стравот кој тлее во секој од овие верници.
Критичкото размислување и запрашувањето за валидноста на нивните верувања ги трга од зоната на удобност.

Луѓето се подложни на ад популум влијанија. Зошто да стојат самите зад своите морални кодови, кога може да ги направат истите апсолутни и неменливи? Со тоа вистинитоста на нивните морални кодови ќе стане нешто што е норматива напишана од некој помоќен од човекот.Од некој кој е авторитет поголем од нас самите. Некој кој има поголеми тестиси од нас и истиот ќе го наречеме Бог.

Многу е полесно да донесеш одлука кога знаеш дека некој надреден ти наредил да ја донесеш истата. Тешко е ако знаеш дека ти си тој кој е одговорен за своите постапки. Луѓето треба да бидат морални затоа што тоа е правилно а не затоа што некој им кажал да бидат морални. Бегањето од одговорноста е знак на кукавичлук.

Тоа е мислам основната причина зошто луѓето се религиозни. Од друга страна, како атеист, сметам дека ако верувам во божества само со цел да ги задоволам моите емотивни потреби за заштита и припадност некаде, нема да го направи ниту едно од тие божества пореално од Пепелашка или пак Снежана. Не сум подготвен да прифатам куп лаги кои се пишани во светите книги, куп контрадикторности кои се косат со мојот разум и логика, со моите морали и со моите знаења во име на моите емотивни потреби.
Затоа сум атеист. И горд сум на тоа.

Се надевам дека нема да завладее некој антисекуларистички систем во нашата земја. Не сакам да висам на плоштад додека 1000 луѓе викаат Алах Акбр и фрлаат камења накај мене затоа што немаат муда да застанат зад својот интегритет и идентитет. Куп исплашени луѓе кои се кријат зад нивната Света Книга...

со болдот се е кажано, неможноста(а и стравот) за размислување, да се биде самосвесен за сопственото постоење, поистоветување со животните, кои ако се добро издресирани ќе ни бидат корисни. затоа што ако размислуваат можеби ќе откријат, увидат нешто друго, поинакво, а стравот од непознатото ги тера да се приклучат кон стадото. магичен круг за верниците.
не викам дека атеистите се во право, но се поотворени со умот, самите размислуваат, и самите решаваат за своите постапки на основа на она што го научиле, спознале (не е важно на која теза се базира нивното размислување но се базира на факти и докази). сами си ја креираат својата “судбина“.
затоа јас НЕ можам да верувам во некое имагинарно битие.

 

[Natural-girl]

Затоа што верувањето во некоја форма на божество им дава утеха на луѓето кои се осеќаат беспомошни.
Затоа што луѓето бараат нешто што ќе ги апсолутизира нивните морални гледишта.

Никој не сака свет кадешто секој има право на свој морален код без да го наметнува на останатите. Луѓето сакаат да ги убедат останатите дека тоа во што веруваат е правилно. Всушност со тоа се смируваат себеси знаејќи дека тоа во што веруваат го има одговорот на нивните стравови. Сите мора да ја сфатат вистината во која овие луѓе веруваат затоа што ако некој не се сложува со истата на некој начин тоа може да го расклати столбот на сигурност и темелот на кој овие луѓе ја базираат својата самодоверба. Убеди ги сите дека ова е вистината пред тие да те убедат тебе во спротивното е стравот кој тлее во секој од овие верници.
Критичкото размислување и запрашувањето за валидноста на нивните верувања ги трга од зоната на удобност.

Луѓето се подложни на ад популум влијанија. Зошто да стојат самите зад своите морални кодови, кога може да ги направат истите апсолутни и неменливи? Со тоа вистинитоста на нивните морални кодови ќе стане нешто што е норматива напишана од некој помоќен од човекот.Од некој кој е авторитет поголем од нас самите. Некој кој има поголеми тестиси од нас и истиот ќе го наречеме Бог.

Многу е полесно да донесеш одлука кога знаеш дека некој надреден ти наредил да ја донесеш истата. Тешко е ако знаеш дека ти си тој кој е одговорен за своите постапки. Луѓето треба да бидат морални затоа што тоа е правилно а не затоа што некој им кажал да бидат морални. Бегањето од одговорноста е знак на кукавичлук.

Тоа е мислам основната причина зошто луѓето се религиозни. Од друга страна, како атеист, сметам дека ако верувам во божества само со цел да ги задоволам моите емотивни потреби за заштита и припадност некаде, нема да го направи ниту едно од тие божества пореално од Пепелашка или пак Снежана. Не сум подготвен да прифатам куп лаги кои се пишани во светите книги, куп контрадикторности кои се косат со мојот разум и логика, со моите морали и со моите знаења во име на моите емотивни потреби.
Затоа сум атеист. И горд сум на тоа.

Се надевам дека нема да завладее некој антисекуларистички систем во нашата земја. Не сакам да висам на плоштад додека 1000 луѓе викаат Алах Акбр и фрлаат камења накај мене затоа што немаат муда да застанат зад својот интегритет и идентитет. Куп исплашени луѓе кои се кријат зад нивната Света Книга...

Се тоа точно и фино, се додека не се изјасна за атеист, што е пак некое само-дефинирање во несигурна област (пак припаѓаш на некоја група, пак се оградуваш од нешто, пак поише веруваш отколку тврдиш). Сметам дека атеизмот е исто така радикално размислување. За да се размислува со сигурност во една толку несигурна област, треба да се имаат анализирано најразлични свети книги и докази. Затоа, јас сум агностик, уопште не го разгледувам прашањето за Бог, не ме интересира нешто што не можам да го дознаам со сигурност. Дур немаме сигурни докази за тоа како настанало се, можеме комотно да се посветиме на овоземските прашања и да се однесуваме како сите сме фрлени на земјава и можеме да правиме што сакаме, се` додека е легално, не ги повредува другите и ги сносиме последиците.

 

[Daedalus]

За да се размислува со сигурност во една толку несигурна област, треба да се имаат анализирано најразлични свети книги и докази.

Дали треба да ги имаш прочитано сите Хари Потер книги и да ги знаеш напамет за да знаеш дека книгата Хари Потер не е базирана на вистинска случка?

Фактот дека постојат безброј свети книги не ја зголемува можноста за постоење на божество ниту пак се истите доказ од било каква форма. Книгите се книги.

Содржината која е напишана во истите може да биде од секаков карактер. Постојат книги како Господар на Прстените и Игра на Тронови. Зошто мислиш дека вистинитоста на светите книги е поголема од вистинитоста на Господар на Прстените на пример?

Само затоа што пишува нешто во некоја книга, тоа не значи дека авторот на книгата не лаже, не ги извртува работите или не пишува научна фантастика, така? Не значи и дека не е обратното, но се додека не пружа било каква евиденција за тоа што го пишува, ни преостанува да не му веруваме.

Затоа што да не беше така, тогаш Пепелашка, Том Соер, Хари Потер и сите други книги ќе беа базирани на реална случка. Зошто на пример кога ќе се спомне Хари Потер, одма знаеш дека се работи за фантазија, ама кога се спомнува Библијата сите почнуваат со гугл бугл никогаш не знаеш муабети?
Што е тоа во светите книги како Куранот или Библијата што ве тера да се запрашувате? Тоа што стотици свештени лица тврдат дека се вистинити само затоа што...тврдат дека се вистинити?

Друг показател за контрадикторноста на религиите е баш тоа што постојат повеќе свети книги кои се контрадикторни самите на себе. Да беше Бог еден, немаше да го натера Мухамед да пише едно, Мојсеј друго, Индијците на ведите нешто трето а словените во нивната митологија со Перун нешто четврто.Не можеш да ги занемариш културно/идеолошките влијанија кои играат улога во сето тоа што е пишано во светите книги. Со самото тоа што постојат стотици изветоперувања и верувања од различен карактер, забележуваме дека човечкиот фактор и те како игра улога во создавањето на овие Свети Книги. Не можеме сечии верувања да ги ставиме на иста вага и да кажеме дека никогаш не можеме да знаеме кој е во право. Такво релативизирање на реалноста која не опкружува е во најмала рака грев.

Замисли сега, секој доктор да излезе и да каже што сака за тоа што е срцето и како може да биде лекувано? Последиците можат да бидат фатални.

Можеби последиците од верувањата не се до толку фатални, или се(ако ги земеме Египет и Нигерија во предвид), но како и да е, индикацијата дека објаснувањата во религијата се childish во најмала рака е огромна.

Атеизмот не е верување, а уште помалку радикално верување. Атеизмот е недостаток на верување во содржината на светите книги, затоа што денес постојат сателити со помош на кои одиме на други планети, постојат огромни сознанија за природата на нашиот универзум и нас самите. Објаснувањата кои луѓето си ги давале за природните појави пред 1000 или 2000 години се ирелевантни на сегашните знаења. Основата зошто луѓето веруваат во истите е од емотивен карактер а не рационален.

Ако ти се понудени три објаснувања на маса за тоа како настанал светот..
Едното се состои од комплексни биолошко/физички научни објаснувања кои се поврзани со нашата генетика, со светот кој го гледаш и поради кои денес имаме компјутери, технологија и триста врагови.

Другото објаснување објаснува како китови ја носеле земјата и како Бог рекол и би сонце и сонце би.

Третото објаснување тврди дека на почетокот постоело огромно јајце од кое се родил првиот човек .


Дали ти ќе им дадеш на трите објаснувања иста валидност и можност да бидат вистинити со тоа што ќе кажеш дека си агностик?
Дали твоите критериуми за тоа што е вистинито а што не,
се подеднакви за овие три објаснувања?

 

[Чорбаџија]

RogerBacon, немам ништо против што имаш атеистички убедувања. Но дозволи ми добронамерно да ти забележам дека имаш површни познавања од христијанството, а и од Исламот. Штета што немам време да ја отворам таа „пандорина кутија“ и да ти докажувам зошто Библијата е неспоредлива со приказната за Пепелашка. Библијата всушност и не е книга (иако денес е укоричена во две подебели корици) туку колекција од историски книги, антички писма адресирани до првите цркви, сведоштва на луѓе, мудри изреки, поезија, пророчки книги итн. Велам дека немам време да ја одврзувам таа „пандорина кутија“ затоа што од моето долгогодишно форумско искуство знам колку теми ќе се отворат, знам дека и атеисти и муслимани ќе ги отворат своите антихристијански архиви и ќе се истурат од прашања, копи-пејст коментари и сл, а јас ќе треба да шинам прсти од куцање со саати. Непроценливо време изгубено залудно, за сите нас.

Што се однесува за верувањето дека земјата е рамна плоча водена од китови или желки, тоа верување постои пред христијанството и тоа го верувале повеќето тогашни научници (меѓу кои и атеистите). Имало и исклучоци како на пример библискиот писател Јов кој со векови пред да се дознае дека Земјата е со јајцевидна форма и лебди во вселенскиот простор, тој напишал:

"Го послал (Бог) северот над празнината, ја закачил Земјата за ништо" (Јов 26:7, Библијата)

Дека земјата била закачена на "ништо" била многу смешна идеја во тоа време. Луѓето тогаш немале претстава за гравитацијата и ако е закачена за ништо, тие би рекле дека таа ќе падне. Којзнае колку го исмевале Јов во тоа време, а сепак бил во право.
Не сугерирам дека Библијата има за цел да дава научни вистини (неколку пати сум рекол дека таа не е научен учебник), но ете овде маргинално е спомната една вистина која во тоа време била радикална за оние (меѓу кои и атеистите) верувале дека таа е рамна плоча водена на грбовите на китовите или желките.

 

[Let 3]

Што се однесува за верувањето дека земјата е рамна плоча водена од китови или желки, тоа верување постои пред христијанството и тоа го верувале повеќето тогашни научници (меѓу кои и атеистите). Имало и исклучоци како на пример библискиот писател Јов кој со векови пред да се дознае дека Земјата е со јајцевидна форма и лебди во вселенскиот простор, тој напишал:

"Го послал (Бог) северот над празнината, ја закачил Земјата за ништо" (Јов 26:7, Библијата)

Дека земјата била закачена на "ништо" била многу смешна идеја во тоа време. Луѓето тогаш немале претстава за гравитацијата и ако е закачена за ништо, тие би рекле дека таа ќе падне. Којзнае колку го исмевале Јов во тоа време, а сепак бил во право.
Не сугерирам дека Библијата има за цел да дава научни вистини (неколку пати сум рекол дека таа не е научен учебник), но ете овде маргинално е спомната една вистина која во тоа време била радикална за оние (меѓу кои и атеистите) верувале дека таа е рамна плоча водена на грбовите на китовите или желките.

Има и други примери во библијата каде е опишана земјата како цврста неподвижна и рамна, дека има темели, дека има краеви дека од највисока планина можат да се видат сите агли и царства на земјата дека има 4 ќошеви дека небесата се распнати над неа како шатор.
Писателите на библијата не знаеле дека земјата е топка која лебдее во вселената.

 

[Roy Fokker]

Има и други примери во библијата каде е опишана земјата како цврста неподвижна и рамна, дека има темели, дека има краеви дека од највисока планина можат да се видат сите агли и царства на земјата дека има 4 ќошеви дека небесата се распнати над неа како шатор.
Писателите на библијата не знаеле дека земјата е топка која лебдее во вселената.

Бог не сакал да ја знаат целата вистина.......откако ја дознале се отишло УПМ

 

[Let 3]

Бог не сакал да ја знаат целата вистина.......откако ја дознале се отишло УПМ

знам зато и кулата вавилонска му ја урнал. Замисли луше - сите заедно еден јазик збореле, сложни и одлучни - сакале едно чудо да направат во архитектуура, градежништво - и то Бог му го разурнал и ги испокарал и ги одвоил. Замисли каков свет ќе бевме сега сите Македонци. Ни кавги ни расправии ни војни ни оружја.
А зошто?
За да не биде човекот како Бог. Како мафијаш некој шо ќе нареди да се убијат и растурат конкурентите за да не му го превземат бизнисот

 

[Natural-girl]

Дали треба да ги имаш прочитано сите Хари Потер книги и да ги знаеш напамет за да знаеш дека книгата Хари Потер не е базирана на вистинска случка?

Фактот дека постојат безброј свети книги не ја зголемува можноста за постоење на божество ниту пак се истите доказ од било каква форма. Книгите се книги.

Содржината која е напишана во истите може да биде од секаков карактер. Постојат книги како Господар на Прстените и Игра на Тронови. Зошто мислиш дека вистинитоста на светите книги е поголема од вистинитоста на Господар на Прстените на пример?

Само затоа што пишува нешто во некоја книга, тоа не значи дека авторот на книгата не лаже, не ги извртува работите или не пишува научна фантастика, така? Не значи и дека не е обратното, но се додека не пружа било каква евиденција за тоа што го пишува, ни преостанува да не му веруваме.

Затоа што да не беше така, тогаш Пепелашка, Том Соер, Хари Потер и сите други книги ќе беа базирани на реална случка. Зошто на пример кога ќе се спомне Хари Потер, одма знаеш дека се работи за фантазија, ама кога се спомнува Библијата сите почнуваат со гугл бугл никогаш не знаеш муабети?
Што е тоа во светите книги како Куранот или Библијата што ве тера да се запрашувате? Тоа што стотици свештени лица тврдат дека се вистинити само затоа што...тврдат дека се вистинити?

Друг показател за контрадикторноста на религиите е баш тоа што постојат повеќе свети книги кои се контрадикторни самите на себе. Да беше Бог еден, немаше да го натера Мухамед да пише едно, Мојсеј друго, Индијците на ведите нешто трето а словените во нивната митологија со Перун нешто четврто.Не можеш да ги занемариш културно/идеолошките влијанија кои играат улога во сето тоа што е пишано во светите книги. Со самото тоа што постојат стотици изветоперувања и верувања од различен карактер, забележуваме дека човечкиот фактор и те како игра улога во создавањето на овие Свети Книги. Не можеме сечии верувања да ги ставиме на иста вага и да кажеме дека никогаш не можеме да знаеме кој е во право. Такво релативизирање на реалноста која не опкружува е во најмала рака грев.

Замисли сега, секој доктор да излезе и да каже што сака за тоа што е срцето и како може да биде лекувано? Последиците можат да бидат фатални.

Можеби последиците од верувањата не се до толку фатални, или се(ако ги земеме Египет и Нигерија во предвид), но како и да е, индикацијата дека објаснувањата во религијата се childish во најмала рака е огромна.

Атеизмот не е верување, а уште помалку радикално верување. Атеизмот е недостаток на верување во содржината на светите книги, затоа што денес постојат сателити со помош на кои одиме на други планети, постојат огромни сознанија за природата на нашиот универзум и нас самите. Објаснувањата кои луѓето си ги давале за природните појави пред 1000 или 2000 години се ирелевантни на сегашните знаења. Основата зошто луѓето веруваат во истите е од емотивен карактер а не рационален.

Ако ти се понудени три објаснувања на маса за тоа како настанал светот..
Едното се состои од комплексни биолошко/физички научни објаснувања кои се поврзани со нашата генетика, со светот кој го гледаш и поради кои денес имаме компјутери, технологија и триста врагови.

Другото објаснување објаснува како китови ја носеле земјата и како Бог рекол и би сонце и сонце би.

Третото објаснување тврди дека на почетокот постоело огромно јајце од кое се родил првиот човек .


Дали ти ќе им дадеш на трите објаснувања иста валидност и можност да бидат вистинити со тоа што ќе кажеш дека си агностик?
Дали твоите критериуми за тоа што е вистинито а што не,
се подеднакви за овие три објаснувања?

Агностик не значи неселективен агностик. За некои работи тврдам дека не се така, но некои други едноставно мораат да останат релативни, иако како разумни суштества сакаме се` да дефинираме со цел да се осеќаме цврсто на земја (луѓе, разум, врв на синџири и универзуми...).

Атеизам не е недостаток на верување, туку е сигурност во непостоењето. Како можеме да бидеме целосно сигурни? Агностицизмот, од друга страна, е несигурност во постоењето или пак непостоењето на некоја виша сила, не мора да е Бог во класичната смисла на зборот.

Ако си го глеал The man from Earth, што сигурно ти се свиѓа и сигурно на атеистите им се свиѓа, филмот не негира постоење и на нешто чудесно, напротив токму такво нешто е прикажано, ама не чудесно во класичната религиозна смисла.
Наречи го мутација, наречи го природна појава, наречи го емотивна побуда, но како што минува времето и колку повеќе ја осеќаме острата рационалност на животот, толку повеќе одбиваме да се нарекуваме себеси атеисти (ова не е множина, ама нема везе). Не знам, јас кога се нарекувам агностик, имплицирам на некаква духовност. Не, јас не верувам во Богови, во судбини, во луѓе, во задгробен живот. Но има нешто совршено чудесно во природата, во водата, во супстанците, во длабочината на човечката душа (кај оние што ја имаат?!), во генијалноста, во меѓучовечкиот контакт, во тоа зошто сме баш вакви а не барем малку поразлични (поприкладни за општеството). Не сум против здраворазумност и логика, ниту навлезена во источњачки философии, но дајте малце длабочина во живеачкава, нешто поише од нихилизам па и егзистенцијализам.

 

[Daedalus]

...

Животот има огромно значење. Баш затоа што знаеме дека нема задгробен живот, го живееме овој живот со полн ек.
Не се сложувам со тебе за тоа дека постои работа како совршеност затоа што совршеноста е прашање на субјективна проценка и толкување на работите кои не опкружуваат зависно од тоа колку ни се допаѓаат, али ми се свиѓа тоа што си поетеса

 

[Атеист]

Атеизам не е недостаток на верување, туку е сигурност во непостоењето. Како можеме да бидеме целосно сигурни? Агностицизмот, од друга страна, е несигурност во постоењето или пак непостоењето на некоја виша сила, не мора да е Бог во класичната смисла на зборот.

Погрешни ти се дефинициите, ниту црниот ниту плавиот болд се точни.
Црниот болд, никој Атеист не тврди ништо, најмалку пак постои сигурност во непостоење, такво нешто нема, веројатно имаш збунка со Анти-теисти.
Агностицизмот не е несигурност, туку незнаење дека постои. Ниту декларираниот Агностик, ни Атеист не знаат. Овие два поима не се исклучиви. Најчесто Атеистите се и Агностици.
Дуализмот теизам-атеизам се однесува на верувањето, а гностицизам-агностицизам на знаењето. Ако некој се изјаснува како Агностик, не значи ништо (што некои критичари би рекле, подметнување кукавичје јајце), едноставно избегнување на дихотомијата теизам атеизам.
Велат една слика 1000 зборови,

 

[Natural-girl]

Погрешни ти се дефинициите, ниту црниот ниту плавиот болд се точни.
Црниот болд, никој Атеист не тврди ништо, најмалку пак постои сигурност во непостоење, такво нешто нема, веројатно имаш збунка со Анти-теисти.
Агностицизмот не е несигурност, туку незнаење дека постои. Ниту декларираниот Агностик, ни Атеист не знаат. Овие два поима не се исклучиви. Најчесто Атеистите се и Агностици.
Дуализмот теизам-атеизам се однесува на верувањето, а гностицизам-агностицизам на знаењето. Ако некој се изјаснува како Агностик, не значи ништо (што некои критичари би рекле, подметнување кукавичје јајце), едноставно избегнување на дихотомијата теизам атеизам.
Велат една слика 1000 зборови,

Прегледај го приврзокот 60405

1. Gnostic atheist claims to know no god exists. Значи тврди. Токму тоа ми смета, зошто како што реков, потсеќа според радикалноста, на gnostic theist, кои исто така тврдат, во вакво поле.
2. несигурност и незнаење, го има истото значење у контекстот на реченицата, онака сум употребила несигурност место незнаење.
3. ми се свиѓа појаснувањето околу зборовиве и да, атеистите се најчесто агностик атеисти и тоа е сосем океј и најздраворазумно.

 

[Змејко и]

Не сум против здраворазумност и логика, ниту навлезена во источњачки философии, но дајте малце длабочина во живеачкава, нешто поише од нихилизам па и егзистенцијализам.

Ја можам да ти дадам малце повеќе.