ABC
“градител“
- Член од
- 24 февруари 2005
- Мислења
- 15.696
- Поени од реакции
- 193
Bi trebalo,koga se spomenuva "EU" nashite politicari da go upotrebuvaat terminot "GR",zatoa shto site drugi drzavi osven Grcija se "irelevantni" i e nepotrebno da se konsultiraat za bilo kakvi prashanja vo pogled na nasheto clenstvo ili sorabotka so unijata.Kon ova bi go dodal i sledniot prilog:
Грција го повишува тонот околу интеграцијата на Македонија во Европската унија и, иако во ниту еден политички дијалог со нашата земја спорот со името не се наметна како тема за дискусија, таа сў поагресивно става до знаење дека патот на нашата земја во Унијата не е можен без договор со Атина. Изјавите и потезите што ги влече грчкиот државен врв овој месец сў повеќе личат на кампањата што Атина ја водеше со Турција околу Кипар, а која резултираше со силна грчки интонирана изјава на Брисел, кој побара од Анкара да го признае грчкиот дел од островот ако сака да стане дел од Унијата.
Прашањето што се наметнува деновиве, и покрај целата сериозност на темите за непосредните спогодби, Вранишковски и копаните на Велија Рамковски, е дали по Турција, сега е ред на Македонија да излезе во пресрет на грчките уцени ако сака позитивен одговор за кандидатурата во ЕУ.
Она што е видливо изминатите недели е дека Македонија се обидува да го стави спорот на втор план, бидејќи не Ј оди во прилог сега да го отвора, а Атина од своја страна го засилува, со интензивни посети на САД и на Њујорк и со тивко сплеткарење во ЕУ. Видливо е, исто така, дека Грција сака да ја замрзне преговарачката ситуација со предлогот на Метју Нимиц за Република Македонија-Скопје со македонска транскрипција, а од наша страна се пуштаат информации дека ќе има и нови предлози, иако реално секоја од страните ги игнорира предлозите на спротивната или глатко ги одбива.
Деновиве, преку изјавата на понизок функционер во Стејт департментот, САД нагласија дека има стар предлог на маса за кој треба сў уште да се разговара, без оглед што македонската Влада го одби јавно преку медиумите, што зборува дека агресивната дипломатија на Атина почна да дава резултат околу она што го замислиле - да се отвори прашањето околу името во ЕУ во моментот кога е најпогодно за нив и околу предлог што го преферираат тие.
Ослободена од кипарскиот проблем Атина сега целата дипломатска енергија ќе ја фокусира на Македонија, а единствена стратегија што ја има на располагање нашата Влада е да го одлага тоа прашање колку што може подолго во Унијата, повикувајќи се на одредбите од Привремената спогодба кои забрануваат грчко вето, но само за името БЈРМ.
Дека настаните ќе се одвиваат на таков начин потврдија и последните изјави на грчкиот претседател Каролос Папуљас, кој ја искористи средбата со претседателот на Србија и Црна Гора, Светозар Маровиќ, за да Ј порача на Македонија дека кулминирала во непопустливоста и дека ќе треба да ги земе предвид последиците од тоа врз европската перспектива на земјата. Критикувајќи ја Македонија што не го сменила името, Папуљас оценил дека со тоа "кулминирала нејзината непопустливост која ги навредува и Обединетите нации како посредник во спорот". Според него, Македонија го одбила предлогот на Метју Нимиц токму кога Грција ја поддржала земјата на повеќе нивоа, констатирајќи дека е загрижувачки фактот што нашата земја инсистирала на "монополизирање на името Македонија и од тој аспект спроведува и непријателска пропаганда спрема Грција". Според Папуљас, Грција ја исцрпила сета своја добра волја и флексибилност, а ја игнорирала политичката цена што треба да ја плати правејќи значајни чекори во напорите да се постигне заемно прифатливо решение за името. Папуљас потоа потенцирал дека Атина ја поддржува цврсто европската перспектива на Македонија која ќе придонесе за стабилност и просперитет на регионот, но дека таа е директно врзана со решавање на прашањето за името.
Дека Атина ќе се реши за оваа варијанта, во стилот нудење "морков и стап", т.е. давање божемна силна поддршка за нашата интеграција, а практично ставање сопки на кандидатурата за членство во Унијата, се прогнозираше одамна. Изненадува само нивото на арсеналот што го употребува за да го постигне тоа, а кој се сведува на фабрикување наводна непријателска пропаганда, пакување на имиџ на непопустливост на Македонија, па до аферата Вранишковски која, сосема е извесно, има грчка инспирација.
Грција го повишува тонот околу интеграцијата на Македонија во Европската унија и, иако во ниту еден политички дијалог со нашата земја спорот со името не се наметна како тема за дискусија, таа сў поагресивно става до знаење дека патот на нашата земја во Унијата не е можен без договор со Атина. Изјавите и потезите што ги влече грчкиот државен врв овој месец сў повеќе личат на кампањата што Атина ја водеше со Турција околу Кипар, а која резултираше со силна грчки интонирана изјава на Брисел, кој побара од Анкара да го признае грчкиот дел од островот ако сака да стане дел од Унијата.
Прашањето што се наметнува деновиве, и покрај целата сериозност на темите за непосредните спогодби, Вранишковски и копаните на Велија Рамковски, е дали по Турција, сега е ред на Македонија да излезе во пресрет на грчките уцени ако сака позитивен одговор за кандидатурата во ЕУ.
Она што е видливо изминатите недели е дека Македонија се обидува да го стави спорот на втор план, бидејќи не Ј оди во прилог сега да го отвора, а Атина од своја страна го засилува, со интензивни посети на САД и на Њујорк и со тивко сплеткарење во ЕУ. Видливо е, исто така, дека Грција сака да ја замрзне преговарачката ситуација со предлогот на Метју Нимиц за Република Македонија-Скопје со македонска транскрипција, а од наша страна се пуштаат информации дека ќе има и нови предлози, иако реално секоја од страните ги игнорира предлозите на спротивната или глатко ги одбива.
Деновиве, преку изјавата на понизок функционер во Стејт департментот, САД нагласија дека има стар предлог на маса за кој треба сў уште да се разговара, без оглед што македонската Влада го одби јавно преку медиумите, што зборува дека агресивната дипломатија на Атина почна да дава резултат околу она што го замислиле - да се отвори прашањето околу името во ЕУ во моментот кога е најпогодно за нив и околу предлог што го преферираат тие.
Ослободена од кипарскиот проблем Атина сега целата дипломатска енергија ќе ја фокусира на Македонија, а единствена стратегија што ја има на располагање нашата Влада е да го одлага тоа прашање колку што може подолго во Унијата, повикувајќи се на одредбите од Привремената спогодба кои забрануваат грчко вето, но само за името БЈРМ.
Дека настаните ќе се одвиваат на таков начин потврдија и последните изјави на грчкиот претседател Каролос Папуљас, кој ја искористи средбата со претседателот на Србија и Црна Гора, Светозар Маровиќ, за да Ј порача на Македонија дека кулминирала во непопустливоста и дека ќе треба да ги земе предвид последиците од тоа врз европската перспектива на земјата. Критикувајќи ја Македонија што не го сменила името, Папуљас оценил дека со тоа "кулминирала нејзината непопустливост која ги навредува и Обединетите нации како посредник во спорот". Според него, Македонија го одбила предлогот на Метју Нимиц токму кога Грција ја поддржала земјата на повеќе нивоа, констатирајќи дека е загрижувачки фактот што нашата земја инсистирала на "монополизирање на името Македонија и од тој аспект спроведува и непријателска пропаганда спрема Грција". Според Папуљас, Грција ја исцрпила сета своја добра волја и флексибилност, а ја игнорирала политичката цена што треба да ја плати правејќи значајни чекори во напорите да се постигне заемно прифатливо решение за името. Папуљас потоа потенцирал дека Атина ја поддржува цврсто европската перспектива на Македонија која ќе придонесе за стабилност и просперитет на регионот, но дека таа е директно врзана со решавање на прашањето за името.
Дека Атина ќе се реши за оваа варијанта, во стилот нудење "морков и стап", т.е. давање божемна силна поддршка за нашата интеграција, а практично ставање сопки на кандидатурата за членство во Унијата, се прогнозираше одамна. Изненадува само нивото на арсеналот што го употребува за да го постигне тоа, а кој се сведува на фабрикување наводна непријателска пропаганда, пакување на имиџ на непопустливост на Македонија, па до аферата Вранишковски која, сосема е извесно, има грчка инспирација.
