Дали има основа Исус да се поврзе со Охрид?

[anaveno]

DEMETRIUS OF PHALERUM, LIBRARIAN IN THE LIBRARY OF PTOLEMY I

WHY THE IDENTITY OF THE FIRST LIBRARIAN IS IMPORTANT HERE

Who was the first librarian in the Library at Alexandria?
According to Aristeas, Demetrius of Phalerum was in charge of the library under Ptolemy II.1
But there are others who argue that Zenodotus of Ephesus first held this post under Ptolemy II.
The question is important for the discussion here.
Since Demetrius was considerably older than Zenodotus (their relative ages are discussed below), if
Zenodotus was the first librarian under Ptolemy II, Demetrius is unlikely to have occupied this post. Aristeas is then probably incorrect when he states that Demetrius was employed by Ptolemy II.

On the other hand, if Demetrius was the first librarian in Alexandria, he was probably appointed by Ptolemy I and then continued to work for Ptolemy II.
Aristeas could then be historically correct. It would also follow from such timing that the library was founded by Ptolemy I.

This chapter will examine the evidence in relation to the known historical facts concerning Demetrius and Zenodotus, and the textual evidence which is said to promote the claim of Zenodotus.
It will be shown that the historical facts support the claim of Demetrius, and the textual evidence not only fails to support Zenodotus, but actually promotes Demetrius in this role.

The Ages of Demetrius and Zenodotus Compared

Both Demetrius of Phalerum and Zenodotus of Ephesus lived in Alexandria under the rule of Ptolemy I.
Demetrius of Phalerum arrived in Alexandria after the death of Kassander in 298/7 BCE, soon after Ptolemy I officially became king of Egypt on 12th January 304 BCE, and lived in Alexandria at least until the death of Ptolemy,..

 

[anaveno]

WHO WANTED A TRANSLATION OF THE PENTATEUCH IN GREEK?

Who wanted a translation of the Pentateuch in Greek?
This question may seem superfluous in view of the many references in this book to the Letter of Aristeas, which notes that Demetrius of Phalerum advised Ptolemy II to commission a translation of the Hebrew Pentateuch to Greek.1

According to Aristeas, Ptolemy accepted this suggestion, not only to increase his library, but also, if Aristeas can again be believed, in order to win great renown and attract scholars to his court.2
This means that the initiative for a translation came from the Greeks.
This explanation was accepted and repeated in the seventy or so accounts of the history of the translation written in ancient times.3

But the last two hundred or so years a new theory emerged, in which the account in Aristeas plays little part.
This arose mainly from the work of the Oxford Regius Professor of Greek, Humphrey Hody, who rejected the historicity of Aristeas in his book Contra Historiam LXX Interpretum Aristeae nomine inscriptuam Dissertatio, published in 1684.4
As a result of this work, many scholars now assert that the translation arose from the needs of the Jews, and has little to do with a request from the Greeks.
It is claimed that a large majority of Jews of Egypt could not understand Hebrew, and therefore
requested a written translation of the Bible in Greek, particularly for liturgical use.5

INDEX OF ANCIENT SOURCES
For the sake of convenience, many of the texts listed below are referenced to the standard collections
of these works, or to the most easily obtainable source. Aelian De Anim. 13.15 12
fr.285 11
V.H. 9.9 94
V.H. 3.17 84

Aeschines Tim.187 85

Aeschylus Ag.177 102

Albîrûnî 173, 193
Apollodorus FGrH 250 F 8
= Apol. Bibl.2.1.3 48, 80

Appian Syr.62 66
Syr.63 72

Apollonius Rhodius Life, text Westermann,
p. 51 96, 113
Suda, text Westermann
p.51 γ; 109, 113

Aristophanes of Byzantium Life, text Westermann,
p. 362 87, 96

Aristotle Ath.Pol. 4.iii, 30.ii, 31.i 86
Ath.Pol. 22.4 94
Ath.Pol. 29.ii 86
Ath.Pol. 31.i. 74, 83
Ath.Pol. 42.ii 85, 86
Ath.Pol. 53.i. 86
Ath.Pol. 63.iii 86
Hist.Anim. 542b 12
Hist.Anim. 579b–580a 12
Pol. VII.17.6,11 87

Arrian 1.11.7, 71
3.1.1 52
3.1.1ff 8
Succ.1a.3 68

Athenaeus I.3b 91, 108
I.45c 25
VI.272C 93
VII327ff 105
VII.478e 105
IX.382b–383b 104
IX.400d–401a 12
XI.472e 105
XI.479c 105
XI.491c 105
XI.494a 75
XII.542c–543a 94
XII.542e 83
XIII.557c 69
XIV.620b 93
XV.677c 105

Augustin de Civit.Dei.xviii.42 141, 193
de Mirabilibus Sacrae
Scripturae I,9 193

Bar Hebraeus, trans. Budge, pp. 39–40 22, 30, 22,
16, 193

Basil of Seleucia, text Wendland p. 149 21, 22,
(= PG 85, p. 421) 193

Bible, Hebrew 2 King. 17:6 138
2 Sam 24 93
Deut 4:1 164, 169
Deut 4:2 130, 131
Deut 9:9,11,18,25 142
Deut 10:10 142
Deut 12:32 130, 131,
164, 169
Deut 14:7 11
Deut 19:7 24:7, 151
Deut 27:15–28 151
Exod 19:2 149
Exod 19:1ff 128
Exod 24:1ff 128
Exod 24:1,9 140
Exod 24:4 138
Exod 24:18 142
Exod 34:28 142
Exod 40:17 93


http://www.questia.com/library/encyclopedia/demetrius-phalereus.jsp

 

[anaveno]

Many scholars have rejected the account of Aristeas, e.g., Harvey (1857),
p. 112; Swete (1900), p. 20; Kahle (1959), p. 209, whose argument is based on
Hody and the fact that 'the Jewish Communities in Egypt…
no longer understood
Hebrew'; Jellicoe (1968), p. 55; Smallwood (1976), p. 123; NTTRU, 5 (1977),
p. 47. The comment of Walter (1989) p. 385, is typical: 'The Jews of the Diaspora,
especially in Egypt, felt the need of a Greek translation of their Holy Scripture,
because obviously (sic!) only a minority of Jews in that Greek-speaking environment
were still capable of reading and understanding Hebrew'.

Similarly, Gastner (1925)
pp. 112ff, who suggests that the request of an Egyptian king for a copy of the
Jewish Law for an enrichment of his library must be assigned 'to the domain of
legend'. It is an example of the 'apologetic tendency so characteristic of the whole
of Hellenistic literature'. Dorival (1987), pp. 9–26, rejects Aristeas on the grounds
that there is no evidence that pagan authors consulted the Septuagint, and the few
references in pagan literature to Jewish biblical texts come from an oral source.
Therefore the translation could not have been put into the library.

But this is an
argument from silence. It is possible that the relevant literature has not survived.
According to Aristeas, Demetrius of Phalerum read aloud the translation (LetAris.308)
and it is possible that he refered to its contents in one of his many works which
have been lost – according to Diogenes Laertius, Demetrius surpassed all the contemporary
peripatetics in the number of his works and their total length (D.L.V.80),
but only a few fragments of his books have survived.

Some of the titles recorded
by Diogenes Laertius suggest that they might have incorporated material from the
translation, e.g., On Laws, On Customs. Alternatively, the silence of pagan literature
suggests that although the translation was in the library, it was not consulted by
many non-Jews, in spite of the publicity surrounding its making, perhaps because
the literature is so different from the classical Greek works, and was therefore unattractive.
It can also be argued that if the translation was produced for the benefit
of the Jews, there would probably have been many references in pagan literature.

This is because there is evidence of significant contact between Jews and sympathetic
pagans, who might have cited the Greek Jewish Scriptures in a positive way,
if they had been exposed to them. According to Philo, many non-Jews took part
in the celebration on the Pharos (De Mos.II.41), which suggests that they must have
heard at least parts of the translation, which must surely have been read at this
celebration, and some may have written works that have been lost. Philo also notes
contact between Jews and Gentiles (Quaestiones in Exodum 2.2, see the comment
of Treblico (1991), p. 149). In the first century CE, the presence of non-Jews in
Jewish congregations is noted four times in Acts, Acts 2:11–12, 6:5, 13:43, 14:1.
The lack of citations in pagan literature may thus be taken as proof that the translation
was not made for the Jews.

Those who support Aristeas, that the translation was made through the initiative
of the Greeks, include: Bickerman (1976), pp. 142–3, 167–9; Modrzejewski (1955),
pp. 101, 103–5; Barthјlemy (1974); Schьrer, Vol 3 (1986), 475; For recent surveys
of Septuagint research see Dogniez (1995), pp. 7–8

 

[anaveno]

Се надевам дека некој од "одговорните",нема да ми замери,ама...:

Was Jesus' Resurrection a Sequel?

A first-century BC tablet, thought to originate from the Jordanian bank of the Dead Sea, that tells the story of a Messiah who rose again after three days from the grave.

.

 

[anaveno]

Добив една интересна п.п. (порака): “...imase postirano eden tekst za toa deka simbolot na ribata bil narekuvan Ma ....simbolot na ribata se narekuval Ma.“

Веднаш да кажам: Во санскритот,зборот риба со корен МА го има 114 ПАТИ.

Што има врска Санскритот со симболот на христијанството-риба и божицата Мајка Ма? И со нас?

Па има.
Најнапред,зборот риба-Ichthus има значење и делфин.
И делфинот во Санскрит се вика makara,makarakaTI.

Понатаму,ако побараме на гугл за vesica piscis,ќе видиме дека:

Тој симбол е постар од христијанството, и христијаните го ротирале за 90 степени.

Но,од каде потекнува тој симбол?

Јас би ги издвоил авторите Sir James George Frazer-"Adonis, Attis, Osiris: Studies in the History of Oriental Religion" (Part Four of his larger work, "The Golden Bough")

that among one group in India, the fish was believed to house a deceased soul, and that as part of a fertility ritual specific fish is eaten in the belief that it will be reincarnated in a newborn child.

И авторите кои го застапуваат мислењето:

Well before Christianity, the fish symbol was known as "the Great Mother," a pointed oval sign, the "vesica piscis" or Vessel of the Fish.

Тука би ја спомнал Eleanor Gaddon-"Cult of the Fish Mother"...as far back as the hunting and fishing people of the Danube River Basin in the sixth millennium B.C.E. (eте и на BBC за тоа). Over fifty shrines have been found throughout the region which depict a fishlike deity, a female creature who "incorporates aspects of an egg, a fish and a woman which could have been a primeval creator or a mythical ancestress...

"The "Great Goddess" was portrayed elsewhere with pendulous breasts, accentuated buttocks and a conspicuous vaginal orifice, the upright "vesica piscis" which Christians later adopted and rotated 90-degrees to serve as their symbol.

Ете така, од кај нас...

 

[Славјански]

А што ќе кажеме за Исус Назарениот?
Како и за есените кои своите свештеници ги викале Назарои.

Мислам дека овој изговор односно овој термин има ГОЛЕМИ ШАНСИ како значение да се најде на писмото на Каменот од Розета но можеме и со денешниот Македонски јазик да го опишеме.

Погрешно е толкувањето за Исус од Назарет зошто Назарет воопшто не постои во тоа време како место. Се работи значи за секта Назарени.

Е сега ова е моја претпоставка но мислам дека го има значењето Исус Просветлениот.
Назарени е осветлени.

Ако на ова го надоврзам и откритието на пештерата во Индија на која е преставен Исус како ПРАВАРАСЕНА - прва светлина, сетоа ова ми дава една сосема поинаква слика за нашиот брат Исус Христус.

Рано е да кажам нешто повеќе но полека ми се отвара познат мозаик од некоја македонска рака која го има создадено.

Нели ние доаѓаме и од творците на словото СловоВени, така да ништо повеќе не ме изнендаува.

 

[Homer MakeDonski]

SlovoVenetu
Ako so nekoj pristap za nekogo e rano da se pocne,za nekogo toa veke pretstavuva posvetenost kon ona sto go raboti..
Procitajte go sledniot pristap i pogled za ona sto zaponuva da te kopka

http://www.truthbeknown.com/serbian.htm

 

[anaveno]

Во продолжение на претходно напишаното.

Науката денес е децидна дека,Indus Valley civilization никогаш не била матријахална. Скелетните и денталните наоди покажуваат дека социјалната структура на тоа општество е идентично со денешните рурални средини во Северна Индија.??? (така некако,скратено)

Сите археолошки наоди од тој период (пред Аријскиот Индиски период ?) укажуваат само на едно-главен бил машки бог.

Понатаму:

Симболот на рибата или Ichthys

првпат е запишан во Ефес,при крајот на 1 век од н.е.

Дали е тркало или 8-зрачно сонце, којзнае...

Но,што има врска Ефес со нас?
Па,има.
Откога Аце, по неговата смрт, Ефес е дел од империјата на Селевкидите.
Потоа,фараонот Птоломеј 3-ти ги освои Селевкидите.
Потоа,по смртта на Аталус 3-ти,Ефес е под Римјаните.
Потоа,Ефес го поздрави генералот Архелај.
Потоа, Август римјанинот го направи Ефес капитал на проконзулатот Азија.

Како што гледаме,Ефес бил владеен од Македонците,кои биле писмени (па било и со какви букви да пишувале),и сигурно некој наш го ишкрабал каменот.

Римјаните не биле сигурно,бидејќи е познато дека во тоа време бил изграден храм на Артемида,а римјаните тогаш имале врска со неа ич.

А за оне кои ќе скокнат да кажат дека Артемида е гејска божица,да кажеме дека нејзиниот култ е славен во Ефес уште од 550 г.п.н.е.(во храмот и)од негејци-персијанци и дека Аrtemis е со name of unknown origin (непознато).

А Артемида е ќерка на Лето и Зевс (кои исто така се непознати во гејскиот јазик).

А била божица на месечината=arttacantiran2,ArttirAtarican2am,arttOtayam, и на ловот=mArga (mRga,mArgaM-dA,mAgeNa,mArgais,mArgAya)...

Е кога сме кај ловот,после него одиме на pApatti=hunting; fishing

А Артемида се идентификува и со Кибела Мајката Богиња,т.е. Божицата МА....
која е нели,од неолитот во Македонија.

A Ichthys=риба има гејска етимологија-нула.

Тој збор исто значи и матка,но со никаква етимологија во гејскиот јазик.

А во Санскритот за риба го имаме зборот matsya.(и плус 143 збора со корен МА)
Пан-хеленистите го бараат коренот на зборот ихтус во зборот chthon кој е всушност Санскритскиот збор dnghom кој значи земја,но и подводна сфера.

А матката? Па таа си има познат збор mAtRgarbha=a mñmother's womb
А сигурно и оваа pusyan ви е позната.Гејците се yoni.Ние им викаме,да ти е.ам yonisaMkaTa.

Нејсе,зборувавме за Големата Мајка, Мајката Божица, Божица на Плодноста, МАТ (риба и матка,земја) и гледаме дека се сето тоа негејски зборови,од Ефес до овде.

.

 

[anaveno]

Реалните,не-панхеленските автори,јасно кажуваат кој го ширел христијанството по медитеранот.
Па така,во Social-science commentary on the Letters of Paul By Bruce J. Malina, John J. Pilch читаме дека-8:1-2: This section opens with the usual disclosure formula, "we want you to know . . . " which marks a new- section The patronage fast* of Cod to the Jesus group* of Macedonia 'for example, in Thestalonika, Philippi, Beroea) has pro¬duced a wealth of gei>erosity for the Jerusalem Jesus group, in spite of conflict with fellow Israelites (sec I Thcvs 1:6; 2:14, Phil 1:29->0). This was the fate of Jerusalem Jesm groups {I The^s 2:14).
8:3-4: The Macedonians believed it was J "favor" (NRSV: "privilege") to be of vrmcc (NRSV "ministry"I to the Jerusalem JCMIS group. While Paul calls all members or Jesus groups ~sjints" (those set apart, person* exclusive to the Cod of Israel:. l>c often uses the term for members of the Jerusalem Jesus group (see 2 Cor 1:1: 9:1: )>:12: also 1 Cot 12: 6:2; 16:1. 15. Rom 1:7; Phil 1:1; I The» 5:H).
8:5*6: The Macedonians, in accepting the gospel of the Cod of Israel, gave tlicmsclvcs to the lx>rd However, a number of ttieni chose to assist Paul (Acts rctjIU the Macedonian* anK>ng Paul's collaborators: Jason. Acts 176; Cams, Acts 1^.2V, S<ip,itcr. Anstjrchns. Sccundu*. ,\cts 20:4), and Paul awriixr* this behavior to C*<»d s good pleasure. 1 hc^e Macedonians had Paul urge Titus to complete the "fa\or" he had begun in Corinth (1 Cor 16:1-51. This introductory explanation allw* the passage to sound like a letter of recommendation for Tirus, Pauls agent in this activity.

(greskite se od konvertiranjeto od slika vo tekst,koj ke gi isprava sega,vazno jasno se gleda poentata)

 

[anaveno]

..ај нешто поразбирливо..
Во Втората книгата за Макавеите (11), спомната е содржината на писмото што го напишал македонскиот крал Антиох V, во кое тој ги повикал на мир еврејските бунтовници...Писмото е адресирано на "15 ксантик" (што претставува античко-македонски назив за месецот март, кој на грчки се викал Елапхеболион).
Ова се случило во 163 или 162 пред Христа

До еврејските бунтовници писмо упатил и војсководителот на Антиох V, Македонецот по име Лизија. Ова писмо е адресирано на "24 Dios" (што претставува античко-македонско име за месецот октомври, кој на грчки се викал Pyanopsion).

па што?

Подоцна..Римјаните исто така им упатиле писмо на еврејските бунтовници , кое било адресирано со македонското име на месецот "Dios"(Bтopa книга за Макавеите, 11).

Во своето обемно дело "Jewish Antiquities", Флавиј пишувајќи за времето кога владеел персискиот цар Дарие, Флавиј го спомнал името на македонскиот месец Диструс (Antiquities... XI, 11,7).

Во Библијата,Во Ерусалим Јасон изградил македонистички (божемни хеленистички) светилишта и други објекти поврзани со оваа култура.
Зошто македонистички?
Па,читаме и дека тој вовел мода меѓу Евреите, на носење "шешир со широк обод", што несомнено дека се однесува на македонската шапка каусија, која била токму шешир со широк обод и која масовно се носела уште со векови пред тоа во античка Македонија.

 

[anaveno]

Ај да биде уште појасно:

Во житието на Свети Јован Златоуст читаме дека нему пред неговата смрт му се појавиле светите апостоли Петар и Јован и му рекле дека тој бил "пастир на словенските овци Христови"! Овде читаме:

"Неколку дена пред смртта на блажениот, кога тој, по својот обичај стоeше ноќе на молитва, кај него дојдоа светите апостоли Петар и Јован, кои и порано му се јавуваа за време на неговиот живот во манастирот во Антиохија. Светите апостоли му рекоа: 'Радувај се добар пастиру на словенските овци Христови, цврст страдалнику! Ние сме испратени кај тебе од нашиот заеднички Господ Исус Христос за да ти помогнеме и да те утешиме...'" (Житија... ноември, стр. 369)

Знаеме дека Свети Јован Златоуст живеел во 4 век и во првите години на 5 век, што значи дека тој живеел речиси сто и педесет години пред наводното прво доселување на Словените од "зад Карпатите". Па, од каде тогаш Словени во 4 и 5 век?

Се надевам дека некој нама да противречи на зборовите на Свети Јован Златоуст.

А кој бил тој?

Роден е во Антиохија,од каде што била и Лидија, првата покрстена Македонка и европејка. Оттаму е и Светиот Апостол Лука. Мајката на Свети Јован Златоуст се викала Антуса (АНТИЦА?), а татко му се викал Секунд.

Името Секунд го среќаваме како име на Македонецот кој го придружувал Свети Павле за време на неговото патување.
Во времето на Свети Јован Златоуст Антиохија имала околу 200.000 жители од кои околу половината биле христијани (Житија...ноември, стр. 314).

Во негово време се споменува старешината на Антиохија по име Архелај (исто, стр. 322), што претставува уште едно име од постариот античко-македонски ономастикон.

И по Свети Јован Златоуст следат серија од Свештеномаченици,сите родум од Антиохија. И интересно,кај сите среќаваме познати поими-имиња, па така, оттаму е....

 

[anaveno]

Свети Еразмо Охридски,светата маченица Јустина (Житија... октомври, стр. 70). со татко кој се викал Едесие (градот Едеса),светата маченица Домнина. И Таа од Антиохија се преселила во Едеса (Воден),светата преподобна мајка Пелагија,светата великомаченица Марина,со татко Едесие (македонскиот град Едеса!),свети Тадеј - еден од дванаесетте Исусови апостоли!

Во апокрифниот ранохристијански ракопис Делата на светиот апостол Тадеј (Acts of the Holly Apostle Thaddaeus One of Twelve, From The New Advent: Fathers of the Church http:// www. csn. net/ advent/ fathers/ fathers.htm) читаме дека тој отпрвин се викал Лебеј (Лебаеус). (тројцата браќа Пердика, Гаван и Аероп работеле кај некој цар, кој одбил да им плати за работата, а потоа се обидел и да ги убие, но тие избегале преку реката, која подоцна надошла и ги спасила. Интересно е што градот во кој тие отпрвин работеле се викал - Лебеа (Лебаеа). Херодот..

А кои значајни настани за христијанството се случиле во овој македонски малоазиски град и кои значајни личности со македонско потекло потекнувале од овој град.

Повеќемина истражувачи сметаат дека во Антиохија се случил еден фундаментален настан поврзан со христијанството, а тоа е пишувањето на Евангелието по Матеј!

Свети Матеј бил еден од дванаесетте Исусови апостоли и дека тој бил личен сведок на она што го запишал во врска со Исусовото дејствување. Раните христијански писатели го сметале неговото Евангелие како најстаро во Новиот Завет.
Сепак,денес за местото каде свети Матеј го напишал своето Евангелие постојат две мислења. (којзнае зошто,поради пан-хеленизмот и криењето на вистината?)

Првото е дека тоа било напишано во Палестина, а второто е дека било напишано во македонскиот малоазиски град Антиохија, некаде околу 70 година по Христа.

Но едно не може да се сокрие,а тоа е дека, две од трите први христијански цркви, кои официјално биле признати во Никеја (325 година) биле основани во градови подигнати и населени од Македонците.

Тоа се црквите во Александрија и во Антиохија, кои (заедно со онаа во Рим) биле првите официјални христијански цркви на светот!

 

[anaveno]

Р.Ѕ. Линкот за Лебаја и Едеса:

http://www.newadvent.org/fathers/0826.htm

 

[akirca]

Јас сум нов во овој форум и не сум прочитал се, али имам прочитано нешто и знам за што се разговара.

И да и да имаме докази дека Исус бил распнат во Охрид кој ке ни поверува на тоа?

Цел свет се прави улав за Александар, за кој имаме 1000 докази дека не е грк, и никој не ни верува (или се прават улави).

Или пак да не одиме толку далеку туку примерот за Македонците во Гриција. Сите знаат дека има малцинство Македонци и никој не сака да разговара за тоа, а камо ли вест дека Исус бил распнат во Македонија.

 

[theMac3donian]

Moe тврдење е дека ако Охрид наликува на Ерусалим, тогаш тој е направен така да наликува. Рим во себе ги содржи Ерусалимските маркери, тогаш зошто да не и Охрид е направен по ист принцип.

Во Рим ако одиш од црква во црква, ти всушност го одиш патот по шаблон на патот кој Господ Исус Христос одел пред своето распнување во Ерусалим. Истиот принцип сигурно е употребен и во Охрид. Градот е така направен да има сличности со Ерусалим од Век 1ви од н.е. . Знаеме дека Охрид бил (и сеуште е) главен верски центар, верувам дека тој бил на слично рамниште како и Константинопол и Рим, со разлика дека тој бил помал се разбира.

Па така Исус Христос не бил распнат во Охрид, туку само неговиот живот и неговото распнување се одсликани во Охрид. Луѓето што живееле таму биле сигурно големи верници (па не за џабе е ОА таму) и сакале да го следат делото Господово на секој можен начин.