Човек што толку плука по еден систем, па било каков и да е, човек што единствена вербална карактеристика на тој систем и на луѓето му е “комуњарски“, човек кој својот сиромашен вокабулар го надополнува со пцости - тоа е човек на кој му е испран мозокот (доколку го има) и во основа не го познава она за кое што говори, па мора да се потпира во своите искази на она што другите му го кажале и раскажале. Во животов сум се среќавал со многу такви персони кои страдаат од комплекс на пониска вредност (или можеби реална вредност) и на кои им пречат сите оние кои нешто вредат и си ја работат работата. Некој може да “работи“ и 28 сати и она што ќе го сработи да не вреди ништо (пример за тоа е Кина - евтина работна рака и евтин производ, но и двете толку вредат, тие не се ефтини туку толку вредат), а некој може да работи 2 сати и неговата работа да вреди колку за тројца...
Кој е на крај виновен за личните фрустрации и проблеми? Тито е виновен за се! Комуњарите се виновни за се!
Кога веќе го обвинувате Комунизмот (одн. Социјализмот) тогаш да споредиме што реално е изградено во Македонија (не мислам само на физички градби, но заради разбирливост ќе се осврнам само на тоа) пред 1990 година и после 1990 до денес. До 1990 во Македонија се градеше - Македонија. Вакви-такви, во Македонија до тогаш се изградени многу објекти од инфраструктурата (патишта, мостови, водоводи и канализациони структури, колекторот на Охридското езеро, хидро и термоцентрали и т.н), изградени се сите постојни објекти од јавен карактер (болници, училишта, детски градинки, универзитети, МАНУ, РТВ, Институти, заводи, домови на културата и библиотеки (кои по се изгледа од “плукачите“ слабо се посетувани), бањи и бањски лекувалишта, одморалишта, и т.н.) изградени се Хотели, ресторани, трговска мрежа, транспортна мрежа. Изградени се голем број фабрики (во секој град ги имаше од повеќе индустриски гранки) во кои имаше превработеност, но на сметка на вишокот на заработувачката (наместо на помалкумина таа се делеше на повеќемина па платите затоа беа пониски) затоа што нова фабрика која што ќе го прифати вишокот на работници не се гради лесно.
Денес, нема нови фабрики а старите се уништени, па им се молиме (што е понижувачки) на некои од странските фирми, аман да дојдат и да направат некој погон кај нас. Вишокот на заработувачка денес наместо да се дели на оние кои го заработуваат (па макар и да има превработеност) го приграбуваат дрчните “бизнисмени“ (кои се пародија на бизнисмените), а работниците ги плаќаат колку за да преживеат.
Но, тоа не е случајно. Во таа некогашна држава имаше училишен предмет кој се викаше ОНО и ОСЗ (Општонародна одбрана и Општествена самозаштита). Во еден дел од тој предмет имаше изучување на она што се вика “Специјална војна“. Она што од 1990 год. и се случува на Македонија спаѓа во таа категорија на “Специјална Војна“. А тоа е : економско уништување и поткопување на темелите на државата преку уништување на сето она што може да допринесува за економското зацврснување на државата (затворање на фабриките) и не дозволување на изградба на нови економски капацитети кои ќе ја водат Македонија кон просперитетна иднина (Вардарска долина, пругата кон Бугарија, Асибо, АМБО, и ред други поситни). Второ, се оди кон уништување на работните навики и несоздавање на нови преку развивање на демотивираноста на работниците по разни основи, уништување на работниот морал (кој ваков-таков постоеше), форсирање на ноќниот живот и нездрави животни навики и хедонизам (луѓето не се способни да работат или се со помала способност за работа). Се руши здравствениот систем преку “реформи“ кои всушност не се реформи туку се само во насока на уништување на здравствениот систем и печалба на некои “лешинари“ кои од распаднатото тело ќе се офајдат (а и за да работи некој човек треба да е здрав - треба и тоа да се има во предвид). Се руши образовниот систем ( и психолошки - кога сите гледаме дека некој со 4-то одделение има и заработува повеќе пари од некој интелектуалец), но и конкретно - преку уништување на системот и објектите во образованието, па дури и принципот на оценување (за тоа не ни е крив никој “од надвор“). Се руши полицијата (нејзината ефикасност во споредба со некогашната е за потсмев) по принцип на “врзани раце“, но и со примање во нивните редови на се и сешто, најчесто типчиња со криминално досие (по принцип на поговорката : “држи го пријателот блиску до себе, но непријателот поблиску“
), Војската е сведена на ловечко здружение само со лично вооружување (иако мислам дека сепак барем се добро обучени). Патната инфраструктура е пред уништување (освен крпење на дупките, доградба на патот братство и единство, третата лента на Плетвар и патот Тетово-Гостивар - поместување во тој сегмент нема), железничката е онаа од Отоманското царство, требаше да дојдат Турците за да го направат Аеродромот да личи на нешто, а од сите два брода едниот потона.
Сето ова не е случајно. Не е случајно ни “фрлањето со дрвја и камења“ на преходната Социјалистичка Македонија. Таа Социјалистичка Македонија е трн во окото на многумина, затоа што претставува ваква-таква
Македонска држава. Во таа република Македонецот оствари државност и се реализираше како народ (не настанал туку се манифестирал како народ) и на секој кој би сакал да ја претстави Македонија како тиква без корен, како држава која потекнува од 1991 година Социјалистичката Македонија му е непријатен потсетник дека Македонците постоеле и пред 1991 година со сите свои национални институции.
