Хептаграм XI
Ἱερὸς Γάμος
- Член од
- 13 февруари 2010
- Мислења
- 12.266
- Поени од реакции
- 12.269
Се е во ред ако не си од Израел... аман бре луѓе
Верски вести II
- Креатор на темата exlexmk
- Време на започнување
- Статус
M
Muranyi
Гостин
Блер: Исламизмот бара доминација врз другите, а не соживот
Тони Блер зборува најдиректно досега. За „Дејли Телеграф“ вели дека се потценети бројноста и силата на исламските екстремисти. Блер додава дека Западот е заспан кога станува збор за исламскиот ектремизам. Откако се повлекол од политиката станал христијански верник и во јавноста често зборува за вредностите на христијанството. Иако е левичар, отворено го критикува агресивниот секуларизам. Времето најчесто го поминува со сопругата и нивните 4 деца.
Тој е доказ дека има живот по политичка смрт. Повторно се враќа во Лондон, одлично изгледа, облечен е традиционално, во интелигентна комбинација на син костим и кафеави чевли, како вистински џентлмен. „Ставив и кравата за Дејли Телеграф“, вели тој. Ќе учествува на церемонијата за отворање на Олимпијадата овој петок.
Но денес има поинаква цел. Верските дебати во Вестминстер, предводени од неговиот поранешен секретар Чарлс Кларк. Вечерва тие ќе се затворат со заеднички говор на г. Блер, надбискупот од Кентербери и мене. Темата е религијата и општеството. Најпопуларниот човек којшто стана католик со помош на својата вера се бори против овие прашања. Тој зборува за иднината. Фундаменталните доктрини на политиката како фашизмот и комунизмот, вели тој, исчезнаа во 20. век. Во 21. век, кога глобализацијата уште повеќе ги доближи луѓето, проблематичните територии и безбедносната закана се поврзани со религијата и културата. Тој сака да обезбеди „платформа“ каде што луѓето од различна вера ќе може заедно да откријат што ги поврзува. Тони Блер напишал: „Отсекогаш сум бил позаинтересиран за религијата отколку за политиката“, една значителна мисла напишана од премиер, па затоа го прашав зошто. Тој вели дека религијата започнува со „фундаменталната вистина за животот“. Смета дека е „сосема запознаен со правилата на политиката“, а во религијата „има уште многу да се истражува“.
Да, но многумина коишто не се религиозни би го кажале истото. А тој е религиозен. Зошто? Тој е дискретен. Не сака да зборува за Господ или, пак, за црквата (ако го побарате зборот „црква“ во неговата автобиографија, ќе најдете само Шарлот Черч (черч-црква), страна 333). За Исус зборува како за човек којшто бил „подготвен да се спротивстави на конвенционалната мудрост кога сметал дека е погрешна“. Повеќето спиритуални мисли си ги задржува за себе. Него го интересира фактот што „како верник е поврзан со останатите верници“. Себеси се гледа како нивен интерпретатор.
Г. Блер цитира дел од еден состанок на форумот за економија во Давос од пред неколку години. На него присуствувале репрезентативци од четири различни вери, а секој од нив тврдел дека „неговата вера е ексклузивната вистина“. Тој ги запрашал зошто сметаат дека нивната религија ќе им обезбеди спасение. „Интересно ми беше да гледам како реагираат како политичари. Забележав дека ги користат сите техники на заобиколување“.
Тој признава дека не може да даде целосен одговор на своето прашање. Како личност којашто се преобратила во католицизам, ја прифаќа доктрината на католичката црква, но вели дека не ја идеализира. Не чувствува гадење спрема англиската црква, којашто ја напушти, туку сосема спротивното. Стана католик поради неговата сопруга католик, Шери, и нивното семејство. „Не размислував многу. Едноставно така се чувствував попријатно“.
Неговиот пристап кон политиката е поврзан со општествените промени. „Додека растев во северна Англија, таму постоеше само една религија“, вели тој. Неговиот најдобар пријател во училиштето Колчестер во Дурам, бил евреин, но вели дека никогаш не размислувал за тоа. Сите околу него биле христијани. Неговиот син Лео неодамна го прославил 12. роденден, а присутните деца биле од три или четири различни вери.
Под влијание на свештеникот Питер Томпсон, младиот Тони почнал да сфаќа дека верата и разумот може да се спојат. Од тоа заклучил дека различните вери, особено „Аврамските“ религии, јудаизмот, христијанството и исламот, може да се изградат според тоа што го имаат како заедничко. Сега чита литература за други вери, па заклучува дека ја збогатува и својата. Конкретно, сега го чита Куранот.
„Куранот го гледам како аутсајдер. Тој е напишан во пророчка традиција којашто се бидува да ги врати луѓето до основните принципи на спиритуалноста. Ако се земе предвид неговото време, тој бил неверојатно прогресивен израз на принципи. Христијаните имаат неверојатно искуство додека го читаат. На пример, повеќе се пишува за Марија отколку во Евангелието. Трагедијата е што тоа е толку „нашминкано“ и погрешно интерпретирано“.
Од тука Тони Блер станува подиректен. По нападите на 11 септември, тој смета дека ја потценил моќта на тврдењата на исламистичките екстремисти. Тврдењето дека „западот се противи на исламот“ се` уште постои. Дури и е засилено. Со тоа се бара „надмоќ, не соживот“. Тој се плаши дека „западот не се посветува на ова прашање“, а тоа, сепак, е најголемиот предизвик. Сите добри работи што ги гледа во Африка преку Иницијативата за надмоќ се соочуваат со оваа закана над заканите. Во Судан, Мали, Нигерија и немирите во Танзанија и Кенија, секташкиот исламистички екстремизам е најголемиот проблем којшто е во подем. Г. Блер се сомнева во борбата на претседателот Обама, сметајќи дека се посветува на погрешните луѓе. По говорот на Обама во Каиро, 2009 година, „се менува целиот контекст“. Муслиманското Братство презема големи делови од арапскиот свет, „а луѓето со најсилни гласови се очајни за нашето водство“.
„Мора да се заангажираме, но и да си поставиме предизвик“, предупредува тој. Средниот исток „нема да постигне демократија доколку не сфати дека демократијата е начин на размислување, не само на гласање. Клучното прашање е како мнозинството се однесува спрема малцинството“.Тој вели дека Западот многу полека им помага на луѓето од Иран. Тоа е голема цивилизација. Луѓето би ја зацврстиле својата влада доколку можат. Важно е да знаат дека сме тука за да им помогнеме. Добро би дошол еден нов почеток“. Но се прашувам дали сте помислиле дека можеби грешите во врска со исламот? Што доколку тоа не е религија којашто се заложува за мир? Размислува за ова, но не го прифаќа. Прави споредба со христијанството. „Кога се одржува миса, на крајот велиме ’Ова е Господов збор’. Тоа е духот на библиското учење. Не го сфаќаме секој дел буквално. За тој процес ни требало долго време“. Исламот се бори со истата работа денес.
Да го разгледаме проблемот на домашен терен. Дали тоа важи за овдешните муслимани? Г. Блер жали што неговата стратегија не се користи. „Мора да го прифатиме радикализмот прифаќајќи го неговото учење, а отфрлувајќи ги неговите (насилни) методи“. Но верува и дека антирелигиската група на Ричард Досон ги влошуваат работите. Екстремните атеисти „бараат од религиозните фундаменталисти“ да ги претстават своите аргументи, па „мораме да одиме против агресивниот секуларизам“.
Јас се согласувам. Велам да го разгледаме хомосексуалниот брак, предлог којшто ги измачува следбениците на сите религии. Тука нема утеха за верниците. Г. Блер оди против верувањата на неговата црква. „Сфаќам дека луѓето си имаат различни ставови“, вели тој. Но тој е за хомосексуалниот брак. Всушност, не може да се најде јавен проблем којшто го гледа со религиозни очи и против секуларизмот. Тоа е пошироко прашање. Смета дека религијата е бенигна сила во либералниот и модерен свет, не е непријателски настроена.
Ја менувам темата. Тони Блер го напушти кабинетот, па целиот Западен свет којшто сакаше да го брани е проголтан од финансиска криза. Како добар католик, тој мора да ги преиспита последиците и да се исповеда. Дали воопшто се чувствува одговорен? Го отфрла личниот аспект по ова прашање и се држи до општите работи.
„Мора да ги вратиме основните вредности на нашето општество“, вели тој. „Не сме против богатство, но се заложуваме за социјална одговорност“. Не смееме да помислиме дека општеството би било подобро „доколку обесиме 20 банкари на аголот од улицата“. Тој на тоа пристапува од друг агол. “Не ги гледајте 30 години од либерализацијата, коишто започнаа со г-ѓа Тачер, па да велите дека тоа предизвика финансиска криза. Погрешно!“ Лекцијата е дека во глобално економија којашто зависи од многу фактори, „не сме ги разбрале вистинските импликации на финансиските инструменти, па затоа не сме ги надгледувале и регулирале како што треба. Не смееме да се навраќаме на времето кога државата води се`“.
Досега луѓето се собираат околу г. Блер поради неговиот следен состанок, исто како што правеа додека беше премиер. Разговорот беше жив, но во него го забележав проблемот на Велика Британија како изгубено кралство коешто нема најдено своја улога.
Тој има 59 години, се` уште е млад за својата положба. Веќе пет години е надвор од политиката, а сега, како што гледате, сака да се врати. „Откако заминав од кабинетот, многу научив. Особено за тоа што се случува во Европа и светот. Понекогаш тоа ме шокира. Колку би ми користело тоа знаење на времето!“
Вели дека би бил подобар премиер. „Би сакал да се вклучам во дебати“. Како? Со повторен мандат? „Мислам дека тоа не е можно“. Со перство? На неговото лице се гледа задоволство. Можеби нешто во Европа? „Би ја прифатил работата (претседател на Советот на Европа) доколку ми ја понудеа, но не беше така“.
Тој вели дека Европа „се отвора“. Јас велам оти мислам дека се затвора. Тони Блер се насмевнува. „Па, тоа што се случува сега не е постојано“. Постојат „големи прашања тука, во нив се инволвирани политичките реконструкции на Европа. Единствената валута ќе се распадне доколку не го сопреме тоа“. Откако го кажа ова, човекот којшто би ја прифатил таа работа си замина.
Автор: Чарлс Мур – бил уредник на Дејли Телеграф, Сандеј Телеграф и Спектејтор. Ја напишал биографијата на Маргарет Тачер, а моментално работи како претседател на невладината организација „Полиси ексчејнџ“.
http://denesen.mk/web/2012/07/27/bler-islamizmot-bara-dominacija-vrz-drugite-a-ne-sozivot/
Тони Блер зборува најдиректно досега. За „Дејли Телеграф“ вели дека се потценети бројноста и силата на исламските екстремисти. Блер додава дека Западот е заспан кога станува збор за исламскиот ектремизам. Откако се повлекол од политиката станал христијански верник и во јавноста често зборува за вредностите на христијанството. Иако е левичар, отворено го критикува агресивниот секуларизам. Времето најчесто го поминува со сопругата и нивните 4 деца.
Тој е доказ дека има живот по политичка смрт. Повторно се враќа во Лондон, одлично изгледа, облечен е традиционално, во интелигентна комбинација на син костим и кафеави чевли, како вистински џентлмен. „Ставив и кравата за Дејли Телеграф“, вели тој. Ќе учествува на церемонијата за отворање на Олимпијадата овој петок.
Но денес има поинаква цел. Верските дебати во Вестминстер, предводени од неговиот поранешен секретар Чарлс Кларк. Вечерва тие ќе се затворат со заеднички говор на г. Блер, надбискупот од Кентербери и мене. Темата е религијата и општеството. Најпопуларниот човек којшто стана католик со помош на својата вера се бори против овие прашања. Тој зборува за иднината. Фундаменталните доктрини на политиката како фашизмот и комунизмот, вели тој, исчезнаа во 20. век. Во 21. век, кога глобализацијата уште повеќе ги доближи луѓето, проблематичните територии и безбедносната закана се поврзани со религијата и културата. Тој сака да обезбеди „платформа“ каде што луѓето од различна вера ќе може заедно да откријат што ги поврзува. Тони Блер напишал: „Отсекогаш сум бил позаинтересиран за религијата отколку за политиката“, една значителна мисла напишана од премиер, па затоа го прашав зошто. Тој вели дека религијата започнува со „фундаменталната вистина за животот“. Смета дека е „сосема запознаен со правилата на политиката“, а во религијата „има уште многу да се истражува“.
Да, но многумина коишто не се религиозни би го кажале истото. А тој е религиозен. Зошто? Тој е дискретен. Не сака да зборува за Господ или, пак, за црквата (ако го побарате зборот „црква“ во неговата автобиографија, ќе најдете само Шарлот Черч (черч-црква), страна 333). За Исус зборува како за човек којшто бил „подготвен да се спротивстави на конвенционалната мудрост кога сметал дека е погрешна“. Повеќето спиритуални мисли си ги задржува за себе. Него го интересира фактот што „како верник е поврзан со останатите верници“. Себеси се гледа како нивен интерпретатор.
Г. Блер цитира дел од еден состанок на форумот за економија во Давос од пред неколку години. На него присуствувале репрезентативци од четири различни вери, а секој од нив тврдел дека „неговата вера е ексклузивната вистина“. Тој ги запрашал зошто сметаат дека нивната религија ќе им обезбеди спасение. „Интересно ми беше да гледам како реагираат како политичари. Забележав дека ги користат сите техники на заобиколување“.
Тој признава дека не може да даде целосен одговор на своето прашање. Како личност којашто се преобратила во католицизам, ја прифаќа доктрината на католичката црква, но вели дека не ја идеализира. Не чувствува гадење спрема англиската црква, којашто ја напушти, туку сосема спротивното. Стана католик поради неговата сопруга католик, Шери, и нивното семејство. „Не размислував многу. Едноставно така се чувствував попријатно“.
Неговиот пристап кон политиката е поврзан со општествените промени. „Додека растев во северна Англија, таму постоеше само една религија“, вели тој. Неговиот најдобар пријател во училиштето Колчестер во Дурам, бил евреин, но вели дека никогаш не размислувал за тоа. Сите околу него биле христијани. Неговиот син Лео неодамна го прославил 12. роденден, а присутните деца биле од три или четири различни вери.
Под влијание на свештеникот Питер Томпсон, младиот Тони почнал да сфаќа дека верата и разумот може да се спојат. Од тоа заклучил дека различните вери, особено „Аврамските“ религии, јудаизмот, христијанството и исламот, може да се изградат според тоа што го имаат како заедничко. Сега чита литература за други вери, па заклучува дека ја збогатува и својата. Конкретно, сега го чита Куранот.
„Куранот го гледам како аутсајдер. Тој е напишан во пророчка традиција којашто се бидува да ги врати луѓето до основните принципи на спиритуалноста. Ако се земе предвид неговото време, тој бил неверојатно прогресивен израз на принципи. Христијаните имаат неверојатно искуство додека го читаат. На пример, повеќе се пишува за Марија отколку во Евангелието. Трагедијата е што тоа е толку „нашминкано“ и погрешно интерпретирано“.
Од тука Тони Блер станува подиректен. По нападите на 11 септември, тој смета дека ја потценил моќта на тврдењата на исламистичките екстремисти. Тврдењето дека „западот се противи на исламот“ се` уште постои. Дури и е засилено. Со тоа се бара „надмоќ, не соживот“. Тој се плаши дека „западот не се посветува на ова прашање“, а тоа, сепак, е најголемиот предизвик. Сите добри работи што ги гледа во Африка преку Иницијативата за надмоќ се соочуваат со оваа закана над заканите. Во Судан, Мали, Нигерија и немирите во Танзанија и Кенија, секташкиот исламистички екстремизам е најголемиот проблем којшто е во подем. Г. Блер се сомнева во борбата на претседателот Обама, сметајќи дека се посветува на погрешните луѓе. По говорот на Обама во Каиро, 2009 година, „се менува целиот контекст“. Муслиманското Братство презема големи делови од арапскиот свет, „а луѓето со најсилни гласови се очајни за нашето водство“.
„Мора да се заангажираме, но и да си поставиме предизвик“, предупредува тој. Средниот исток „нема да постигне демократија доколку не сфати дека демократијата е начин на размислување, не само на гласање. Клучното прашање е како мнозинството се однесува спрема малцинството“.Тој вели дека Западот многу полека им помага на луѓето од Иран. Тоа е голема цивилизација. Луѓето би ја зацврстиле својата влада доколку можат. Важно е да знаат дека сме тука за да им помогнеме. Добро би дошол еден нов почеток“. Но се прашувам дали сте помислиле дека можеби грешите во врска со исламот? Што доколку тоа не е религија којашто се заложува за мир? Размислува за ова, но не го прифаќа. Прави споредба со христијанството. „Кога се одржува миса, на крајот велиме ’Ова е Господов збор’. Тоа е духот на библиското учење. Не го сфаќаме секој дел буквално. За тој процес ни требало долго време“. Исламот се бори со истата работа денес.
Да го разгледаме проблемот на домашен терен. Дали тоа важи за овдешните муслимани? Г. Блер жали што неговата стратегија не се користи. „Мора да го прифатиме радикализмот прифаќајќи го неговото учење, а отфрлувајќи ги неговите (насилни) методи“. Но верува и дека антирелигиската група на Ричард Досон ги влошуваат работите. Екстремните атеисти „бараат од религиозните фундаменталисти“ да ги претстават своите аргументи, па „мораме да одиме против агресивниот секуларизам“.
Јас се согласувам. Велам да го разгледаме хомосексуалниот брак, предлог којшто ги измачува следбениците на сите религии. Тука нема утеха за верниците. Г. Блер оди против верувањата на неговата црква. „Сфаќам дека луѓето си имаат различни ставови“, вели тој. Но тој е за хомосексуалниот брак. Всушност, не може да се најде јавен проблем којшто го гледа со религиозни очи и против секуларизмот. Тоа е пошироко прашање. Смета дека религијата е бенигна сила во либералниот и модерен свет, не е непријателски настроена.
Ја менувам темата. Тони Блер го напушти кабинетот, па целиот Западен свет којшто сакаше да го брани е проголтан од финансиска криза. Како добар католик, тој мора да ги преиспита последиците и да се исповеда. Дали воопшто се чувствува одговорен? Го отфрла личниот аспект по ова прашање и се држи до општите работи.
„Мора да ги вратиме основните вредности на нашето општество“, вели тој. „Не сме против богатство, но се заложуваме за социјална одговорност“. Не смееме да помислиме дека општеството би било подобро „доколку обесиме 20 банкари на аголот од улицата“. Тој на тоа пристапува од друг агол. “Не ги гледајте 30 години од либерализацијата, коишто започнаа со г-ѓа Тачер, па да велите дека тоа предизвика финансиска криза. Погрешно!“ Лекцијата е дека во глобално економија којашто зависи од многу фактори, „не сме ги разбрале вистинските импликации на финансиските инструменти, па затоа не сме ги надгледувале и регулирале како што треба. Не смееме да се навраќаме на времето кога државата води се`“.
Досега луѓето се собираат околу г. Блер поради неговиот следен состанок, исто како што правеа додека беше премиер. Разговорот беше жив, но во него го забележав проблемот на Велика Британија како изгубено кралство коешто нема најдено своја улога.
Тој има 59 години, се` уште е млад за својата положба. Веќе пет години е надвор од политиката, а сега, како што гледате, сака да се врати. „Откако заминав од кабинетот, многу научив. Особено за тоа што се случува во Европа и светот. Понекогаш тоа ме шокира. Колку би ми користело тоа знаење на времето!“
Вели дека би бил подобар премиер. „Би сакал да се вклучам во дебати“. Како? Со повторен мандат? „Мислам дека тоа не е можно“. Со перство? На неговото лице се гледа задоволство. Можеби нешто во Европа? „Би ја прифатил работата (претседател на Советот на Европа) доколку ми ја понудеа, но не беше така“.
Тој вели дека Европа „се отвора“. Јас велам оти мислам дека се затвора. Тони Блер се насмевнува. „Па, тоа што се случува сега не е постојано“. Постојат „големи прашања тука, во нив се инволвирани политичките реконструкции на Европа. Единствената валута ќе се распадне доколку не го сопреме тоа“. Откако го кажа ова, човекот којшто би ја прифатил таа работа си замина.
Автор: Чарлс Мур – бил уредник на Дејли Телеграф, Сандеј Телеграф и Спектејтор. Ја напишал биографијата на Маргарет Тачер, а моментално работи како претседател на невладината организација „Полиси ексчејнџ“.
http://denesen.mk/web/2012/07/27/bler-islamizmot-bara-dominacija-vrz-drugite-a-ne-sozivot/
M
Muranyi
Гостин
Продолжува убивањето на христијаните
Салафистите и „Муслиманското братство“ во Египет со вперени пиштоли во глава ги спречуваа христијаните да гласаат на изборите. Саудиска Арабија официјално ги забрани сите религии освен исламот. Само во јуни во Нигерија се запалени повеќе од 40 христијански села и егзекутирани се повеќе од 800 христијани. Во Иран повеќе десетици христијани сеуште се во затвор само поради нивната вера. Gatestone Institute води детална месечна евиденција за насилствата врз христијаните.
Во Сирија досега повеќе од 100.000 христијани се протерани од нивните огништа во најновиот христијански егзодус на Блискиот Исток. Земјите каде што чекорел Исус Христос и апостолите забрзано се празни од христијаните. Денес христијаните се убиваат и протеруваат од Сирија, а претходите децении тоа се случи во Либан, Ирак, Јордан, Турција, Ерменија и на други места.
Крвавиот џихад е постојано со христијаните од Нигерија, а таму стотици христијани беа убиени само оваа година. Тие сега планираат да ја трујат храната на христијаните како дел од целта на Боко Харам да се исчисти Нигерија од христијани.
За време на претседателските избори во Египет, Ал Ахрам извести дека „Муслиманското Братство блокирало цели улици, спречувајќи ги коптските христијани да гласаат, држејќи ги на нишан и заканувајќи им се на христијанските семејства да не ги пуштаат своите деца на гласање“ во корист на секуларниот кандидат.
А во меѓувреме, под водство на претседателот Обама, Стејт департментот во САД ги избриша деловите од Извештајот за човекови права каде што се зборува за религиозните прогонства. Администрацијата на Обама инсистира дека кризата во Нигерија нема врска со религијата иако Обама го поддржа претседателот на Муслиманското Братство од Египет среде обвиненијата за измами во изборите.
Категоризирани се според тематиката, ова се дел од прогонствата на христијаните низ целиот свет коишто се случиле во јуни, подредени под азбучен ред, не според сериозноста на нападот.
Напади на цркви
Египет: Во една преполна коптска црква, муслиманите за време на литургијата „барале коптите да заминат од црквата пред да завршат молитвите, заканувајќи им се дека ќе ја запалат црквата доколку не им ги исполнат барањата“. Свештеникот контактирал со полицијата и побарал помош, но му рекле да ги исполни барањата на муслиманите „и да не дозволува автобусите да носат христијани во црквата“. Посетителите заминале среде молитва, а надвор биле пречекани со гласни извици. Додека заминувале, муслиманите фрлале камења по нивните автобуси. Исто така, не било дозволено реновирање на коптската црква којашто била оштетена од бунтовничките муслимани претходната година, па христијаните ќе мора сами да се снајдат во поправките.
Индонезија: Група од 300 муслимани уништиле продавница којашто се користела за неделни молитви, под оправдување дека немаат „дозвола за одржување миса“. Толпата го уништила првиот кат на продавницата, кршејќи ги прозорите и оштетувајќи го мебелот. Полицијата ја сопрела толпата пред да стигне до третиот кат, каде што имало околу 60 христијани. Дванаесет од нив биле приведени на испрашување, а ниеден муслиман не бил уапсен.
Во еден друг инцидент, властите по наредбата од исламските клерици наредила да се срушат 20 цркви, откако претходниот месец 16 помали црквички биле затворени во истата област. Конгрегацијата продолжила да одржува состаноци во затворени објекти, а неколку нивни членови чувале стража надвор.
Иран: Властите наредиле да се затвори уште една црква во главниот град Техеран „среде владината кампања да се затворат црквите во коишто се зборува на јазикот фарси“, вели една група за борба за човековите права. Во црквата доаѓале христијани од асириско потекло. Но „поради зголемениот број на верници коишто го зборуваат јазикот фарси, повеќето од кои се следбеници на Муслиманското Братство, црквата станала проблематично прашање за власта и решиле таа да се затвори“.
Кашмир: Една црква стара 119 години била запалена од страна на муслиманите. Локалниот бискуп „вели дека муслиманските фундаменталисти сакаат христијаните да заминат од државата. Тој вели дека црквата поднела барање во полицијата, но биле замолени да не прават ’такви игри’“. Христијанските малцинства „се под постојана закана од муслиманското мнозинство во Кашмир. Една христијанска група за човекови права од Индија вели дека тоа резултирало со преселба на 400 христијани“.
Казахстан: Се преиспитуваат правата за градба „за да се спречат религиозните малцинства и нивните членови да ја искористат слободата за избор на религија и вера“. Властите неодамна „присилиле една методистичка црква да се затвори ’доброволно’, а ја казниле жената на христијанскиот пастор, којшто објавил оглас во локалниот весник. Таму се велело дека црквата „самата одлучи да се затвори“ затоа што „не сакаме повеќе казни од власта“.
Нигерија: Исламистичките милитанти напаѓале неколку цркви со бомби и пушки секоја недела, убивале десетици христијански следбеници, а критично раниле стотици, вклучувајќи и многу деца. Расте бројот на христијани коишто „не се осмелуваат“ да одат во црква, а извештајот вели дека полицијата намерно не е на свое место пред да се случат нападите.
Судан: Властите срушиле две цркви до темел, а конфискувале три католички училишта како одговор на повлекувањето на Јужен Судан во јули 2011 година. Властите рекле дека таквите згради поврзани со христијаните од Јужен Судан не се добредојдени во една исламистичка земја. Друга црква била уништена во истата област два месеци претходно, со тврдење дека истата припаѓа на Јужен Судан.
Туркменистан: Една евангелистичка црква во оваа земја со муслиманско мнозинство била нападната од властите. „Сите возрасни верници на состанокот биле испрашувани во врска со нивната вера, а целата христијанска литература била конфискувана“. Истата им била вратена по две недели.
Одметништво, богохулство, прозелитизам
Египет: Еден студент христијанин којшто делел христијанска литература во универзитетот во Асуит „ги вознемирил муслиманските студенти“. Ова резултирало со судири на универзитетот, а имало и многу повредени „за време на извикувањата“. Еден салафистички водич на египетската телевизија рекол дека муслиманите немаат право „да се преобратат во христијанство“.
Иран: Пет месеци откако пет муслимани што се преобратиле во христијанство била уапсени, нивната состојба и судбина не се познати. Обвинети се за „присуствување на молитви во приватен дом, промовирање на христијанството, протестирајќи против режимот и дестабилизирање на националната безбедност“. Тие се затворени 130 дена и не се знае ништо за нив „а тоа е очигледен пример за физичка и ментална злоупотреба на затворениците. Еден од затворските чувари отворено му рекол на еден затвореник дека притисокот и несигурноста се со цел да ги натераат да избегаат од земјата откако ќе бидат ослободени“. Освен тоа, една млада жена од Иран, којашто неодамна се преобратила во христијанство и работела како активист против исламскиот режим, била пронајдена мртва врз воланот на нејзината кола со една прострелна рана во главата.
Пакистан: Една забранета исламистичка група поднела обвинение за богохулство против 25-годишен христијанин, којшто подоцна бил прогласен за ментално ретардиран. Муслиманите го преобратиле во ислам две години подоцна, за да го натераат и неговото село да го направи истото. Еден сведок вели: „Муслиманите не ни даваат да живееме. Сиромашни сме, но многу работиме за да преживееме. Ноќта на инцидентот група муслимански клерици се собраа околу нашата колонија за да не запалат поради богохулството што го направил Рамазан. Сите бевме исплашени. Имаме мали деца, не знаевме што да правиме. Толпата ја опколи нашата колонија и викаа дека ќе ги запалат куќите. Носеа факели во рацете и бензин во канти. Викнавме полиција. Фала Му на Господ што стигнаа на време“.
Саудиска Арабија: 35 христијани од Етиопија коишто биле уапсени минатиот декември затоа што се молеле во приватен дом остануваат во затвор, дури и откако официјалните лица нудат контрадикторни оправдувања за нивното апсење. Христијаните од Етиопија се тепани, испрашувани и претресувани до гола кожа. Во Саудиска Арабија со закон е забранета секоја друга религија освен исламот. Во 2006 година властите им рекле на Соединетите Американски Држави дека „ќе ги заштитуваат правата на луѓето да се молат, вклучувајќи и немуслиманите, доколку се молат во своите домови“.
Судан: Една муслиманка се развела од сопругот којшто се преобратил во христијанство. Судот веднаш и го доделил старателството на нивните два сина. Кога таткото сакал да си ги посети децата, жена му се заканувала дека ќе го пријави. „Случајот може да отиде на суд, што може да доведе до смртна казна според исламскиот закон. Но подготвен сум на тоа. Сакам светот да дознае за ова. Каков криминал сум направил? Тоа што станав христијанин? Знам дека доколку светот дознае за ова, властите ќе се плашат да ми направат нешто“, вели човекот.
САД: Двајца христијани од Сент Луис, Мисури, добиле смртни закани од Револуционерната исламистичка стража на Иран затоа што се преобратиле во христијанство и вршеле проповеди. Еден од нив служел во стражата, а дури и требало да оди на самоубиствена мисија против Израел. Потоа се преобратил во христијанство и се преселил во САД. „Тие двајца веруваат дека исламот е религија којашто може да го направи секој муслиман терорист“. А во Мичиген, христијаните коишто протестирале во корист на правата за слободно изразување биле каменувани од муслимани коишто извикувале „Алаху екбер“, односно „Алах е голем“.
Дискриминација
(Општа злоупотреба, понижување и угнетување на немуслиманите како „толерирани“ граѓани)
Индонезија: „Бројот на прекршување на правата на христијаните во Индонезија достигна 40 во првите пет месеци од оваа година, а тоа е речиси две третини од вкупните прекршоци од минатат година“, вели Христијанскиот форум од Џакарта. Христијанското малцинство во Индонезија се соочило со 64 случаи на насилство поради религиозната слобода минатата година, а во 2010 година бројот на насилствата бил 47. Зголемен е и бројот на насилство над христијаните.
Мали: „Исламистите коишто имаат контрола над северен Мали ги применуваат строгите правила на Шеријатот, чијашто жртва се христијаните, жените и други ранливи групи“. Радикалистите презеле контрола над северен Мали во април оваа година откако ги избркале вооружените сили на владата. „Сите христијани заминаа од Тимбукту (главниот град на северен Мали) поради Шеријатот и присуството на луѓе поврзани со Ал-каеда“, вели еден христијански водич којшто пребегал од северен Мали.
Пакистан: Полицијата е на страна на муслиманите обвинети за претепување на бремена христијанка, што довело до абортус на нејзините близнаци, па потоа ја силувале нејзината 13-годишна внука. „Муслиманските криминалци веруваат дека полицијата и судот ќе им ги прости делата поради кои се жалат христијаните во земјава, којашто е 96 % муслиманска земја“, се вели во извештајот. Христијанското семејство „плаќа огромна цена затоа што биле сиромашни, а згора на тоа и христијани“, вели вујкото. „Што може да очекуваме од полицијата кога не ги почитуваат ни судските наредби? Ги извртуваат фактите, па дури и го обвинија 13-годишното силувано девојче дека извршила прељуба со тројца мажи“. Еден христијански политичар го помешале со муслиман поради картичката за идентификација, „па клекнат на колена морал да докажува дека е роден како христијанин, молејќи ги да не направат пропаганда од тоа за муслиманските екстремисти да не го убијат“.
Турција: Илјадници посветени муслимани се молеле пред Аја Софија, којашто порано била христијанска катедрала, а сега е музеј, извикувајќи „Алаху екбер“ и барајќи таа да се отвори како џамија во чест на џихадистичкиот султан којшто го освоил Константинопол во 15. век.
Јужна Африка: Повеќе од 70 студенти биле избркани од студентскиот дом на КЗН Ас-Салам и моментално тие се бездомници затоа што претставниците на домот сакале да ги натераат да се приклучат кон исламот, сакале да ги забранат библиите, на што студентите се противеле. „Само сакаме да имаме слобода да ја практикуваме својата религија и да не бидеме присилувани да го следиме исламот, но сега не казнуваат со тоа што ни го одземаат сместувањето“, вели еден студент.
За оваа серија
Прогонствата на христијаните од исламскиот свет достигнува максимум, ја направивме оваа листа за да се истакнат неколку, но не сите, напади коишто се случуваат секој месец. Тоа има две цели:
Да се документираат настаните на начин на којшто медиумите не можат да го направат тоа: прогонствата се по хроничен редослед.
За да се покаже дека овие прогонства не се „случајни“, туку систематски и поврзани, инспирирани од Шеријатот.
Според тоа, каква и да е целта на нападите, обично одговара на конкретна тематика којашто се темели на омраза спрема црквите и други христијански симболи; сексуална злоупотреба на христијанските жени; присилно преобратување во ислам; кражби и грабежи како финансиски придонес од немуслиманите; очекувања од христијаните да се однесуваат како граѓани од втора класа, односно како „толерирани“ граѓани; како и насилство и убиства. Некогаш се работи за комбинација од наведените работи.
Овие прогонства опфаќаат различни етнички групи, јазици и локалитети – од Мароко до Запад, од Индија до Исток, па и преку Западот каде што живеат муслимани – треба да разјасниме дека една работа ги поврзува сите прогонства: исламот. Без разлика дали станува збор за исламскиот закон Шеријат или за расистичката нација којашто се раѓа од него.
Автор: Рејмонд Ибрахим, член на Центарот за слободи Дејвид Хоровиц и член на Форумот на Средниот Исток.
http://www.raymondibrahim.com/
http://denesen.mk/web/2012/07/27/prodolzu-va-ubivanjeto-na-hristijanite/
--- надополнето: 27 јули 2012 во 14:26 ---
Велевте дека Исламот бил религија на мирот?
Салафистите и „Муслиманското братство“ во Египет со вперени пиштоли во глава ги спречуваа христијаните да гласаат на изборите. Саудиска Арабија официјално ги забрани сите религии освен исламот. Само во јуни во Нигерија се запалени повеќе од 40 христијански села и егзекутирани се повеќе од 800 христијани. Во Иран повеќе десетици христијани сеуште се во затвор само поради нивната вера. Gatestone Institute води детална месечна евиденција за насилствата врз христијаните.
Во Сирија досега повеќе од 100.000 христијани се протерани од нивните огништа во најновиот христијански егзодус на Блискиот Исток. Земјите каде што чекорел Исус Христос и апостолите забрзано се празни од христијаните. Денес христијаните се убиваат и протеруваат од Сирија, а претходите децении тоа се случи во Либан, Ирак, Јордан, Турција, Ерменија и на други места.
Крвавиот џихад е постојано со христијаните од Нигерија, а таму стотици христијани беа убиени само оваа година. Тие сега планираат да ја трујат храната на христијаните како дел од целта на Боко Харам да се исчисти Нигерија од христијани.
За време на претседателските избори во Египет, Ал Ахрам извести дека „Муслиманското Братство блокирало цели улици, спречувајќи ги коптските христијани да гласаат, држејќи ги на нишан и заканувајќи им се на христијанските семејства да не ги пуштаат своите деца на гласање“ во корист на секуларниот кандидат.
А во меѓувреме, под водство на претседателот Обама, Стејт департментот во САД ги избриша деловите од Извештајот за човекови права каде што се зборува за религиозните прогонства. Администрацијата на Обама инсистира дека кризата во Нигерија нема врска со религијата иако Обама го поддржа претседателот на Муслиманското Братство од Египет среде обвиненијата за измами во изборите.
Категоризирани се според тематиката, ова се дел од прогонствата на христијаните низ целиот свет коишто се случиле во јуни, подредени под азбучен ред, не според сериозноста на нападот.
Напади на цркви
Египет: Во една преполна коптска црква, муслиманите за време на литургијата „барале коптите да заминат од црквата пред да завршат молитвите, заканувајќи им се дека ќе ја запалат црквата доколку не им ги исполнат барањата“. Свештеникот контактирал со полицијата и побарал помош, но му рекле да ги исполни барањата на муслиманите „и да не дозволува автобусите да носат христијани во црквата“. Посетителите заминале среде молитва, а надвор биле пречекани со гласни извици. Додека заминувале, муслиманите фрлале камења по нивните автобуси. Исто така, не било дозволено реновирање на коптската црква којашто била оштетена од бунтовничките муслимани претходната година, па христијаните ќе мора сами да се снајдат во поправките.
Индонезија: Група од 300 муслимани уништиле продавница којашто се користела за неделни молитви, под оправдување дека немаат „дозвола за одржување миса“. Толпата го уништила првиот кат на продавницата, кршејќи ги прозорите и оштетувајќи го мебелот. Полицијата ја сопрела толпата пред да стигне до третиот кат, каде што имало околу 60 христијани. Дванаесет од нив биле приведени на испрашување, а ниеден муслиман не бил уапсен.
Во еден друг инцидент, властите по наредбата од исламските клерици наредила да се срушат 20 цркви, откако претходниот месец 16 помали црквички биле затворени во истата област. Конгрегацијата продолжила да одржува состаноци во затворени објекти, а неколку нивни членови чувале стража надвор.
Иран: Властите наредиле да се затвори уште една црква во главниот град Техеран „среде владината кампања да се затворат црквите во коишто се зборува на јазикот фарси“, вели една група за борба за човековите права. Во црквата доаѓале христијани од асириско потекло. Но „поради зголемениот број на верници коишто го зборуваат јазикот фарси, повеќето од кои се следбеници на Муслиманското Братство, црквата станала проблематично прашање за власта и решиле таа да се затвори“.
Кашмир: Една црква стара 119 години била запалена од страна на муслиманите. Локалниот бискуп „вели дека муслиманските фундаменталисти сакаат христијаните да заминат од државата. Тој вели дека црквата поднела барање во полицијата, но биле замолени да не прават ’такви игри’“. Христијанските малцинства „се под постојана закана од муслиманското мнозинство во Кашмир. Една христијанска група за човекови права од Индија вели дека тоа резултирало со преселба на 400 христијани“.
Казахстан: Се преиспитуваат правата за градба „за да се спречат религиозните малцинства и нивните членови да ја искористат слободата за избор на религија и вера“. Властите неодамна „присилиле една методистичка црква да се затвори ’доброволно’, а ја казниле жената на христијанскиот пастор, којшто објавил оглас во локалниот весник. Таму се велело дека црквата „самата одлучи да се затвори“ затоа што „не сакаме повеќе казни од власта“.
Нигерија: Исламистичките милитанти напаѓале неколку цркви со бомби и пушки секоја недела, убивале десетици христијански следбеници, а критично раниле стотици, вклучувајќи и многу деца. Расте бројот на христијани коишто „не се осмелуваат“ да одат во црква, а извештајот вели дека полицијата намерно не е на свое место пред да се случат нападите.
Судан: Властите срушиле две цркви до темел, а конфискувале три католички училишта како одговор на повлекувањето на Јужен Судан во јули 2011 година. Властите рекле дека таквите згради поврзани со христијаните од Јужен Судан не се добредојдени во една исламистичка земја. Друга црква била уништена во истата област два месеци претходно, со тврдење дека истата припаѓа на Јужен Судан.
Туркменистан: Една евангелистичка црква во оваа земја со муслиманско мнозинство била нападната од властите. „Сите возрасни верници на состанокот биле испрашувани во врска со нивната вера, а целата христијанска литература била конфискувана“. Истата им била вратена по две недели.
Одметништво, богохулство, прозелитизам
Египет: Еден студент христијанин којшто делел христијанска литература во универзитетот во Асуит „ги вознемирил муслиманските студенти“. Ова резултирало со судири на универзитетот, а имало и многу повредени „за време на извикувањата“. Еден салафистички водич на египетската телевизија рекол дека муслиманите немаат право „да се преобратат во христијанство“.
Иран: Пет месеци откако пет муслимани што се преобратиле во христијанство била уапсени, нивната состојба и судбина не се познати. Обвинети се за „присуствување на молитви во приватен дом, промовирање на христијанството, протестирајќи против режимот и дестабилизирање на националната безбедност“. Тие се затворени 130 дена и не се знае ништо за нив „а тоа е очигледен пример за физичка и ментална злоупотреба на затворениците. Еден од затворските чувари отворено му рекол на еден затвореник дека притисокот и несигурноста се со цел да ги натераат да избегаат од земјата откако ќе бидат ослободени“. Освен тоа, една млада жена од Иран, којашто неодамна се преобратила во христијанство и работела како активист против исламскиот режим, била пронајдена мртва врз воланот на нејзината кола со една прострелна рана во главата.
Пакистан: Една забранета исламистичка група поднела обвинение за богохулство против 25-годишен христијанин, којшто подоцна бил прогласен за ментално ретардиран. Муслиманите го преобратиле во ислам две години подоцна, за да го натераат и неговото село да го направи истото. Еден сведок вели: „Муслиманите не ни даваат да живееме. Сиромашни сме, но многу работиме за да преживееме. Ноќта на инцидентот група муслимански клерици се собраа околу нашата колонија за да не запалат поради богохулството што го направил Рамазан. Сите бевме исплашени. Имаме мали деца, не знаевме што да правиме. Толпата ја опколи нашата колонија и викаа дека ќе ги запалат куќите. Носеа факели во рацете и бензин во канти. Викнавме полиција. Фала Му на Господ што стигнаа на време“.
Саудиска Арабија: 35 христијани од Етиопија коишто биле уапсени минатиот декември затоа што се молеле во приватен дом остануваат во затвор, дури и откако официјалните лица нудат контрадикторни оправдувања за нивното апсење. Христијаните од Етиопија се тепани, испрашувани и претресувани до гола кожа. Во Саудиска Арабија со закон е забранета секоја друга религија освен исламот. Во 2006 година властите им рекле на Соединетите Американски Држави дека „ќе ги заштитуваат правата на луѓето да се молат, вклучувајќи и немуслиманите, доколку се молат во своите домови“.
Судан: Една муслиманка се развела од сопругот којшто се преобратил во христијанство. Судот веднаш и го доделил старателството на нивните два сина. Кога таткото сакал да си ги посети децата, жена му се заканувала дека ќе го пријави. „Случајот може да отиде на суд, што може да доведе до смртна казна според исламскиот закон. Но подготвен сум на тоа. Сакам светот да дознае за ова. Каков криминал сум направил? Тоа што станав христијанин? Знам дека доколку светот дознае за ова, властите ќе се плашат да ми направат нешто“, вели човекот.
САД: Двајца христијани од Сент Луис, Мисури, добиле смртни закани од Револуционерната исламистичка стража на Иран затоа што се преобратиле во христијанство и вршеле проповеди. Еден од нив служел во стражата, а дури и требало да оди на самоубиствена мисија против Израел. Потоа се преобратил во христијанство и се преселил во САД. „Тие двајца веруваат дека исламот е религија којашто може да го направи секој муслиман терорист“. А во Мичиген, христијаните коишто протестирале во корист на правата за слободно изразување биле каменувани од муслимани коишто извикувале „Алаху екбер“, односно „Алах е голем“.
Дискриминација
(Општа злоупотреба, понижување и угнетување на немуслиманите како „толерирани“ граѓани)
Индонезија: „Бројот на прекршување на правата на христијаните во Индонезија достигна 40 во првите пет месеци од оваа година, а тоа е речиси две третини од вкупните прекршоци од минатат година“, вели Христијанскиот форум од Џакарта. Христијанското малцинство во Индонезија се соочило со 64 случаи на насилство поради религиозната слобода минатата година, а во 2010 година бројот на насилствата бил 47. Зголемен е и бројот на насилство над христијаните.
Мали: „Исламистите коишто имаат контрола над северен Мали ги применуваат строгите правила на Шеријатот, чијашто жртва се христијаните, жените и други ранливи групи“. Радикалистите презеле контрола над северен Мали во април оваа година откако ги избркале вооружените сили на владата. „Сите христијани заминаа од Тимбукту (главниот град на северен Мали) поради Шеријатот и присуството на луѓе поврзани со Ал-каеда“, вели еден христијански водич којшто пребегал од северен Мали.
Пакистан: Полицијата е на страна на муслиманите обвинети за претепување на бремена христијанка, што довело до абортус на нејзините близнаци, па потоа ја силувале нејзината 13-годишна внука. „Муслиманските криминалци веруваат дека полицијата и судот ќе им ги прости делата поради кои се жалат христијаните во земјава, којашто е 96 % муслиманска земја“, се вели во извештајот. Христијанското семејство „плаќа огромна цена затоа што биле сиромашни, а згора на тоа и христијани“, вели вујкото. „Што може да очекуваме од полицијата кога не ги почитуваат ни судските наредби? Ги извртуваат фактите, па дури и го обвинија 13-годишното силувано девојче дека извршила прељуба со тројца мажи“. Еден христијански политичар го помешале со муслиман поради картичката за идентификација, „па клекнат на колена морал да докажува дека е роден како христијанин, молејќи ги да не направат пропаганда од тоа за муслиманските екстремисти да не го убијат“.
Турција: Илјадници посветени муслимани се молеле пред Аја Софија, којашто порано била христијанска катедрала, а сега е музеј, извикувајќи „Алаху екбер“ и барајќи таа да се отвори како џамија во чест на џихадистичкиот султан којшто го освоил Константинопол во 15. век.
Јужна Африка: Повеќе од 70 студенти биле избркани од студентскиот дом на КЗН Ас-Салам и моментално тие се бездомници затоа што претставниците на домот сакале да ги натераат да се приклучат кон исламот, сакале да ги забранат библиите, на што студентите се противеле. „Само сакаме да имаме слобода да ја практикуваме својата религија и да не бидеме присилувани да го следиме исламот, но сега не казнуваат со тоа што ни го одземаат сместувањето“, вели еден студент.
За оваа серија
Прогонствата на христијаните од исламскиот свет достигнува максимум, ја направивме оваа листа за да се истакнат неколку, но не сите, напади коишто се случуваат секој месец. Тоа има две цели:
Да се документираат настаните на начин на којшто медиумите не можат да го направат тоа: прогонствата се по хроничен редослед.
За да се покаже дека овие прогонства не се „случајни“, туку систематски и поврзани, инспирирани од Шеријатот.
Според тоа, каква и да е целта на нападите, обично одговара на конкретна тематика којашто се темели на омраза спрема црквите и други христијански симболи; сексуална злоупотреба на христијанските жени; присилно преобратување во ислам; кражби и грабежи како финансиски придонес од немуслиманите; очекувања од христијаните да се однесуваат како граѓани од втора класа, односно како „толерирани“ граѓани; како и насилство и убиства. Некогаш се работи за комбинација од наведените работи.
Овие прогонства опфаќаат различни етнички групи, јазици и локалитети – од Мароко до Запад, од Индија до Исток, па и преку Западот каде што живеат муслимани – треба да разјасниме дека една работа ги поврзува сите прогонства: исламот. Без разлика дали станува збор за исламскиот закон Шеријат или за расистичката нација којашто се раѓа од него.
Автор: Рејмонд Ибрахим, член на Центарот за слободи Дејвид Хоровиц и член на Форумот на Средниот Исток.
http://www.raymondibrahim.com/
http://denesen.mk/web/2012/07/27/prodolzu-va-ubivanjeto-na-hristijanite/
--- надополнето: 27 јули 2012 во 14:26 ---
Велевте дека Исламот бил религија на мирот?
- Член од
- 14 август 2006
- Мислења
- 45.309
- Поени од реакции
- 84.456
Црквите се полоши од борделите или баровите, вели Јасер ал Бурхами, вториот човек на салафистите во Египет. Тој издал фатва (забрана) за користење на јавниот транспорт од страна на христијанските свештеници кога одат во црква. Продолжува жестоката дискриминација на коптските христијани во Египет.
Доктор Јасир ал-Бурами, истакнат член на салафистичкото движење во Египет и потпретседател на Салафи кол, истиот шеик којшто барање да се казнат муслиманите што отстапуваат од верските закони, го осуди Денот на мајката и промовираше измама на Израел, издаде фатва, објавена во „Гласот на праведните салафисти“, им забрани на муслиманите коишто работат како такси возачи и шофери во автобус да превезуваат коптски христијански свештеници до нивните цркви, а нив ги опиша како места „поопасни од бар полн со алкохол“.
Но ова, секако, не започнува од шеикот Бурами, туку потекнува уште од времето на Ибн Таимија и Ибн Каим, коишто се сложуваа дека „изградбата на цркви е полоша од градење барови и бордели, изградбата на црквите симболизира неверство за разлика од другите места коишто симболизираат неморалност“.
Логиката е едноставна. Подобро е да се проповеда исламот и да се биде неморален, отколку да се биде христијанин. Христијаните ја одрекуваат веродостојноста на исламот, па затоа се погнасни. Во овој контекст, муслиманите коишто превезуваат свештеници до црква за да го проповеда христијанството, порака контрадикторна на исламот, е ужасно злосторство.
Доктор Јасир ал-Бурами, истакнат член на салафистичкото движење во Египет и потпретседател на Салафи кол, истиот шеик којшто барање да се казнат муслиманите што отстапуваат од верските закони, го осуди Денот на мајката и промовираше измама на Израел, издаде фатва, објавена во „Гласот на праведните салафисти“, им забрани на муслиманите коишто работат како такси возачи и шофери во автобус да превезуваат коптски христијански свештеници до нивните цркви, а нив ги опиша како места „поопасни од бар полн со алкохол“.
Но ова, секако, не започнува од шеикот Бурами, туку потекнува уште од времето на Ибн Таимија и Ибн Каим, коишто се сложуваа дека „изградбата на цркви е полоша од градење барови и бордели, изградбата на црквите симболизира неверство за разлика од другите места коишто симболизираат неморалност“.
Логиката е едноставна. Подобро е да се проповеда исламот и да се биде неморален, отколку да се биде христијанин. Христијаните ја одрекуваат веродостојноста на исламот, па затоа се погнасни. Во овој контекст, муслиманите коишто превезуваат свештеници до црква за да го проповеда христијанството, порака контрадикторна на исламот, е ужасно злосторство.
spiros
Шалом Алеихем!
- Член од
- 7 септември 2008
- Мислења
- 3.225
- Поени од реакции
- 986
„Галуп интернешенел“: Македонците најрелигиозни во Европа
Според истражувањето 90 отсто од анкетираните Македонци одговориле дека се религиозни
Македонските граѓани се најрелигиозни во Европа, покажува глобалната студија „Религиозност и атеизам“ на „Галуп интернешенел“. Според истражувањето спроведено во ноември и декември лани на околу 52 илјади лица во 57 земји во светот, 90 отсто од анкетираните Македонци одговориле дека се религиозни.
По граѓаните на Македонија, најрелигиозни во Европа се Романците (89%), Молдавците (83%), Полјаците (81%), Србите (77%) и Италијанците (73%),...
Според светскиот индекс за религиозност, Македонците се на четвртото место. Најрелигиозни, според истражувањето на „Галуп“, се граѓаните на Гана, Нигерија, Ерменија и Фиџи.
Најмалку религиозни, пак, се Кинезите, Јапонците и Чесите. Како атеисти се изјасниле 47 проценти од анкетираните кинески граѓани, 31 отсто од Јапонците и 30 проценти од Чесите. Во Македонија само еден отсто од испитаниците кажале дека се атеисти.
Учесниците во истражувањето одговарале на исто прашање: „Без оглед на тоа дали одите на места за богослужба или не, дали за себе сметате дека сте религиозна, нерелигиозна личност или сте убеден атеист“.
По граѓаните на Македонија, најрелигиозни во Европа се Романците (89%), Молдавците (83%), Полјаците (81%), Србите (77%) и Италијанците (73%),...
Според светскиот индекс за религиозност, Македонците се на четвртото место. Најрелигиозни, според истражувањето на „Галуп“, се граѓаните на Гана, Нигерија, Ерменија и Фиџи.
Најмалку религиозни, пак, се Кинезите, Јапонците и Чесите. Како атеисти се изјасниле 47 проценти од анкетираните кинески граѓани, 31 отсто од Јапонците и 30 проценти од Чесите. Во Македонија само еден отсто од испитаниците кажале дека се атеисти.
Учесниците во истражувањето одговарале на исто прашање: „Без оглед на тоа дали одите на места за богослужба или не, дали за себе сметате дека сте религиозна, нерелигиозна личност или сте убеден атеист“.
M
Muranyi
Гостин
Mарш против абортусот од Владивосток до Португалија
Од океан до океан. Целта е да се заштити животот на милиони неродени деца кои секоја година се абортираат. Маршот ќе има 18.000 километри и ќе биде низ 23 земји, од Владивосток до Португалија. Целиот потфат започна како иницијатива на свештеници на Руската православна црква и Католичката црква. Маршот ќе има илјадници следбеници и ќе допре до срцата на илјадници идни мајки да го спасат животот на децата во нивната утроба.
Водилка на овој марш е иконата на Црната Богородица од Честохова, икона за којашто се вели дека има чудотворна моќ. Таа ќе ги води патниците на овој марш од Источниот брег на Русија до Фатима, Португалија. Целта на овој марш е да го одбрани правото на живот и да се рашири свеста низ светот за вредноста на еден човечки живот.
Иконата ќе биде изложувана во специјална заштитна кутија низ сите 23 земји.
Отец Петер Вест, потпретседател на мисиите за промоција на правото на живот, вели дека кружат многу чудесни приказни за моќта на Црната Богородица. „Постоеле ситуации кога се` ни се чини невозможно, но секаде каде што има верба, има победници“, вели тој, додавајќи: „Европа моментално се наоѓа во таква состојба. Насекаде гледаме смрт со абортусот, евтаназијата и други форми на напад врз човечкиот живот. Овој наш чекор е неопходен за да се вратат надежта и вербата кај сите луѓе коишто ја бараат“.
Маршот започна од Владивосток, Русија. Неколку стотици верници дојдоа да ја видат и испочитуваат иконата на Девицата Црна Богородица. Потоа иконата беше благословена од православната катедрала со специјална литургија одржана во чест на Црната Богородица од Честохова. Истата е однесена во катедралата Свети Николај, па потоа во црквата на Благословената Дева Марија.
Овој марш ќе помине низ 23 земји, носејќи ја и иконата на Црната Богородица. Ќе поминат во Русија, Украина, Беларусија, Латвија, Литванија, Полска, Чешка, Словачка, Унгарија, Романија, Словенија, Хрватска, Италија, Австрија, Лихтенштајн, Швајцарија, Германија, Белгија, Велика Британија, Ирска, Франција, Шпанија и Португалија. На својата мисија ќе поминат 18.000 километри, а организаторите се надеваат дека ќе пристигнат во Фатима на Божиќ.
Координаторите на маршот, Лех и Ева Ковалески, најавуваат дека сакаат иконата да ја однесат и во САД, Јужна Америка, Африка и Австралија во 2013 година.
„Овој проект ги зближи водичите на католичката и православната црква. Затоа иконата ќе биде изложена и во католичките и православните цркви во текот на ова патување. Се молиме таа да ја врати стабилноста во животот на нациите коишто ја изгубиле волјата за живот и што можеби и ја заборавиле вредноста на семејството“, вели Ева Ковалеска, директор на организацијата за правото на живот во Полска.
Еве неколку детали од патувањето на иконата низ светот.
Официјалното тргнување беше на 15 јуни од православната црква Свети Николај. Иконата на Црната Богородица од Честохова беше изложена на брегот на Тихиот Океан, што го симболично го одбележа почетокот на маршот за борба против абортусот и заложување за правото на живот под мотото „Од океан до океан“. По одржувањето на утринската литургија, иконата беше испратена. Тргнаа од Усури и Сибир во комбе. Следбениците со радост тргнаа по иконата, се молеа и официјално се збогуваа со Мајката Господова, испраќајќи ја на својот пат.
На 20 јуни толпата пристигна во Краснојарск. Илјадници луѓе пристигнаа за да ја вида иконата на Црната Богородица. Иконата беше качена на чамец и пловеше низ реката Енисеј. Посетителите воодушевено ја следеле иконата, поздравувајќи ја и оддавајќи и` почит. „За момент се` сопре. Сите бевме свртени кон иконата. Сите престанаа со тоа што го работеа и целосно се посветија на молитва“, вели една од следбеничките.
На 21 јуни иконата стигна во православната катедрала на покана од надбискупот Пантелејмон Метрополитен од Краснојарск и Ачинкс. Отец Павел Богински одржа богослужба во чест на иконата, велејќи: „Не е тајна дека убиствата на невини деца коишто не можат да се заштитат стана социјална норма. Ние се молиме и ја молиме нашата Мајка да не` заштити од ова беззаконие што се случува во нашата земја“.
На најдолгиот ден од годината, 23 јуни, иконата замина од Краснојарск, Централен Сибир. Борците за правото на живот сега одат кон Екатеринбург, град со 1,5 милиони жители. Ова е посебно место, каде што во 1918 година беше убиен Цар Николај II и целото негово семејство: жена му, ќерките и синот.
Овој марш ќе трае уште шест месеци, а за тоа време ќе се посетат вкупно 23 држави. Следбениците ќе се борат за правото на живот, за правата на неродените деца. Нивната цел е да ја рашират свеста за убавините на животот и криминалот на абортусот. Правото за живот значи шанса за живот на сите суштества. Неродените деца коишто се незаштитени секојдневно умираат како последица на абортусот.
http://denesen.mk/web/2012/07/31/mars-protiv-abortusot-od-vladivostok-do-portugalija/
Од океан до океан. Целта е да се заштити животот на милиони неродени деца кои секоја година се абортираат. Маршот ќе има 18.000 километри и ќе биде низ 23 земји, од Владивосток до Португалија. Целиот потфат започна како иницијатива на свештеници на Руската православна црква и Католичката црква. Маршот ќе има илјадници следбеници и ќе допре до срцата на илјадници идни мајки да го спасат животот на децата во нивната утроба.
Водилка на овој марш е иконата на Црната Богородица од Честохова, икона за којашто се вели дека има чудотворна моќ. Таа ќе ги води патниците на овој марш од Источниот брег на Русија до Фатима, Португалија. Целта на овој марш е да го одбрани правото на живот и да се рашири свеста низ светот за вредноста на еден човечки живот.
Иконата ќе биде изложувана во специјална заштитна кутија низ сите 23 земји.
Отец Петер Вест, потпретседател на мисиите за промоција на правото на живот, вели дека кружат многу чудесни приказни за моќта на Црната Богородица. „Постоеле ситуации кога се` ни се чини невозможно, но секаде каде што има верба, има победници“, вели тој, додавајќи: „Европа моментално се наоѓа во таква состојба. Насекаде гледаме смрт со абортусот, евтаназијата и други форми на напад врз човечкиот живот. Овој наш чекор е неопходен за да се вратат надежта и вербата кај сите луѓе коишто ја бараат“.
Маршот започна од Владивосток, Русија. Неколку стотици верници дојдоа да ја видат и испочитуваат иконата на Девицата Црна Богородица. Потоа иконата беше благословена од православната катедрала со специјална литургија одржана во чест на Црната Богородица од Честохова. Истата е однесена во катедралата Свети Николај, па потоа во црквата на Благословената Дева Марија.
Овој марш ќе помине низ 23 земји, носејќи ја и иконата на Црната Богородица. Ќе поминат во Русија, Украина, Беларусија, Латвија, Литванија, Полска, Чешка, Словачка, Унгарија, Романија, Словенија, Хрватска, Италија, Австрија, Лихтенштајн, Швајцарија, Германија, Белгија, Велика Британија, Ирска, Франција, Шпанија и Португалија. На својата мисија ќе поминат 18.000 километри, а организаторите се надеваат дека ќе пристигнат во Фатима на Божиќ.
Координаторите на маршот, Лех и Ева Ковалески, најавуваат дека сакаат иконата да ја однесат и во САД, Јужна Америка, Африка и Австралија во 2013 година.
„Овој проект ги зближи водичите на католичката и православната црква. Затоа иконата ќе биде изложена и во католичките и православните цркви во текот на ова патување. Се молиме таа да ја врати стабилноста во животот на нациите коишто ја изгубиле волјата за живот и што можеби и ја заборавиле вредноста на семејството“, вели Ева Ковалеска, директор на организацијата за правото на живот во Полска.
Еве неколку детали од патувањето на иконата низ светот.
Официјалното тргнување беше на 15 јуни од православната црква Свети Николај. Иконата на Црната Богородица од Честохова беше изложена на брегот на Тихиот Океан, што го симболично го одбележа почетокот на маршот за борба против абортусот и заложување за правото на живот под мотото „Од океан до океан“. По одржувањето на утринската литургија, иконата беше испратена. Тргнаа од Усури и Сибир во комбе. Следбениците со радост тргнаа по иконата, се молеа и официјално се збогуваа со Мајката Господова, испраќајќи ја на својот пат.
На 20 јуни толпата пристигна во Краснојарск. Илјадници луѓе пристигнаа за да ја вида иконата на Црната Богородица. Иконата беше качена на чамец и пловеше низ реката Енисеј. Посетителите воодушевено ја следеле иконата, поздравувајќи ја и оддавајќи и` почит. „За момент се` сопре. Сите бевме свртени кон иконата. Сите престанаа со тоа што го работеа и целосно се посветија на молитва“, вели една од следбеничките.
На 21 јуни иконата стигна во православната катедрала на покана од надбискупот Пантелејмон Метрополитен од Краснојарск и Ачинкс. Отец Павел Богински одржа богослужба во чест на иконата, велејќи: „Не е тајна дека убиствата на невини деца коишто не можат да се заштитат стана социјална норма. Ние се молиме и ја молиме нашата Мајка да не` заштити од ова беззаконие што се случува во нашата земја“.
На најдолгиот ден од годината, 23 јуни, иконата замина од Краснојарск, Централен Сибир. Борците за правото на живот сега одат кон Екатеринбург, град со 1,5 милиони жители. Ова е посебно место, каде што во 1918 година беше убиен Цар Николај II и целото негово семејство: жена му, ќерките и синот.
Овој марш ќе трае уште шест месеци, а за тоа време ќе се посетат вкупно 23 држави. Следбениците ќе се борат за правото на живот, за правата на неродените деца. Нивната цел е да ја рашират свеста за убавините на животот и криминалот на абортусот. Правото за живот значи шанса за живот на сите суштества. Неродените деца коишто се незаштитени секојдневно умираат како последица на абортусот.
http://denesen.mk/web/2012/07/31/mars-protiv-abortusot-od-vladivostok-do-portugalija/
- Член од
- 14 август 2006
- Мислења
- 45.309
- Поени од реакции
- 84.456
Сириските христијани, масовно бегаат од земјата, во соседен Либан каде има бројна христијанска зедница, стравувајќи од Муслиманското братство во земјата, кое е најмоќниот дел од сириските опозициски сили, кои се борат за соборување на власта на претседателот Башар ал Асад.
Во разговор за Би-Би-Си, повеќе членови на сириската христијанска заедница тврдат дека целата на борбата е „забрзана исламизација“ на Сирија, во која доминанта улога има „Братството“ што го сочинуваат ортодоксни сунити. Тие ја обвинуваат Саудиска Арабија дека се наоѓа зад планот за исламизација и доведување на Муслиманското братство на власт.
Претставник на сириските христијани во Либан изјави дека таквиот план е мошне опасен за нив, како заедница, па затоа мора да бараат засолниште надвор од Сирија, но и дека е уште поопасен за земјата, која тешко може да се исламизира, како што тие велат, без тоа да не предизвика натамошно крвопролевање.
- Во Сирија живеат луѓе од разни верски заедници, па насилната исламизација ќе предизвика тешка меѓуверска војна, рече овој претставник.
Ова не е прв пат, христијанската заедница да предупредува на опасноста за неа, доколку на крајот победат бутовниците, а особено доколку се создаде власт во која ќе доминираат Муслиманските браќа. кои веќе победија во Египет, а исламските партии се на власт и во Тунис.
Во интервју за телевизија Скај, раководителот на еден христијански манастир во Сирија откри за заканите што ги примаат од приврзениците на бунтовничките сили, за промената што ќе настане по победата на „револуцијата“.
Повеќето сириски христијани на почетокот од бунтот беа на страната на опозоцијата, согласувајќи се со барањата за реформирање на земјата и за демократизација, но сега се дистанцираат од неа, затоа што Муслиманското братство ја презеде водечаката улога во отпорот, а раководи и со оружените операции. Независни посматрачи во Лондон оценуваат дека христијанската заедница е приклештена меѓу шиитите и сунитите, во нивната борба за доминација во Сирија.
- Член од
- 4 јули 2012
- Мислења
- 153
- Поени од реакции
- 79
Цела Германија ќе ја повикам во Ислам - Pierre Vogel
Босна и има дадено интервју за магазинот Сафф, во кој се пренесува:
- „Неизбежно е прашањето на оние кои го прифатиле Исламот, а ја оставиле верата на која биле дотогаш, како нивните родители, роднини и пријатели го прифаќаат преминувањето на Ислам?“
Pierre Vogel: Моите родителите, Фала му на Аллах, имаа разбирање. Истотака и мојата нена (баба). Често разговараме за Исламот и сè што им кажувам, за тоа им предочувам докази. Тие немаат противдокази. Јас никогаш од никого не сум украл ништо, ниту пак некого сум убил. Животот го градев и уредив врз Шеријатот и тие поради тоа не можат ништо да проговорат. Ги сакам и понатака како и пред тоа. Мојот однос кон нив ни најмалку не е променат. Ако би се обиделе нешто да проговорат, свесни се дека за тоа при себе немаат докази и затоа се помириле со фактот мене да ме прифатат онаков каков што сум. Фала Му на Аллах за тоа
.
Pierre Vogel, поранешен христијанин, денес муслиман и успешен даија во Германија кој доскоро престојувал во
Босна и има дадено интервју за магазинот Сафф, во кој се пренесува:
- „Неизбежно е прашањето на оние кои го прифатиле Исламот, а ја оставиле верата на која биле дотогаш, како нивните родители, роднини и пријатели го прифаќаат преминувањето на Ислам?“
Pierre Vogel: Моите родителите, Фала му на Аллах, имаа разбирање. Истотака и мојата нена (баба). Често разговараме за Исламот и сè што им кажувам, за тоа им предочувам докази. Тие немаат противдокази. Јас никогаш од никого не сум украл ништо, ниту пак некого сум убил. Животот го градев и уредив врз Шеријатот и тие поради тоа не можат ништо да проговорат. Ги сакам и понатака како и пред тоа. Мојот однос кон нив ни најмалку не е променат. Ако би се обиделе нешто да проговорат, свесни се дека за тоа при себе немаат докази и затоа се помириле со фактот мене да ме прифатат онаков каков што сум. Фала Му на Аллах за тоа
.
- Член од
- 20 декември 2008
- Мислења
- 593
- Поени од реакции
- 1.192
Donald Sikert
Jane Vitington
- Член од
- 28 ноември 2008
- Мислења
- 8.283
- Поени од реакции
- 5.614
Вооружени екстремисти убиле најмалку 19 верници во една христијанска црква во централна Нигерија, додека неколкумина се ранети, јавува АП повикувајќи се на изјава на воен функционер.
Нападот се случил во понеделникот вечер во градот Отит, за време на собирот на верниците на молитва, наведува агенцијата.
Полковникот Габриле Олоруњом изјави дека во нападот е убиен пасторот, а дека засега не се знае точниот број на ранетите, со оглед на тоа дека се одвезени во различни болници.
Воениот функционер одби да наведе кој е осомничен за нападот, а засега никој не ја презел одговорност за убиствата.
Претходно радикалната исламистичка група „Боко харам“ која се залага за воведување на шеријатското право на територијата на цела Нигерија, повеќе пати изведе терористички акти, меѓу кои и врз цркви.
http://www.time.mk/read/NONE/25b4872ea0/index.html
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ах, тој мирољубив Ислам.
Нападот се случил во понеделникот вечер во градот Отит, за време на собирот на верниците на молитва, наведува агенцијата.
Полковникот Габриле Олоруњом изјави дека во нападот е убиен пасторот, а дека засега не се знае точниот број на ранетите, со оглед на тоа дека се одвезени во различни болници.
Воениот функционер одби да наведе кој е осомничен за нападот, а засега никој не ја презел одговорност за убиствата.
Претходно радикалната исламистичка група „Боко харам“ која се залага за воведување на шеријатското право на територијата на цела Нигерија, повеќе пати изведе терористички акти, меѓу кои и врз цркви.
http://www.time.mk/read/NONE/25b4872ea0/index.html
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ах, тој мирољубив Ислам.
M
Muranyi
Гостин
Каури смрт – нови летоци во скопско Тафталиџе
Вчера изутрина жителите на населбата Тафталиџе во близина на О.У. „Јан Амос Коменски“ беа непријатно изненадени откако забележаа дека на нивните автомобили имало ставено летоци со провокативна содржина. На летоците имало напишано „каури“.
Жителите на Тафталиџе кога дошле до своите автомобили забележале дека на нивните ветробрански стакла има закачено леток испишан со црвен фломастер на кој пишувало „каури смрт“, „Коменски нема“. Ова не е прв ваков случај, ова е втор ваков случај во рок од еден месец. Тие тврдат дека вакви работи порано немало и дека Тафталиџе е пример за добар етнички соживот и не знаат кој е причинителот и воопшто причината за ваквиот немил настан.
- Истото како порано, тогаш само имаше различна содржина пишуваше смрт за каури, а сега пишува „каури смрт“, додава жител на Тафталиџе.
Првиот случај бил разгледуван од полицијата, но жителите не добиле одговор кој е виновен за првото дело, па затоа сега бараат за овој случај да се превземат соодветни мерки.
- Ова треба полицијата да си брка не јас да ги бркам, мене кој ме прашува, ги викнав еднаш, сега доаѓам, пак има, вели жител на населбата.
Од МВР велат дека работат на откривање на сторителите кои пред еден месец ги оставија летоците на автомоболите, а доколку граѓаните го пријават и денешниот случај полицијата ќе излезе на терен и ќе продолжи со презeмање мерки за нивно октривање.
http://telma.com.mk/index.php?task=content&cat=1&rub=6&item=19030
--- надополнето: 7 август 2012 во 13:51 ---
Свештеникот кој лекуваше со лопати уби зависник од дрога
Српскиот свештеник Бранислав Перановиќ, кој е управник на Центарот за одвикнување од дрога во близината на Лозница, синоќа со удар со метална прачка по главата синоќа убил штитеник на овој Центар. Свештеникот-управник, се посомневал дека 39 - годишниот штитеник од Валево во куќата во која се наоѓал, внесол дрога, па го удрил по главата по што смртта настапила веднаш.
Свештеникот Перановиќ на јавноста и надвор од Србија и стана познат пред три години кога на интернет се појави снимка од Центарот за рехабилитација и лекување на наркомани „Црна Река“, каде тој тогаш беше управник. На снимката се гледа како тој и еден негов соработник тепаат свои штитеници со лопати и тупаници.
Перановиќ е уапсен и му е определена мерка притвор до 48 часа поради основано сомневање дека извршил кривично дело - убиство.
Убиството е извршено во куќа оддалечена 2 километри од Центарот за одвикнување од дрога.
http://grid.mk/read/news/64890281/768601/sveshtenikot-koj-lekuvashe-so-lopati-ubi-zavisnik-od-droga
Вчера изутрина жителите на населбата Тафталиџе во близина на О.У. „Јан Амос Коменски“ беа непријатно изненадени откако забележаа дека на нивните автомобили имало ставено летоци со провокативна содржина. На летоците имало напишано „каури“.
Жителите на Тафталиџе кога дошле до своите автомобили забележале дека на нивните ветробрански стакла има закачено леток испишан со црвен фломастер на кој пишувало „каури смрт“, „Коменски нема“. Ова не е прв ваков случај, ова е втор ваков случај во рок од еден месец. Тие тврдат дека вакви работи порано немало и дека Тафталиџе е пример за добар етнички соживот и не знаат кој е причинителот и воопшто причината за ваквиот немил настан.
- Истото како порано, тогаш само имаше различна содржина пишуваше смрт за каури, а сега пишува „каури смрт“, додава жител на Тафталиџе.
Првиот случај бил разгледуван од полицијата, но жителите не добиле одговор кој е виновен за првото дело, па затоа сега бараат за овој случај да се превземат соодветни мерки.
- Ова треба полицијата да си брка не јас да ги бркам, мене кој ме прашува, ги викнав еднаш, сега доаѓам, пак има, вели жител на населбата.
Од МВР велат дека работат на откривање на сторителите кои пред еден месец ги оставија летоците на автомоболите, а доколку граѓаните го пријават и денешниот случај полицијата ќе излезе на терен и ќе продолжи со презeмање мерки за нивно октривање.
http://telma.com.mk/index.php?task=content&cat=1&rub=6&item=19030
--- надополнето: 7 август 2012 во 13:51 ---
Свештеникот кој лекуваше со лопати уби зависник од дрога
Српскиот свештеник Бранислав Перановиќ, кој е управник на Центарот за одвикнување од дрога во близината на Лозница, синоќа со удар со метална прачка по главата синоќа убил штитеник на овој Центар. Свештеникот-управник, се посомневал дека 39 - годишниот штитеник од Валево во куќата во која се наоѓал, внесол дрога, па го удрил по главата по што смртта настапила веднаш.
Свештеникот Перановиќ на јавноста и надвор од Србија и стана познат пред три години кога на интернет се појави снимка од Центарот за рехабилитација и лекување на наркомани „Црна Река“, каде тој тогаш беше управник. На снимката се гледа како тој и еден негов соработник тепаат свои штитеници со лопати и тупаници.
Перановиќ е уапсен и му е определена мерка притвор до 48 часа поради основано сомневање дека извршил кривично дело - убиство.
Убиството е извршено во куќа оддалечена 2 километри од Центарот за одвикнување од дрога.
http://grid.mk/read/news/64890281/768601/sveshtenikot-koj-lekuvashe-so-lopati-ubi-zavisnik-od-droga
M
Muranyi
Гостин
Видео: Зетот 40 невестата 11 години
Фотографот Стефани Синклер ширум светот фотографирала девојчиња кои се мажат за мажи, кои се постари од нив повеќе од 20 години. Таа наоѓа истомисленици во руралните средини и се бори да ја запре оваа пракса.
Пред да започне свадбената церемонија во руралниот дел на Авганистан, 40 годишниот маж се фотографирал со својата 11 годишна невеста. Фотографот Стефани, по традиција ги фотографирала, а девојчето раскажува дека и е жал што е верена, бидејќи сакала да стане наставничка.
Таа е една од 51 милион деца ширум светот, кои се мажат малолетни. Тоа не е случај само кај муслиманите, туку се случува и во многу други култури и вери. Фотографот Стeфани патувала низ светот и дошла да го фотографира авганистанскиот пар.
Младоженецот Фаиз имал 40 години, а неговата невеста Гулам имала 11 години кога се венчали во 2005 – та година. Кристијана Аманпур разговарала со Синклер, која ширум светот ги бележи необичните појави. Стефани вели дека голем број од авганистанските мажи и рекле дека не стапуваат во сексуален однос со девојчињата додека не влезат во пубертет, но голем број девојчиња го потврдиле спротивното.
Синклер работела на проектот речиси една деценија. Таа оди во руралните области ширум светот и соработува со луѓето од таа заедница, кои сакаат да ја запрат оваа пракса, бидејќи ги виделе штетните последици. Шестгодишната Техани од Јемен се омажила за маж кој имал 25 години. Како и повеќемината од девојчињата.
Техани не знаела дека се мажи, се до првата брачна ноќ. Подоцна опишала како стапила во брак.
-Ги украсуваа моите раце, но не знаев дека ќе ме мажат. Тогаш мојата мајка дојде и ми рече: „Ајде ќерко моја“. Тие ме облекуваа, а јас ги прашував: „Каде ме носите?“, раскажува Техани.
Синклер ја документирала оваа пракса и надвор од муслиманскиот свет. Во христијанската заедница во Етиопија, таа фотографирала 14 годишно девојче по име Леудалем. И го покриле лицето и ја одвеле. Го сокриле нејзиното лице, за да не може да го најде патот до дома во случај да побегне.
http://denesen.mk/web/2012/08/07/zetot-40-nevestata-11-godin/
Фотографот Стефани Синклер ширум светот фотографирала девојчиња кои се мажат за мажи, кои се постари од нив повеќе од 20 години. Таа наоѓа истомисленици во руралните средини и се бори да ја запре оваа пракса.
Пред да започне свадбената церемонија во руралниот дел на Авганистан, 40 годишниот маж се фотографирал со својата 11 годишна невеста. Фотографот Стефани, по традиција ги фотографирала, а девојчето раскажува дека и е жал што е верена, бидејќи сакала да стане наставничка.
Таа е една од 51 милион деца ширум светот, кои се мажат малолетни. Тоа не е случај само кај муслиманите, туку се случува и во многу други култури и вери. Фотографот Стeфани патувала низ светот и дошла да го фотографира авганистанскиот пар.
Младоженецот Фаиз имал 40 години, а неговата невеста Гулам имала 11 години кога се венчали во 2005 – та година. Кристијана Аманпур разговарала со Синклер, која ширум светот ги бележи необичните појави. Стефани вели дека голем број од авганистанските мажи и рекле дека не стапуваат во сексуален однос со девојчињата додека не влезат во пубертет, но голем број девојчиња го потврдиле спротивното.
Синклер работела на проектот речиси една деценија. Таа оди во руралните области ширум светот и соработува со луѓето од таа заедница, кои сакаат да ја запрат оваа пракса, бидејќи ги виделе штетните последици. Шестгодишната Техани од Јемен се омажила за маж кој имал 25 години. Како и повеќемината од девојчињата.
Техани не знаела дека се мажи, се до првата брачна ноќ. Подоцна опишала како стапила во брак.
-Ги украсуваа моите раце, но не знаев дека ќе ме мажат. Тогаш мојата мајка дојде и ми рече: „Ајде ќерко моја“. Тие ме облекуваа, а јас ги прашував: „Каде ме носите?“, раскажува Техани.
Синклер ја документирала оваа пракса и надвор од муслиманскиот свет. Во христијанската заедница во Етиопија, таа фотографирала 14 годишно девојче по име Леудалем. И го покриле лицето и ја одвеле. Го сокриле нејзиното лице, за да не може да го најде патот до дома во случај да побегне.
http://denesen.mk/web/2012/08/07/zetot-40-nevestata-11-godin/
- Член од
- 22 октомври 2011
- Мислења
- 404
- Поени од реакции
- 115
Монструм: Свештеник со својата ќерка има 9 деца
Свештеникот Агбофа Јао Хатека (47) од Јужноафриканската Република на својата ќерка и направил девет деца поради што е осуден на 20 години затвор!
Најстарото дете има 15 години, додека најмалото две години.
Неговата ќерка дури 12 пати забременила, но три деца по раѓањето починале. Инцестот го признал во петокот и потоа бил осуден.
Бејби Хатека, ќерката на свештеникот ја потврдила приказната дека има девет деца со нејзиниот татко. Меѓутоа, таткото го негирал тоа.
Ќерката на свештеникот трпела повеќегодишно злоставување и не смеела да каже на никој бидејќи свештеникот и се заканувал дека ќе ги повика лошите духови да и ги убијат децата.
Соседот кој се посомневал го пријавил свештеникот бидејќи забележал дека деца се раѓаат скоро секоја година, иако девојката живеела само со таткото.
http://tocka.com.mk/1/71715/monstrum-svestenik-so-svojata-kerka-ima-9-deca
--- надополнето: 7 август 2012 во 23:27 ---
Свештеникот Агбофа Јао Хатека (47) од Јужноафриканската Република на својата ќерка и направил девет деца поради што е осуден на 20 години затвор!
Најстарото дете има 15 години, додека најмалото две години.
Неговата ќерка дури 12 пати забременила, но три деца по раѓањето починале. Инцестот го признал во петокот и потоа бил осуден.
Бејби Хатека, ќерката на свештеникот ја потврдила приказната дека има девет деца со нејзиниот татко. Меѓутоа, таткото го негирал тоа.
Ќерката на свештеникот трпела повеќегодишно злоставување и не смеела да каже на никој бидејќи свештеникот и се заканувал дека ќе ги повика лошите духови да и ги убијат децата.
Соседот кој се посомневал го пријавил свештеникот бидејќи забележал дека деца се раѓаат скоро секоја година, иако девојката живеела само со таткото.
http://tocka.com.mk/1/71715/monstrum-svestenik-so-svojata-kerka-ima-9-deca
--- надополнето: 7 август 2012 во 23:27 ---
За да биде цело , заборави да го вметнеш и ова видео:Видео: Зетот 40 невестата 11 години
Фотографот Стефани Синклер ширум светот фотографирала девојчиња кои се мажат за мажи, кои се постари од нив повеќе од 20 години. Таа наоѓа истомисленици во руралните средини и се бори да ја запре оваа пракса.
Пред да започне свадбената церемонија во руралниот дел на Авганистан, 40 годишниот маж се фотографирал со својата 11 годишна невеста. Фотографот Стефани, по традиција ги фотографирала, а девојчето раскажува дека и е жал што е верена, бидејќи сакала да стане наставничка.
Таа е една од 51 милион деца ширум светот, кои се мажат малолетни. Тоа не е случај само кај муслиманите, туку се случува и во многу други култури и вери. Фотографот Стeфани патувала низ светот и дошла да го фотографира авганистанскиот пар.
Младоженецот Фаиз имал 40 години, а неговата невеста Гулам имала 11 години кога се венчали во 2005 – та година. Кристијана Аманпур разговарала со Синклер, која ширум светот ги бележи необичните појави. Стефани вели дека голем број од авганистанските мажи и рекле дека не стапуваат во сексуален однос со девојчињата додека не влезат во пубертет, но голем број девојчиња го потврдиле спротивното.
Синклер работела на проектот речиси една деценија. Таа оди во руралните области ширум светот и соработува со луѓето од таа заедница, кои сакаат да ја запрат оваа пракса, бидејќи ги виделе штетните последици. Шестгодишната Техани од Јемен се омажила за маж кој имал 25 години. Како и повеќемината од девојчињата.
Техани не знаела дека се мажи, се до првата брачна ноќ. Подоцна опишала како стапила во брак.
-Ги украсуваа моите раце, но не знаев дека ќе ме мажат. Тогаш мојата мајка дојде и ми рече: „Ајде ќерко моја“. Тие ме облекуваа, а јас ги прашував: „Каде ме носите?“, раскажува Техани.
Синклер ја документирала оваа пракса и надвор од муслиманскиот свет. Во христијанската заедница во Етиопија, таа фотографирала 14 годишно девојче по име Леудалем. И го покриле лицето и ја одвеле. Го сокриле нејзиното лице, за да не може да го најде патот до дома во случај да побегне.
http://denesen.mk/web/2012/08/07/zetot-40-nevestata-11-godin/
- Член од
- 22 октомври 2011
- Мислења
- 404
- Поени од реакции
- 115
Па кога некој може да цитира вести стари 100 години, не е на одмет да се потсети малце и на сопствениот двор, нели?Читам и се чудам ...
кој повеќе „непожелни“ вести за „спротивните“ ќе најде
Заклучок од сето ова?
„Арни“ сте та и едните та и другите
- Статус