Резултати од барањето

http://www.mediafire.com/download.php?v8qp47km4ey6bp2

Како што кажав, детерминанта може да се најде по 2 начина - со минори и со пермутации. Првиот начин е како што ти објасни Filmakedon. Тоа правило важи за секоја NxN матрица. Единствени работи што треба да ги знаеш се: од математика - минори, од програмирање - рекурзија. Сеа односно кодот, јас го...

Може да се реши по два начина. Со рекурзија и со пермутации. Во моментов сум зафатен, но утре би можел да ти ги куцнам и да ги објаснам и двата начина, се разбира, ако некој друг од форумов до тогаш не ти ги објасни. :)

Сакам да прашам, за наоѓање на нули на полином кој алгоритам - метод би ми препорачале ? Некој ако веќе се сретнал со ваков проблем да даде некој хинт ?

Сигурно во С ти треба, а не во С++ ?

Нема таква работа како најдобар програмски јазик. Секој си е најдобар за целта за која што е предназначен. Најдов една табела од една книга која што врз база на видот на програмите прилично прецизно има определено кој јазик за што е и дава некаква елементарна представа: Е да, сега во...

Класата Авион ти е супер. Операторот за присвојување треба да изгледа вака Avion &operator=(const Avion &a) { if(this != &a) { strcpy(proizvoditel, a.proizvoditel); delete [] tip; tip = new char[strlen(a.tip) + 1]; strcpy(tip, a.tip); } return...

struct klub_podatoci { char ime[20]; int poeni; }; int main(int argc, char *argv[]) { const int max=30; int n,i,j; klub_podatoci klubovi[max]; printf("Vnesi broj na timovi: "); scanf("%d",&n); printf("Vnesi podatoci za timovite: \n"); for (i=0;i<n;i++) {...

int sumRecursive(int n) { if(n < 2) return 1; else return n + sumRecursive(n-1); } ... int sumIterative(int n) { int i, sum = 0; for(i = 0; i <= n; i++) { sum += i; } return sum; }

Програмата би требало да ти ги печати прво непарните од почеток до крај и после да се враќа обратно и ти ги печати парните(од последниот па назад). Ќе тие пишам и меин метод колку да ја пробаш одма. #include <stdio.h> void Print(int *arr, int len, int i) { if(i >= len) {...

Ако пробуваме да ги анализираме така работите, тогаш мешаме баби и жаби. А и не само парите, туку ништо на светот неможе тебе да ти ја одземе “апстрактната слобода“. А и незнам зошто некој би посакувал таква состојба за која би требало да се откажеш од се.

Потполно истата задача ја има пишано и OutOfReality некаде 4-5 листа наназад.

Никој не може да ти каже дали би ти земале бодови. Тоа ти треба нај добро да знаеш каков критериум ти има професорот. Иначе и на овој начин добиваш точна задача, али мислам дека макс бодови не би добил (мое мислење). Задачиве се многу лесни, ако некој не знае да ги реши на никаков начин, стварно...

Како што прочитав од поранешниве постови, разбрав дека користиш Dev - Cpp. Од скоро го немам пипнато, али ајде. Таму мислам дека имаш опција од менито, (File->Save As или како и да е) да зададеш локација кај да ти се сними ЕХЕ-то од кога ќе го билднеш проектот. За да ти е по лесно сатави го во...

fprintf и fscanf нај-често ти се користат за читање и запишување цели стрингови во фајл. За запишување само на еден карактер, како што сакаш во случајов, си има посебна функција fputc. Дефинирана ти е како: int fputc(int c, FILE *stream); Фактички тој ред горе, како прво, треба да се наоѓа во...

Тоа stdlib.h ти е за паузата на крај, таму е дефинирана функцијата. Иначе тоа со знаците... секој знак си има свое претсавување со цел број (int). Тебе сега за сега те интересираат првите 255 знаци или што би се рекло ASCII. Можеш да си ги провериш на нет (пиши ascii table - на гугл, и како...

Класа во класа не можеш да дефинираш, но можеш да декларираш објект од некоја класа во друга класа. Пример: class A { . . . public: int x; }; class B { A obA; } Еве тука имаш класа А со некаква променлива, и класа В со објект од класа А. Достап до х преку објект од В: B...

Тој аргумент (тројката) во функцијата се користи за правење на проверката со делливоста. Нели простите броеви се дефинирани како делливи само со себе и со еден (ова ни кажува дека ако некој број е деллив со еден, дозволено е и да е прост). Проверката со двојката е веќе направена во самата...

for(int i = 0; i < m; i++) for(int j = i + 1; j < m; j++) { suma += matrix[i][j] + matrix[j][i]; }

Одприлика.. Како што знаеш функција може да враќа само еден елемент. А ако треба да се врати низа од функцијата, на пример од 10 елементи, неможеш да ги вратиш сите 10 одеднаш. Така да со покажувачите идејата е: треба постојано да знаеш колкава е должината на низата, а функциите да ти враќаат...