Резултати од барањето

Ама сепак е тешко... Тешко... како планина на грб да носиш... Ќе чекаш здравје ако пукне да се рони... Ако не ќе си ја носиш се дур спомените не ти избледат до еден... ама ако особата е проврзана со твоето друштво и пријателитем, па со саканата особа, заедно со нив сте доживеале заеднички...

Донекаде си у право... :-)) Скоро 60%, ама пак... тоа е тоа...:helou::smir:

Театар и филм не е исто... На театар може о штици да ти крцкаат... такви звукови на кино не се слушаат, посебно на толкава јачина звук како штоп имаше филмов... Али сепак кино е кино... театар е театар... Не може така да гледаш на работите другарке.... Ако ода на кино сакам тој доживљај да го...

Хахахах во право си да... а веројатно и ти си се измешал во редицата кои се думаа кај да седнат... штета што не се занеме лично... ќе можеше да го затепаме и тој вратарот... пошто ние го викнавме и нас ни вели.. „Абе со некултура народ ли јас да се расправам, ете барајте таму“ Бог да чува...

Хахахаха добар опис... ете ја нашата култура... хахахха :-)) Свести се народе, не спиј ти... :-))) хаххаах А тој филм кога е премиера и што филм е...

Да не дека нема.... има и такви, ама не се сите:nenene:.. ама кај нас кај кинава се едно газместо, стотина души да собери, посебно во рамстор... па и нозе да ми крени ...:pos2: има со роцангла да му ги скршам... :-))) Абе има кој да ги одржава, ама сите мислат на арамилук... поубо велат дека...

Да така е... Ако е за театар ќе си одам на театар, сепак сум пошол на кино... и треба да биде како на кино, а не како на театар... :-) Као требаше да проработи... ама кој да знае... :toe:не знам...?? Али и во тоа што го има нема култура... страмотилаци... А не дека не јадеа семки не ркаа и не...

Ахахахаха ме изнасмеа, да не пукниш:pos2:, немој бе така не се деградирај.. :-)) Инаку да со лесно си поминав, десет минути од филмо ко предши во гаќи се вртевме, едно 20 души... баравме столчиња прескокнувавме газевме луѓе, се гледаме ко диносаоруси на платното и така... Што се однесува на...

Темава се дрзнав да ја направам откако вчера бев да ја гледам прекрасната авантуристичка научна фантастика која не’ води до крајот на светот во 2012 година и новата ера, наречен „2012“ во киното Рамстор. Културата на присутните беше на крајно незадоволително ниво, прво почнувајќи од тоа кој каде...

You looking at your watch again saying what's the time and where the hell you've been... Even on the other side wondering why I even tried it all looking to my heart again with your x-ray eyes... Tell me what're you trying to see can't stand the way you look at me? I put my hands up I put my...

No I can't forget this evening Or your face as you were leaving But I guess that's just the way The story goes You always smile but in your eyes Your sorrow shows Yes it shows No I can't forget tomorrow When I think of all my sorrow When I had you there But then I let you go And now...

I'm so tired of being here Suppressed by all my childish fears And if you have to leave I wish that you would just leave 'Cause your presence still lingers here And it won't leave me alone These wounds won't seem to heal This pain is just too real There's just too much that time cannot...

:( не знам шо те инспирирало... Можам само да претпоставам... Ама не е важно... да не преаудицирам

Не не ме навреди... Инаку за личноста за која зборувам, сеуште ја сакам... нема момент да не помислам на ликот... На тоа колку сакам да е покрај мене... Многу работи пропаднаа заради нешто што не беше така... ама не можев и не бев моќен тоа да го докажам... затоа што таа особа едноставно секогаш...

Па сега можеби те изнасмеа... ама мене ич не ме смее... паранојата беше изразена подоцна... во поинаква форма... не како класична... туку преку ставање на сомнеж, произведен само во умот на таа личност... Ама кога сакаш ниту едно од тие работи не го забележуваш... туку веднаш отпосле... а инаку...

Добро кажано во темана... :-) Убав пост остави... Секоја чест за тоа пријателе... :-)

Научив едно нешто... дека секој не е способен да гледа од носот подалеку... и дека својата врска ја темели на своите лични убедувања... гледа како секој час да ти го направи поневозможен, да те плетка во клопчето на сопстевниот психо-параноичен ум... Тоа е има и такви личности, каде сомежите во...

И еве конечно нешто за мене... лично и персонално... како ја доживувам мојата ситуација... Најубава песна досега што сум ја слушнал... Nisam za grad, niti za ljude, kraj ti je takav kad ga srcem pocinjes. Dobar je i hlad, kad sunca nema, najdraza, samo da cujem da mi ime spominjes. Nisi ti...

Ne mogu tebi ja da ljubav naredim da tvome oku vratim izgubljeni sjaj ne mogu da ti srce ceznjom zarobim, a htela bih Ne mogu ja u tvoje snove nezvana na druge da se ljutim sto te nemam ja ne mogu da ti budem vaznija od svih, a htela bih Sareni leptiru mog sivila ne idu ni nevini sa krivima...

Еве една убава песна... може некои не слушаат поп (турбо) фолк... Ама песнава е закон... има јак текст... Boli stara ljubav kada se u mraku pored njega budim kao da sam sama boli, boli to pa mu kazem idi da na miru zalim i sanjam o nama Dva susreta za dve godine dovoljna su da unistis mi sve...