Кајгана форум

Да, таа ми беше сестра. Минавме долг период во очај и агонија, неспособност да тераме, чекориме во животот понатака, оти починала. Ја смачка камион. Верувајми, затоа личиме и поради ништо друго.

Зошто не ја пазеше? Таа беше човечко суштество кое заслужуваше повеќе, заслужуваше љубов. И ја пушти на улица, одеше сама, знам јас, ја гледав.
Никогаш повеќе ништо исто нема да е, болката навира, емоциите ме убиваат, те молам, биди покрај мене како пријател.

Ја пазев, ко моите очи две, али Аллах, дражи мој ја сакал повеќе од сите нас. Те молам, не се разочарувај, прибери се. Мисли на себеси и среќните дни ко`ќе надојдат како бура. Јас ќе ти бидам најверниот пријател, само те молам, вети ми дека никогаш нема да ме повредиш, вети ми дека нема да завршам ко сестра ми... Кажи ми тајна. Да се зближиме сега.