Отсуството на Леао си го направи своето на првиот меч, но според мене клучната разлика помеѓу двете милански екипи се страничните дефанзивни позиции.
Тео (без Леао е половина играч во офанзива) и Калабрија, во однос на Ди Марко и Дамфриз, небо земја.
Особено Ди Марко, изгази во 180 минути. Цврсто, дисциплинирано, сигурно, без многу излети, така што им овозможуваше на средњаците кои играа лево, а и на Лаутаро, поголема слобода. Добро, ќе сакам да пробијам низ двајца јас, иако имам можеби подобри решенија, ама знам дека Ди Марко ја штити страната доколку згрешам.
Од друга страна, двоецов на Милан тотално разочара. Ниту нешто креираа, ниту дефанзивно се истакнаа. Голема пропуштена шанса за миланезите, штета.
Немаше Пиоли решение за длабоката одбрана на Инзаги. Од тренерски аспект, 5+ за Непипо.
Секако ќе навиваме за жабарите во финале и за големиот Ачерби. Само на на овој начин со Реал/Сити, не. Ако некој знае да разбие ниски блокови...