- Член од
- 8 јули 2008
- Мислења
- 4.502
- Поени од реакции
- 8.180
Два феномени на македонченцето:
1. Виткање кичма
Ова е во неколку наврати прикажано како официјален и неофицијален став и теза на нашите политичари во врска со поедини прашања кои во нивните очи се од "eсенцијално значење" за нашата иднина.
Не знам искрено што толку овој "став" на официјалниот естаблишмент луѓево овде ги пали или пак погодува/чуди, кога истото стана начин на живот на најголем дел од населението на оваа веќе територија, односно држава - курва.
Од најдолниот до најгорниот социо-економски ешалон, на овдешниве луѓе тоа им е пракса и секојдневна мантра... обично и најчесто за прибирање на ситни секојдневни поенчиња кои на некој друг му се наталожуваат х1000 пати. "Свиткај кичмата, да не те удри со стапот", не сфаќајки дека со тој мајндсет било кој друг што по игра на случајот нема да ја свие кичмата, ќе јаде 50 удари и ќе биде скршен од ќотек.
Овој феномен на виткање кичма, драга, не е специфична само за политичкиот лидершип во нашата држава, туку баш тоа е одраз на обичниот човек, токму пресликан врз тие што ја водат оваа територија. Политичарите се само одраз на народот, и тоа е тоа ...
Мислам дека оваа територија има историја на тиранија, терор, угнетувања и оние што стојат цврсто со среден прст се перцепирани како непријатели од мнозинството домцилни кичмовиткачи овде. Истите одамна не се посакувани, се додека и последниот човек не се претвори во мизерен паразит.
Домицилниот кичмовиткач има далеку повеќе гнев и агресија од надворешниот експлоататор.
2. Упикување/лижење анални отвори - алијанса со камшикарот
Овој феномен е следство на она од погоре и овие припадници одамна го имаат пробиено "системот" и се апгрејд на првите. Своевидна 2.0 верзија.
Не се стриктно 100% криви лично они, бидејќи реално самите наши животи и судбини на секојдневно ниво малтене зависат од расположението на претпоставените, дали се професори, полицајци, работодавци, инспектори или што год да е. И тука, делумно е крив самиот нефункционален систем.
Буквално ради тоа нефункционирање на системот, луѓето се доведени на милост и немилост од истите претпоставени и затоа, подредениве се камелеонизираат и едноставно не сакаат ни малку да предизвикаат негативни емоции кон претпоставениот, за да не си го доведат во прашање нивниот живот, егзистенција, углед или комодитет.
"Немој така, не биди дрзок, биди културен, може да го наебеш" - се слуша на секој чекор и сокак и физички и виртуелно. Како што вика Smut во "Тие се насекаде" - Се ранат од нашата болка! Се ранат од нашиот страв!
И навистина, тие стварно се насекаде.
Овие луѓе немаат свест и немаат перцепција дека постојат други луѓе кои ја делат истата судбина... одштекани се од колективната свест, прават се што е во нивна моќ за да не наебат и за да си го подобрат својот живот. Луѓе фиксирани само на себе (фокусирани е премек збор), ослободени од било какви идеали и морали, опортунисти спремни да се претопат во било што за своја добробит а да го погазат било кој што им е конкуренција... без било какви правила на игра. Тука одамна пишаните правила на игра се обичен лист хартија, а непишаните... што се тоа непишани правила? непишани правила, huh? Шпанско село, Јапонски јазик.
Проблем е што оваа карактеристика стана мислам број 1 предуслов за стабилизација во нашите животи, дури и за вработување, напредок, бизнис и се останато. Денес дури и да добиеш нешто што ТИ СЛЕДУВА мора да лизнеш малце нечие газе, мора да му го кренеш егото, мора да му дадеш до знаење дека "он/а е шефот". Тоа е стандардот едноставно.
Интересно е што и во релативно прогресивни пори од стопанството и економијата овие правила на игра длабоко навлегоа во реалноста.
Сами себе ќе се изгазиме во натпревар кој подлабоко ќе навлезе во ректумот на претпоставениот(странецот или домашниот камшикар), и, за жал, сите почнаа и така да не гледаат - кој највеќе ќе му се упикува и ќе му го храни егото. Одамна веќе квалитетите и капацитетите се тргнати на страна. Ако пак правилата на камшикарот тебе ти се над се, you've hit the jackpot.
Разбирам, секаде го има тој елемент на упикување, но мислам дека ние сме неприкосновени мајстори.
Што е најсмешно, се создава перцепција на "надреден/камшикар/господар" на буквално обични, просечни, нискоинтелигентни странски "office Joe's", некадарни менаџерчиња, кои едноставно на нас гледаат ego-boost и им служиме за потсмев. Колку треба да немаш свој идентитет и дигнитет да градиш стратегии и принципи на анално лижење кон обичен странски office joe, страшна работа.
Ако ги анализираме новиве бранови на површинско "будење" на западњациве, тоа ќе значи дека камшикот кон надворешните "слуги" ќе биде посилен, појак и со поголем интензитет. Јеби га, мора да има празнење некакво. Смешно е да се гледа како западноевропските држави се будат кон интерните дискриминации, што на среден рок ќе доведе до зголемување на екстерните дискриминации, истите фрустрации веќе ги лечат на нас и сличните како нас. Ама ова 2.0 "микро македонче" не е свесно да ги гледа тие тенденции, бидејќи е премногу зафатен со усовршување на ректалното улизување и лижење, нема он време да го развива "своето јас", баш напротив, тој феномен му е најголем непријател и кочничар. Напротив, мразат од дното на душата луѓе што "навистина се" и пркосат на ваквите општествено-културолошки притисоци.
Еве им еден поздрав од мене
1. Виткање кичма
Ова е во неколку наврати прикажано како официјален и неофицијален став и теза на нашите политичари во врска со поедини прашања кои во нивните очи се од "eсенцијално значење" за нашата иднина.
Не знам искрено што толку овој "став" на официјалниот естаблишмент луѓево овде ги пали или пак погодува/чуди, кога истото стана начин на живот на најголем дел од населението на оваа веќе територија, односно држава - курва.
Од најдолниот до најгорниот социо-економски ешалон, на овдешниве луѓе тоа им е пракса и секојдневна мантра... обично и најчесто за прибирање на ситни секојдневни поенчиња кои на некој друг му се наталожуваат х1000 пати. "Свиткај кичмата, да не те удри со стапот", не сфаќајки дека со тој мајндсет било кој друг што по игра на случајот нема да ја свие кичмата, ќе јаде 50 удари и ќе биде скршен од ќотек.
Овој феномен на виткање кичма, драга, не е специфична само за политичкиот лидершип во нашата држава, туку баш тоа е одраз на обичниот човек, токму пресликан врз тие што ја водат оваа територија. Политичарите се само одраз на народот, и тоа е тоа ...
Мислам дека оваа територија има историја на тиранија, терор, угнетувања и оние што стојат цврсто со среден прст се перцепирани како непријатели од мнозинството домцилни кичмовиткачи овде. Истите одамна не се посакувани, се додека и последниот човек не се претвори во мизерен паразит.
Домицилниот кичмовиткач има далеку повеќе гнев и агресија од надворешниот експлоататор.
2. Упикување/лижење анални отвори - алијанса со камшикарот
Овој феномен е следство на она од погоре и овие припадници одамна го имаат пробиено "системот" и се апгрејд на првите. Своевидна 2.0 верзија.
Не се стриктно 100% криви лично они, бидејќи реално самите наши животи и судбини на секојдневно ниво малтене зависат од расположението на претпоставените, дали се професори, полицајци, работодавци, инспектори или што год да е. И тука, делумно е крив самиот нефункционален систем.
Буквално ради тоа нефункционирање на системот, луѓето се доведени на милост и немилост од истите претпоставени и затоа, подредениве се камелеонизираат и едноставно не сакаат ни малку да предизвикаат негативни емоции кон претпоставениот, за да не си го доведат во прашање нивниот живот, егзистенција, углед или комодитет.
"Немој така, не биди дрзок, биди културен, може да го наебеш" - се слуша на секој чекор и сокак и физички и виртуелно. Како што вика Smut во "Тие се насекаде" - Се ранат од нашата болка! Се ранат од нашиот страв!
И навистина, тие стварно се насекаде.
Овие луѓе немаат свест и немаат перцепција дека постојат други луѓе кои ја делат истата судбина... одштекани се од колективната свест, прават се што е во нивна моќ за да не наебат и за да си го подобрат својот живот. Луѓе фиксирани само на себе (фокусирани е премек збор), ослободени од било какви идеали и морали, опортунисти спремни да се претопат во било што за своја добробит а да го погазат било кој што им е конкуренција... без било какви правила на игра. Тука одамна пишаните правила на игра се обичен лист хартија, а непишаните... што се тоа непишани правила? непишани правила, huh? Шпанско село, Јапонски јазик.
Проблем е што оваа карактеристика стана мислам број 1 предуслов за стабилизација во нашите животи, дури и за вработување, напредок, бизнис и се останато. Денес дури и да добиеш нешто што ТИ СЛЕДУВА мора да лизнеш малце нечие газе, мора да му го кренеш егото, мора да му дадеш до знаење дека "он/а е шефот". Тоа е стандардот едноставно.
Интересно е што и во релативно прогресивни пори од стопанството и економијата овие правила на игра длабоко навлегоа во реалноста.
Сами себе ќе се изгазиме во натпревар кој подлабоко ќе навлезе во ректумот на претпоставениот(странецот или домашниот камшикар), и, за жал, сите почнаа и така да не гледаат - кој највеќе ќе му се упикува и ќе му го храни егото. Одамна веќе квалитетите и капацитетите се тргнати на страна. Ако пак правилата на камшикарот тебе ти се над се, you've hit the jackpot.
Разбирам, секаде го има тој елемент на упикување, но мислам дека ние сме неприкосновени мајстори.
Што е најсмешно, се создава перцепција на "надреден/камшикар/господар" на буквално обични, просечни, нискоинтелигентни странски "office Joe's", некадарни менаџерчиња, кои едноставно на нас гледаат ego-boost и им служиме за потсмев. Колку треба да немаш свој идентитет и дигнитет да градиш стратегии и принципи на анално лижење кон обичен странски office joe, страшна работа.
Ако ги анализираме новиве бранови на површинско "будење" на западњациве, тоа ќе значи дека камшикот кон надворешните "слуги" ќе биде посилен, појак и со поголем интензитет. Јеби га, мора да има празнење некакво. Смешно е да се гледа како западноевропските држави се будат кон интерните дискриминации, што на среден рок ќе доведе до зголемување на екстерните дискриминации, истите фрустрации веќе ги лечат на нас и сличните како нас. Ама ова 2.0 "микро македонче" не е свесно да ги гледа тие тенденции, бидејќи е премногу зафатен со усовршување на ректалното улизување и лижење, нема он време да го развива "своето јас", баш напротив, тој феномен му е најголем непријател и кочничар. Напротив, мразат од дното на душата луѓе што "навистина се" и пркосат на ваквите општествено-културолошки притисоци.
Еве им еден поздрав од мене
Последно уредено:
.....и така до Скопје.....се смеевме.....и ден денес ја памтам дешавката......како вчера да беше. После седнавме да јадеме по една чорба.....и по дома на спиење.