Да споделам пример. Во фирмата каде што работам се бараше графички дизајнер, и ме ставија на позиција да правам интервју на кандидатите кои аплицираа. Немаше многу кандидати, но сепак баравме само еден дизајнер, и некаде 6 имаа аплицирано, направив интервју на сите, им пратив тест задача за дизајнирање, да се види квалитетот на секој апликант (самата фирма си го бара тоа), и три апликанти се издвоија како поискусни од кои две женски и едно машко. Платата која што се нудеше беше добра, и имаше загарантирано покачување после 3 месеци ако кандидатот се покаже како добар дизајнер. Помина прво интервју, после тоа второ, и на крај во зависност од тест задачата се бираше кој кандидат да се вработи. Првиот кандидат кој најдобро ја изработи тест задачата (беше женско), и одговорните во фирмата беа одлучени неа да ја вработат, таман да и се јавам да ја известам дека за неа се одлучивме, оппп, ми стига порака од неа каде што пишува - Се мислев за работава, и одлучив дека оваа работа не е за мене. Немам јас време тоа да го работам, си имам друга работа, и не сум заинтересирана за таков дизајн - После се ова сфатив дека како што пиша некој член пред мене, НЕКОИ ЛУЃЕ БАРААТ РАБОТА ЗА ДА НЕ ЈА НАЈДАТ, и то како е точно. А сепак сите услови кои што се нагласија во двете интервјуа, беа пишани на огласот за работа.
Откако се деси ова, му се даде шанса на вториот кандидат со најдобро изработена тест задача, за после две недели да испадне дека на таа не и одговарало работното време, и почна да си работи и да си почнува со работа како што НА НЕА И ОДГОВАРАЛО, баш со тие зборови ми го кажа тоа. И на крај сфатив дека не е само до работодавачот, во многу случаеви самиот менталитет на тие кои што бараат работа им е за никаде.
? Ќе работат и како монтери младите ако се плаќаше, ама газдиве тука се многу паметни па си куцкаат децата.
