Така се понашаат со тебе пред се ради тоа шо си тивка и повлечена.Мораш да се избориш за твое место под сонцето иначе ќе те изгазат.Секаде на работно место е отприлика така.Јас ништо не спомнав на никого, таа отиде да се пожали од тоа што не сум испочитувала одреден рок и потоа јас си изнесов својата одбрана. Не ми се ни веруваше дека вакво нешто ќе ми се случува, а толку сум нова и толку сум тивка и повлечена во фирмава, со никој не сакам да се замерам ниту да бидам превише блиска, со сите сакам да имам еден професионален однос али колешките скоро сите се свртени против мене што работат околу мене. Тие се сениори ама имаме иста позиција, а си зимаат за слобода тие да ми дадат работни задачи иако шефот кажал кој што ќе работи. И кога ќе се појави он, они се прават фини и му се умилкуваат. Он го има увидено ова верувам, паметен е човек а и кроз конверзација со него увидов некои работи и знам дека немам потреба за нервози, тој има добро мислење за мене ама јас добар дел од работното време го поминувам со овие колешки кои што немаат добро однесување спрема мене а не со него, така да тоа и не ми помага кој знае што.
Инаку финансии не ми се проблем и без оваа работа. Мене една колешка ми посочи дека можеби тоа им е проблемот, мене искрено ми е срам ова воопшто да го изјавам и на форум иако сме анонимни овде, едноставно не е океј така да се гледа на работите.. али ете, колешка ми кажа дека ги слушнала како ме оговараат и зборуваат дека дека јас имам многу пари и во смисла што барам овде, дека мене родители или дечкото ме финансираат и секакви работи. Поради колата што ја возам која патем не е ни моја туку фамилијарна, јас само бензин и ставам.. А како и да е, ништо од ова не е нивна работа и не би требало да судат на некого според ова, и креирале секакви муабети и глупости за мене, што просто не ми се верува и не гледам причина, не сум им дала никаква причина за вакво однесување, јас буквално ретко кога и комуницирам со луѓето од фирмава бидејќи сум срамежлива. Си ја гледам својата работа и тоа е тоа, али нема ден да помине а да немам големи нервози поради овие причини. Ми зборат друштвото што ќе ми се вакви нервози кога веќе имам доволно финансиски средства за океј живот, ама јас сакам сама да се борам во животот, не сеуште да чекам од моите и некако не сама да напуштам оваа работа поради колешките и на тој начин тие да бидат победниците во случајов. Испаѓа дека сум им дала можност тие да одлучуваат за мој живот. Не знам..
А ти го процени нејзиниот стил или пресмета просек откако анкетираше 500 испитаници?Секој си има свој стил на живеење, трошење, потреби. Ако сакаш да живееш, а не да преживуваш, тоа е некоја граница.
Се консултирав со Завод за Статистика првин. Нема потреба да проценувам туѓ живот, зошто исклучоци секогаш ке има. Прашај било кој сакаш, колку пари му се потребни за убаво да живее, и повеќето ке ти го каажат истото.А ти го процени нејзиниот стил или пресмета просек откако анкетираше 500 испитаници?
Дај цех за 50к месечно „живеење“ за едно лице (ова го претпоставуваме пошо мислам не пиша членкава дека е самохрана или дека мажот и е без работа и слично).
Има преживување, живеење и убаво живеење. Кога некој е без работа, не верувам дека планира да оди на третава варијанта.Се консултирав со Завод за Статистика првин. Нема потреба да проценувам туѓ живот, зошто исклучоци секогаш ке има. Прашај било кој сакаш, колку пари му се потребни за убаво да живее, и повеќето ке ти го каажат истото.
Патем, ти целата сума ја гледаш како пари со кои таа би живеела месечно. Пластично, 10/12. Јас во таа сума гледам и да кажеме 2-3.000Е чисто како резерва. Затоа и не пишав во првиот пост дека тоа би биле пари чисто за живеачка. Туку опција Б, пари кои би било добро да ги имаш доколку ти излезе нешто непланирано.
Ако ти сметаат "досетките" тоа се работи што се учат во основно и средно за како да се справиш со вербални силеџии. Ако не си навикната да те закача некој, нормално дека ова ќе го сфаќаш толку трагично. Враќај им со иста мера, и апсолутно не се замарај, не си дете од 10 години за да не можеш сама да се справиш со таквите.Фала ви на советите
Да одговорам на некои од вас -
Имам пробано да им пристапам пријателски но нема никакво фајде од тоа, секогаш ми викаат у смисла "да да инаку ова и ова треба да се заврши" или некогаш дрско "а ти не си ја искористи паузата веќе?" иако тие се веќе на 5-та пауза за цигара и свашта нешто, си се шеткаат наоколу некогаш, али јас си ќутам бидејќи не сакам да се мешам во такви работи и да бидам како шпион некој. Ништо од ова не сум кажала на шефот.
Иначе кога сме кај зборење со него, зборев и тоа неколку пати и последниот пат му реков дека давам отказ бидејќи не можам повеќе да работам во ваква средина, дека не е во ред јас да го напуштам работното место вака нервозна и дури во солзи (тоа се случи ден пред да разговарам со него) и на него ваљда му падна криво, прво ми кажуваше некои генерални совети а потоа ја повика таа што најмногу вербално ме малтретираше во канцеларија и од тогаш ниту една од нив не ми упатила никаков лош збор, али ми упатуваат секакви двосмислени провокации и се гледа тоа отворено непријателство спрема мене, освен две од нив кои се доста пријателски настроени. Едната дури ме одбранила кога гуските зборувале против мене на состанок на кој јас не бев, во смисла дека јас не сум испочитувала некои рокови за кои што имав причина ама освен оваа грешка, други грешки не сум направила, а тие се такви уште од сам почеток. Уосталом, ако шефот не се изнервира за мојата грешка, што има тие да се мешаат. Јас како што имам проценето, шефот е многу добар човек, со големо трпение, многу знаење и секогаш настојува да биде фер и ваков е и спрема вработени и спрема странки, па затоа ми е и малку чудно зошто неговиот тим на вработени се вакви гуски.
И да, знам дека не мора да се дружам со нив и искрено не ни сакам ама ми паѓа криво како ме отфрлаат од тимот и тимските активности освен кога е во близина шефот па да се направат фини пред него.
А проблемот со едната колешка има отидено доста далеку, и нејзиниот маж ме има исмеено еднаш и тоа внатре во фирмата кога ги немаше повеќето наоколу и се гледа тоа индиректно ставање до знаење дека сакаат да ме елиминираат од таму тие неколку поединци.
Точно тоа дека служба си е служба, дружба си е дружба.Дружба си е дружба, служба си е служба.
На работа си отидена да си ги завршиш обврските, да и помогнеш на фирмата до остварување до целта т.е профитот, а воедно и себеси да се надградиш и да станеш професионалец во тоа што го работиш. Колку и да е лоша околината, секогаш гледај да изиграш најдобро што може и да излезеш во позитива, секое искуство е дел од мозаикот, ако можеш да научиш нешто од нив научи, ако немаш никаков бенефит во поглед на тоа фино лепо може да ги одјебиш и да работиш исклучиво на професионално ниво, јас со таквите комуницирам исклучиво на маил, па макар да се на 2 метри од мене, особено ако ги осетам дека нешто не разбираат доволно добро има да ги ебам во здрав мозок нон стоп.
Задача се прима од претпоставен, од прв ден треба да знаеш хиерархиски кој ти доделува задачи, особено во големи компании каде што знаат да се истрчаат многумина да делат задачи, ако нема право да ти задава задачи може фино лепо да им кажеш да ти го испратат тоа што ти го наредиле на маил и да го препратиш до шефот, добро е да си знае и тој дека има и други петли на буништето.
Не се приврзувајте многу со колегите, утре може вие да им станете шеф, па другарското да ве изеде при донесување на одлуки, најчесто луѓето ако се осетат привилегирани ќе ви се качат на глава, на крајот секој си го гледа својот интерес и го заболе ако те заебе со некоја постапка.
И приватниот живот е најдобро да го држите на дистанца од работата, колку повеќе си непредвидлив толку повеќе ќе се плашат и пазат тие од тебе, ако те прочитаат како буквар од старт има да ти се ебе матер без разлика со кого работиш и каде работиш.
И за крај, подобро е да ти завидуваат, отколку да се прават дека те сожалуваат.