FootballCasual
Илегалац
- Член од
- 5 јуни 2013
- Мислења
- 14
- Поени од реакции
- 10
Депресија се лечи сс едну убаво замотану 2-ку 
)
)
Како да се победи депресијата?
- Креатор на темата schtranga
- Време на започнување
- Член од
- 15 април 2013
- Мислења
- 1.038
- Поени од реакции
- 796
овој текст го напишав не за да барам совет, или за да ми судат, се ми е јасно
туку ако прочита некој со мака можда да помогнам
Порано запаѓав во страшни депресии имаше периоди и со години, ама несвесно запаѓав, никому не му беше гајле и сами поминуваа периодите. Покасно се освестив дека не е во ред кога сум во таква состојба, читав најдов световни книги дека депресијата е болест најдов црковни книги дека е униние и грев (секоја психичка болест е ѓавол според нив и можеш да му се спротиставиш со добро чисто срце да собериш позитивна енергија и да го избркаш)
И сега се борам на самиот почеток кога ќе ја осетам грутката во градите дури е најслаба се борам со се што знам и имам да надминам, дури ова е последна сламка за спас кога не поминува ќе објавам некаде дека ќе надминам, тоа ми е како заклетва дека ќе надминам - реков и ќе направам.
Лекарот не ми кажа дијагноза, тој дава апчиња вика смири се па ќе разговараме а кога човек ќе се смири ќе се сконцентрира на нешто друго и сигурно нема да се врати на разговор.
И сето тоа добро почнав да се контролирам, и да ја сузбивам депресијата не само за децата, туку и за мене, дури и за оние што ми го срушија светот нема да им дадам задоволство и да се срушам да ме видат. Ќе даде Господ ден тие ќе се срушат пред мене. Арно ама си дијагностицирав депресија како болест некој делчиња од мозаикот не ми се спојуваа.Некој постапки што ги направив во минатото ниту личеа на мене, ниту знам зошто така постапив за лошите чудни постапки немам никакво оправдување, за добрите или глупавите постапки,за моменти во еуфорично однесување немам објаснување. Копав насекаде се преиспитував, лудите настани од детството се обидував да ги поврзам со мојте реакции ама ништо не се сврзуваше. И сега пред неколку дена ги гледав извештаите од психијатрот што ги гледав често за да најдам нешто да се објаснам
Во извештајот пишува депресивна епизода, а јас секогаш гуглам депресија и сега ми падна во очи изразот, гуглав депресивна епизода и излезе биполарно растројство. Кој и да го пишувал тоа во википедија ме опишувал. Сите коцки паднаа на место.
Во депресија влегуваш од нигде никаде, осеќаш грутка во градите, повеќе како маглина ја замислувам црн мрачен облак, и се шири да те проголта. Ако реагираш навреме ја стопираш. Последно западнав во депресија после смртен случај, во тој момент нормално е да тажиш и не ти останува да се бориш и она се сотрев, две години накај три не бев како што треба.
Повик за будење беше, една моја драга пријателка во крајни напори да ме извлече, доаѓаше разговараше со мене ми помагаше на секој можен начин сестра да ми беше ќе ме оставеше
Таа во тој момент стапи во врска со опасен човек, вака и на свест мислам дека беше опасен. Образован муслиман, по мое мислење сегашен или иден вахабист со силна интелегенција. Толку го проценив само од нејзин збор и однесување, значи му се восхитуваше колку е напреден во образованието и во умот, не го сакаше ама во нејзино општество беше стара мома и тој беше добра прилика. Арно ама штом ќе дојдеше кај мене-православната шептеше кога праеше муабет со мене од потсвесен страв тој да не ја чуе, очигледно се криеше дека доаѓа кај мене, ако и се јавеше на телефон го лажеше, очигледно се плашеше. Колку треба да си исплашен за на километри растојание да шептиш место да зборуваш?
Во тој момент дугмето ми се сврте ми се испомеша депресија со манија изгледа, како што бев падната одеднаш добив некоја луда сила и чувство на огромна моќ
Му пишав на тој човек, буквално му пишав дека ако и се случи нешто вратот ќе му го исечам. Буквално.
Таа го изгуби него (да ја сакал не би се исплашил од жена макар и по нивни закони ако те убие жена одиш во пеколот, пак да ја сакал не би избегал од друга непозната жена, би сторил се да реши меѓу нив двајца.)
Јас ја изгубив неа. Болеше.
Сигурна сум дека не смеев да се замешам.
Не сум сигурна дали е полошо да е цел живот сама или во робија. Ама сигурна сум дека не беше моја работа.
Сега и манијата ја препознавам кога доаѓа, доаѓа со нереален бизнис план, доаѓа со чувство на моќ, доаѓа со еуфорија. Исто. Нозете на земја, главата на метар и седумдесет не во облаци и ќе ја спречувам. Од петни жили со се што знам и умеам спречувам вакви периоди.
Како да се победи депресијата или манијата? Многу тешко. Само да се спречи е најдоброто решение. Силна свест дека се соочуваш со таква болест, и силна волја за нормален живот. И згора на се сигурна сум дека е ѓавол, оти успевам да го избркам.
овој текст го напишав не за да барам совет, или за да ми судат, се ми е јасно
туку ако прочита некој со мака можда да помогнам
туку ако прочита некој со мака можда да помогнам
Порано запаѓав во страшни депресии имаше периоди и со години, ама несвесно запаѓав, никому не му беше гајле и сами поминуваа периодите. Покасно се освестив дека не е во ред кога сум во таква состојба, читав најдов световни книги дека депресијата е болест најдов црковни книги дека е униние и грев (секоја психичка болест е ѓавол според нив и можеш да му се спротиставиш со добро чисто срце да собериш позитивна енергија и да го избркаш)
И сега се борам на самиот почеток кога ќе ја осетам грутката во градите дури е најслаба се борам со се што знам и имам да надминам, дури ова е последна сламка за спас кога не поминува ќе објавам некаде дека ќе надминам, тоа ми е како заклетва дека ќе надминам - реков и ќе направам.
Лекарот не ми кажа дијагноза, тој дава апчиња вика смири се па ќе разговараме а кога човек ќе се смири ќе се сконцентрира на нешто друго и сигурно нема да се врати на разговор.
И сето тоа добро почнав да се контролирам, и да ја сузбивам депресијата не само за децата, туку и за мене, дури и за оние што ми го срушија светот нема да им дадам задоволство и да се срушам да ме видат. Ќе даде Господ ден тие ќе се срушат пред мене. Арно ама си дијагностицирав депресија како болест некој делчиња од мозаикот не ми се спојуваа.Некој постапки што ги направив во минатото ниту личеа на мене, ниту знам зошто така постапив за лошите чудни постапки немам никакво оправдување, за добрите или глупавите постапки,за моменти во еуфорично однесување немам објаснување. Копав насекаде се преиспитував, лудите настани од детството се обидував да ги поврзам со мојте реакции ама ништо не се сврзуваше. И сега пред неколку дена ги гледав извештаите од психијатрот што ги гледав често за да најдам нешто да се објаснам
Во извештајот пишува депресивна епизода, а јас секогаш гуглам депресија и сега ми падна во очи изразот, гуглав депресивна епизода и излезе биполарно растројство. Кој и да го пишувал тоа во википедија ме опишувал. Сите коцки паднаа на место.
Во депресија влегуваш од нигде никаде, осеќаш грутка во градите, повеќе како маглина ја замислувам црн мрачен облак, и се шири да те проголта. Ако реагираш навреме ја стопираш. Последно западнав во депресија после смртен случај, во тој момент нормално е да тажиш и не ти останува да се бориш и она се сотрев, две години накај три не бев како што треба.
Повик за будење беше, една моја драга пријателка во крајни напори да ме извлече, доаѓаше разговараше со мене ми помагаше на секој можен начин сестра да ми беше ќе ме оставеше
Таа во тој момент стапи во врска со опасен човек, вака и на свест мислам дека беше опасен. Образован муслиман, по мое мислење сегашен или иден вахабист со силна интелегенција. Толку го проценив само од нејзин збор и однесување, значи му се восхитуваше колку е напреден во образованието и во умот, не го сакаше ама во нејзино општество беше стара мома и тој беше добра прилика. Арно ама штом ќе дојдеше кај мене-православната шептеше кога праеше муабет со мене од потсвесен страв тој да не ја чуе, очигледно се криеше дека доаѓа кај мене, ако и се јавеше на телефон го лажеше, очигледно се плашеше. Колку треба да си исплашен за на километри растојание да шептиш место да зборуваш?
Во тој момент дугмето ми се сврте ми се испомеша депресија со манија изгледа, како што бев падната одеднаш добив некоја луда сила и чувство на огромна моќ
Му пишав на тој човек, буквално му пишав дека ако и се случи нешто вратот ќе му го исечам. Буквално.
Таа го изгуби него (да ја сакал не би се исплашил од жена макар и по нивни закони ако те убие жена одиш во пеколот, пак да ја сакал не би избегал од друга непозната жена, би сторил се да реши меѓу нив двајца.)
Јас ја изгубив неа. Болеше.
Сигурна сум дека не смеев да се замешам.
Не сум сигурна дали е полошо да е цел живот сама или во робија. Ама сигурна сум дека не беше моја работа.
Сега и манијата ја препознавам кога доаѓа, доаѓа со нереален бизнис план, доаѓа со чувство на моќ, доаѓа со еуфорија. Исто. Нозете на земја, главата на метар и седумдесет не во облаци и ќе ја спречувам. Од петни жили со се што знам и умеам спречувам вакви периоди.
Како да се победи депресијата или манијата? Многу тешко. Само да се спречи е најдоброто решение. Силна свест дека се соочуваш со таква болест, и силна волја за нормален живот. И згора на се сигурна сум дека е ѓавол, оти успевам да го избркам.
овој текст го напишав не за да барам совет, или за да ми судат, се ми е јасно
туку ако прочита некој со мака можда да помогнам
Последно уредено:
Во врска со депресијата мене ми помогнало да ги наведам нештата за кои сум благодарен во моментот. Потребно е да се сфати моменталната состојба и прагматично да се гледа на неа, разгледувајќи ги можните решенија и излези.
Од помош е и пишувањето, нешто во вид на личен дневник. Кога ги ставам моите мисли на хартија, полесно се справувам со нив и го разбирам нивното потекло. Мислам дека има и некаква наука зад ова.
Редовното вежбање е исто добар начин да се поправи расположението, иако во депресивна состојба тешко е дури и да се помисли на тоа. Понекогаш сум се влечел до теретана и едвај сум го завршувал тренингот, враќајќи се дома како претепано куче, но на крајот од денот секогаш сум се чувствувал подобро.
Сум чул и дека користењето на наркотични средства е одличен, неконвенционален начин да се победи депресијата ама мислам дека има и подобри начини.
Од помош е и пишувањето, нешто во вид на личен дневник. Кога ги ставам моите мисли на хартија, полесно се справувам со нив и го разбирам нивното потекло. Мислам дека има и некаква наука зад ова.
Редовното вежбање е исто добар начин да се поправи расположението, иако во депресивна состојба тешко е дури и да се помисли на тоа. Понекогаш сум се влечел до теретана и едвај сум го завршувал тренингот, враќајќи се дома како претепано куче, но на крајот од денот секогаш сум се чувствувал подобро.
Сум чул и дека користењето на наркотични средства е одличен, неконвенционален начин да се победи депресијата ама мислам дека има и подобри начини.
- Член од
- 12 февруари 2014
- Мислења
- 7.814
- Поени од реакции
- 24.838
Остави што си чул, секој има различна психа и не знаеш како личноста ќе реагира на наркотикот. Друг пат внимателно со овакви совети.Сум чул и дека користењето на наркотични средства е одличен, неконвенционален начин да се победи депресијата ама мислам дека има и подобри начини.
Бавча
идол на младите
- Член од
- 25 декември 2007
- Мислења
- 11.683
- Поени од реакции
- 11.057
Депресијата е уствари досада.
Се лечи со се освен со неправење ништо и кукање колку животот е нефер и зошто само мене синдромот на себесожалување што е еднакво на бедотија.
Така да препорачувам редовен секс, редовна столица и редовно правење нешто полезно.
Се лечи со се освен со неправење ништо и кукање колку животот е нефер и зошто само мене синдромот на себесожалување што е еднакво на бедотија.
Така да препорачувам редовен секс, редовна столица и редовно правење нешто полезно.
- Член од
- 15 април 2013
- Мислења
- 1.038
- Поени од реакции
- 796
дрога веројатно ќе те извади од депресија (непотврдено овојпат кажувам)
ама сигурна сум дека грипот е проблем
и после ако дојде земјотрес и ти падне куќата имаш скршеници нозе раце, грипот ќе го имаш ама нема да го гледаш како проблем
така некако и дрогата
- Член од
- 25 февруари 2016
- Мислења
- 34
- Поени од реакции
- 53
Секој што мисли, дека само луѓето што се емоционално нестабилни и слаби страдаат од овој убиец на духот, е некомпетентнен и треба да прочита малку некоја книга. Депресијата најдобро се лекува со антидепресиви кои влијаат на создавањето на хормонот сератонин во мозкот. Откако тој хормон ќе се регулира, тогаш може да се почне со вежбање, со излегување, со наоѓање причини за живот. Жртвата не може да ги види убавините на животот, не може да најде поента и смисла на постоењето. Активностите кои порано го правеле среќен сега се безначајни и единствено што прави е поминува време во својата сопствена кожа сакајќи да излезе од неа.
- Член од
- 26 октомври 2012
- Мислења
- 2.535
- Поени од реакции
- 3.362
Така се лекува докторски ,но не и природно .Потоа личноста станува зависна од лековите и без нив неможе да живее.За мене тоа не се разликува од зависник на дрога .На крајот од формулата за која зборуваш ти во решениот добиваме зависник ,а не здрава личност .
- Член од
- 15 април 2013
- Мислења
- 1.038
- Поени од реакции
- 796
Вчера си седев без работа и баш ова си мислев....
Сега си најдов и публика за едни од мојте најлуди размислувања...
Значи психијатрот е доктор за луѓе не е ветеринар... арно ама нешто значително се разликува од другиве доктори. Е прашањето што ме мачи е зошто е тоа така? Еве зошто мислам - сите доктори се доктори за луѓе и гледаат да го излечат човекот или да му ја ублажат маката. Психијатрот е доктор за општеството. Хирург за општеството.
Кај него одат тие што се оштетиле од некоја страшна траума или некој ген, и сега се некорисни и опасни за општеството. На докторот му е работа да ги издрогира, дури и да им каже на семејствата ако не сака да го зема лекот ставај му го во јадењето, само да е мирен.
Стари алишта. Испрани испеглани и ставени некаде на страна во плакарот.
Е баш така луѓе исчистени, смирени и ставени на страна во општеството.
Па психијатрот не го лечи пациентот, општеството го лечи од пациентот.
Не е крив психијатрот, не му го кажале ова, му збореле 10 години по факултети дека ќе лечи луѓе. И тие доктори се надеваат на подобри лекови што ќе може да ги препишува за луѓето да се навистина добро. Ама на такви лекови никој не работи, никој не се мачи да ги измисли зошто никој не знае како е да си пациент со психичка болест и не им е гајле.
Последниве години имам напади од депресија што траат ден или два и поминува, без никакви лекарства без ништо. Сама се борам. Со Господ т.е. И ден два не се ништо
Порано ако ме фатеше депресија - како викаа на зона замфирова треска гу фатила од митровдан до ѓурѓовдан га не пустила.... : ) ... тешко на тие околу мене со месеци бев плашило...
Rokko
SiFU 師父
- Член од
- 30 мај 2014
- Мислења
- 714
- Поени од реакции
- 299
Ја знам дека многу голема улога игра и околината, пошироко од семејството. Пријателите, се многу важни но мора да постои силна воллја да се излезе од депресија. Многу помага дружбата на отворени места, со долги прошетки и луѓе кои ќе се авантуристи и зборуваат за животните искуства, но само за позитивните работи да раскажуваат. Чувството да увидат дека има луѓе што го сакаат животот може да помогне.
- Член од
- 17 јануари 2009
- Мислења
- 2.814
- Поени од реакции
- 4.665
Сето ова изгледа многу фино во теорија. Изгледа дека со ваков пристап нема утка. Ама. Ама. Волјата кај депресивниот човек е голем проблем. Уште поголем проблем е силната волја.
Дружбата исто така е фина работа. Но на оваа категорија и не и е баш до дружење и весели прошетки.
Обично животните искуства се она што ги направило депресивни. Нивните лични искуства. Туѓите се туѓи. Башка, дружбата со овие личности бара трпение, внимателност, разбирање и може да биде многу напорно искуство и тоа за двете страни, и може да не заврши толку добро тоа „пријателство“. Депресивецот не е идиот и секако ќе насети дека ја нема поранешната спонтаност, дека е заменета со проѕирни обиди да се „помогне“, кои ќе го натераат да се чувствува уште помизерно.
Обично некои големи работи се случиле, па дошло до депресија. Луѓе ги губат најблиските, имаат тешко болни деца за кои долги години се грижат без никаква надеж за излекување, го губат здравјето, ги отпуштаат од работа, не можат да се прехранат, неплатени сметки, исклучена струја, извршители... А некогаш сите овие работи заедно и истовремено можат да бидат проблем на еден ист човек.
Освен тоа оваа состојба веројатно е делумно предизвикана (или може да биде предизвикана) и од недоволно лачење серотонин, што изгледа не се надоместува ни со волја, ни со дружба, ни на журки ни на свадби. Така, лековите и лекарите се препорачлива работа.
Сакам да кажам дека депресијата е голем проблем, сериозна болест. Да не ја мешаме со привремено нерасположение, тага, мрзливост, досада. Кај нас секој разбирлив, нормален, вообичаен пад на расположение го нарекуваме депресија. Некако не се прави разлика.
Phoenixx
The Last Pharaoh
- Член од
- 9 ноември 2015
- Мислења
- 788
- Поени од реакции
- 956
Не мора да значи дека постои конкретна тригер причина, можно е да биде и некој генетски фактор ако некој од претците пател од депресија или како што кажа членот погоре недовлно лачење на серотонинот и мн други споредни фактори кои што различно се перцепирани од секоја депресивна индивидуа посебно.
Тука овие теми се' уште се табу и ако некој е навистина депресивен сите би го зезале или пак ако оди во психијатриска болница ссигурно би бил етикетиран како лудак што само може да му ја влоши и онака претешката стостојба и да ја волуменизира душевната агонија низ која поминува. На депресивните лица најпотребна им е поддршка и некој што ќе ги разбере и упати на вистинскиот пат и воопшто не е срамно да се посети стручно лице психијатар или психолог затоа што депресијата може да премине во потешки душевни заболувања ако не се излечи на време или во краен случај самоубиство.
Тука овие теми се' уште се табу и ако некој е навистина депресивен сите би го зезале или пак ако оди во психијатриска болница ссигурно би бил етикетиран како лудак што само може да му ја влоши и онака претешката стостојба и да ја волуменизира душевната агонија низ која поминува. На депресивните лица најпотребна им е поддршка и некој што ќе ги разбере и упати на вистинскиот пат и воопшто не е срамно да се посети стручно лице психијатар или психолог затоа што депресијата може да премине во потешки душевни заболувања ако не се излечи на време или во краен случај самоубиство.
Последно уредено:
D
Daedalus
Гостин
https://www.facebook.com/groups/partiallyexaminedlife/permalink/10154184307509660/?pnref=story
"Doctor-assisted suicide for the chronically mentally ill is currently legal in the Netherlands, Belgium and Switzerland, despite being one of the most contentious points in the ongoing right-to-die debate. Letting You Go follows one such Dutch patient, 27-year-old Sanne, who, after nearly a decade of pursuing treatments for her chronic depression, insomnia and borderline personality disorder, has chosen to end her suffering and pursue a planned death. While clearly shaken, Sanne’s father has made the difficult decision to stand by his daughter’s choice, reasoning ‘she couldn’t, and shouldn’t, do this alone’. Unflinching, honest and humane, the Dutch director Kim Faber’s film is both a moving portrait of father and daughter, and an intimate look at one of the most controversial medical ethics issues of our times. The film played at the International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA) in 2014 and AFI DOCS film festival in 2015."
"Doctor-assisted suicide for the chronically mentally ill is currently legal in the Netherlands, Belgium and Switzerland, despite being one of the most contentious points in the ongoing right-to-die debate. Letting You Go follows one such Dutch patient, 27-year-old Sanne, who, after nearly a decade of pursuing treatments for her chronic depression, insomnia and borderline personality disorder, has chosen to end her suffering and pursue a planned death. While clearly shaken, Sanne’s father has made the difficult decision to stand by his daughter’s choice, reasoning ‘she couldn’t, and shouldn’t, do this alone’. Unflinching, honest and humane, the Dutch director Kim Faber’s film is both a moving portrait of father and daughter, and an intimate look at one of the most controversial medical ethics issues of our times. The film played at the International Documentary Film Festival Amsterdam (IDFA) in 2014 and AFI DOCS film festival in 2015."
Shahbaz
Транс Шиптaр
- Член од
- 15 октомври 2013
- Мислења
- 527
- Поени од реакции
- 1.089
Инфлатира, аугментализира и ексазербира!
Psyside
Nocturnal
- Член од
- 30 јануари 2009
- Мислења
- 18.726
- Поени од реакции
- 18.473
90% од депресивните пореметувања, се должат на недостатоци на витамини/минерали кои потоа водат до хоромонски пореметувања, проверка целосна на сите хоромони - исто и целосна крвна слика, како и проверка за сите видови на бактерии, лајмска болест - буквално се.
Потоа, правилна исхрана - спорт - суплементација, ако потоа е исто, после може да се бара професионална помош.
Потоа, правилна исхрана - спорт - суплементација, ако потоа е исто, после може да се бара професионална помош.