Родољубието - должност или само право

[sardaukar]

Дали да се дејствува родољубно е должност или само право (слободен избор)?
//Право на слободен избор
- Дали припадник на еден народ има легитимно право да врши притисоци кон другите припадници на неговиот народ за да ја исполнат својата родољубна должност?
//Нема право да врши притисок
- Дали додека посвесни и несебични поединци жртвуваат вредности од својот живот за нечија безбедност, дали другите имаат право да бидат незаинтересирани и да ги уживаат плодовите на нивната жртва?
//Да, имаат право, животот во една земја зависи од многу фактори
- Можеби не за себе, но дали поради жртвата на другиот до мене, или жртвата на оние од минатото, како и поради неопходноста од што поопшто заедничко дејствување за опстанок и напредок на заедницата дали тоа не не задолжува дури и принудува да се врши притисок врз незаинтересираните, лежерните, себичните?
//Никој нема право да врши притисоци
Дали национално незаинтересираните имаат право да ги користат националните благодети стекнати со нечии жртви?
//Да имаат право
- Дали на пасивните имаме право да им ги одземиме благодетите стекнати со заложбите и жртвите на нечие родољубно делување за доброто на заедницата?
//Несмееш ниту пак имаш право да одземаш нешто во име на „заедницата“
- Што со оние кои не само што се пасивни дури и работат против патриотизмот, а не се води како криминал? Каква патриоски однос би бил соодветен кон нив?
// Патриотизмот не е нешто што е задолжително ниту пак нешто што треба да се форсира
- Ако се постави дека родољубието е само право, дали воопшто можи да се постигни некое позначајно и помасовно родољубно дело и со тоа дали нацијата би можела така да напредува?
//Може, без патриотизам многу побрзо се напредува

Го прескокна ова и мислам најосновното:

- Можеби не за себе, но дали поради жртвата на другиот до мене, или жртвата на оние од минатото, како и поради неопходноста од што поопшто заедничко дејствување за опстанок и напредок на заедницата дали тоа не не задолжува дури и принудува да се врши притисок врз незаинтересираните, лежерните, себичните?[DOUBLEPOST=1450055890][/DOUBLEPOST]

//Несмееш ниту пак имаш право да одземаш нешто во име на „заедницата“

Но имаме право да притискаме и уценуваме во свое име за своите лични односи кон таквите. За што впрочем и зборував.[DOUBLEPOST=1450056663][/DOUBLEPOST]

На пример во кои земји не им е дозволено тоа на политичарите?

Колку поимперијални толку повеќе се издигнуваат делата на оној кој ја брани империјата со цел да бидат поттикнати на такви дела. Додека кај слабите држави природно поради слабоста на свеста на народот или наметнато од страна многу малку се почитуваат делата на родољубна жртва. Но ако некој сака да напредува тогаш треба да го развива империјалниот пример затоа што оди во прилог на моќна нација.

Тука уште и ќе им се одземе на семејството, а не да им се даде нешто од лично искуство ти го кажувам ова.

Така е, ама прашањето во оваа тема дали не се доведовме дотаму што во својата свест мислиме дека патритизмот е слободен избор, наместо да си го наметнуваме едни на други како должност.

Мене не ми значи дали каменот на средселото ќе се вика по мене ако сум загинал таму, ниту пак на некој друг што умрел. На пцовисано магаре и нов самар да му купиш тоа не станува.

Сега не можиш да знаеш дали нема да ти значи. Кога би погинал како патриот и би ти направиле споменик би знаел. Можеби и ако на секој 10 илјади поминати покрај споменикот некој се помоли за твојата душа или те спомени со добро, и ако тоа и прави добро на твојата душа во другиот свет може и да ти значи.
Во секој случај корисно е за оние што остануваат, посебно за семејствата на погинатите, да има правилно вреднување на нечии жртви.

 

[Artemisia Vulgaris]

Во секој случај корисно е за оние што остануваат, посебно за семејствата на погинатите, да има правилно вреднување на нечии жртви.

А што ако некој од нивните семејства почне тотално да ја презира родната земја, дали и тогаш ќе биде вреднуван поради делата на роднината кој изгинал за истата?

 

[sardaukar]

Заврши времето на патриотите? Сега е време на родољуби?
Убаво е да се има богат речник ама со сила користење на некои зборови затоа што оние другите некој ги етикетирал како „сељачки“ баш не ви го сфаќам филмот што е причината...

Нема многу смисла да бидеш родољуб/патриот, а да користиш странски израз за тој збор. Само со себе се негира. Некој странец ќе ти речи какви родољуби/патриоти сте вие македонците кога и за родољубието/патриотизмот немате свој збор. Самото ова покажува колку ни е изгубена изворната македонска свест. Бидејќи зборовите ги имаме, или може да ги развиваме, ама свеста ни е покорена и оттуѓена од себе и не ги користиме. Развивањето и користењето на својот јазик значи и јакнеење и прочистување на својот дух од надворешни премиси.[DOUBLEPOST=1450057669][/DOUBLEPOST]

А што ако некој од нивните семејства почне тотално да ја презира родната земја, дали и тогаш ќе биде вреднуван поради делата на роднината кој изгинал за истата?

Зависи кон кого е насочен презирот. Ако е кон нечија политика во ред, ако е против „родната земја“ тогаш не е во ред.
Тогаш би го добил односот како што беше напишано во првиот пост. Иако со подолго време на трпение. Таквиот не само што ја гази родната земја, ја гази и жртвата на роднината.

 

[VOLK2234]

Sardaukar, многу широка тема отвараш, да одговорам накратко,
еве да земеме еден многу, многу упростен пример:

Да земеме двајца возрасни луѓе, со слични физички и умствени способности, со исто ниво на образование, работен и семеен статус.
Почнува војна, има мобилизација, едниот се обврзува да ја исполни својата должност, другиот пак се крие под дрво и камен.
Што е причината за овие две тотално спротивни одлуки?

Едниот е воспитан да се грижи за семејството, воспитан е да функционира во заедница,
тоа е човекот што станува на постари луѓе во автобус, човекот што ако види дека на некого му се слошило и паднал на земја, притрчува и му помага,
и не ја врти главата на страна и да се прави како ништо да не видел и ништо не се случило.

Оној пак вториот е воспитан да живее како паразит.
Паразитот верува дека тој не треба да мрдне со мал прст, а зошто па да мрда, кога и така други ќе ја завршат работата и за него.
Паразитот никако не мисли да функционира во заедница, затоа што тој се грижи само за својот гз.
Тоа е човекот што не станува на постари, што те одминува и не ти помага ако те види дека ти се слошило и си паднал на земја.
Тоа е комшијата што не плаќа сметки на куќен совет, тоа е ропакот што паркира на место за инвалиди, или пак зафаќа 3 паркинг места, итн, итн итн.

Дали овие двајца луѓе треба да имаат еднакви човекови права?
Што е право, а што е човек?
Дали тоа што имаш 2 раце, одиш исправено на 2 нозе, дали тоа те прави човек?
Ако овие двајца имаат еднакви права, дали тоа е фер спрема првиот човек?

За да не заглавиме во бескрајни филозофии,

Накратко, има 2 начина за решение на овој проблем (можеби има повеќе, но сепак...)

Начин број 1:
Еднакви права да имаат сите, но да го присилиш оној што сака да ескивира.
Начин број 2:
Нема никаква присилба, секој дејствува по сопствена волја, но затоа пак немаат сите исти права.

Во Македонија, како и во сите модерни општества проблемот е решен на првиот начин.
Ако ме прашате мене, јас би го избрал вториот начин.

Но во никој случај,
велам во НИКОЈ,
не смее да се случи секој да се однесува како што него лично му одговара и му е волја, а притоа сите да имаат исти права.

 

[Lurtz]

Што значи родољуб во темава и шо е работата со актив и пасив?

 

[teneke]

Дали да се дејствува родољубно е должност или само право (слободен избор)?
- Дали припадник на еден народ има легитимно право да врши притисоци кон другите припадници на неговиот народ за да ја исполнат својата родољубна должност?
- Дали додека посвесни и несебични поединци жртвуваат вредности од својот живот за нечија безбедност, дали другите имаат право да бидат незаинтересирани и да ги уживаат плодовите на нивната жртва?
- Можеби не за себе, но дали поради жртвата на другиот до мене, или жртвата на оние од минатото, како и поради неопходноста од што поопшто заедничко дејствување за опстанок и напредок на заедницата дали тоа не не задолжува дури и принудува да се врши притисок врз незаинтересираните, лежерните, себичните?
Дали национално незаинтересираните имаат право да ги користат националните благодети стекнати со нечии жртви?
- Дали на пасивните имаме право да им ги одземиме благодетите стекнати со заложбите и жртвите на нечие родољубно делување за доброто на заедницата?
- Што со оние кои не само што се пасивни дури и работат против патриотизмот, а не се води како криминал? Каква патриоски однос би бил соодветен кон нив?
- Ако се постави дека родољубието е само право, дали воопшто можи да се постигни некое позначајно и помасовно родољубно дело и со тоа дали нацијата би можела така да напредува?

Од целосно погрешен агол гледаш на родољубието.

Обично луѓето кои се занимаваат со проблематиката на 'патриотизмот' или 'родољубието' се најобични трутови и многу малце придонесуваат кон таа заедница.

А баш тие што ги нарекуваш не заинтересирани се тие кои го вложуваат целиот труд за да донесат пари за целата заедница да може да опстани. Во случајов тие би биле пчелите работинички.

И кој е 'родољуб', а кој 'предавник'?

 

[lazar31]

Дали да се дејствува родољубно е должност или само право (слободен избор)?
- Дали припадник на еден народ има легитимно право да врши притисоци кон другите припадници на неговиот народ за да ја исполнат својата родољубна должност?
- Дали додека посвесни и несебични поединци жртвуваат вредности од својот живот за нечија безбедност, дали другите имаат право да бидат незаинтересирани и да ги уживаат плодовите на нивната жртва?
- Можеби не за себе, но дали поради жртвата на другиот до мене, или жртвата на оние од минатото, како и поради неопходноста од што поопшто заедничко дејствување за опстанок и напредок на заедницата дали тоа не не задолжува дури и принудува да се врши притисок врз незаинтересираните, лежерните, себичните?
Дали национално незаинтересираните имаат право да ги користат националните благодети стекнати со нечии жртви?
- Дали на пасивните имаме право да им ги одземиме благодетите стекнати со заложбите и жртвите на нечие родољубно делување за доброто на заедницата?
- Што со оние кои не само што се пасивни дури и работат против патриотизмот, а не се води како криминал? Каква патриоски однос би бил соодветен кон нив?
- Ако се постави дека родољубието е само право, дали воопшто можи да се постигни некое позначајно и помасовно родољубно дело и со тоа дали нацијата би можела така да напредува?

Многу е дискутабилно што тоа е родољубно дејствување а што не е родољуно дејствување и затоа неможе никој да се присилува на нешто што за нас е ,,родољубно дејствување,, бидејќи за него пак нешто друго е ,,родољубно дејствување,,. Многу луѓе што во минатото биле етикетирани, судени, убиени како ,,предавници, државни непријатели, непатриоти денес се ,,херои и најголеми патриоти и родољуби,, заслужни за величествени споменици и химни додека пак некои што во минатото биле сметани за ,,родољуби , патриоти и херои,, денес се најголеми предавници и уништувачи на својот род..... така да никого не смееш да присилуваш на ништо што ти го сметаш за исправно, бидејќи како што тоа за тебе е сосем исправно за него е сосем погрешно. На крајот на краиштета тешко на таа држава што ке ја градат и бранат луѓе кои се присилени на тоа. Луѓето треба да имаат љубов кон татковината и заедницата и да дејствуваат од љубов во интерес на заедницата а таа љубов неможеш некого со сила да му ја втераш. Кај нас е проблемот што неправивме народот да си ја замрази државата, дојдовме до дереџе народот да биде рамнодушен кон државата и нејзината иднина. Човек што нема пари да му купи млеко на детето неможе да ја сака државата, човек што нема огрев неможе да биде родољуб, човек кому му умрело дете оти некој кој дава пари за коњски ташаци неќел да даде за да се лечи детето неможе да ја сака заедницата, човек чие семејство живее во беда а гледа како на комшијата и кучињата му се вработуваат на државни јасли неможе да ја сака државата, човек кој гледа како се кради во државата неможе за истата тој да гине додека арамиите ке командуваат од некој тропски остров или белизе....

 

[Let 3]

Патриотизмот е должност кога мора со фамилијата да земеш транспаренти и знамиња и одиш на митинг и пазиш на знаците кога треба да викате УРААА кога УААА

Патриотизмот е право кое решаваш да го користиш или не користиш во зависност од тоа дали твојата партија е на власт или не, па ако не е на власт, државата е срање а народот глупа стока оти ги избра, ако е, тогаш сме најголемата нација на свет

Патриотизмот е чуство, без разлика на тоа кој е на власт, дали имаш работа дали си сит дали ти се сметките платени.

 

[DanielVogel]

Сега не можиш да знаеш дали нема да ти значи. Кога би погинал како патриот и би ти направиле споменик би знаел. Можеби и ако на секој 10 илјади поминати покрај споменикот некој се помоли за твојата душа или те спомени со добро, и ако тоа и прави добро на твојата душа во другиот свет може и да ти значи.
Во секој случај корисно е за оние што остануваат, посебно за семејствата на погинатите, да има правилно вреднување на нечии жртви.

Сега ме збуни, сакаш да кажеш дека има afterlife?
Друже...отиде во научна фантастика, како да те сфатам сериозно по ова?

 

[Smert]

Што значи родољуб во темава и шо е работата со актив и пасив?

Тие што се во владата се актив родољуби, а сите што гласаат за нив се пасив.

Инаку, што се однесува до родољубната должност, јас мојата ја завршив. Се качив на Мечкин камен и на цел глас ги извикав четирите свети букви.

 

[Смрт за зони и пајак воз.]

Уште никој не ми одговори дали под родљубие подразбирате исто што е и патриотизам - љубов кон татковината
Или пак подразбирате љубов кон Македонскиот народ без обзир во која земја живее - тоа е национализам

Или пак подразбирате љубов кон Човечкиот род?
( на пример го љубам човечкиот род или ги љубам Европјаните или ги љубам белците или слично
Не е јасно што е тоа „ родољубие “?

 

[sardaukar]

Од целосно погрешен агол гледаш на родољубието.

Обично луѓето кои се занимаваат со проблематиката на 'патриотизмот' или 'родољубието' се најобични трутови и многу малце придонесуваат кон таа заедница.

А баш тие што ги нарекуваш не заинтересирани се тие кои го вложуваат целиот труд за да донесат пари за целата заедница да може да опстани. Во случајов тие би биле пчелите работинички.

И кој е 'родољуб', а кој 'предавник'?

Кога човек ќе се посвети на една област, за да биде успешен тоа не му дозволува да се занимава со друго. Едноставно секоја област бара различни работни режими на умот.
Ако некој се зафатил со некој бизнис јасно е дека тој нема време за да мисли на родољубие, но исто така и ако некој почнал родољубно да дејствува значително или може и целосно да го запостави приватното и деловното работење. И двете страни, двата света треба да се почитуваат и соработуваат. Да ги ценат заложбите на другата страна и да соработуваат. Бидејќи додека едниот печали и заработува, (пчелата работничка) треба да знае дека другиот (пчелата трут) лично се жртвува за да заштити некои заеднички вредности вклучувајќи го и неговиот дом и неговиот бизнис.
Но вообичаено оној кој располага со поголема матријална сила, ги потценува вложувањата на оној кој во својата улога не може да обезбеди материјални добра. И тука се поставува прашањето од насловот на темава за тоа како да го решиме ова?[DOUBLEPOST=1450105918][/DOUBLEPOST]

Многу е дискутабилно што тоа е родољубно дејствување а што не е родољуно дејствување и затоа неможе никој да се присилува на нешто што за нас е ,,родољубно дејствување,, бидејќи за него пак нешто друго е ,,родољубно дејствување,,. Многу луѓе што во минатото биле етикетирани, судени, убиени како ,,предавници, државни непријатели, непатриоти денес се ,,херои и најголеми патриоти и родољуби,, заслужни за величествени споменици и химни додека пак некои што во минатото биле сметани за ,,родољуби , патриоти и херои,, денес се најголеми предавници и уништувачи на својот род..... така да никого не смееш да присилуваш на ништо што ти го сметаш за исправно, бидејќи како што тоа за тебе е сосем исправно за него е сосем погрешно. На крајот на краиштета тешко на таа држава што ке ја градат и бранат луѓе кои се присилени на тоа. Луѓето треба да имаат љубов кон татковината и заедницата и да дејствуваат од љубов во интерес на заедницата а таа љубов неможеш некого со сила да му ја втераш. Кај нас е проблемот што неправивме народот да си ја замрази државата, дојдовме до дереџе народот да биде рамнодушен кон државата и нејзината иднина. Човек што нема пари да му купи млеко на детето неможе да ја сака државата, човек што нема огрев неможе да биде родољуб, човек кому му умрело дете оти некој кој дава пари за коњски ташаци неќел да даде за да се лечи детето неможе да ја сака заедницата, човек чие семејство живее во беда а гледа како на комшијата и кучињата му се вработуваат на државни јасли неможе да ја сака државата, човек кој гледа како се кради во државата неможе за истата тој да гине додека арамиите ке командуваат од некој тропски остров или белизе....

Човек што нема пари да му купи млеко на детето неможе да ја сака државата, човек што нема огрев неможе да биде родољуб, човек кому му умрело дете оти некој кој дава пари за коњски ташаци неќел да даде за да се лечи детето неможе да ја сака заедницата, човек чие семејство живее во беда а гледа како на комшијата и кучињата му се вработуваат на државни јасли неможе да ја сака државата, човек кој гледа како се кради во државата неможе за истата тој да гине додека арамиите ке командуваат од некој тропски остров или белизе....

Токму поради ова треба да сфати дека мора да дејствува. Токму поради неговата недејствителност се случило тој и другите заедно да биде доведен во таа лоша состојба и ако не покажи храброст ќе биде доведен во уште полоша состојба. А убедувањето дека заради лошата состојба ете нема да дејствува токму е тоа подметнатно дефетистичко кукавичко јајце од непријателите, олигарсите, узурпаторите, злоупотребувачите за да биде уште побезволен да се бори против крадењето на добрата и работите кои нему му припаѓаат.

 

[Acohipmk]

Смртта на тие луѓе не е за хумор, но тие луѓе си ја вршеа работата како и останатите во државата, тоа што војската, полицијата и останатите служби многу често претставуваат колатерална штета и се први на мета при бришењето на газот на политичарите е друга работа.
Можеше и од кран да падне цемент 10 вреќи и долу да потисне 10 души кои ќе загинеа градејќи во својата држава, но тие немаше да бидат никаде споменати.

Затоа што и во Франција кога се случи "Шарли ебдо", полицајците што беа затекнати блиску до настаните, избегаа од таму како попарени, затоа што си ја вршеа работата.

 

[Lurtz]

Дали да се дејствува родољубно е должност или само право (слободен избор)?
- Дали припадник на еден народ има легитимно право да врши притисоци кон другите припадници на неговиот народ за да ја исполнат својата родољубна должност?

Ако точно ја разбрав темава, ако не е округло па на ќоше, за патриот мерна единица е број на деца во семејство тогаш ромите и албанците се најголеми патриоти. Другата мерна единица, да те убијат за да се докажеш дека си патриот
Чудно е ова, во своја држава, во 21 век, да се докажуваш со пушка в рака и буљук деца зад себе...или не е, со оглед на нашиот менталитет и сфаќања.

 

[Lester Freamon]

Го прескокна ова и мислам најосновното:

- Можеби не за себе, но дали поради жртвата на другиот до мене, или жртвата на оние од минатото, како и поради неопходноста од што поопшто заедничко дејствување за опстанок и напредок на заедницата дали тоа не не задолжува дури и принудува да се врши притисок врз незаинтересираните, лежерните, себичните?[DOUBLEPOST=1450055890][/DOUBLEPOST]
Но имаме право да притискаме и уценуваме во свое име за своите лични односи кон таквите. За што впрочем и зборував.[DOUBLEPOST=1450056663][/DOUBLEPOST] Колку поимперијални толку повеќе се издигнуваат делата на оној кој ја брани империјата со цел да бидат поттикнати на такви дела. Додека кај слабите држави природно поради слабоста на свеста на народот или наметнато од страна многу малку се почитуваат делата на родољубна жртва. Но ако некој сака да напредува тогаш треба да го развива империјалниот пример затоа што оди во прилог на моќна нација.

Така е, ама прашањето во оваа тема дали не се доведовме дотаму што во својата свест мислиме дека патритизмот е слободен избор, наместо да си го наметнуваме едни на други како должност.

Сега не можиш да знаеш дали нема да ти значи. Кога би погинал како патриот и би ти направиле споменик би знаел. Можеби и ако на секој 10 илјади поминати покрај споменикот некој се помоли за твојата душа или те спомени со добро, и ако тоа и прави добро на твојата душа во другиот свет може и да ти значи.
Во секој случај корисно е за оние што остануваат, посебно за семејствата на погинатите, да има правилно вреднување на нечии жртви.

Делот за друг свет и друг живот после овој не го дискутирам, бидејќи никој не се вратил да каже како е ниту пак некој докажал.
А дали ќе погинеш како патриот и ќе оставиш на милост и немилост цело семејство за нечие лечење комплекси е друга работа, ако ти сметаш дека може да се придонесе само со пушка во рака тогаш грешиш многу. Секој на различен начин знае да придонесе на татковината (некој никако, но не значи дека само со пушка во рака се помага), во суштина еден научник може да придонесе повеќе од цела војска.[DOUBLEPOST=1450127878][/DOUBLEPOST]

Затоа што и во Франција кога се случи "Шарли ебдо", полицајците што беа затекнати блиску до настаните, избегаа од таму како попарени, затоа што си ја вршеа работата.

Полицијата во поголем дел од случаевите доаѓа кога работата е завршена, во 2001 година кога требаше да ги носат во огнот тие се врзуваа со лисици за бандери и цимолеа, а кај нас доаѓаа и собираа резервисти од по дома. Битно е на крај на месец 25 бона да им префрлат, да се прошетаат по 5 мина во група во 2-3 кафани, ќе запрат 10тина возила да ги извадат дневниците со казни и целта е исполнета.