Добро бе Стефчо ЗАШТО мораш да КЕЊАШ на секое поле ? Абе да му ебем матер,па нит је поезија ова нит је песна АБЕ НЕЗНАМ што е!
Ова повеќе личи на искажување на моментални фрустрации и исповед на еден седмо оделенец отколку на било каква форма на поезија,искрено ти кажувам.
Монолог во најдобар случај ти е ова.што си мислел во моментот си напишал и ајде МОЈА Поезија.Абе една стилска фигура да имаше не ми е криво,абе едно зборче да биде поврзано со нешто,абе грам значење да имаше,не бе човече утепан си ти и од народ и од ТИТО
Дај не чепкај со анти талентот каде што не ти е место жити очите чакрлии.
Читај ме сега добро, на МРАВКАТА ке и напишеш некоја оваква
Македонска Сага
Стана ми Стојан
Стана ми Стојан едно утро,
стана ми со клас надрвен,
јарболот му мајко фронтален,
не бил никогаш похоризонтален.
Што работа е ова - се почуди,
вака нит било нит ќе биде,
го погледна органот мускулозен,
не му бил кластот пофабулозен
Убав е - не дека не е,
ама проблем голем му се отвори,
не сака надолу да се наклони,
ете веќе мајко, три дни.
Реши Стојан да види што е,
да се спаси од судба клета,
да го приземји јунакот капитален,
да побара совет професионален.
Ми отиде Стојан аџамија,
кај Вангелица куртизаната,
ја соочи со другарот запален,
дал може да биде малу намален?
“Ваква убавина не се гледа везден“
Се стресе Вангелица од радос,
не веруват на метрото арбитражно,
белким не измислиле класје монтажно.
“Има спас, Стојан аџамијо,
само ако ти се сложуваш,
зш ќе се смали лепотанов - рече жално,
ќе пробаме со усисна техника, орално“
Ко рече Вангелица го истава на усни,
утроба му се на Стојан поремети,
“Полека мор Вангелице, скрати,
усис ко Rowenta од 1500 вати“
“Мора јако, Стојан будала,
остај ме работа да си бркам,
вака низ куќи да усисавав,
досега со куќен совет ќе претседавав“
Три дни ми Вангелица гениталија усисаваше,
три дни ми Стојан мајко лелекаше,
на трети ден ми јунакот спласна,
Стојан на кревет во бесознание пласна.
Стојан се на седми ден разбуди
Во јунакот ми мајко погледна,
“Зар е можно ова да бил спасот?“
Вангелица ништо не рече - и беше фатен гласот.
“Бре домаќин женско што ти е,
сказалка на струјомер не помрдна,
не ко онаа непрокопсанана Васа,
со Rowenta-та ќе потрошеше 3 киловатчаса“
На уста ми Стојан кладе кавалот,
запеа ми песна весела, радосна,
запеа ми песна за однос генитален
генитален, мила мајко, орален
Оваа поема им ја посветувам на сите Вангелици на светов Посебно
и ја посветувам на музата која ме инспирираше да ја напишам оваа
сага оваа поема која ја покажува несебичната самопожртвуваност
и големата желба за помош на ближниот свој.
едит
Со почит Добро Познат
Сите авторски права задржани.
Па да видиш дали после нема да ти се јави,дали ке ти откажува на закажано,дали ке бега од тебе
Абе има одма да ти скокне у наручју
Читај и учи како се пишува поезија,слепчо еден чорчосан